But there are other standards of re

But there are other standards of repute and other, more or less imperative, canons of conduct, besides wealth and its manifestation, and some of these come in to accentuate or to qualify the broad, fundamental canon of conspicuous waste. Under the simple test of effectiveness for advertising, we should expect to find leisure and the conspicuous consumption of goods dividing the field of pecuniary emulation pretty evenly between them at the outset. Leisure might then be expected gradually to yield ground and tend to obsolescence as the economic development goes forward, and the community increases in size; while the conspicuous consumption of goods should gradually gain in importance, both absolutely and relatively, until it had absorbed all the available product, leaving nothing over beyond a bare livelihood. But the actual course of develop- ment has been somewhat different from this ideal scheme. Leisure held the first place at the start, and came to hold a rank very much above wasteful consumption of goods, both as a direct expo- nent of wealth and as an element in the standard of decency, during the quasi-peaceable culture. From that point onward, consumption has gained ground, until, at present, it unquestionably holds the primacy, though it is still far from absorbing the entire margin of production above the subsistence minimum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่มีมาตรฐานอื่นๆ ของชื่อเสียงและหลักปฏิบัติอื่นๆ ที่มีความจำเป็นไม่มากก็น้อย นอกเหนือจากความมั่งคั่งและการสำแดงออกมา และมาตรฐานเหล่านี้บางส่วนเข้ามาเพื่อเน้นย้ำหรือเพื่อให้มีคุณสมบัติตามหลักการพื้นฐานที่กว้างๆ ของความสูญเปล่าที่เห็นได้ชัดเจน ภายใต้การทดสอบประสิทธิภาพโฆษณาแบบง่ายๆ เราควรคาดหวังที่จะพบกับการพักผ่อนและการบริโภคสินค้าที่เห็นได้ชัดเจน ซึ่งแบ่งขอบเขตของการจำลองทางการเงินให้เท่าๆ กันระหว่างสิ่งเหล่านั้นตั้งแต่เริ่มแรก การพักผ่อนอาจถูกคาดหวังให้ค่อยๆ ก่อให้เกิดพื้นดินและมีแนวโน้มที่จะล้าสมัยเมื่อการพัฒนาเศรษฐกิจดำเนินต่อไป และชุมชนก็มีขนาดเพิ่มขึ้น ในขณะที่การบริโภคสินค้าที่เห็นเด่นชัดควรจะค่อยๆ มีความสำคัญมากขึ้น ทั้งโดยสมบูรณ์และค่อนข้างมากขึ้น จนกระทั่งได้ซึมซับผลผลิตที่มีอยู่ทั้งหมด โดยไม่เหลืออะไรเลยนอกจากการดำรงชีวิตที่เปลือยเปล่า แต่แนวทางการพัฒนาที่แท้จริงแตกต่างไปจากโครงการในอุดมคตินี้อยู่บ้าง การพักผ่อนถือเป็นอันดับแรกตั้งแต่เริ่มต้น และอยู่เหนือการบริโภคสินค้าอย่างสิ้นเปลืองอย่างมาก ทั้งในฐานะตัวแทนโดยตรงของความมั่งคั่งและเป็นองค์ประกอบในมาตรฐานของความเหมาะสม ในช่วงวัฒนธรรมกึ่งสงบสุข จากจุดนั้นเป็นต้นมา การบริโภคก็เพิ่มมากขึ้น จนกระทั่งในปัจจุบัน การบริโภคยังคงครองความเป็นอันดับหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าจะยังห่างไกลจากการดูดซับส่วนต่างของการผลิตทั้งหมดให้สูงกว่าขั้นต่ำสุดสำหรับการยังชีพก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่นอกเหนือจากความมั่งคั่งและการแสดงออกแล้วยังมีมาตรฐานชื่อเสียงอื่น ๆ และจรรยาบรรณอื่น ๆ ที่จําเป็นไม่มากก็น้อยซึ่งบางส่วนมีไว้เพื่อเน้นหรือจํากัดแนวทางที่กว้างขวางและพื้นฐานของการสิ้นเปลืองอย่างชัดเจน ภายใต้การทดสอบอย่างง่าย ๆ เกี่ยวกับประสิทธิภาพของการโฆษณาเราควรจะพบว่าการบริโภคที่โอ้อวดของการพักผ่อนหย่อนใจและสินค้าโภคภัณฑ์แบ่งพื้นที่ของการเลียนแบบเงินโดยเฉลี่ยในช่วงเริ่มต้น ด้วยการพัฒนาเศรษฐกิจและการขยายตัวของชุมชนการพักผ่อนอาจค่อยๆมีผลกระทบและมีแนวโน้มที่จะล้าสมัย ในขณะที่การบริโภคสินค้าโอ้อวดควรค่อยๆ กลายเป็นสิ่งสำคัญทั้งในเชิงสัมบูรณ์และสัมพัทธ์ จนดูดซับผลผลิตทั้งหมดที่มีอยู่ให้เหลือเพียงการทำมาหากินแบบโล้นๆ แต่กระบวนการพัฒนาที่แท้จริงค่อนข้างแตกต่างจากแผนการในอุดมคตินี้ การพักผ่อนหย่อนใจครอบครองสถานที่แรกในจุดเริ่มต้นและตอนนี้ไปไกลเกินกว่าของเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตามนอกเหนือจากความมั่งคั่งและการแสดงออกของพวกเขาแล้วยังมีมาตรฐานด้านชื่อเสียงอื่นๆและจรรยาบรรณอื่นๆที่จําเป็นมากหรือน้อยซึ่งบางส่วนเน้นหรือกําหนดหลักเกณฑ์พื้นฐานที่กว้างขวางของเสียที่เห็นได้ชัด ภายใต้การทดสอบแบบง่ายๆของประสิทธิภาพการโฆษณาเราควรจะพบว่าการบริโภคสินค้าแบบสบายๆและการแสดงออกแบ่งพื้นที่การแข่งขันด้านเงินอย่างเท่าเทียมกันตั้งแต่เริ่มแรก ด้วยการพัฒนาเศรษฐกิจและการขยายตัวของสังคมการพักผ่อนหย่อนใจอาจค่อยๆให้สัมปทานและล้าสมัย การบริโภคสินค้าโภคภัณฑ์อย่างเห็นได้ชัดทั้งแบบสัมบูรณ์และแบบสัมพัทธ์ควรจะค่อยๆกลายเป็นสิ่งสําคัญยิ่งขึ้นจนกว่าจะดูดซับผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ทั้งหมดและไม่มีอะไรเหลืออยู่นอกเหนือจากการดํารงชีวิต อย่างไรก็ตามกระบวนการพัฒนาที่เกิดขึ้นจริงแตกต่างจากแผนในอุดมคตินี้ ในช่วงเวลาของวัฒนธรรมกึ่งสันติภาพการพักผ่อนหย่อนใจครั้งแรกและต่อมาครอบงํามากกว่าการบริโภคสินค้าที่เสียไปซึ่งไม่เพียงแต่เป็นการแสดงออกโดยตรงของความมั่งคั่งเท่านั้นแต่ยังเป็นองค์ประกอบของมาตรฐานที่ดี ตั้งแต่นั้นมาการบริโภคเริ่มเติบโตขึ้นและจนถึงขณะนี้ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะเป็นผู้นําแม้ว่าจะยังห่างไกลจากการดูดซับผลกําไรจากการผลิตทั้งหมดเหนือมาตรฐานการครองชีพขั้นต่ํา