The use of ethanol as a solvent inc

The use of ethanol as a solvent increased bleaching, but did not
affect growth, compared to clove oil dissolved in seawater. This result,
coupled with Frisch et al.'s (2007) finding that a single treatment of
ethanol alone did not affect corals, suggests that ethanol and clove oil
may interact, resulting in a mixture more toxic to corals than expected
based on the effects of clove oil or ethanol alone. One explanation for
the possible synergism may be that ethanol increases the solubility of
clove oil in seawater, potentially increasing the permeability of clove
oil into the coral tissue. Testing these hypotheses will require a focus
on cellular uptake and toxicology, aswell as the use of a more complex
experimental design in which ethanol and clove oil are varied
independently. Our data on duration of exposure for each solution
supports the hypothesis of increased solubility and local retention.
Ethanol with 14% clove oil and seawater with 28% clove oil yielded the
highest (and similar) concentrations of clove oil over time. Furthermore,
the concentration of clove oil was approximately 10-fold higher
in the ethanol versus seawater treatments (14% clove oil) treatments
after 5 s and 15 s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้เอทานอลเป็นตัวทำละลายฟอกเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้
ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตเมื่อเทียบกับน้ำมันกานพลูที่ละลายในน้ำทะเล ผลนี้
ควบคู่ไปกับการ Frisch et al. ของ (2007) พบว่าการรักษาเดียวของ
เอทานอลเพียงอย่างเดียวไม่ได้ส่งผลกระทบต่อแนวปะการังที่แสดงให้เห็นว่าเอทานอลและน้ำมันกานพลู
อาจมีผลกระทบที่เกิดขึ้นในส่วนผสมที่เป็นพิษมากขึ้นในแนวปะการังกว่าที่คาดไว้
ขึ้นอยู่กับผลกระทบ ของน้ำมันกานพลูหรือเอทานอลเพียงอย่างเดียว คำอธิบายหนึ่งสำหรับ
เสริมฤทธิ์ที่เป็นไปได้อาจจะเป็นเอทานอลที่เพิ่มความสามารถในการละลายของ
น้ำมันกานพลูในน้ำทะเลอาจเพิ่มการซึมผ่านของกานพลู
น้ำมันเข้าไปในเนื้อเยื่อปะการัง การทดสอบสมมติฐานเหล่านี้จะต้องให้ความสำคัญ
ในการดูดเซลล์และพิษวิทยายังรวมไปถึงการใช้งานที่ซับซ้อนมากขึ้น
การออกแบบการทดลองที่เอทานอลและน้ำมันกานพลูจะแตกต่างกัน
ได้อย่างอิสระ ข้อมูลของเราอยู่กับระยะเวลาของการเปิดรับสำหรับแต่ละโซลูชั่น
สนับสนุนสมมติฐานของการละลายที่เพิ่มขึ้นและการเก็บรักษาในท้องถิ่น.
เอทานอลด้วยน้ำมันกานพลู 14% และน้ำทะเลที่มีน้ำมันกานพลู 28% ผล
ที่สูงที่สุด (และคล้ายกัน) ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูเมื่อเวลาผ่านไป นอกจากนี้
ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูเป็นประมาณ 10 เท่าสูงกว่า
เมื่อเทียบกับเอทานอลในการรักษาน้ำทะเล (น้ำมันกานพลู 14%) การรักษา
หลังจาก 5 และ 15 วินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้เอทานอลเป็นตัวทำละลาย การเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้
มีผลต่อการเจริญเติบโต เมื่อเทียบกับน้ำมันกานพลูที่ละลายในน้ำทะเล ผลนี้ ,
คู่กับ ฟริสช์ et al . ( 2007 ) พบว่า การรักษาเพียงครั้งเดียวของ
เอทานอลเพียงอย่างเดียวไม่มีผลต่อปะการังพบว่าเอทานอลและ
น้ำมันกานพลูอาจโต้ตอบ ส่งผลให้ส่วนผสมที่เป็นพิษมากขึ้นกว่าที่คาดไว้
ปะการังขึ้นอยู่กับผลของน้ำมันกานพลู หรือเอทานอล คนเดียว หนึ่งคําอธิบาย
การเกื้อกูลเป็นไปได้อาจจะเป็นเอทานอลเพิ่มการละลายของ
น้ำมันกานพลูในน้ำทะเล อาจเพิ่มการซึมผ่านของน้ำมันกานพลู
เข้าไปในเนื้อเยื่อปะการัง การทดสอบสมมติฐานเหล่านี้จะต้องมุ่งเน้นในการใช้โทรศัพท์มือถือ
และพิษวิทยาและการใช้ที่ซับซ้อนมากขึ้น
การทดลองที่เอทานอลและน้ำมันกานพลูจะแตกต่างกัน
อิสระ ข้อมูลเกี่ยวกับระยะเวลาของแสงแต่ละโซลูชั่น
สนับสนุนสมมติฐานของเพิ่มการละลายและท้องถิ่นข้อมูล เอทานอลกับ 14
% น้ำมันกานพลูและน้ำทะเล ด้วยน้ำมัน 28 เปอร์เซ็นต์ ให้ผล
สูงสุด ( และที่คล้ายกัน ) ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูในช่วงเวลา นอกจากนี้
ความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูคือประมาณ 10 เท่าสูงกว่า
ในเอทานอลเมื่อเทียบกับน้ำทะเลรักษา ( 14 % น้ำมันกานพลู ) การรักษา
หลังจาก 5 และ 15 วินาที