Significant differences (p b 0.05)

Significant differences (p b 0.05) were observed in R. voulezi for the
parameters of productive performance (final weight, weight gain, apparent
feed conversion and condition factor) (Table 3), seminal volume
(Table 4) and testosterone concentration (Fig. 1). The highest level
tested in the R. voulezi's diet, 1.80% total lysine,was the one that provided
the highest values of weight gain, in accordance with Furuya et al.
(2006) and Bomfim et al. (2010) for Oreochromis niloticus, but at a different
rearing stage. In addition, those authors had reported that the increase
in the content of lysine in the feed had gradually raised the values
of the zootechnical parameters, exactly what happened in the present
study. Similarly, Wilson (2002) stated that in fish, there is usually an increase
inweight gain associated to a raise in the amino acid intake up to
the point of interruption, which corresponds to the amino acid
requirement.
The seminal volume of R. voulezi was affected (p b 0.05) by the diet,
exhibiting linear effect, and therefore larger seminal volume was observed
in the treatment with 1.80% total lysine (Table 4). However, effects
(p N 0.05) were not observed in the means of motility duration,
motility rate, survival, sperm concentration, normal spermatozoa, pH
and osmolarity.
It is known that the nutritional needs of broodstocks are bigger
when compared to the juveniles, but the information about the nutritional
demands of fish broodstocks, as stated before, is limited to only
a few fish species (Izquierdo et al., 2001). The experiment with
R. voulezi started with juvenile specimens (initial mean weight
35.18 ± 0.25 g), and continued until they reached their first reproductive
cycle, when it was noticed that in net cages the testes continued
to mature early. The same was described by Ghiraldelli et al. (2007).
Thus, the lysine requirements of R. voulezi were similar to the ones observed
for the juvenile stage of other fish species (Bomfim et al., 2010
and Furuya et al., 2006), and may vary in later reproductive cycles.
Murgas et al. (2012) recommended the use of broodstocks between
the 2nd and the 5th year of gonadalmaturation for presenting better results
and being easier to be managed.
The present study warns that lysine is basic for the development of
R. voulezi because it is the only amino acid exclusively involved in the
body protein deposition, in addition to being effective in the immune
and gastrointestinal responses, a characteristic that is also observed in
cobias, Rachycentron canadum(Zhou et al., 2007). Furthermore, according
to Berge et al. (1998), the supplementation of this amino acid is
closely related to the increase in the values of weight gain in Salmo
salar (35 ± 11 g treatment with 5.9 g·kg−1 lysine to 105 ± 4 g with
18 g·kg−1 lysine in the diet) and improvement in the values of apparent
feed conversion (2.0 ± 0.7 treatment with 5.9 g·kg−1 lysine for 0.9 ±
0.1 with 18 g·kg−1 lysine in the diet).
It is important to point out that due to the lack of information in literature,
many times R. voulezi was compared with other fish species
that received similar treatments with lysine, but at another rearing
stage. Zhou et al. (2010) showed that conflicting results may be associated
with the rearing stage (fingerlings, juveniles, growers, adults), the
species, feedmanagement and feed formulation,which influence significantly
the development of the fish. Montes-Girao and Fracalossi
(2006), analyzing the effect of lysine requirement on the values of
weight gain (70% higher) when compared with the basal diet for
Rhamdia quelen fingerlings showed that the level of 1.73% lysine presented
similar results to the ones found in this study. However, f

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p b 0.05) ถูกตั้งข้อสังเกตในอาร์ voulezi สำหรับการพารามิเตอร์ของประสิทธิผล (สุดท้ายน้ำหนัก เพิ่มน้ำหนัก ชัดเจนอาหารแปลงและสภาพปัจจัย) ปริมาณบรรลุ (ตาราง 3),(ตาราง 4) และความเข้มข้นของฮอร์โมนเพศชาย (รูปที่ 1) ระดับสูงสุดทดสอบในอาหารของ voulezi อาร์ ไลซีนรวม 1.80% ถูกที่ให้ค่าสูงสุดของน้ำหนักได้ ตาม Furuya et al(2006) และ Bomfim et al. (2010) สำหรับปลานิล แต่ ที่แตกต่างกันเลี้ยงระยะ นอกจากนี้ ผู้เขียนเหล่านั้นมีรายงานว่า การเพิ่มขึ้นในเนื้อหาของไลซีนในอาหารสัตว์ได้ค่อย ๆ ยกค่าพารามิเตอร์ zootechnical ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันการศึกษา ในทำนองเดียวกัน วิลสัน (2002) ระบุว่า ในปลา โดยปกติจะมีการเพิ่มขึ้นinweight กำไรที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มในการบริโภคกรดอะมิโนถึงจุดของการหยุดชะงัก ซึ่งตรงกับกรดอะมิโนความต้องการบรรลุระดับอาร์ voulezi ได้รับผลกระทบ (p b 0.05) โดยการรับประทานอาหารแสดงผลเชิงเส้น และปริมาณบรรลุขนาดใหญ่ดังนั้นจึงพบว่าในการรักษาด้วยไลซีนรวม 1.80% (ตารางที่ 4) อย่างไรก็ตาม ผล(p N 0.05) ถูกตั้งข้อสังเกตในความเคลื่อนไหวของระยะเวลา ไม่อัตราเคลื่อนไหว อยู่รอด ความเข้มข้นอสุจิ ตัวอสุจิปกติ ค่า pHและ osmolarityเป็นที่ทราบกันว่า ความต้องการทางโภชนาการของ broodstocks ใหญ่เมื่อเทียบกับนก แต่ข้อมูลเกี่ยวกับคุณค่าทางโภชนาการความต้องการของปลา broodstocks ตามที่ระบุไว้ก่อน จำกัดอยู่เท่านั้นบางปลาชนิด (Izquierdo et al. 2001) การทดลองด้วยอาร์ voulezi เริ่มต้น ด้วยตัวอย่างเยาวชนเริ่มต้นเฉลี่ยน้ำหนัก35.18 ± 0.25 g), และอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะถึงระบบสืบพันธุ์ของพวกเขาครั้งแรกรอบ เมื่อมีสังเกตว่า ในสุทธิกรงอัณฑะอย่างต่อเนื่องผู้ใหญ่ก่อน เดียวกันได้อธิบายไว้โดย Ghiraldelli et al. (2007)ดังนั้น ความต้องการไลซีนของอาร์ voulezi คล้ายกับที่สังเกตสำหรับเวทีเยาวชนของสายพันธุ์ปลาอื่น ๆ (Bomfim et al. 2010และ Furuya et al. 2006), และอาจแตกต่างกันในรอบการสืบพันธุ์ในภายหลังMurgas et al. (2012) แนะนำการใช้ broodstocks ระหว่างครั้งที่ 2 และ 5 ปี gonadalmaturation นำเสนอผลลัพธ์ที่ดีกว่าและการจัดการได้ง่ายขึ้นการศึกษาเตือนไลซีนที่เป็นพื้นฐานสำหรับการพัฒนาอาร์ voulezi เนื่องจากมีกรดอะมิโนเพียงเฉพาะเกี่ยวข้องกับการสะสมโปรตีนที่ร่างกาย นอกจากจะมีประสิทธิภาพในการภูมิคุ้มกันและการตอบ สนองทางเดินอาหาร ลักษณะที่เป็นที่สังเกตในcobias, Rachycentron canadum (โจว et al. 2007) นอกจากนี้ ตามเป็นการเสริมกรดอะมิโนนี้เพื่อ Berge et al. (1998),ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับการเพิ่มค่าของน้ำหนักใน Salmoซาลาร์ (35 ± 11 กรัมรักษา ด้วยไลซีน g·kg−1 5.9 การ 105 ± 4 กรัมด้วย18 g·kg−1 เสริมไลซีนในอาหาร) และปรับปรุงค่าชัดเจนฟีด (2.0 ± 0.7 รักษา ด้วยไลซีน g·kg−1 5.9 0.9 ±สำหรับการแปลง0.1 กับ 18 g·kg−1 ไลซีนในอาหาร)มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่าเนื่องจากการขาดข้อมูลในวรรณคดีจำนวนเวลาอาร์ voulezi เปรียบเทียบกับปลาชนิดอื่น ๆที่ได้รับการรักษาคล้าย กับไลซีน แต่ ที่เลี้ยงอีกขั้นตอนนี้ โจว et al. (2010) พบว่า ผลลัพธ์ที่ขัดแย้งกันอาจเกี่ยวข้องมีขั้นตอนการเลี้ยง (ชนิด นก เกษตรกร ผู้ใหญ่), การสายพันธุ์ feedmanagement และพัฒนา สูตรอาหาร ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญการพัฒนาของปลา Montes Girao และ Fracalossi(2006), การวิเคราะห์ผลกระทบของความต้องการของไลซีนในค่าของน้ำหนัก (สูงกว่า 70%) เมื่อเทียบกับอาหารพื้นฐานสำหรับชนิด quelen Rhamdia พบว่าระดับของไลซีน 1.73% นำเสนอผลลัพธ์ที่คล้ายกับที่พบในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม f

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แตกต่างที่สำคัญ (Pb 0.05) พบในอาร์ voulezi สำหรับ
พารามิเตอร์ของประสิทธิภาพการผลิต (น้ำหนักสุดท้ายน้ำหนักชัดเจน
เปลี่ยนอาหารและปัจจัยสภาพ) (ตารางที่ 3) ปริมาณน้ำเชื้อ
(ตารางที่ 4) และความเข้มข้นของฮอร์โมนเพศชาย (รูปที่ 1. ) ระดับสูงสุด
ที่ผ่านการทดสอบในอาหาร voulezi อาร์ของ 1.80% ไลซีนรวมเป็นคนหนึ่งที่ให้
คุณค่าสูงสุดของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสอดคล้องกับฟุรุยะ et al.
(2006) และ Bomfim et al, (2010) สำหรับปลานิล แต่ที่แตกต่างกัน
ในขั้นตอนการเลี้ยง นอกจากนี้ผู้เขียนมีรายงานว่าการเพิ่มขึ้น
ในเนื้อหาของไลซีนในฟีดได้ค่อยๆยกค่า
ของพารามิเตอร์ Zootechnical ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
การศึกษา ในทำนองเดียวกันวิลสัน (2002) ระบุว่าในปลามักจะมีการเพิ่มขึ้น
inweight gain ที่เกี่ยวข้องที่จะเพิ่มปริมาณกรดอะมิโนถึง
จุดของการหยุดชะงักซึ่งสอดคล้องกับกรดอะมิโน
ต้องการ.
ปริมาณน้ำเชื้อของอาร์ voulezi เป็น ได้รับผลกระทบ (Pb 0.05) โดยการรับประทานอาหารที่
จัดแสดงผลเชิงเส้นและปริมาณน้ำเชื้อจึงมีขนาดใหญ่เป็นข้อสังเกต
ในการรักษาที่มีไลซีนรวม 1.80% (ตารางที่ 4) อย่างไรก็ตามผลกระทบ
(P N 0.05) ไม่ได้ถูกตั้งข้อสังเกตในความหมายของระยะเวลาในการเคลื่อนไหวที่
อัตราการเคลื่อนที่, การอยู่รอดความเข้มข้นของอสุจิตัวอสุจิปกติค่า pH
และ osmolarity.
เป็นที่รู้จักกันว่าความต้องการทางโภชนาการของ broodstocks มีขนาดใหญ่
เมื่อเทียบกับหนุ่มสาวที่ แต่ข้อมูลที่เกี่ยวกับโภชนาการ
ความต้องการของ broodstocks ปลาตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้จะถูก จำกัด เฉพาะ
พันธุ์ปลาไม่กี่ (Izquierdo et al., 2001) การทดลองกับ
อาร์ voulezi เริ่มต้นด้วยตัวอย่างเด็กและเยาวชน (ครั้งแรกหมายถึงน้ำหนัก
35.18 ± 0.25 กรัม) และต่อเนื่องจนถึงพวกเขามาถึงสืบพันธุ์แรกของพวกเขา
รอบเมื่อมันถูกสังเกตเห็นว่าในกระชังอัณฑะยังคง
เติบโตในช่วงต้น เช่นเดียวกับที่ถูกอธิบายโดย Ghiraldelli et al, (2007).
ดังนั้นความต้องการของไลซีนอาร์ voulezi มีความคล้ายคลึงกับคนที่สังเกต
สำหรับขั้นตอนของเด็กและเยาวชนของสายพันธุ์ปลาอื่น ๆ (Bomfim et al., 2010
และฟุรุยะ et al., 2006) และอาจแตกต่างกันในวงจรการสืบพันธุ์ในภายหลัง .
Murgas et al, (2012) แนะนำการใช้ broodstocks ระหว่าง
ที่ 2 และปีที่ 5 ของ gonadalmaturation สำหรับการนำเสนอผลลัพธ์ที่ดีกว่า
และเป็นเรื่องง่ายที่จะได้รับการจัดการ.
การศึกษาครั้งนี้เตือนว่าไลซีนเป็นพื้นฐานสำหรับการพัฒนาของ
อาร์ voulezi เพราะมันเป็นกรดอะมิโนที่เกี่ยวข้องเพียงเฉพาะใน
การสะสมโปรตีนของร่างกายนอกจากจะมีประสิทธิภาพในการภูมิคุ้มกัน
ตอบสนองและระบบทางเดินอาหารลักษณะที่ยังเป็นที่สังเกตใน
cobias, Rachycentron canadum (Zhou et al., 2007) นอกจากนี้ตาม
ไปแบร์ก, et al (1998), การเสริมกรดอะมิโนนี้จะ
เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของค่านิยมของการเพิ่มน้ำหนักใน Salmo
Salar (35 ± 11 กรัมพร้อมการรักษา 5.9 กรัม·กก-1 ไลซีน 105 ± 4 กรัมกับ
18 กรัม· kg- 1 ไลซีนในอาหาร) และการปรับปรุงในคุณค่าของการที่เห็นได้ชัด
การเปลี่ยนอาหาร (2.0 ± 0.7 การรักษาด้วย 5.9 กรัม·กก-1 ไลซีนสำหรับ 0.9 ±
0.1 กับ 18 กรัม·กก-1 ไลซีนในอาหาร).
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ เห็นว่าเกิดจากการขาดข้อมูลในวรรณคดี
หลายครั้งอาร์ voulezi ถูกเมื่อเทียบกับปลาชนิดอื่น ๆ
ที่ได้รับการรักษาที่คล้ายกันกับไลซีน แต่ในการเลี้ยงอีก
เวที โจว, et al (2010) แสดงให้เห็นว่าผลที่ขัดแย้งกันอาจจะเกี่ยวข้อง
กับขั้นตอนการเลี้ยง (ลูกปลาเยาวชนเกษตรกรผู้ปลูกผู้ใหญ่) ที่
ชนิด feedmanagement และอาหารสูตรซึ่งมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญ
ในการพัฒนาของปลา -Montes Girao และ Fracalossi
(2006), การวิเคราะห์ผลกระทบของความต้องการไลซีนกับค่าของ
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้น (70% สูงกว่า) เมื่อเทียบกับอาหารพื้นฐานสำหรับ
Rhamdia quelen ลูกปลาแสดงให้เห็นว่าระดับ 1.73% ไลซีนที่นำเสนอ
ผลคล้ายกับคนที่ ที่พบในการศึกษาครั้งนี้ อย่างไรก็ตาม F

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างทางสถิติ ( P B 0.05 ) พบว่าใน voulezi สำหรับ .พารามิเตอร์ของผลผลิต ( น้ำหนัก เพิ่มน้ำหนัก ปรากฏสุดท้ายการเปลี่ยนอาหารและเงื่อนไขปัจจัย ) ( ตารางที่ 3 ) ปริมาณเชื้อ( ตารางที่ 4 ) และความเข้มข้นของฮอร์โมนเพศชาย ( รูปที่ 1 ) ระดับมากที่สุดทดสอบในอาร์ voulezi 1.80 % รวมของอาหาร ซึ่งเป็นคนที่ให้คุณค่าสูงสุดของการเพิ่มน้ำหนักตามฟุรุยะ , et al .( 2006 ) และบอมฟิม et al . ( 2010 ) ปลานิล , แต่ ที่แตกต่างกันการเลี้ยงดูที่เวที นอกจากนี้ ผู้เขียนนั้น มีรายงานว่าเพิ่มในเนื้อหาของไลซีนในอาหารก็ค่อยๆเพิ่มค่าของพารามิเตอร์ zootechnical สิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันการศึกษา ในทำนองเดียวกัน วิลสัน ( 2002 ) ระบุว่า ในปลา มักจะมีเพิ่มinweight ได้รับเกี่ยวข้องกับเพิ่มปริมาณกรดอะมิโนถึงในประเด็นของการหยุดชะงัก ซึ่งสอดคล้องกับกรดอะมิโนความต้องการปริมาณเชื้อ R . voulezi ได้รับผลกระทบ ( P B 0.05 ) โดยอาหารแสดงผลแบบเชิงเส้น และดังนั้นจึง พบว่าปริมาณเชื้อใหญ่ในการรักษาด้วย 1.80 % รวมซีน ( ตารางที่ 4 ) อย่างไรก็ตาม ผลกระทบ( P ) 0.05 ) ไม่พบในความหมายของระยะเวลาของการเคลื่อนที่ส่วนอัตรารอด , ความเข้มข้นของอสุจิปกติ อสุจิ พีเอชำและ .มันเป็นที่รู้จักกันว่า ความต้องการทางโภชนาการของขนาดจะใหญ่กว่าเมื่อเทียบกับเด็กและเยาวชน แต่ข้อมูลเกี่ยวกับโภชนาการความต้องการของขนาดปลา ตามที่ระบุไว้ก่อน , ถูก จำกัด เท่านั้นปลาเพียงไม่กี่สปีชีส์ ( izquierdo et al . , 2001 ) การทดลองกับอาร์ voulezi เริ่มต้นกับเยาวชนตัวอย่าง ( หมายถึงเริ่มต้นน้ำหนัก35.18 ± 0.25 กรัม ) และต่อเนื่องไปจน ถึงก่อนวัยเจริญพันธุ์รอบ เมื่อพบว่าในกรงที่อัณฑะสุทธิอย่างต่อเนื่องเป็นผู้ใหญ่ก่อน เดียวกันคือการอธิบายโดย ghiraldelli et al . ( 2007 )ดังนั้น ความต้องการไลซีนของ voulezi มีความคล้ายคลึงกับคนที่สังเกตสำหรับเวทีเยาวชนของปลาอื่น ๆ ( บอมฟิม et al . , 2010และ ฟุรุยะ et al . , 2006 ) , และอาจจะแตกต่างกันไปในรอบต่อมา การสืบพันธุ์murgas et al . ( 2012 ) แนะนำให้ใช้ขนาดระหว่าง2 และปีที่ 5 ของ gonadalmaturation นำเสนอผลลัพธ์ที่ดีกว่าและเป็นที่ง่ายเพื่อจัดการการศึกษาเตือนว่าซีนเป็นพื้นฐานสำหรับการพัฒนาอาร์ voulezi เพราะมันเป็นเพียงกรดอะมิโนมีส่วนร่วมเฉพาะในโปรตีนของร่างกาย นอกเหนือจากประสิทธิภาพในระบบภูมิคุ้มกันและตอบสนองต่อระบบทางเดินอาหาร เป็นลักษณะที่พบในcobias rachycentron canadum ( โจว , et al . , 2007 ) นอกจากนี้ ตามไปภูเขา et al . ( 1998 ) , การเสริมกรดอะมิโนคือที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการเพิ่มขึ้นในค่าของการเพิ่มน้ำหนักในซาลโมซาลาร์ ( 35 ± 11 กรัมรักษากับ 5.9 กรัมด้วยกก− 1 ซีน 105 ± 4 กรัม18 กรัมด้วย− 1 กก. ซึ่งในอาหาร ) และปรับปรุงค่าของ ปรากฏการเปลี่ยนอาหาร ( 2.0 ± 0.7 การรักษาด้วย 5.9 กรัมด้วย− 1 ซีนสำหรับ± 0.9 กิโลกรัม0.1 กิโลกรัม 18 กรัมด้วย− 1 ไลซีนในอาหาร )มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชี้ให้เห็นว่า เนื่องจากขาดข้อมูลในวรรณคดีหลายครั้ง . voulezi เทียบกับปลาชนิดอื่น ๆที่ได้รับการรักษาที่คล้ายกันกับซีน แต่ในการเลี้ยงอีกเวที โจว et al . ( 2010 ) พบว่าผลที่ขัดแย้งกันอาจเกี่ยวข้องกับเวที ( ลูกปลาเลี้ยงเด็ก , ปลูก , ผู้ใหญ่ )ชนิดและ feedmanagement สูตรอาหารสัตว์ ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากการพัฒนาของปลา fracalossi เญิน girao และ( 2006 ) , วิเคราะห์ผลของความต้องการไลซีนต่อค่าของน้ำหนัก ( 70% สูงกว่า ) เมื่อเทียบกับอาหารฐานสำหรับrhamdia quelen ลูกปลาพบที่ระดับ 1.73 % ซึ่งแสดงผลที่คล้ายกันกับที่พบในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม เอฟ