Wrigley’s chewing gum was actually

Wrigley’s chewing gum was actually developed as a premium to be given away with other products rather than as a primary product for sale. As a teenager, William Wrigley Jr. was working for his father in Chicago selling soap that had been manufactured in his father’s factory. The soap was not very popular with merchants because it was priced at five cents, and this selling price did not leave a good profit margin for the merchants. Wrigley convinced his father to raise the price to ten cents and to give away cheap umbrellas as a premium for the merchants. This worked successfully, confirming to Wrigley that the use of premiums was an effective sales tool.

Wrigley then established his own company. In his company he was selling soap as a wholesaler, giving baking soda away as a premium, and using a cookbook to promote each deal. Over time, the baking soda and cookbook became more popular than the soap, so Wrigley began a new operation selling baking soda. He began hunting for a new premium item to give away with sales of baking soda; he soon decided on chewing gum. Once again, when Wrigley realized that demand for the premium was stronger than the demand for the original product, he created the Wm. Wrigley Jr. Company to produce and sell chewing gum.

Wrigley started out with two brands of gum, Vassar and Lotta Gum, and soon introduced Juicy Fruit and Spearmint. The latter two brands grew in popularity, while the first two were phased out. Juicy Fruit and Spearmint are two of Wrigley’s main brands to this day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมากฝรั่งของริคลี่ย์จริงถูกพัฒนา เป็นพรีเมี่ยมเพื่อให้ไปกับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ มากกว่าที่ จะ เป็นผลิตภัณฑ์หลักสำหรับขาย เป็นวัยรุ่น วิลเลียมจูเนียร์ริคลี่ย์ทำงานสำหรับบิดาของเขาในชิคาโกที่ขายสบู่ที่มีการผลิตในโรงงานของพ่อของเขา สบู่ไม่เป็นที่นิยมของพ่อค้า เพราะมันมีราคาที่เหรียญ 5 เซนต์ และราคาขายนี้ไม่ปล่อยให้อัตรากำไรดีสำหรับพ่อค้า ริคลี่ย์เชื่อพ่อโก่งราคาถึงสิบเซ็นต์ และ สามารถแจกร่มราคาถูกเป็นพรีเมี่ยมสำหรับพ่อค้า นี้ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยืนยันการริคลี่ย์ว่า การใช้เบี้ยเป็นเครื่องมือการขายมีประสิทธิภาพนอกจากนี้ริคลี่ย์แล้วก่อตั้งบริษัทของเขาเอง ในบริษัทของเขา เขาขายสบู่เป็นผู้ขายส่ง ให้โซดาไปเป็นพรีเมี่ยม และใช้เป็นตำราในการส่งเสริมการจัดการแต่ละ ช่วงเวลา โซดาและตำราอาหารกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นกว่าสบู่ เพื่อริคลี่ย์ได้เริ่มดำเนินการใหม่ขายโซดา เขาเริ่มหาพรีเมี่ยมสินค้าใหม่ให้กับการขายโซดา เร็ว ๆ นี้เขาตัดสินใจบนหมากฝรั่ง อีกครั้ง เมื่อริคลี่ย์ตระหนักว่า ความต้องการของพรีเมี่ยมแข็งแกร่งกว่าความต้องการผลิตภัณฑ์เดิม เขาสร้าง บริษัทจูเนียร์ริคลี่ย์ Wm. ผลิต และจำหน่ายหมากฝรั่งริคลี่ย์เริ่ม ด้วยสองแบรนด์ของเหงือก Vassar และ Lotta ฝรั่ง และเร็ว ๆ นี้ แนะนำผลไม้ฉ่ำและ Spearmint หลังสองแบรนด์เติบโตในความนิยม ในขณะที่สองคนแรกที่ถูกแบ่งออก ผลไม้ฉ่ำและ Spearmint เป็น 2 แบรนด์หลักของริคลี่ย์วันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wrigley ของหมากฝรั่งได้รับการพัฒนาจริงเป็นพรีเมี่ยมที่จะมอบให้กับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ มากกว่าที่จะเป็นสินค้าหลักในการขาย เป็นวัยรุ่นวิลเลียมริกลีย์จูเนียร์กำลังทำงานให้กับพ่อของเขาในสบู่ขายชิคาโกที่ได้รับการผลิตในโรงงานของพ่อของเขา สบู่ไม่เป็นที่นิยมมากกับร้านค้าเพราะมันเป็นราคาที่ห้าเซ็นต์และราคาขายนี้ไม่ได้ปล่อยให้อัตรากำไรที่ดีสำหรับร้านค้า Wrigley เชื่อว่าพ่อของเขาจะขึ้นราคาถึงสิบเซ็นต์และจะให้ออกไปร่มถูกเป็นพรีเมี่ยมสำหรับร้านค้าที่ นี้ทำงานได้ประสบความสำเร็จในการยืนยันการ Wrigley ว่าการใช้พรีเมี่ยมเป็นเครื่องมือขายที่มีประสิทธิภาพ. Wrigley แล้วจัดตั้ง บริษัท ของตัวเอง ใน บริษัท ของเขาเขาขายสบู่เป็นผู้ค้าส่งให้กกิ้งโซดาออกไปเป็นพรีเมี่ยมและการใช้ตำราเพื่อส่งเสริมการจัดการแต่ละ เมื่อเวลาผ่านไปโซดาและตำรากลายเป็นที่นิยมมากขึ้นกว่าสบู่เพื่อ Wrigley เริ่มดำเนินการใหม่ขายกกิ้งโซดา เขาเริ่มการล่าสัตว์สำหรับรายการใหม่พรีเมี่ยมที่จะให้ไปด้วยยอดขายโซดา; ไม่ช้าเขาก็ตัดสินใจที่เกี่ยวกับการเคี้ยวหมากฝรั่ง อีกครั้งหนึ่งเมื่อ Wrigley ตระหนักว่าความต้องการสำหรับพรีเมี่ยมแข็งแรงเกินกว่าความต้องการสินค้าเดิมเขาสร้าง Wm Wrigley จูเนียร์ บริษัท ผลิตและจำหน่ายหมากฝรั่ง. Wrigley เริ่มต้นด้วยสองแบรนด์ของหมากฝรั่งวาสซาร์ปรึกษาและเหงือกและเร็ว ๆ นี้แนะนำผลไม้ฉ่ำและ Spearmint หลังทั้งสองแบรนด์เติบโตในความนิยมในขณะที่สองคนแรกค่อย ๆ ออกมา ผลไม้ฉ่ำและ Spearmint เป็นสองแบรนด์หลักของ Wrigley ไปในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ตั้งของ เคี้ยวหมากฝรั่ง ก็พัฒนาเป็นพิเศษที่จะมอบให้กับผลิตภัณฑ์อื่น ๆแทนที่จะเป็นผลิตภัณฑ์หลักสำหรับการขาย เป็นวัยรุ่น , William Wrigley จูเนียร์ ทำงานกับบิดาของเขาในชิคาโกขายสบู่ที่ถูกผลิตขึ้นในโรงงานของพ่อเขา สบู่ไม่เป็นที่นิยมมากกับตลาด เพราะราคาอยู่ที่ 5 เซนต์ และราคาที่ขายก็ไม่ทิ้งอัตรากำไรที่ดีสำหรับพ่อค้า Wrigley เชื่อว่าพ่อของขึ้นราคาสิบเซนต์ และให้เก็บร่มราคาถูก เป็น พรีเมี่ยม สำหรับพ่อค้าแม่ค้า นี้ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยืนยันกับที่ตั้งที่ใช้เบี้ยเป็นเครื่องมือการขายที่มีประสิทธิภาพWrigley แล้วก่อตั้งบริษัทของเขาเอง ใน บริษัท ของเขา เขาจะขายสบู่เป็นผู้ค้าส่งให้โซดาไปเป็นพรีเมี่ยมและใช้ตำราอาหารเพื่อส่งเสริมการจัดการแต่ละ เมื่อเวลาผ่านไป , ตำราอาหารอบโซดาและเป็นที่นิยมกว่าสบู่ เพื่อเริ่มงานใหม่ที่ตั้งขายโซดา . เขาเริ่มการล่าสัตว์สำหรับสินค้าพรีเมี่ยมใหม่ให้ทันทีด้วยยอดขายของโซดา ; ทันทีที่เขาตัดสินใจในการเคี้ยวหมากฝรั่ง อีกครั้ง เมื่อ Wrigley ตระหนักว่าความต้องการพิเศษแข็งแกร่งกว่าอุปสงค์สำหรับผลิตภัณฑ์เดิมที่เขาสร้าง WM . Wrigley จูเนียร์ บริษัท ผลิตและขายหมากฝรั่งWrigley เริ่มต้นด้วยสองแบรนด์ของฝรั่ง และฝรั่งเกี่ยวกับกวี และไม่นาน แนะนำผลไม้ฉ่ำ และมินต์ . ยี่ห้อหลังสองขยายตัวในความนิยม ในขณะที่สองคนแรกถูกแบ่งออก ผลไม้ฉ่ำ และมินต์เป็นสองที่ตั้งของยี่ห้อหลักๆ