The Essais are first and foremost t

The Essais are first and foremost to be seen as both an exploration and description of human nature; that is, they are nothing but Montaigne’s attempt to learn about himself. As he asserts throughout the Essais, “I am myself the subject of my book," and following, “I have never seen a greater monster or miracle in the world than myself." This is in part because Montaigne is convinced that truth cannot be found through reason. Rather it is only by means of a thorough knowledge of the self that truth can be obtained. As well, it must be understood that this self is always ever-changing: “I take the first subject Fortune offers: all are equally good for me. I never plan to expound them in full for I do not see the whole of anything [….] Everything has a hundred parts and a hundred faces: I take one of them and sometimes just touch it […] I can surrender to doubt and uncertainty and to my master-form, which is ignorance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

essais เป็นครั้งแรกและสำคัญที่สุดที่จะเห็นเป็นทั้งข้อเท็จจริงและรายละเอียดของธรรมชาติของมนุษย์นั่นคือพวกเขาจะไม่มีอะไร แต่ความพยายาม Montaigne ที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเอง ในขณะที่เขาอ้างตลอด essais "ผมตัวเองเรื่องของหนังสือของฉัน" และต่อไปนี้ "ฉันไม่เคยเห็นสัตว์ประหลาดที่ยิ่งใหญ่หรือความมหัศจรรย์ในโลกกว่าตัวเอง"นี่คือส่วนหนึ่งเป็นเพราะ Montaigne เชื่อว่าความจริงไม่สามารถพบได้ผ่านเหตุผล. ค่อนข้างมันเป็นเพียงโดยวิธีการของความรู้อย่างละเอียดของตัวเองที่ความจริงได้. เช่นกันก็ต้องเข้าใจว่าตัวเองนี้มักจะเป็นที่เคย เปลี่ยนแปลง: "ผมจะเสนอความโชคเรื่องแรก: ทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกันดีสำหรับฉันฉันไม่เคยวางแผนที่จะอธิบายพวกเขาในเต็มรูปแบบสำหรับฉันไม่เห็นทั้งหมดของการทำอะไรเลย [.... ] ทุกอย่างที่มีเป็นร้อย ๆ ชิ้นส่วนและร้อยใบหน้า: ฉันใช้เวลาหนึ่งของพวกเขาและบางครั้งเพียงแค่สัมผัสมัน [... ] ฉันสามารถยอมจำนนที่จะสงสัยและ ความไม่แน่นอนและรูปแบบหลักของฉันซึ่งเป็นความโง่เขลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Essais อันดับแรกจะได้เป็นทั้งการสำรวจและอธิบายเกี่ยวกับธรรมชาติมนุษย์ กล่าวคือ พวกเขาคืออะไรแต่ความพยายามของสูงเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับตนเอง เขายืนยันตลอด Essais "ผมเองก็ชื่อเรื่องของหนังสือของฉัน" และต่อไปนี้ "ฉัน เห็นมอนสเตอร์มากกว่าหรือมหัศจรรย์ในโลกกว่าตัวเอง"อยู่ในส่วนหนึ่งเนื่องจากเชื่อมั่นสูงว่า ไม่พบความจริงโดยใช้เหตุผล แต่ ได้เท่านั้นโดยใช้ความรู้อย่างละเอียดของตนเองที่สามารถรับความจริง ด้วย จะต้องเข้าใจว่า ตนเองนี้จะเปลี่ยนแปลง: "ฉันเอาเรื่องแรกที่ฟอร์จูนมี: มีดีเท่า ๆ กับฉัน ฉันไม่เคยวางแผนสำแดงให้เต็มจำนวนสำหรับฉันไม่เห็นทั้งหมดของอะไร [...] ทุกอย่างมีเป็นร้อยชิ้นส่วนและใบหน้าร้อย: ฉันเสียสละของพวกเขา และบางครั้งเพียงสัมผัส [...] ยอมฉันสามารถแพ้สงสัยและความไม่แน่นอน และหลัก ฟอร์ม ซึ่งจะไม่รู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

essais ได้เป็นครั้งแรกและมาก่อนเพื่อจะได้เห็นอย่างเป็นการสำรวจและทั้งของธรรมชาติของมนุษย์ที่จะได้ไม่มีอะไรแต่ของถนน Montaigne พยายามที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเขาเอง เป็นเขารับรองตลอด essais "ผมคือผมเองเรื่องที่หนังสือของฉัน"และต่อไปนี้"ผมไม่เคยเห็นสิ่งมหัศจรรย์หรือสัตว์ประหลาดมากขึ้นในโลกมากกว่าตัวเอง"แห่งนี้อยู่ในส่วนหนึ่งเป็นเพราะถนน Montaigne เชื่อว่าความจริงก็ไม่สามารถพบได้ผ่านเหตุผล แต่เป็นเพียงแห่งเดียวโดยการใช้ความรู้อย่างทั่วถึงที่ของตนเองที่ว่าความจริงสามารถทำได้ เป็นอย่างนี้จะต้องได้รับการทำความเข้าใจว่าตัวเองอยู่เสมอนี้มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา"ผมรับเรื่องแรกที่ Fortune จัดให้บริการทั้งหมดจะดีเหมือนกันสำหรับผมฉันไม่เคยวางแผนที่จะอธิบายในแบบเต็มจำนวนสำหรับผมไม่เห็นทั้งหมดของอะไร[.......]ทุกอย่างได้เป็นร้อยและบางส่วนเป็นร้อยหันหน้าเข้าหาผมจะเป็นหนึ่งในนั้นและบางครั้งเพียงแตะมัน[...]ฉันสามารถยอมจำนนต่อความไม่แน่นอนและไม่ต้องสงสัยเลยว่าและนาย - รูปแบบของเราซึ่งมีความผิด