เกียรติของทหารในยามสงบ คือ
การได้ช่วยเหลือชนในชาติ คือการเป็นที่พึ่งพิงของเหล่า อาณาประชาราษฎร์ หน้าที่ของทหารในยามสงบในทางพฤตินัยคือการฝึกศึกษาหาวิชาความรู้ ในการศึกและสงคราม ทหารที่ดีนั้นจะไม่หยุดนิ่งในการเสาะแสวงหาความรู้ในด้านต่างๆ เพื่อเพิ่มพูน ทักษะและความสามารถของตน มิใช่เพียงเพื่อยศถาบรรดาศักดิ์ มิใช่เพียงเพื่อการอยู่เหนือผู้อื่น แต่เพื่อให้อาวุธในตัวตนนั้นทรงประสิทธิภาพแลเป็นที่พึ่งได้แก่ผู้บังคับบัญชาและผู้ใต้บังคับบัญชา ผู้นำกองทหารที่ดี ต้องคำนึงถึงชีวิตและความรู้สึกของทหารในกอง เพราะตนนั้นคือผู้เป็นขวัญกำลังใจในเบื้องต้นของผู้ใต้บังคับบัญชา
วินัยของทหารในยามศึก คือการเคร่งครัดต่อคำสั่งและหน้าที่ ถือได้ว่าวินัยเป็นเครื่องควบคุมจิตใจและความคิด ทุกพื้นฐานของความคิดของทหารในยามศึกต้องอยู่ภายใต้วินัย อาวุธของชาติในมือจะทรงประสิทธิภาพในสนามรบถ้าทหารผู้ถือผู้นั้นมีวินัยเป็นที่ตั้ง วินัยในยามศึกเป็นสิ่งสำคัญในลำดับแรกของทหารทุกผู้ในสนามรบ วินัยในการเชื่อมั่นถือมั่นในคำสั่งผู้บังคับบัญชา วินัยในการปฏิบัติหน้าที่รบตามจิตวิญญาณของทหารที่ดี วินัยในการควบคุมจิตใจให้หาญกล้าไม่ขลาดเขลาหรือขลาดกลัว วินัยในการบัญชาการสติปัญญาแห่งตนในการเอาชนะข้าศึก กองทัพใดๆหากทหารในกองทัพนั้นๆ เป็นผู้มีวินัยสูง กองทัพนั้นจะทรงประสิทธิภาพนับเท่าพันทวี