Interaction metric: In the experime

Interaction metric: In the experimental class, we used the number of answers wirelessly
submitted by each student for each problem as a quantitative measure of interaction in the class.
We compared the number of answers expected with the number actually submitted and
computed an average daily submission fraction for each student. Our goal was to see if this
measure of interaction would correlate with performance scores. No such metric was easily
computed in the control class, so our analysis was limited to the experimental class.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดโต้ตอบ: ในห้องทดลอง เราใช้หมายเลขของคำตอบแบบไร้สาย
เขียน โดยนักศึกษาในแต่ละปัญหาเป็นเกณฑ์วัดในการคลาสบ
เราเปรียบเทียบหมายเลขของคำตอบที่คาดว่ามีการส่งจริง และ
คำนวณเศษส่งเป็นรายวันเฉลี่ยสำหรับนักศึกษา เป้าหมายของเราที่ว่านี้
วัดโต้จะเชื่อมโยงกับคะแนนประสิทธิภาพ วัดดังกล่าวไม่เป็น
คำนวณในห้องควบคุม ดังนั้นการวิเคราะห์ของเราถูกจำกัดทดลองเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวชี้วัดการทำงานร่วมกันในชั้นเรียนการทดลองเราใช้จำนวนของคำตอบแบบไร้สาย
ที่ส่งโดยนักเรียนแต่ละคนสำหรับปัญหาแต่ละเป็นมาตรการเชิงปริมาณของการมีปฏิสัมพันธ์ในชั้นเรียนของ
เราเมื่อเทียบกับจำนวนของคำตอบที่คาดว่าจะมีจำนวนที่ส่งจริงและ
คำนวณยื่นเฉลี่ยต่อวัน ส่วนสำหรับนักเรียนแต่ละคน เป้าหมายของเราคือเพื่อดูว่านี้
ตัวชี้วัดของการมีปฏิสัมพันธ์จะมีความสัมพันธ์กับคะแนนผลการดำเนินงาน ไม่มีตัวชี้วัดดังกล่าวได้อย่างง่ายดาย
คำนวณในชั้นการควบคุมเพื่อให้การวิเคราะห์ของเราถูก จำกัด ให้เรียนการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์เมตริก : ในห้องทดลอง เราใช้หมายเลขของคำตอบแบบไร้สาย
ส่งโดยนักเรียนแต่ละสำหรับแต่ละปัญหา เป็นมาตรการเชิงปริมาณของการปฏิสัมพันธ์ในชั้นเรียน
เราเทียบจำนวนคำตอบที่คาดหวังกับตัวเลขจริงและคำนวณค่าเฉลี่ยรายวันส่ง
ส่งเศษส่วนสำหรับนักเรียนแต่ละคน เป้าหมายของเราคือเพื่อดูว่า นี้
วัดของการปฏิสัมพันธ์จะสัมพันธ์กับคะแนนผลการปฏิบัติงาน ไม่มีตัวชี้วัดคำนวณง่าย
ในห้องควบคุม ดังนั้นการวิเคราะห์ของเราถูก จำกัด ไปยังห้องทดลอง