The basic model proposed for select

The basic model proposed for selecting eye movements
is thus that signals encoding SV project
to these areas, probably through LIP, which normalizes
those signals to represent RSV which
is further contaminated by local noise, the degree of
which across the entire population may be regulated
by adjustable inter-neuronal correlations ( Glimcher,
2005 ). These signals propagate recursively through
these networks while reflecting SV inputs that may
be entering the maps at many locations. An external
signal then permits, or forces, convergence of the network
to a single choice which occurs when the collicular
neurons are driven above their burst threshold.
p0750
p0760
p0770
Preliminary evidence for this hypothesis has been
gathered by Louie and Glimcher (2006) , who have
shown that early in a trial the neurons of LIP represent
the RSV of discounted gains associated with specific
saccades, and that it is only later in the trial that
these same neurons come to encode information about
the actual choice made by the animal. This seems to
suggest that the basic model is sound, at least for tasks
of this type.
Two questions, however, immediately arise: how
does this system achieve choice amongst more abstract
objects that do not have specific movements associated
with them, and does this model generalize to humans
and non-eye movement conditions? A limited amount
of data exists which suggests that this general class
of system does operate under conditions in which
choices are made between more abstract objects. Gold
and Shadlen, for example, demonstrated that when
animals must choose between red and green targets
that constantly interchange locations, activity in the
superior colliculus reflects the instantaneous mapping
between color and value even if this changes from
trial to trial ( Gold and Shadlen, 2000 ; see also Horwitz
and Newsome, 2001; Sugrue et al ., 2004 ). This clearly
indicates that the saccadic choice circuit has access to
instantaneous mapping information relating abstract
properties to actions. It cannot tell us however, how
choice is accomplished (or if it can be accomplished)
in the absence of any mapping to motor circuitry of
any kind.
We do, however, have some interesting hints
that these choice circuits are interconnected with
important valuation areas in the frontal cortex and
basal ganglia. Padoa-Schioppa and Assad (2006) , for
example, have demonstrated the existence of neurons
in the orbitofrontal cortex that encode an animal’s
choice before the movement expressing that choice is
executed. In a similar way, Lau and Glimcher (2006)
have observed choice neurons in the dorsal striatum.
At the very least, this suggests that the choice circuit
can send information about decisions frontally,
but it may also indicate that these areas participate
directly in the convergence process by which choice is
accomplished.
The question of whether these circuits that have
been so well studied in monkeys can be generalized
to other classes of movements and other species is one
about which we have much less information. We do
know that adjacent to area LIP are areas specialized
for arm, hand, and face movements. Standard theories
suggest that a group of areas lining the intraparietal
sulcus serve as movement-control interfaces for all
of the body, although there are problems still being
resolved with those hypotheses ( cf . Levy et al ., 2007 ).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสนอแบบพื้นฐานสำหรับการเลือกตาเคลื่อนไหวเป็นที่สัญญาณเข้ารหัสญาโครงการพื้นที่เหล่านี้ อาจผ่าน LIP ซึ่ง normalizesที่สัญญาณถึง RSV ซึ่งต่อการปนเปื้อน โดยเฉพาะเสียง ระดับของในประชากรทั้งหมดซึ่งอาจควบคุมโดยความสัมพันธ์ระหว่าง neuronal ปรับ (Glimcher2005) . สัญญาณเหล่านี้แพร่กระจาย recursively ผ่านเครือข่ายเหล่านี้ในขณะที่ญาอินพุตที่อาจสะท้อนสามารถใส่แผนที่หลายสถานที่ ภายนอกสัญญาณจากนั้นอนุญาต หรือ บังคับ บรรจบกันของเครือข่ายเพื่อเป็นทางเลือกเดียวที่เกิดขึ้นเมื่อการ collicularneurons ขับเคลื่อนอยู่เหนือขีดจำกัดของพวกเขาระเบิดp0750p0760p0770 หลักฐานเบื้องต้นสำหรับสมมติฐานนี้ได้รวบรวม โดย Louie และ Glimcher (2006), ที่มีแสดงที่ในช่วงการทดลอง neurons ของ LIP แสดงถึงRSV ของกำไรส่วนที่เกี่ยวข้องกับเฉพาะsaccades และอยู่เฉพาะภายในการทดลองที่neurons เหล่านี้เหมือนกันมาเข้ารหัสข้อมูลเกี่ยวกับทางเลือกจริงโดยสัตว์ คำแนะนำการแนะนำว่า รูปแบบที่เป็นเสียง น้อยสำหรับงานชนิดนี้ คำถามที่สอง อย่างไร ตามทันทีเกิด: วิธีระบบนี้ให้ใจย่อเพิ่มเติมวัตถุที่ไม่มีการเคลื่อนไหวเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา และไม่รุ่นนี้ทั่วไปกับมนุษย์และเงื่อนไขการตาไม่เคลื่อนไหวหรือไม่ จำนวนจำกัดข้อมูลมีที่แนะนำที่เรียนทั่วไประบบทำงานภายใต้เงื่อนไขที่จะเลือกระหว่างวัตถุนามธรรมมากขึ้น ทองและ Shadlen เช่น แสดงว่าเมื่อสัตว์ต้องเลือกระหว่างสีแดง และสีเขียวเป้าหมายที่แลกเปลี่ยนสถานที่ กิจกรรมในตลอดเวลาห้องซูพีเรีย colliculus สะท้อนให้เห็นถึงการแม็ปกำลังระหว่างสีและแม้ว่านี้เปลี่ยนจากค่าทดลองการทดลอง (ทองและ Shadlen, 2000 ดู Horwitzและ Newsome, 2001 Sugrue et al., 2004) นี้อย่างชัดเจนบ่งชี้ว่า saccadic เลือกวงจรที่มีการเข้าถึงกำลังการแม็ปข้อมูลเกี่ยวข้องกับบทคัดย่อคุณสมบัติการดำเนินการ มันไม่บอกเราอย่างไรก็ตาม อย่างไรเลือกได้ (หรือถ้ามันสามารถทำได้)ในกรณีวงจรมอเตอร์ของแมปใด ๆใด ๆ เรา อย่างไรก็ตาม มีบางคำแนะนำที่น่าสนใจว่า วงจรเหล่านี้เลือกที่จะเข้าใจด้วยประเมินค่าความสำคัญพื้นที่ใน cortex หน้าผาก และganglia มะเร็ง Padoa-Schioppa และ Assad (2006), สำหรับตัวอย่าง ได้แสดงให้เห็นว่าการดำรงอยู่ของ neuronsใน cortex orbitofrontal ที่เข้าของสัตว์ทางเลือกก่อนการเคลื่อนไหวที่แสดงตัวเลือกที่การดำเนินการ ในลักษณะคล้ายกัน Lau และ Glimcher (2006)ได้สังเกต neurons ตัวเลือกใน dorsal striatumอย่างน้อย นี้แนะนำที่วงจรทางสามารถส่งข้อมูลเกี่ยวกับการตัดสินใจ frontallyแต่มันยังอาจระบุว่า พื้นที่เหล่านี้มีส่วนร่วมในการบรรจบกันซึ่งเป็นทางเลือกสำเร็จ คำถามที่ว่าเหล่านี้ circuits ที่มีได้ดังนั้นศึกษาในลิงดีสามารถจะตั้งค่าทั่วไปการเรียนอื่น ๆ ของความเคลื่อนไหวและพันธุ์อื่น ๆ เป็นหนึ่งที่เรามีข้อมูลน้อยมาก เราทำทราบว่า ติดตั้ง LIP พื้นที่เฉพาะสำหรับแขน มือ และความเคลื่อนไหวของใบหน้า ทฤษฎีมาตรฐานแนะนำที่กลุ่มของซับที่ intraparietalร่องทำหน้าที่เป็นอินเทอร์เฟซการควบคุมการเคลื่อนไหวทั้งหมดของร่างกาย แม้ว่าจะมีปัญหาอยู่แก้ไข ด้วยสมมุติฐานเหล่านั้น (cf อัตรา et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบพื้นฐานที่นำเสนอสำหรับการเลือกการเคลื่อนไหวของดวงตา
จึงเป็นสัญญาณที่เข้ารหัสโครงการเอส
ไปยังพื้นที่เหล่านี้อาจจะผ่าน LIP ซึ่ง normalizes
สัญญาณเหล่านั้นจะเป็นตัวแทนของ RSV ซึ่ง
ปนเปื้อนต่อไปโดยเสียงท้องถิ่นระดับของการ
ที่ทั่วประชากรทั้งหมดอาจจะถูกควบคุม
โดย ปรับความสัมพันธ์ระหว่างเส้นประสาท (Glimcher,
2005) สัญญาณเหล่านี้ซ้ำเผยแพร่ผ่าน
เครือข่ายเหล่านี้ในขณะที่สะท้อนให้เห็นถึงปัจจัยการผลิตเอสที่อาจ
จะเข้ามาในแผนที่ที่หลาย ๆ สถานที่ ภายนอก
สัญญาณแล้วใบอนุญาตหรือกองกำลัง, การบรรจบกันของเครือข่าย
ที่จะเป็นทางเลือกเดียวที่เกิดขึ้นเมื่อ collicular
เซลล์ประสาทจะถูกขับเคลื่อนออกมาสูงกว่าเกณฑ์ของพวกเขา.
p0750
p0760
p0770
หลักฐานเบื้องต้นสำหรับสมมติฐานนี้ได้รับการ
รวบรวมโดยหลุยและ Glimcher (2006) ที่ ได้
แสดงให้เห็นว่าในช่วงต้นของการทดลองเซลล์ประสาทของ LIP แทน
RSV ของกำไรลดที่เกี่ยวข้องกับการที่เฉพาะเจาะจง
saccades และว่ามันเป็นเพียงในภายหลังในการพิจารณาคดีที่
เซลล์ประสาทเดียวกันนี้มาในการเข้ารหัสข้อมูลเกี่ยวกับ
ทางเลือกที่เกิดขึ้นจริงทำโดยสัตว์ นี้ดูเหมือนว่าจะ
แสดงให้เห็นว่ารูปแบบพื้นฐานเป็นเสียงอย่างน้อยสำหรับงาน
ประเภทนี้.
สองคำถาม แต่ทันทีที่เกิดขึ้น: วิธี
ระบบนี้ไม่ประสบความสำเร็จทางเลือกในหมู่นามธรรมมากขึ้น
วัตถุที่ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้อง
กับพวกเขาและไม่นี้ รูปแบบการพูดคุยกับมนุษย์
และเงื่อนไขในการเคลื่อนไหวที่ไม่ตา? จำนวน จำกัด
ของข้อมูลที่มีอยู่ซึ่งแสดงให้เห็นว่าระดับทั่วไป
ของระบบจะดำเนินการภายใต้เงื่อนไขที่
เลือกที่จะทำระหว่างวัตถุนามธรรมมากขึ้น ทอง
และ Shadlen เช่นแสดงให้เห็นว่าเมื่อ
สัตว์จะต้องเลือกระหว่างเป้าหมายสีแดงและสีเขียว
ที่สถานที่แลกเปลี่ยนอย่างต่อเนื่องกิจกรรมใน
อธิการ colliculus สะท้อนให้เห็นถึงการทำแผนที่ทันที
ระหว่างสีและคุณค่าแม้ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้จาก
การทดลองการทดลอง (ทองและ Shadlen 2000 ดูยัง Horwitz
และนิวซัม 2001;. Sugrue et al, 2004) นี้อย่างชัดเจน
บ่งชี้ว่าวงจรเลือก saccadic มีการเข้าถึง
ข้อมูลการทำแผนที่ที่เกี่ยวข้องทันทีนามธรรม
คุณสมบัติการกระทำ มันไม่สามารถบอกเรา แต่วิธีการ
เลือกที่จะประสบความสำเร็จ (หรือถ้าสามารถทำได้)
ในกรณีที่ไม่มีการทำแผนที่ใด ๆ ที่จะวงจรมอเตอร์
ชนิดใด ๆ .
เราไม่ แต่มีคำแนะนำที่น่าสนใจบางอย่าง
ที่วงจรทางเลือกเหล่านี้จะเชื่อมโยงกับ
พื้นที่การประเมินมูลค่าที่สำคัญ ในเยื่อหุ้มสมองหน้าผากและ
ฐานปม Padoa-Schioppa และอัสซาด (2006) สำหรับ
ตัวอย่างเช่นได้แสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของเซลล์
ในเยื่อหุ้มสมอง orbitofrontal ที่เข้ารหัสของสัตว์
ทางเลือกก่อนที่จะแสดงความเคลื่อนไหวทางเลือกที่มีการ
ดำเนินการ ในทำนองเดียวกัน, Lau และ Glimcher (2006)
ได้สังเกตเซลล์ประสาททางเลือกในการ striatum หลัง.
อย่างน้อยที่สุดนี้แสดงให้เห็นว่าวงจรทางเลือกที่
สามารถส่งข้อมูลเกี่ยวกับการตัดสินใจประจัญบาน
แต่ก็ยังอาจบ่งชี้ว่าพื้นที่เหล่านี้มีส่วนร่วม
ในการโดยตรง กระบวนการการบรรจบกันโดยที่เลือกจะ
ประสบความสำเร็จ.
คำถามที่ว่าวงจรเหล่านี้ที่ได้
รับการศึกษาอย่างดีในลิงสามารถทั่วไป
ในชั้นเรียนอื่น ๆ ของการเคลื่อนไหวและสายพันธุ์อื่น ๆ เป็นหนึ่ง
เกี่ยวกับการที่เรามีข้อมูลน้อยมาก เราไม่
ทราบว่าอยู่ใกล้เคียงกับพื้นที่ LIP เป็นพื้นที่เฉพาะ
สำหรับแขนมือและการเคลื่อนไหวของใบหน้า ทฤษฎีมาตรฐาน
ชี้ให้เห็นว่ากลุ่มของพื้นที่แถว intraparietal
ร่องทำหน้าที่เป็นอินเตอร์เฟซการควบคุมการเคลื่อนไหวทั้งหมด
ของร่างกายแม้ว่าจะมีปัญหายังคงมีการ
แก้ไขด้วยสมมติฐานเหล่านั้น (CF. ประกาศ et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นฐานสำหรับการเลือกรูปแบบการนำเสนอความเคลื่อนไหวของตา จึงเป็นสัญญาณที่เข้ารหัส

โครงการ SV พื้นที่เหล่านี้ อาจจะผ่านริมฝีปากซึ่ง normalizes
สัญญาณเหล่านั้นเป็นตัวแทนของ RSV ซึ่ง
ต่อไปปนเปื้อนโดยเสียงท้องถิ่น ระดับ
ซึ่งในประชากรทั้งหมดจะถูกควบคุมโดยการปรับความสัมพันธ์ (

glimcher อินเตอร์ , 2005 ) สัญญาณเหล่านี้เผยแพร่ recursively ผ่าน
เหล่านี้เครือข่ายในขณะที่สะท้อนให้เห็นถึง SV กระผมอาจ
จะเข้าสู่แผนที่หลายสถานที่ . มีสัญญาณภายนอก
แล้วอนุญาต หรือบังคับ การลู่เข้าของเครือข่าย
เพื่อเป็นทางเลือกเดียวซึ่งเกิดขึ้นเมื่อเซลล์ประสาท collicular
จะขับเคลื่อนข้างต้นของพวกเขาระเบิดประตู p0750 p0760



p0770 เบื้องต้นหลักฐานสำหรับข้อสมมุติฐานนี้ได้รับการรวบรวมโดย หลุยส์ และ glimcher

( 2006 ) ที่มีแสดงให้เห็นว่าในช่วงต้นทดลองเซลล์ประสาทของริมฝีปากแทน
RSV ลดกำไรที่เกี่ยวข้องกับเฉพาะ
saccades และมันเป็นเพียงในภายหลังในการทดลองที่
เซลล์ประสาทเหล่านี้เหมือนกันมาเข้ารหัสข้อมูลเกี่ยวกับ
จริงทางเลือกโดยสัตว์ นี้ดูเหมือนว่า
แนะนำว่าแบบพื้นฐานเป็นเสียง อย่างน้อยก็สำหรับงานประเภทนี้
.
2 คำถาม แต่ทันทีที่ลุกขึ้นแล้ว
ระบบนี้ไม่บรรลุผลทางเลือกในหมู่นามธรรม
มากกว่าวัตถุที่ไม่มีการเคลื่อนไหวที่เฉพาะเจาะจงที่เกี่ยวข้อง
กับพวกเขา และทำรูปแบบนี้พูดคุยกับมนุษย์
และเงื่อนไขการเคลื่อนไหวของดวงตาที่ไม่ ? มีจำนวน จำกัด ของข้อมูลอยู่แล้ว

ชั้นนี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าระบบจะทำงานภายใต้เงื่อนไขทั่วไปที่ทำระหว่างวัตถุนามธรรม
ตัวเลือกเพิ่มเติม และทอง
shadlen ตัวอย่างเช่นแสดงให้เห็นว่าเมื่อ
สัตว์ต้องเลือกระหว่างสีแดงและสีเขียวที่เป้าหมายตลอดเวลา

เปลี่ยนสถานที่ , กิจกรรมใน colliculus superior สะท้อน
แผนที่ทันทีระหว่างสีและค่าแม้ว่านี้เปลี่ยนจาก
ทดลองทดลอง ( ทองและ shadlen , 2000 ; ดูยัง Horwitz
และ นิวซัม , 2001 ; sugrue et al . , 2547 ) นี้อย่างชัดเจน
พบว่า การเลือกชนิดใต้อำนาจจิตใจวงจรมีการเข้าถึงข้อมูลที่เกี่ยวกับคุณสมบัติทางนามธรรมแผนที่ทันที

เพื่อการกระทำ มันไม่สามารถบอกเราได้ว่าอย่างไร
เลือกได้ ( หรือถ้ามันสามารถทำได้ )
ในกรณีที่ ไม่มีแผนผังวงจรมอเตอร์ชนิดใด ๆของ
.
แต่เรามีบางอย่างที่น่าสนใจคำแนะนำ
ที่วงจรทางเลือกเหล่านี้จะเชื่อมโยงกับ
ที่สำคัญมูลค่าพื้นที่ในคอร์เท็กซ์ส่วนหน้าและ
ทั้งสองกลุ่ม . และ padoa schioppa อัส ( 2006 ) ,
ตัวอย่าง ได้แสดงให้เห็นถึงการดำรงอยู่ของเซลล์ประสาท
ใน orbitofrontal เปลือกที่เข้ารหัสของ
สัตว์ก่อนการเคลื่อนไหวแสดงทางเลือกทางเลือกที่
ประหาร ในลักษณะที่คล้ายกัน , เลา และ glimcher ( 2006 )
สังเกตเซลล์ประสาททางเลือกในแต่ด้านหลัง
อย่างน้อยนี้แสดงให้เห็นว่าการเลือกวงจร
สามารถส่งข้อมูลเกี่ยวกับการตัดสินใจ frontally
, แต่มันอาจจะยังระบุว่าพื้นที่เหล่านี้มีส่วนร่วม
โดยตรงในกระบวนการบรรจบกัน โดยเลือกที่ประสบความสำเร็จ
.
คำถามว่าวงจรเหล่านี้ได้ถูกนักเรียน

ลิงสามารถทั่วไปที่จะเรียนอื่น ๆของการเคลื่อนไหวและชนิด อีกหนึ่ง
เกี่ยวกับการที่เรามีข้อมูลน้อยมาก เราทำ
รู้ว่าติดกับริมฝีปาก พื้นที่เป็นพื้นที่พิเศษ
แขน มือ และการเคลื่อนไหวของใบหน้า
ทฤษฎีมาตรฐานแนะนำที่กลุ่มของพื้นที่แถวร่อง intraparietal
เป็นอินเตอร์เฟซที่ควบคุมการเคลื่อนไหวทั้งหมด
ของร่างกาย แม้ว่าจะมีปัญหายังคงถูก
การแก้ไขจากสมมติฐาน ( CF เลวี่ et al . , 2007 )