A civil service career continued in

A civil service career continued in 1987 to be widely regarded as a desirable route to financial security, social status, and power. As a result, despite the universal complaint about the inadequacy of government salaries, and despite many well-paid jobs becoming available in the commercial and industrial sectors, the civil service continued to attract many of the most promising young men and women.

Personnel administration was in theory centralized under the Civil Service Commission, which reported to the prime minister. In actuality the commission's functions were limited to standardization, general guidance, coordination, and record keeping. Recruitment, assignment, promotion, and discipline were handled by each ministry and other public entities. After 1975 government service was divided into eleven position classifications. The top five grades (seven through eleven) were "special grade officers"--the elite of the civilian wing of the bureaucracy. Entry level for college graduates was grade two, and, for those with master's degrees, grade three. Ordinarily, the district officer was either grade five or six, and the district section head was grade three. The provincial governor, deputy governors, and assistant governors were special grade officials, as were mid- to top-level managerial officers of the central ministries. Provincial section chiefs were grade four.

An informative study by Thai political scientist Likhit Dhiravegin revealed that as of 1977 the Ministry of Interior had the largest bloc of special and first grade officials (29 percent and 26 percent, respectively) because of its role as the backbone of the country's far-flung administrative system. This study indicated that the administrative service continued to be elitist, dominated by families of government officials and businessmen. In 1977, although these families accounted for only 10 percent (1 percent and 9 percent, respectively) of the national population, they claimed 41 percent and 33 percent, respectively, of the special grade category and 31 percent and 27 percent, respectively, of the first grade category. This meant that these families produced a combined total of 74 percent of the special grade officers and 58 percent of the first grade functionaries.

Geographically, a strong bias favored the Center (including Bangkok), which had 32 percent of the total population but had 68 percent and 63 percent, respectively, of the special and first grade officers assigned there; Bangkok alone had 39 percent and 33 percent of these two categories. In terms of male-female ratio, of the special grade and first grade officers, only 11 percent and 23 percent, respectively, were women. Many of the female officers were in the ministries of university affairs, education, and public health. Likhit pointed out that, insignificant as it might seem, the number of women in managerial positions was impressively high when compared with other Asian countries.

In terms of education, about 93 percent and 77 percent of the civil servants in the special and first grade categories, respectively, had college educations, which compared favorably with other Asian countries such as Japan, the Republic of Korea (South Korea), Singapore, and Burma. The Likhit study also showed that 33 percent and 20 percent of the elite categories had foreign training, the United States accounting for 71 percent and 78 percent and Britain for 11 percent and 9 percent. The BritishUnited States connection was attributable to Thailand's close relationship with Britain before World War II and with the United States since that time.

According to the Likhit study, foreign influence was least evident in the ministries of interior, justice, and public health--ministries that had the largest number of locally trained civil service officials at the elite level. Most of the locally trained senior judges, public prosecutors, lawyers, district officers, and provincial governors were graduates of Thammasat University. In the 1980s, several other Thai universities were expected to have an increased share of graduates applying for government service.

Civil service promotion was based on merit, but many observers believed that favoritism was an important factor in career advancement. A civil servant normally retired at age sixty. In 1980, however, the law was changed to permit extension of tenure up to age sixty-five in cases of extreme necessity for the benefit of the country.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

A civil service career continued in 1987 to be widely regarded as a desirable route to financial security, social status, and power. As a result, despite the universal complaint about the inadequacy of government salaries, and despite many well-paid jobs becoming available in the commercial and industrial sectors, the civil service continued to attract many of the most promising young men and women.Personnel administration was in theory centralized under the Civil Service Commission, which reported to the prime minister. In actuality the commission's functions were limited to standardization, general guidance, coordination, and record keeping. Recruitment, assignment, promotion, and discipline were handled by each ministry and other public entities. After 1975 government service was divided into eleven position classifications. The top five grades (seven through eleven) were "special grade officers"--the elite of the civilian wing of the bureaucracy. Entry level for college graduates was grade two, and, for those with master's degrees, grade three. Ordinarily, the district officer was either grade five or six, and the district section head was grade three. The provincial governor, deputy governors, and assistant governors were special grade officials, as were mid- to top-level managerial officers of the central ministries. Provincial section chiefs were grade four.การศึกษาข้อมูล โดยนักวิทยาศาสตร์การเมืองไทยการบริหาร." Likhit เปิดเผยว่า ณ 1977 กระทรวงมหาดไทยมีค่ายใหญ่ที่สุดของข้าราชการชั้นพิเศษ และครั้งแรก (ร้อยละ 29 และ 26 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ) เนื่องจากบทบาทการเป็นแกนหลักของระบบการบริหารของประเทศ far-flung การศึกษานี้บ่งชี้ว่า บริการดูแลอย่างต่อเนื่องจะ elitist ครอบงำ โดยครอบครัวของเจ้าหน้าที่ของรัฐและนักธุรกิจ ใน 1977 แม้ว่าครอบครัวเหล่านี้คิดเป็นเพียงร้อยละ 10 (ร้อยละ 1 และร้อยละ 9 ตามลำดับ) ของประชากรแห่งชาติ พวกเขาอ้างว่า ร้อยละ 41 และร้อยละ 33 ตามลำดับ ของพิเศษเกรดประเภท และร้อย ละ 31 และร้อย ละ 27 ตามลำดับ ประเภทชั้นแรก นี้หมายถึง ว่า ครอบครัวเหล่านี้ผลิตจำนวนรวม 74 เปอร์เซ็นต์นายเกรดพิเศษและร้อยละ 58 ของ functionaries เกรดแรกกันทางภูมิศาสตร์ ความโน้มเอียงที่แข็งแรงปลอดศูนย์ (รวมกรุงเทพฯ), ซึ่งมีร้อยละ 32 ของประชากร แต่มีร้อยละ 68 และร้อยละ 63 ตามลำดับ นายเกรดพิเศษ และครั้งแรกที่กำหนดให้มี กรุงเทพมหานครเพียงอย่างเดียวมีร้อยละ 39 และร้อยละ 33 ของสองประเภทเหล่านี้ ในอัตราส่วนเพศชายหญิง เกรดพิเศษและเจ้าหน้าที่ชั้นแรก เพียงร้อยละ 11 และร้อยละ 23 ตามลำดับ ได้ผู้หญิง เจ้าหน้าที่หญิงมากมายอยู่ในกระทรวงกิจการมหาวิทยาลัย การศึกษา และสาธารณสุข Likhit ชี้ให้เห็น ที่สำคัญปวด จำนวนสตรีในตำแหน่งผู้จัดการได้สูงที่น่าประทับใจเมื่อเทียบกับประเทศในเอเชียอื่น ๆศึกษา ประมาณร้อย ละ 93 และร้อย ละ 77 ของราชการประเภทพิเศษ และแรกเกรด ตามลำดับ ได้ศึกษาที่วิทยาลัย ซึ่งเมื่อเทียบกับประเทศในเอเชียอื่น ๆ เช่นญี่ปุ่น สาธารณรัฐเกาหลี (เกาหลีใต้), สิงคโปร์ และพม่าพ้องต้องกัน การศึกษา Likhit พบว่า ร้อยละ 33 และร้อยละ 20 ของประเภท elite มีต่างประเทศฝึกอบรม บัญชีสหรัฐอเมริการ้อย ละ 71 และ 78 เปอร์เซ็นต์และสหราชอาณาจักรร้อยละ 11 และร้อยละ 9 การเชื่อมต่อ BritishUnited อเมริการวมของประเทศไทยความสัมพันธ์ กับราชอาณาจักรก่อนสงครามโลก และสหรัฐอเมริกานับตั้งแต่เวลาที่ได้ตามศึกษา Likhit อิทธิพลต่างประเทศถูกชัดน้อยที่สุดในกระทรวงภายใน ความยุติธรรม และสาธารณ สุข - ทบวงกรมที่มีจำนวนเจ้าหน้าที่ราชการฝึกอบรมภายในที่ใหญ่ที่สุดในระดับชนชั้นสูง ส่วนใหญ่ ของผู้พิพากษาอาวุโสที่ผ่านการฝึกอบรมภายใน พนักงานอัยการ ทนายความ นายอำเภอ ผู้ว่าราชการจังหวัดมีบัณฑิตของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในทศวรรษ 1980 มหาวิทยาลัยไทยหลายคาดว่าจะมีหุ้นเพิ่มขึ้นของบัณฑิตที่ใช้ในราชการโปรโมชั่นข้าราชการพลเรือนเป็นไปตามบุญ แต่ผู้สังเกตการณ์จำนวนมากเชื่อว่า พรรคเป็นตัวแปรสำคัญในการก้าว เป็นข้าราชการปลดเกษียณที่อายุหกตามปกติ ในปี 1980 อย่างไร ตามกฎหมายถูกเปลี่ยนแปลงการอนุญาตให้ขยายอายุงานอายุอายุห้าหกในกรณีที่มีเหตุผลพิเศษเพื่อประโยชน์ของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาชีพข้าราชการพลเรือนอย่างต่อเนื่องในปี 1987 ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นเส้นทางที่พึงปรารถนาที่จะรักษาความปลอดภัยทางการเงินสถานะทางสังคมและพลัง เป็นผลให้แม้จะมีการร้องเรียนเกี่ยวกับความไม่เพียงพอสากลของเงินเดือนของรัฐบาลและแม้จะมีงานกันเงินจำนวนมากกลายเป็นที่มีอยู่ในภาคการค้าและอุตสาหกรรมข้าราชการพลเรือนยังคงดึงดูดมากของชายหนุ่มที่มีแนวโน้มมากที่สุดและหญิง. การบริหารงานบุคคลเป็น ในทฤษฎีส่วนกลางภายใต้คณะกรรมการข้าราชการพลเรือนซึ่งรายงานต่อนายกรัฐมนตรี ในความเป็นจริงการทำงานของคณะกรรมาธิการถูก จำกัด ให้มาตรฐานคำแนะนำทั่วไป, ประสานงานและเก็บบันทึกข้อมูล สรรหาที่ได้รับมอบหมาย, โปรโมชั่นและมีระเบียบวินัยที่ถูกจัดการโดยแต่ละกระทรวงและหน่วยงานภาครัฐอื่น ๆ หลังจากที่ 1,975 ราชการแบ่งออกเป็นสิบเอ็ดจำแนกประเภทตำแหน่ง ด้านบนห้าเกรด (เจ็ดสิบเอ็ดผ่าน) เป็น "เจ้าหน้าที่เกรดพิเศษ" - ยอดของปีกของระบบราชการพลเรือน รายการระดับสำหรับบัณฑิตวิทยาลัยเป็นเกรดสองและสำหรับผู้ที่มีระดับปริญญาโทเกรดสาม ปกติเจ้าหน้าที่อำเภอได้ทั้งเกรดห้าหรือหกและหัวหน้าส่วนตำบลเป็นเกรดสาม ผู้ว่าราชการจังหวัด, ผู้ว่าการรองผู้อำนวยการและผู้ว่าราชการผู้ช่วยเจ้าหน้าที่เกรดพิเศษเช่นเดียวกับช่วงกลางถึงระดับบนสุดเจ้าหน้าที่บริหารจัดการของกระทรวงกลาง หัวหน้าส่วนจังหวัดได้เกรดสี่. การศึกษาข้อมูลจากนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองไทย Likhit Dhiravegin เปิดเผยว่าในปี 1977 กระทรวงมหาดไทยได้มีกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของเจ้าหน้าที่เกรดพิเศษและเป็นครั้งแรก (ร้อยละ 29 และร้อยละ 26 ตามลำดับ) เนื่องจากบทบาทของการเป็น กระดูกสันหลังของประเทศระบบการบริหารแผ่ไพศาล การศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าการให้บริการการบริหารยังคงเป็นชั้นนำที่โดดเด่นด้วยครอบครัวของข้าราชการและนักธุรกิจ ในปี 1977 แม้ว่าครอบครัวเหล่านี้คิดเป็นเพียงร้อยละ 10 (ร้อยละ 1 และร้อยละ 9 ตามลำดับ) ของประชากรของประเทศที่พวกเขาอ้างว่าร้อยละ 41 และร้อยละ 33 ตามลำดับของประเภทเกรดพิเศษและร้อยละ 31 และร้อยละ 27 ตามลำดับของ ประเภทชั้นแรก นั่นหมายความว่าครอบครัวเหล่านี้ผลิตรวมกันร้อยละ 74 ของเจ้าหน้าที่เกรดพิเศษและร้อยละ 58 ของ functionaries ชั้นแรก. ภูมิศาสตร์อคติที่แข็งแกร่งได้รับการสนับสนุนศูนย์ (รวมกรุงเทพฯ) ซึ่งมีร้อยละ 32 ของประชากรทั้งหมด แต่ 68 ร้อยละและร้อยละ 63 ตามลำดับของเจ้าหน้าที่เกรดพิเศษและเป็นครั้งแรกที่ได้รับมอบหมายมี; กรุงเทพฯเพียงอย่างเดียวมีร้อยละ 39 และร้อยละ 33 ของทั้งสองประเภท ในแง่ของอัตราส่วนชายหญิงของเกรดพิเศษและเจ้าหน้าที่ชั้นแรกเพียงร้อยละ 11 และร้อยละ 23 ตามลำดับเป็นผู้หญิง หลายของเจ้าหน้าที่หญิงในกระทรวงทบวงมหาวิทยาลัย, การศึกษา, และสุขภาพของประชาชน Likhit ชี้ให้เห็นว่าไม่มีนัยสำคัญในขณะที่มันอาจจะดูจำนวนของผู้หญิงในตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงอย่างน่าทึ่งเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย. ในแง่ของการศึกษาประมาณร้อยละ 93 และร้อยละ 77 ของข้าราชการพลเรือนในประเภทเกรดพิเศษและเป็นครั้งแรก ตามลำดับมีการศึกษาวิทยาลัยซึ่งอยู่ในเกณฑ์ดีเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ ในเอเชียเช่นญี่ปุ่นสาธารณรัฐเกาหลี (เกาหลีใต้), สิงคโปร์และพม่า Likhit ศึกษายังพบว่าร้อยละ 33 และร้อยละ 20 ของยอดประเภทมีการฝึกอบรมต่างประเทศสหรัฐอเมริกาคิดเป็นร้อยละ 71 และร้อยละ 78 และสหราชอาณาจักรเป็นร้อยละ 11 และร้อยละ 9 . การเชื่อมต่อ BritishUnited สหรัฐอเมริกาเป็นส่วนที่เป็นความสัมพันธ์ใกล้ชิดของไทยกับอังกฤษก่อนสงครามโลกครั้งที่สองกับสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เวลานั้นจากการศึกษาของ Likhit, อิทธิพลจากต่างประเทศเป็นอย่างน้อยที่เห็นได้ชัดในกระทรวงมหาดไทยยุติธรรมและสุขภาพของประชาชน - กระทรวง ที่มีจำนวนมากที่สุดของการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ให้บริการในประเทศโยธาที่ระดับหัวกะทิ ส่วนใหญ่ของผู้พิพากษาที่ได้รับการฝึกฝนในประเทศอาวุโสอัยการ, ทนายความ, เจ้าหน้าที่อำเภอและผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในช่วงปี 1980 หลายมหาวิทยาลัยไทยอื่น ๆ ที่คาดว่าจะมีส่วนแบ่งเพิ่มขึ้นของผู้สำเร็จการศึกษาที่จะใช้สำหรับการให้บริการภาครัฐ. โปรโมชั่นข้าราชการพลเรือนก็ขึ้นอยู่กับบุญ แต่ผู้สังเกตการณ์หลายคนเชื่อว่าการเล่นพรรคเล่นพวกเป็นปัจจัยสำคัญในความก้าวหน้าในอาชีพ ข้าราชการพลเรือนสามัญออกจากราชการตามปกติที่อายุหกสิบ ในปี 1980 แต่กฎหมายก็เปลี่ยนไปอนุญาตให้มีการขยายตัวของการดำรงตำแหน่งถึงอายุหกสิบห้าในกรณีที่มีความจำเป็นมากเพื่อประโยชน์ของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นอาชีพราชการอย่างต่อเนื่อง ในปี ค.ศ. 1987 ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นเส้นทางเพื่อความมั่นคงทางการเงินที่พึงประสงค์ , สถานะทางสังคม และอำนาจ ผล แม้จะมีการร้องเรียนเรื่องความไม่เพียงพอของสากล เงินเดือนราชการ และแม้จะมีหลายงานที่เงินดีเป็นใช้ได้ในภาคการค้าและอุตสาหกรรมบริการประชาชนอย่างต่อเนื่องเพื่อดึงดูดความสนใจมากที่สุดแนวโน้มเยาวชนชายและหญิง

การบริหารบุคลากรอยู่ในทฤษฎีส่วนกลาง สังกัด ก.พ. ซึ่งได้รายงานต่อนายกรัฐมนตรี ในความเป็นจริงแล้วการทำงานของคณะกรรมการจำนวน จำกัด เพียงมาตรฐาน , แนะแนว , ประสานงานทั่วไป , และบันทึกการรักษา สมัครงาน งาน ส่งเสริมและวินัยที่ถูกจัดการ โดยแต่ละกระทรวงและหน่วยงานภาครัฐอื่น ๆ หลังจากที่ 2518 ราชการ แบ่งเป็น 11 หมวดหมู่ตำแหน่ง ด้านบนห้าเกรด ( เจ็ดผ่านสิบเอ็ด ) เป็น " เจ้าหน้าที่ " เกรดพิเศษ -- ยอดของปีกพลเรือนของระบบราชการ ระดับรายการสำหรับบัณฑิตวิทยาลัยเกรดสอง และสำหรับผู้ที่มีปริญญาโทเกรดสาม โดยปกติเจ้าหน้าที่เขตให้เกรดห้า หรือหก และหัวหน้าส่วนระดับอำเภอ คือ สาม ผู้ว่าราชการจังหวัด , รองผู้ว่าการและผู้ช่วยผู้ว่าการเจ้าหน้าที่เกรดพิเศษ เหมือนกลาง - ระดับบริหารของเจ้าหน้าที่กระทรวงส่วนกลาง จังหวัดหัวหน้า

เป็นเกรดสี่การศึกษาข้อมูล โดย dhiravegin ลิขิต นักรัฐศาสตร์ไทย เปิดเผยว่า เมื่อปี 2520 กระทรวงมหาดไทยมีกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของพิเศษและเจ้าหน้าที่ระดับแรก ( 29 เปอร์เซ็นต์ และ 26 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) เนื่องจากบทบาทเป็นแกนหลักของประเทศ ที่กว้างไกลในการบริหารระบบ ผลการศึกษาพบว่า การให้บริการบริหารยังคงเป็น elitist ,ครอบงำโดยครอบครัวของข้าราชการ และนักธุรกิจ ในปี 1977 , แม้ว่าครอบครัวเหล่านี้คิดเป็นเพียงร้อยละ 10 ( ร้อยละ 1 และ 9 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) ของประชากรแห่งชาติ พวกเขาอ้างว่า ร้อยละ 41 และ 33 เปอร์เซ็นต์ของเกรดพิเศษ ประเภท และร้อยละ 31 และ 27 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ในประเภทเกรดแรกนี่หมายถึงว่า ครอบครัวเหล่านี้ผลิตรวมรวม 74 เปอร์เซ็นต์ของระดับเกรดพิเศษ ร้อยละ 58 ของ functionaries เกรด

ทางภูมิศาสตร์ เป็นอคติที่แข็งแกร่งที่สุดศูนย์ ( รวมกรุงเทพมหานคร ) ซึ่งมี 32 เปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมด แต่ได้ ร้อยละ 68 และ 63 เปอร์เซ็นต์ของพิเศษและเจ้าหน้าที่ ชั้นประถมศึกษาปีแรกที่ได้รับมอบหมาย มีกรุงเทพฯ คนเดียวมี 39 เปอร์เซ็นต์และร้อยละ 33 ของทั้งสองประเภท ในแง่ของสัดส่วนหญิงชาย ของเกรดพิเศษและเจ้าหน้าที่ระดับแรกเพียงร้อยละ 11 และ 23 เปอร์เซ็นต์เป็นผู้หญิง หลายของพนักงานหญิงอยู่ในกระทรวงของประเทศ มหาวิทยาลัย การศึกษา และสาธารณสุข ลิขิต ชี้ให้เห็นว่าไม่สำคัญ , มันอาจดูเหมือนจำนวนของผู้หญิงในตำแหน่งบริหารก็ยังคงสูงเมื่อเทียบกับประเทศเอเชียอื่น ๆ

ในแง่ของการศึกษา ประมาณ 93 เปอร์เซ็นต์ และ 77 เปอร์เซ็นต์ของข้าราชการใน พิเศษ และ ประเภท ระดับแรกตามลำดับ มีการศึกษาวิทยาลัยซึ่งเทียบพ้องต้องกันกับประเทศเอเชียอื่น ๆ เช่น ญี่ปุ่น สาธารณรัฐเกาหลี เกาหลีใต้ สิงคโปร์ และพม่าการลิขิต พบว่าร้อยละ 33 และ 20 เปอร์เซ็นต์ของยอดมีประเภทการฝึกอบรมต่างประเทศ สหรัฐอเมริกา บัญชีสำหรับร้อยละ 71 และ 78 เปอร์เซ็นต์ และสหราชอาณาจักรร้อยละ 11 และ 9 เปอร์เซ็นต์ การ britishunited เชื่อมต่อรัฐเป็นข้อมูลความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับอังกฤษก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 และสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เวลา .

ไปตามลิขิต การศึกษา อิทธิพลต่างประเทศอย่างน้อยเห็นได้ชัด กระทรวงมหาดไทย กระทรวงยุติธรรม และสาธารณสุข -- กระทรวงที่มีหมายเลขที่ใหญ่ที่สุดของประเทศในการฝึกอบรมข้าราชการพลเรือนระดับหัวกะทิ ที่สุดของเครื่องฝึกอาวุโสผู้พิพากษา , อัยการ , ทนายความ , อำเภอ และผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นบัณฑิตของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในช่วงปี 1980 ,มหาวิทยาลัยไทยหลาย ๆคาดว่าจะมีหุ้นเพิ่มขึ้นของบัณฑิตสมัครงานราชการ

ข้าราชการพลเรือนโปรโมชั่นขึ้นอยู่กับบุญ แต่ผู้สังเกตการณ์หลายคนเชื่อว่าการลำเอียงเป็นปัจจัยสำคัญในความก้าวหน้าในอาชีพ ข้าราชการเกษียณที่ 60 ปกติอายุ ในปี 1980 , อย่างไรก็ตามกฎหมายมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ขยายอายุถึง 65 อายุในกรณีจำเป็นมากเพื่อประโยชน์ของประเทศ