Depressive disorders are among the

Depressive disorders are among the more common
mental illnesses all over the world, with an
estimated 121 million sufferers, according to the World
Health Organization (WHO). Depressive disorders are
currently the single most important cause of “years lost
due to disability” (YLD—a statistical measure of years
lived with a disability, multiplied by the severity of the
disability). It is projected that, by the year 2020, depressive
disorders will also become the second most
important cause of loss of “disability-adjusted life
years” (DALY) (WHO, 2012) (1).
Depressive disorders can arise early in life: some
3% of prepubertal children and 6% of postpubertal
children and adolescents are affected (e1). These disorders
manifest themselves in episodes of varying
duration and are often chronic. They markedly impair
psychosocial development. An adolescent who
has had one episode has a 50% to 70% chance of
having a second one within five years (e2).
Not all of the affected children and adolescents
receive optimal treatment (2). For many of the
currently available treatment options, evidence of
efficacy is lacking. Recommendations about the
treatment of depressive disorders in adults (e3) do
not necessarily apply to younger patients, as both the
manifestations of disease and the appropriateness
and efficacy of various forms of treatment depend on
the patient’s age and level of development.
In 2010, the German Society for Child and
Adolescent Psychiatry, Psychosomatics and Psychotherapy
(Deutsche Gesellschaft für Kinder- und
Jugendpsychiatrie, Psychosomatik und Psychotherapie,
DGKJP) initiated a project to develop a
new evidence- and consensus-based S3 guideline for
the treatment of depressive disorders (ICD-10 codes
F32, F33, F34.1 and F92.0) in children and adolescents
(ages 3–18), so that more of these younger patients
can receive optimal treatment. The guideline
contains information on the current state of scientific
knowledge about treatment and gives recommendations
for the selection and planning of effective
treatment strategies (3).
Methods
A systematic search for existing guidelines (Figure
1) yielded three of these (4–7). In addition, searches
for relevant publications that appeared from July
2011 to July 2012 were carried out in each of four
databases, in clinical trial registries, and (by manual
search) in scholarly periodicals and congress
proceedings. Modular search filters were used (for
an example, cf. eBox 1). Two independent judges selected
and evaluated the studies; when their opinions
diverged, they reconsidered and discussed the study
in question until they reached agreement. Inclusion
and exclusion criteria are listed in the Box.
All systematic reviews and controlled trials were
evaluated by the two judges with the aid of the structured
checklists of the Scottish Intercollegiate
Guidelines Network (SIGN, available at www.sign.
ac.uk/methodology/checklists.html). They were then
thematically grouped and summarized in five
evidence tables and assigned levels of evidence. The
evidence tables and the previously published guidelines
were used to develop recommendations for key
clinical questions; each recommendation was stated
together with a recommendation grade. Evidence
levels and recommendation grades were assigned
according to the scheme of the Oxford Centre for
Evidence-Based Medicine (8) (eTable).
In a consensus conference moderated by the Association
of Scientific Medical Societies in Germany
(Arbeitsgemeinschaft der Wissenschaftlichen
Medizinischen Fachgesellschaften, AWMF), every
recommendation was discussed in a “nominal group
process” and then voted on. Each of the 23 participating
organizations (eBox 2) had one vote. Each
recommendation was issued with a “strong consensus”
(>95% agreement), by “consensus” (>75–95%
agreement), or by “majority agreement” (>50–75%
agreement).
Results and recommendations
Treatment setting
The first necessary step in the treatment of depres -
sive disorders is thorough diagnostic evaluation and
classification according to the ICD-10 criteria. The
ICD-10 distinguishes three degrees of severity of
depressive episodes: mild, moderate, and severe
(Figure 2). A mild depressive disorder without
comorbidity, significant risk factors, a family history
of affective disorders, or warning signs of a likely
relapse can be initially managed with watchful waiting
for six to eight weeks. This includes support in
coping with everyday tasks and counseling or
psychoeducation about the manifestations of the
disorder, its causes, the expected course, and the
options for treatment.
Follow-up evaluations should be performed every
two weeks. This recommendation also applies to
children and adolescents who refuse treatment, as
well as to those who are fully able to cope with the
demands of everyday life as appropriate for their age
group (clinical consensus point [CCP], recommendation
issued by consensus).
As a rule, children and adolescents with depressive
disorders are treated in the outpatient setting. A prerequisite for outpatient treatment is an appropriate
level of psychosocial function (axis VI of the
Multi-Axial System [MAS]) (9) (CCP, strong
consensus). This means, among other things, that the
patient must be able to maintain contact with other
persons and cope with everyday tasks, such as regular
school attendance. On the other hand, reasons for
hospitalization include the following:
● acute suicidality, together with the inability to
adhere to a non-suicide agreement (i.e., the
patient cannot be counted on to seek help if
suicidal thoughts arise);
● a depressive disorder that is so severe that the
patient cannot (for example) attend school any
more;
● inability to cope with everyday tasks, such as
eating and drinking regularly or maintaining a
normally structured timetable (getting up in the
morning, going to bed at an appropriate time).
These criteria are represented in summary fashion
on Axes IV and V of the MAS (9) (CCP, strong consensus).
Day hospital care should be considered and,
in some cases, recommended in the light of the severity
of the episode, the patient’s familial and social
resources, and the local conditions of care (CCP,
strong consensus).
Methods of the systematic literature
search
Inclusion criteria
● Publications on the treatment of children and/or adolescents
(age 3–18) with a depressive disorder diagnosed
according to a classification system
● Language: English, German, or French
Systematic reviews:
● Time period: 1 January 1991 to 2012
● Systematic nature of the review: description of method,
specifying (at least) the databases that were searched
and the inclusion/exclusion criteria for primary studies
● > 50% of the publications included for review concern
children and adolescents with depressive disorders, or
else separate results are available for this patient group
Primary studies:
● Goal of the intervention: reduction of depression and/or
suicidality
● >50% of the persons included in the study were children
and adolescents, or else separate results are available
for this patient group
Exclusion criteria
● Publications on other types of mental illness (e.g., bipolar
disorders)
● Publications on depression in association with pregnancy
or childbirth
● Publications limited to preventive interventions in
children and/or adolescents who are not at risk, or at
risk, or subclinically affected

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรค depressive มีทั่วไปมากขึ้นโรคจิตทั่วโลก มีการประมาณ 121 ล้านแพ้ ตามโลกสุขภาพองค์กร (ผู้) มีโรค depressiveขณะนี้เดียวสำคัญที่สุดสาเหตุของ "ปีหายไปเนื่องจากพิการ" (YLD ตัววัดทางสถิติของปีอาศัยพิการ คูณ ด้วยความรุนแรงของการความพิการ) จึงคาดว่าที่ ปี 2020, depressiveโรคจะเป็น ที่สองมากที่สุดสาเหตุสำคัญของการสูญเสีย "พิการปรับปรุงชีวิตของปี" (DALY) ผู้ 2012) (1)โรค depressive สามารถเกิดขึ้นได้ในช่วงชีวิต: บาง3% ของเด็ก prepubertal และ 6% ของ postpubertalเด็กและวัยรุ่นจะได้รับผลกระทบ (e1) โรคเหล่านี้รายการตัวเองในตอนของแตกต่างกันระยะเวลาและมักจะเรื้อรังอยู่ พวกเขาทำอย่างเด่นชัดพัฒนา psychosocial มีวัยรุ่นที่มีหนึ่งตอนมีโอกาส 50% ถึง 70% ของมีหนึ่งในสองภายในห้าปี (e2)ไม่ทั้งหมดได้รับผลกระทบเด็กและวัยรุ่นได้รับการรักษาที่เหมาะสม (2) ในหลายตัวเลือกการรักษาที่มีอยู่ในปัจจุบัน หลักฐานขาดประสิทธิภาพ คำแนะนำเกี่ยวกับการทำการรักษาโรค depressive ในผู้ใหญ่ (e3)ไม่จำเป็นต้องใช้กับผู้ป่วยที่อายุน้อยกว่า เป็นทั้งการลักษณะของโรคและความและประสิทธิภาพของรูปแบบต่าง ๆ ของการรักษาขึ้นอยู่กับของผู้ป่วยอายุและระดับการพัฒนาในปี 2553 สังคมเยอรมันสำหรับเด็ก และจิตเวชวัยรุ่น Psychosomatics และจิตแพทย์(Deutsche Gesellschaft für Kinder-แดนJugendpsychiatrie แดน Psychosomatik PsychotherapieDGKJP) เริ่มต้นโครงการจะพัฒนาเป็นผลงานหลักฐาน และช่วยใช้ S3 ใหม่สำหรับการรักษาโรค depressive (รหัส ICD-10F32, F33, F34.1 และ F92.0) ในเด็กและวัยรุ่น(อายุ 3-18), ดังนั้นที่ขึ้นของผู้ป่วยอายุน้อยกว่านี้สามารถรับการรักษาที่ดีที่สุด คำแนะนำด้านประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับสถานะปัจจุบันของวิทยาศาสตร์ความรู้เกี่ยวกับการรักษาและให้คำแนะนำสำหรับการเลือกและการวางแผนมีประสิทธิภาพรักษากลยุทธ์ (3)วิธีการหาแนวทางที่มีอยู่ (รูปเป็นระบบ1) หาของเหล่านี้ (4-7) ค้นหาสิ่งที่เกี่ยวข้องที่ปรากฏตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2011 กรกฎาคม 2555 ได้ดำเนินการใน 4ฐานข้อมูล ในรีจิสทรีการทดลองทางคลินิก และ (ด้วยตนเองการค้นหา) ในวารสาร scholarly และรัฐสภาตอน ใช้ตัวกรองการค้นหาโมดูลาร์ (สำหรับตัวอย่าง มัทธิว eBox 1) สองผู้พิพากษาเป็นอิสระเลือกและประเมินการศึกษา เมื่อความคิดเห็นdiverged พวกเขาทบทวน และกล่าวถึงการศึกษาในคำถามจนกว่าจะถึงข้อตกลง รวมและเกณฑ์แยกอยู่ในกล่องรีวิวระบบทั้งหมดและควบคุมการทดลองประเมิน โดยคณะกรรมการทั้งสองด้วยความช่วยเหลือของการจัดโครงสร้างรายการตรวจสอบของสกอตแลนด์ Intercollegiateแนวทางเครือข่าย (เครื่องหมาย www.signac.uk/methodology/checklists.html) พวกเขาแล้วจัดกลุ่ม และสรุปในห้า thematicallyหลักฐานตารางและกำหนดระดับของหลักฐาน ที่ตารางหลักฐานและแนวทางการเผยแพร่ก่อนหน้านี้ใช้ในการพัฒนาคำแนะนำสำหรับคีย์คำถามทางคลินิก แต่ละคำแนะนำระบุไว้พร้อมกับเกรดแนะนำ หลักฐานกำหนดระดับและเกรดแนะนำตามโครงร่างของศูนย์ออกซ์ฟอร์ดตามหลักฐานแพทย์ (8) (eTable)ในการประชุมมติโดยสมาคมของสังคมวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ในเยอรมนี(Arbeitsgemeinschaft der WissenschaftlichenMedizinischen Fachgesellschaften, AWMF), ทุกคำแนะนำกล่าวถึงใน "ระบุกลุ่มกระบวนการ"แล้ว คะแนนในการ ละ 23 เข้าร่วมองค์กร (eBox 2) มีหนึ่งเสียง แต่ละออกคำแนะนำกับ "มติแข็งแรง"(> 95% ข้อตกลง), โดย "มติ" (> 75-95%ข้อตกลง), หรือ "ข้อตกลงส่วนใหญ่" (> 50-75%ข้อตกลง)ผลและข้อเสนอแนะค่ารักษาขั้นแรกที่จำเป็นในการรักษา depres-โรค sive จะประเมินวินิจฉัยอย่างละเอียด และการจัดประเภทตามเกณฑ์ ICD-10 ที่ICD-10 แยก 3 องศาของความรุนแรงของตอน depressive: อ่อน ปานกลาง และรุนแรง(รูปที่ 2) ความผิดปกติ depressive อ่อนโดยcomorbidity ประวัติครอบครัว ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญโรคผล หรืออาการเป็นไปได้การกลับไปเสพสามารถเริ่มต้นจัดการกับพรรคสำหรับ 6-8 สัปดาห์ นี้มีการสนับสนุนในการเผชิญกับการงานประจำวัน และให้คำปรึกษา หรือpsychoeducation เกี่ยวกับลักษณะของการโรค สาเหตุ หลัก สูตรที่คาดหวัง และตัวเลือกการรักษาควรดำเนินการประเมินติดตามผลทุกสัปดาห์ที่สอง คำแนะนำนี้ยังใช้กับเด็กและวัยรุ่นที่ไม่ยอมรักษา เป็นดีเป็นผู้ที่มีความสามารถอย่างเต็มที่เพื่อรับมือกับการความต้องการของชีวิตประจำวันตามความเหมาะสมสำหรับอายุของพวกเขากลุ่ม (มติคลินิกจุด [CCP], แนะนำออกตามมติ)กฎ เด็ก และวัยรุ่น มี depressiveโรคได้รับการรักษาในผู้ป่วยนอกที่ตั้ง ข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับผู้ป่วยนอกรักษาอยู่ที่เหมาะสมระดับของ psychosocial ฟังก์ชัน (แกน VI ของระบบแบบหลายแกน [มาส]) (9) (CCP แข็งแรงมติ) ซึ่งหมายความว่า ในสิ่งอื่น ๆ ที่ผู้ป่วยต้องรักษาติดต่อกันบุคคลและการรับมือกับงานประจำวัน เช่นปกติโรงเรียนเข้าร่วมประชุม บนมืออื่น ๆ เหตุผลสำหรับโรงพยาบาลรวมถึงต่อไปนี้:●เฉียบพลัน suicidality ร่วมกับไม่สามารถปฏิบัติตามข้อตกลงไม่ฆ่าตัวตาย (เช่น การไม่นับผู้ป่วยในเพื่อ ค้นหาวิธีใช้ถ้าความคิดอยากฆ่าตัวตายเกิดขึ้น);●โรค depressive ที่รุนแรงเพื่อที่จะผู้ป่วยไม่ (ตัวอย่าง) เข้าเรียนในโรงเรียนได้เพิ่มเติม●ไม่สามารถรับมือกับงานประจำวัน เช่นรับประทานอาหาร และดื่มเป็นประจำ หรือการรักษาโดยปกติโครงสร้างตาราง (การรับค่าในการตอนเช้า เข้านอนเป็นเวลาที่เหมาะสม)เกณฑ์เหล่านี้จะแสดงในแฟชั่นสรุปบนแกน IV และ V ของมาส (9) (CCP ช่วยให้แข็งแรง)ควรพิจารณาการดูแลในโรงพยาบาลวัน และในบางกรณี แนะนำนี้ความรุนแรงตอน ผู้ป่วยในภาวะ และสังคมทรัพยากร และสภาพท้องถิ่นดูแล (CCPแข็งแรงมติ)วิธีการประกอบการอย่างมีระบบค้นหารวมเกณฑ์●สิ่งพิมพ์ในการรักษาของเด็กหรือวัยรุ่น(อายุ 3-18) มีความผิดปกติ depressive การวินิจฉัยตามระบบจำแนกประเภท●ภาษา: อังกฤษ เยอรมัน หรือฝรั่งเศสรีวิวระบบ:●ระยะเวลา: 1 1991 มกราคม 2555●ระบบธรรมชาติคือ: คำอธิบายของวิธีการระบุฐานข้อมูลที่ถูกค้น (น้อย)และเงื่อนไขการรวม/แยกศึกษาหลัก● > 50% ของสิ่งที่รวมไว้สำหรับตรวจสอบที่เกี่ยวข้องเด็กและวัยรุ่นกับโรค depressive หรืออื่น แยกต่างหากมีผลลัพธ์สำหรับกลุ่มนี้ผู้ป่วยหลักการศึกษา:●เป้าหมายสู่: ลดภาวะซึมเศร้า และ/หรือsuicidality● > 50% ของคนที่อยู่ในการศึกษามีเด็กและวัยรุ่น หรืออื่น ๆ ผลแยกต่างหากสำหรับกลุ่มผู้ป่วยนี้แยกเกณฑ์●สิ่งบนโรคจิตชนิดอื่น (เช่น ไฟที่ไบโพลาร์โรค)●สิ่งในภาวะซึมเศร้ากับการตั้งครรภ์หรือคลอดบุตร●จำกัดสิ่งพิมพ์งานป้องกันในเด็กหรือวัยรุ่นที่ไม่เสี่ยง หรือที่ความเสี่ยง หรือ subclinically ได้รับผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคซึมเศร้าอยู่ในหมู่ร่วมกันมากขึ้นอาการป่วยทางจิตทั่วทุกมุมโลกโดยมีประมาณ121,000,000 ผู้ประสบภัยตามที่โลกองค์การอนามัย(WHO) โรคซึมเศร้าที่มีในขณะนี้สาเหตุที่สำคัญที่สุดของ"ปีที่หายไปเนื่องจากการพิการ" (YLD-มาตรการทางสถิติของปีที่อาศัยอยู่กับความพิการคูณด้วยความรุนแรงของความพิการ) มันเป็นที่คาดการณ์ว่าในปี 2020, ซึมเศร้าความผิดปกติก็จะกลายเป็นที่สุดที่สองสาเหตุสำคัญของการสูญเสียของ"ชีวิตความพิการปรับปี" (DALY) (WHO 2012) (1). ความผิดปกติซึมเศร้าสามารถเกิดขึ้นในช่วงต้นชีวิต: บาง3% ของเด็ก prepubertal และ 6% ของ postpubertal เด็กและวัยรุ่นที่ได้รับผลกระทบ (e1) ความผิดปกติเหล่านี้ปรากฏตัวในตอนที่แตกต่างกันระยะเวลาและมักจะเรื้อรัง พวกเขาอย่างเห็นได้ชัดทำให้เสียการพัฒนาทางจิตสังคม เป็นวัยรุ่นที่มีตอนหนึ่งมี 50% ที่จะมีโอกาส 70% ของการมีคนที่สองภายในห้าปี(E2). ไม่ทั้งหมดของเด็กและวัยรุ่นที่ได้รับผลกระทบได้รับการรักษาที่ดีที่สุด (2) สำหรับหลาย ๆ คนของตัวเลือกการรักษามีอยู่ในปัจจุบันหลักฐานของการรับรู้ความสามารถขาด คำแนะนำเกี่ยวกับการรักษาโรคซึมเศร้าในผู้ใหญ่ (e3) จะไม่จำเป็นต้องนำไปใช้กับผู้ป่วยที่อายุน้อยกว่าเป็นทั้งอาการของโรคและความเหมาะสมและประสิทธิภาพของรูปแบบต่างๆของการรักษาขึ้นอยู่กับอายุของผู้ป่วยและระดับของการพัฒนา. ในปี 2010 เยอรมันสมาคมเพื่อเด็กและวัยรุ่นจิตเวชและจิตบำบัดPsychosomatics (Deutsche Gesellschaft fürเมตตาและJugendpsychiatrie, Psychosomatik และ Psychotherapie, DGKJP) ริเริ่มโครงการที่จะพัฒนาหลักฐานใหม่และฉันทามติตามแนวทางS3 สำหรับการรักษาโรคซึมเศร้า(ICD- 10 รหัสF32, F33, F34.1 และ F92.0) ในเด็กและวัยรุ่น(อายุ 3-18) เพื่อให้มากกว่านี้ผู้ป่วยที่มีอายุน้อยกว่าจะได้รับการรักษาที่ดีที่สุด แนวทางประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับสถานะปัจจุบันของวิทยาศาสตร์ความรู้เกี่ยวกับการรักษาและให้คำแนะนำสำหรับการเลือกและการวางแผนที่มีประสิทธิภาพของกลยุทธ์การรักษา(3). วิธีการค้นหาระบบสำหรับแนวทางที่มีอยู่ (รูปที่ 1) ผลสามเหล่านี้ (4-7) นอกจากนี้การค้นหาสำหรับสิ่งพิมพ์ที่เกี่ยวข้องที่ปรากฏตั้งแต่เดือนกรกฎาคม2011 ถึงกรกฎาคม 2012 ได้ดำเนินการในแต่ละสี่ฐานข้อมูลในการลงทะเบียนการทดลองทางคลินิกและ(โดยคู่มือการค้นหา) ในวารสารวิชาการและการประชุมการดำเนินการ ตัวกรองการค้นหา Modular ถูกนำมาใช้ (สำหรับตัวอย่างเทียบebox 1) สองผู้พิพากษาที่เป็นอิสระเลือกและประเมินผลการศึกษา; เมื่อพวกเขามีความคิดเห็นที่แยกพวกเขากล่าวถึงการพิจารณาและการศึกษาในคำถามจนกว่าพวกเขาจะบรรลุข้อตกลง รวมและเกณฑ์การยกเว้นมีการระบุไว้ในกล่อง. วิจารณ์ทั้งหมดและการทดลองควบคุมที่ได้รับการประเมินโดยสองผู้พิพากษาด้วยความช่วยเหลือของโครงสร้างรายการตรวจสอบของสกอตมหาวิทยาลัยแนวทางเครือข่าย(เข้าสู่ระบบได้ที่ www.sign. ac.uk/methodology/ checklists.html) จากนั้นพวกเขาได้รับการจัดกลุ่มและสรุปใจความในห้าตารางหลักฐานและได้รับมอบหมายระดับของหลักฐาน ตารางหลักฐานและแนวทางการเผยแพร่ก่อนหน้านี้ถูกนำมาใช้ในการพัฒนาที่สำคัญคำแนะนำสำหรับคำถามทางคลินิก คำแนะนำของแต่ละคนถูกระบุด้วยกันกับเกรดคำแนะนำ หลักฐานระดับและเกรดคำแนะนำที่ได้รับมอบหมายให้เป็นไปตามรูปแบบของฟอร์ดศูนย์การแพทย์ตามหลักฐาน(8) (Etable.) ในการประชุมลงมติเป็นเอกฉันท์กลั่นกรองโดยสมาคมวิทยาศาสตร์สังคมการแพทย์ในประเทศเยอรมนี(Arbeitsgemeinschaft เดอร์ Wissenschaftlichen Medizinischen Fachgesellschaften, AWMF) ทุกคำแนะนำที่ถูกกล่าวถึงใน"กลุ่มน้อยกระบวนการ" และได้รับการโหวต แต่ละแห่งที่เข้าร่วมโครงการ 23 องค์กร (ebox 2) มีหนึ่งเสียง แต่ละคำแนะนำออกมาด้วย "ฉันทามติที่แข็งแกร่ง" (> ข้อตกลง 95%) โดย "ฉันทามติ" (> 75-95% ข้อตกลง) หรือ "ข้อตกลงส่วนใหญ่" (> 50-75% ข้อตกลง). ผลและข้อเสนอแนะการตั้งค่าการรักษาขั้นตอนแรกที่จำเป็นในการรักษา depres - ความผิดปกติของ sive คือการประเมินการวินิจฉัยอย่างละเอียดและการจัดหมวดหมู่ตามเกณฑ์ICD-10 ICD-10 สามองศาที่แตกต่างของความรุนแรงของเอพซึมเศร้า: อ่อนปานกลางและรุนแรง(รูปที่ 2) โรคซึมเศร้ารุนแรงโดยไม่ต้องcomorbidity ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญมีประวัติครอบครัวของความผิดปกติทางอารมณ์หรือสัญญาณเตือนของแนวโน้มการกำเริบของโรคสามารถจัดการได้ครั้งแรกกับการรอคอยที่จับตามองสำหรับหกถึงแปดสัปดาห์ ซึ่งรวมถึงการสนับสนุนในการรับมือกับงานในชีวิตประจำวันและการให้คำปรึกษาหรือสุขภาพจิตศึกษาเกี่ยวกับอาการของความผิดปกติสาเหตุที่แน่นอนที่คาดหวังและตัวเลือกสำหรับการรักษา. การประเมินผลการติดตามควรจะดำเนินการทุกสองสัปดาห์ คำแนะนำนี้ยังใช้กับเด็กและวัยรุ่นที่ปฏิเสธการรักษาเช่นเดียวกับผู้ที่มีอย่างเต็มที่สามารถที่จะรับมือกับความต้องการในชีวิตประจำวันตามความเหมาะสมกับอายุของพวกเขากลุ่ม(จุดฉันทามติทางคลินิก [CCP] คำแนะนำที่ออกโดยฉันทามติ). ในฐานะที่เป็น กฎที่เด็กและวัยรุ่นที่มีภาวะซึมเศร้าผิดปกติของการได้รับการปฏิบัติในการตั้งค่าผู้ป่วยนอก จำเป็นสำหรับการรักษาผู้ป่วยนอกเป็นที่เหมาะสมในระดับของการทำงานด้านจิตสังคม(วีแกนของระบบMulti-Axial [MAS]) (9) (CCP แข็งแรงฉันทามติ) ซึ่งหมายความว่าในสิ่งอื่น ๆ ที่ผู้ป่วยจะต้องสามารถรักษาติดต่อกับคนอื่นๆคนและรับมือกับงานในชีวิตประจำวันเช่นปกติการเข้าร่วมประชุมโรงเรียน บนมืออื่น ๆ , เหตุผลในการรักษาในโรงพยาบาลรวมถึงต่อไปนี้: ● Suicidality เฉียบพลันร่วมกับไม่สามารถที่จะเป็นไปตามข้อตกลงการไม่ฆ่าตัวตาย(เช่นผู้ป่วยที่ไม่สามารถนับไปขอความช่วยเหลือถ้าคิดฆ่าตัวตายเกิดขึ้น); ●โรคซึมเศร้า ที่มีความรุนแรงเพื่อให้ผู้ป่วยที่ไม่สามารถ(ตัวอย่าง) เข้าเรียนในโรงเรียนใด ๆมากขึ้น●ไม่สามารถที่จะรับมือกับงานในชีวิตประจำวันเช่นการรับประทานอาหารและดื่มเป็นประจำหรือการรักษาตารางเวลาที่มีโครงสร้างตามปกติ(ได้รับการขึ้นในตอนเช้าจะไปนอนในเวลาที่เหมาะสมเวลา). หลักเกณฑ์เหล่านี้จะแสดงในแฟชั่นสรุปในแกน IV และ V ของ MAS (9) (CCP มติที่แข็งแกร่ง). การดูแลในโรงพยาบาลวันที่ควรได้รับการพิจารณาและในบางกรณีที่แนะนำในแง่ของความรุนแรงในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น, ผู้ป่วยครอบครัวและสังคมทรัพยากรและสภาพของท้องถิ่นในการดูแล(CCP, ฉันทามติที่แข็งแกร่ง). วิธีการของวรรณกรรมระบบค้นหาเกณฑ์ที่รวม●สิ่งพิมพ์เกี่ยวกับการรักษาของเด็กและ/ หรือวัยรุ่น(อายุ 3-18) ด้วยโรคซึมเศร้า การวินิจฉัยตามระบบการจำแนก●ภาษา: อังกฤษ, เยอรมัน, ฝรั่งเศสความคิดเห็นระบบ: ระยะเวลาเวลา●ที่ 1 มกราคม 1991-2012 ●ธรรมชาติระบบการตรวจสอบ: รายละเอียดของวิธีการระบุ(อย่างน้อย) ฐานข้อมูลที่ถูกค้นและรวม / หลักเกณฑ์การยกเว้นสำหรับการศึกษาระดับประถมศึกษา●> 50% ของสิ่งพิมพ์รวมเพื่อการตรวจสอบความห่วงใยเด็กและวัยรุ่นที่มีโรคซึมเศร้าหรืออื่นงบเฉพาะกิจการที่มีอยู่สำหรับผู้ป่วยกลุ่มนี้การศึกษาประถมศึกษา: เป้าหมาย●ของการแทรกแซง: การลดลงของภาวะซึมเศร้าและ / หรือSuicidality ●> 50% ของคนที่รวมอยู่ในการศึกษาเป็นเด็กและวัยรุ่นหรืออื่นๆ งบเฉพาะกิจการที่มีอยู่สำหรับกลุ่มผู้ป่วยรายนี้หลักเกณฑ์การยกเว้น●สิ่งพิมพ์ประเภทอื่นๆ ของการเจ็บป่วยทางจิต (เช่นสองขั้วความผิดปกติ) ●สิ่งพิมพ์ต่อภาวะซึมเศร้าร่วมกับ การตั้งครรภ์หรือคลอดบุตรสิ่งพิมพ์● จำกัด ให้การแทรกแซงการป้องกันในเด็กและ/ หรือวัยรุ่นที่ไม่ได้อยู่ที่มีความเสี่ยงหรือความเสี่ยงหรือผลกระทบsubclinically

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคซึมเศร้าในหมู่ทั่วไป
ทางจิตร่วมด้วย ทั่วโลก ด้วย
ประมาณ 121 ล้าน sufferers ตามที่องค์การอนามัยโลก
( ใคร ) โรคซึมเศร้าเป็น
ในปัจจุบันสาเหตุเดียวของ " ปีหาย
เนื่องจากพิการ " ( วัดสถิติของปี yld-a
อาศัยอยู่ที่มีความพิการ คูณ โดยความรุนแรงของ
พิการ )มันเป็นที่คาดการณ์ว่าโดยปี 2020 , ซึมเศร้า
ความผิดปกติจะกลายเป็นที่สองมากที่สุด
เป็นสาเหตุสำคัญของการสูญเสียของ " พิการ - ปรับชีวิต
ปี " ( เดลี่ ) ( 2012 ) ( 1 ) .
โรคซึมเศร้าสามารถเกิดขึ้นในช่วงต้นชีวิต :
3 % และ 6 % เด็กไทยสุขภาพดีเด็กและเยาวชนที่ได้รับผลกระทบ postpubertal
( E1 ) ความผิดปกติเหล่านี้แสดงรายการตัวเองในตอนค่า

ระยะเวลาและมักเป็นเรื้อรัง พวกเขาอย่างเด่นชัดบั่นทอนประสิทธิภาพการพัฒนาจิต . วัยรุ่นที่
มีหนึ่งตอนมี 50% ถึง 70% โอกาส
มี 2 คน ภายใน 5 ปี ( E2 ) .
ไม่ทั้งหมดของผลกระทบ เด็กและวัยรุ่น
ได้รับการรักษาที่เหมาะสม ( 2 ) หลายของตัวเลือกการรักษาที่มีอยู่ในปัจจุบัน
หลักฐาน
) ขาด ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับ
การรักษาโรคซึมเศร้าในผู้ใหญ่ ( E3 )
ไม่จําเป็นต้องใช้กับผู้ป่วยเด็ก ทั้งสองเป็นลักษณะอาการของโรคและความเหมาะสม

และประสิทธิภาพของรูปแบบต่างๆของการรักษาขึ้นอยู่กับอายุของผู้ป่วยและ

ระดับของการพัฒนา . ใน 2010 , สังคมเยอรมันสำหรับเด็กและวัยรุ่นจิตเวช psychosomatics
, และ จิตบำบัด
( F ü r ซึ่งผู้ให้บริการใจดี
- และjugendpsychiatrie psychosomatik และ psychotherapie
, , dgkjp ) ได้ริเริ่มโครงการที่จะพัฒนาใหม่และแนวทาง S3
หลักฐานตามฉันทามติ
รักษาโรคซึมเศร้า ( ICD-10 รหัส
f32 f33 f34.1 , และ , f92.0 ) ในเด็กและวัยรุ่น
( อายุ 3 - 18 ) เพื่อให้มากขึ้นของเหล่านี้น้องป่วย
สามารถ ได้รับการรักษาที่เหมาะสม แนวทาง
มีข้อมูลเกี่ยวกับสถานะปัจจุบันของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวกับการรักษาและให้คำแนะนำ

สำหรับการและการวางแผนกลยุทธ์การรักษาที่มีประสิทธิภาพ ( 3 )
.

วิธีการค้นหาอย่างเป็นระบบ สำหรับแนวทางที่มีอยู่ ( รูป
1 ) และสามของเหล่านี้ ( 4 และ 7 ) นอกจากนี้การค้นหา
ที่เกี่ยวข้องสิ่งพิมพ์ที่ปรากฏจากกรกฎาคม
2011 กรกฎาคม 2012 ทดลองในแต่ละสี่
ฐานข้อมูลรีจิสทรีในการทดลองทางคลินิกและ ( โดยการค้นหาคู่มือ
) ในวารสาร ทางวิชาการและรัฐสภา
ตอน ตัวกรองการค้นหาโมดูลที่ใช้ ( สำหรับ
ตัวอย่างโฆษณา ebox 1 ) อิสระ 2 ผู้พิพากษาเลือก
และประเมินผลการศึกษา เมื่อความคิดเห็นของพวกเขา
แยกออกพวกเขารับและกล่าวถึงการศึกษา
ในคำถาม จน ถึง ข้อตกลง
รวม