ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเจอร์แมนิคตะวันตก

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเจอร์แมนิคตะวันตก ที่เกิดขึ้นในราชอาณาจักรแองโกลแซกซอนของอังกฤษและแพร่กระจายเข้าไปในดินแดนซึ่งปัจจุบันคือสก็อตแลนด์ทางตะวันออกเฉียงใต้ ภายใต้อิทธิพลของอาณาจักรยุคกลางของเผ่านอร์ธัมเบรีย

ซึ่งนอกจากภาษาแล้วยังมีเศรษฐกิจ การเมือง การทหาร วิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม ซึ่งแผ่กระจายออกไปในยุคล่าอาณานิคมอังกฤษช่วงในช่วงศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา ภาษาอังกฤษได้แพร่กระจายออกไปทั่วโลกและเป็นภาษาที่สื่อสารกันทั่วโลก ซึ่งหลายๆประเทศก็เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง และในสหภาพยุโรปเองก็ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการ รวมทั้งประเทศที่เคยเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษด้วย ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ใช้สื่อสารมากที่สุดในโลกเป็นอันดับสาม รองจากจีนกลางและสเปน

ภาอังกฤษเป็นภาษาเจอร์แมนิคตะวันตก (West Germanic Language) ที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาถิ่นแซกซอนโบราณและแองโกลฟริเชียน (Anglo-Frisian) ซึ่งถูกนำเข้ามายังดินแดนอังกฤษโดยชาวเจอร์แมนิค ที่ตั้งรกรากกระจัดกระจายในดินแดนเยอมันนีตะวันตก เดนมาร์ก และเนเธอร์แลนด์ในปัจจุบัน ว่ากันว่าดินแดนอังกฤษที่ยึดครองโดยโรมันนั้น ผู้คนใช้ภาษาเซลติค (Celtic language) เป็นภาษาสื่อสารซึ่งไดัรับอิทธิพลจากภาษาลาติน นับรวมเป็นเวลา 400 ปีในการยึดครอง

หนึ่งในเผ่าเจอร์แมนิคคือ ชาวแองเกิ้ลส (Angles) ซึ่งบาทหลวง บีด (Bede) เชื่อว่าตั้งถิ่นฐานทั่วไปในดินแดนอังกฤษ คำว่า England (มาจากคำว่า Engla Land) แปลว่าดินแดนของชาวแองเกิลส์ และคำว่า English มาจากชื่อของเผ่านี้

เดิมทีภาษาอังกฤษโบราณเกิดจากการผสมปนเปกันของภาษาถิ่นในราชอาณาจักรแองโกลแซกซอนของอังกฤษ แต่ภาษาอังกฤษก็ได้รับอิทธิพลจากการรุกราน 2 ครั้งด้วยกันคือ ครั้งแรกจากการรุกรานของชนเผ่าที่พูดภาษาเจอร์แมนิคเหนือ (North Germanic Language) และยึดครองดินแดนตอนเหนือของเกาะอังกฤษในศตวรรษที่ 8 และ 9 ครั้งที่สองโดยชาวนอร์แมนโบราณ (Old Norman) ที่พูดภาษาโรมานซ์ (Romance Language) ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนแองโกลนอร์แมน และ แองโกลเฟร็นช (Anglo-French) สองเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่อาศัยการยืมคำมากกว่าที่จะสร้างคำใหม่

ภาษาอังกฤษยุคใหม่ (Modern English) นับจากปี 1550 เมื่ออังกฤษกลายเป็นนักล่าอาณานิคม ภาษาอังกฤษก็ได้ถูกนำมาใช้เพื่อการสื่อสารในประเทศภายใต้อาณานิคมของอังกฤษ ถึงแม้ว่าในระยะหลังๆ ที่ประเทศเหล่านั้นเป็นประเทศอิสระแล้วก็ตาม แต่ภาษาอังกฤษก็ยังคงเป็นภาษาราชการอยู่ เช่น อินเดีย แอฟริกา ออสเตรเลีย เป็นต้น

เนื่องจากการหลอมรวมหลายๆภาษาในยุโรป และผ่านหลายยุคหลายสมัยนี่เอง ทำให้ภาษาอังกฤษมีคำศัพท์มากเกินกว่า 250,000 คำ โดยไม่รวมศัพท์เทคนิค หรือศัพท์แสลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเจอร์แมนิคตะวันตกที่เกิดขึ้นในราชอาณาจักรแองโกลแซกซอนของอังกฤษและแพร่กระจายเข้าไปในดินแดนซึ่งปัจจุบันคือสก็อตแลนด์ทางตะวันออกเฉียงใต้ภายใต้อิทธิพลของอาณาจักรยุคกลางของเผ่านอร์ธัมเบรียซึ่งนอกจากภาษาแล้วยังมีเศรษฐกิจการเมืองการทหารวิทยาศาสตร์วัฒนธรรมซึ่งแผ่กระจายออกไปในยุคล่าอาณานิคมอังกฤษช่วงในช่วงศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมาภาษาอังกฤษได้แพร่กระจายออกไปทั่วโลกและเป็นภาษาที่สื่อสารกันทั่วโลกซึ่งหลายๆประเทศก็เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองและในสหภาพยุโรปเองก็ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการรวมทั้งประเทศที่เคยเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษด้วยภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ใช้สื่อสารมากที่สุดในโลกเป็นอันดับสามรองจากจีนกลางและสเปนภาอังกฤษเป็นภาษาเจอร์แมนิคตะวันตก (ภาษาตระกูลตะวันตก) (อังกฤษฟรีสแลนด์เทิร์) ที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาถิ่นแซกซอนโบราณและแองโกลฟริเชียนซึ่งถูกนำเข้ามายังดินแดนอังกฤษโดยชาวเจอร์แมนิคที่ตั้งรกรากกระจัดกระจายในดินแดนเยอมันนีตะวันตกเดนมาร์กและเนเธอร์แลนด์ในปัจจุบันว่ากันว่าดินแดนอังกฤษที่ยึดครองโดยโรมันนั้นผู้คนใช้ภาษาเซลติค (ภาษาเคลติก) เป็นภาษาสื่อสารซึ่งไดัรับอิทธิพลจากภาษาลาตินนับรวมเป็นเวลา 400 ปีในการยึดครองหนึ่งในเผ่าเจอร์แมนิคคือ ชาวแองเกิ้ลส (Angles) ซึ่งบาทหลวง บีด (Bede) เชื่อว่าตั้งถิ่นฐานทั่วไปในดินแดนอังกฤษ คำว่า England (มาจากคำว่า Engla Land) แปลว่าดินแดนของชาวแองเกิลส์ และคำว่า English มาจากชื่อของเผ่านี้เดิมทีภาษาอังกฤษโบราณเกิดจากการผสมปนเปกันของภาษาถิ่นในราชอาณาจักรแองโกลแซกซอนของอังกฤษ แต่ภาษาอังกฤษก็ได้รับอิทธิพลจากการรุกราน 2 ครั้งด้วยกันคือ ครั้งแรกจากการรุกรานของชนเผ่าที่พูดภาษาเจอร์แมนิคเหนือ (North Germanic Language) และยึดครองดินแดนตอนเหนือของเกาะอังกฤษในศตวรรษที่ 8 และ 9 ครั้งที่สองโดยชาวนอร์แมนโบราณ (Old Norman) ที่พูดภาษาโรมานซ์ (Romance Language) ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนแองโกลนอร์แมน และ แองโกลเฟร็นช (Anglo-French) สองเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่อาศัยการยืมคำมากกว่าที่จะสร้างคำใหม่ภาษาอังกฤษยุคใหม่ (Modern English) นับจากปี 1550 เมื่ออังกฤษกลายเป็นนักล่าอาณานิคม ภาษาอังกฤษก็ได้ถูกนำมาใช้เพื่อการสื่อสารในประเทศภายใต้อาณานิคมของอังกฤษ ถึงแม้ว่าในระยะหลังๆ ที่ประเทศเหล่านั้นเป็นประเทศอิสระแล้วก็ตาม แต่ภาษาอังกฤษก็ยังคงเป็นภาษาราชการอยู่ เช่น อินเดีย แอฟริกา ออสเตรเลีย เป็นต้นเนื่องจากการหลอมรวมหลายๆภาษาในยุโรป และผ่านหลายยุคหลายสมัยนี่เอง ทำให้ภาษาอังกฤษมีคำศัพท์มากเกินกว่า 250,000 คำ โดยไม่รวมศัพท์เทคนิค หรือศัพท์แสลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเมืองการทหารวิทยาศาสตร์วัฒนธรรม 18 เป็นต้นมา (เวสต์ดั้งเดิมภาษา) (แองโกล Frisian) เดนมาร์กและเนเธอร์แลนด์ในปัจจุบัน ผู้คนใช้ภาษาเซลติค (ภาษาเซลติก) นับรวมเป็นเวลา 400 ชาวแองเกิ้ลส (มุม) ซึ่งบาทหลวงบีด (เรือประจัญบาน) คำว่าอังกฤษ (มาจากคำว่า Engla ที่ดิน) แปลว่าดินแดนของชาวแองเกิลส์และคำว่าภาษาอังกฤษ 2 ครั้งด้วยกันคือ (ภาคเหนือดั้งเดิมภาษา) 8 และ 9 ครั้งที่สองโดยชาวนอร์แมนโบราณ (เก่านอร์แมน) ที่พูดภาษาโรมานซ์ (โรแมนติก Language) ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนแองโกลนอร์แมนและแองโกลเฟร็นช (แองโกลฝรั่งเศส) (โมเดิร์นอังกฤษ) นับจากปี 1550 เมื่ออังกฤษกลายเป็นนักล่าอาณานิคม ถึงแม้ว่าในระยะหลัง ๆ เช่นอินเดียแอฟริกาออสเตรเลีย และผ่านหลายยุคหลายสมัยนี่เอง 250,000 คำโดยไม่รวมศัพท์เทคนิคหรือศัพท์แสลง