Beyond order and meaning: the globa

Beyond order and meaning: the global village deconstructed
I can begin to explain this by taking issue with the simplistic idea that existence of diversity is evidence of freedom from power and domination. That is to say, variation – e.g. in audience readings and pleasures – is not the result of autonomy and independence, as the liberal pluralists would have it, but emerges out of the inescapably overdetermined nature of any particular instance of subjective meaning production. The latter is traversed by a multiplicity of power relations, the specifics of which cannot be known ahead of time precisely because their articulations are always irreducibly context-bound. They are not determined by fixed predispositions but take shape within the dynamic and contradictory goings-on of everyday life, of history. In this sense, the existence of different readings is by no means evidence of ‘limited’ power. On the contrary, it only points to the operation and intersection of a whole range of power indeterminacy of meaning can be concretely qualified: indeterminacy is not grounded in freedom from (external) determinations, but is the consequence of too many, unpredictable determinations. Nor does a concern with specific pleasures that people get out of particular media forms ‘totally displace a concern with power’, as Philip Schlesinger claims (1991: 149); on the contrary, theorizing pleasure enables us to develop a much more complex understanding of how certain forms of power operate by paying attention to the intricate intertwinings of pleasure and power – an especially important issue today where ‘the pleasure principle’ has been incorporated in the very logic of consumer capitalism.
But I am running ahead of my argument. The point I want to make about the liberal pluralist account of variation and difference is that it implicitly assumes a closed universe of readings, making up a contained diversity of audience groupings with definite identities, equivalent to the liberal pluralist conception of electoral politics where voters are distributed over a fixed repertoire of parties. It is this sense that liberal pluralist discourse conjoins the marketing discourse of market segmentation (where consumers are neatly divided up and categorized in a grid of self-contained demographic or psychographic ‘segments’), which is not so surprising given that both discourses are two sides of the coin of ‘democratic capitalism’. This concept of diversity presupposes that ‘society’ is a finite totality, a ‘unity in diversity’, or more precisely, a unity of a diversity of meanings and identities. This concept of social totality is conceived as ‘the structure upon which its partial elements and processes are founded’, that is to say, as ‘an underlying principle of intelligibility of the social order’ (Laclau, 1991: 90-1). In this sense, difference and diversity refers to the structured partition of that unitary order – say, the imaginary global village – into fixed parts, such as identifiable readings and audience groupings (to be uncovered by ‘audience research’).
The idea of indeterminacy of meaning, however, enables us to put forward a much more radical theorization of difference and diversity, one that does away with any notion of an essence of social order, a bounded ‘society’ which grounds the empirical variations expressed at the surface of social life. Not order, but chaos is the starring point. Variation does not come about as a result of the division of a given social entity into a fixed range of meaningful identities, but represents the infinite play of differences which makes all identities and all meanings is not the expression of a structural predetermination within a social order. On the contrary, it is the (temporary and provisional) outcome of, in Laclau’s (1991) terms, the attempt to limit the infinite play of differences in the site of the social, to domesticate the potential infinitude of semiosis corroborated by the principle of indeterminacy of meaning, to embrace it within the finitude of an order, a social totality which can be called a ‘society’. From this perspective, this ordered social totality is no longer a pregiven structure which establishes the limits within which diverse meanings and identities are constituted. Rather, since the social is the site of potentially infinite semiosis, it always exceeds the limits of any attempt to constitute ‘society’, to demarcate its boundaries. This is way, as we all know, a ‘society’ can accomplish only a partial closure, a partial fixing of meanings and identities, a partial imposition of order in the face of chaos. That is, any containment of variation and difference within a limited universe of diversity is always-already the product of a determinate ordering by a structuring, hegemonizing power, not , as the functionalist discourse of liberal pluralism would have it, evidence of a media and audiences is not why there isn’t more homogeneity, but why there isn’t more heterogeneity!
To illuminate how this altered notion of difference effectively subverts the closure of liberal pluralist discourse, let me briefly return to the argument I have put forward in Desperately Seeking the Audience (Ang,1991), where I have discussed the history of the corporate practice of ‘audjence measurement’, or, more popularly, ‘ratings’. Over the years, there has been a progressive sophistication of measurement methods and aimed at the ever more detailed and accurate determination of size and demographic composition of the audience at any particular moment, for any particular programme or channel. (…) (T) he latest device currently being tested in the respect is the so-called ‘passive people meter’, a kind of computerized eye roaming people’s living rooms in order to catch their gaze whenever it is directed to the TV screen. The industry’s hope is that this technology will deliver ratings statistics that can tell the television companies exactly who is watching what at any split second of the day. However, this very search for the perfect measurement method, which I have characterized as desperate, is based on the implicit assumption that there is such a thing as an ‘audience’ as a finite totality, made up of subdivisions or segments whose identities can be synchroniclly and diachronically ‘fixed’. I have suggested that this assumption is a fiction, but a necessary fiction for a television industry which increasingly experiences the audience as volatile and fickle. A hegemonic, empowering fiction which is positively constructed as true by the creation of simulations of order in the ranks of the audience in the form of ratings statistics and other market research profiles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกเหนือจากใบสั่งและความหมาย: หมู่บ้านสากล deconstructed
ฉันเริ่มต้นอธิบายนี้ โดยการนำปัญหา ด้วยความคิดง่าย ๆ ที่มีอยู่ของความหลากหลายเป็นหลักฐานของเสรีภาพจากอำนาจและการครอบงำทางการ กล่าวคือ ความผันแปร – เช่นในการอ่านผู้ชมและสิ่งอำนวยความสะดวก – เป็นไม่ผลอิสระและความเป็นอิสระ pluralists เสรีจะมีมัน แต่ขึ้นจากธรรมชาติ inescapably overdetermined ใด ๆ อินสแตนซ์เฉพาะของการผลิตความหมายตามอัตวิสัย หลังจะไม่เหมือนกัน โดยมากมายหลายหลากของความสัมพันธ์ทางอำนาจ ประเภทที่ไม่ทราบล่วงหน้า เพราะการ articulations มักผูกบริบท irreducibly พวกเขาไม่ได้ถูกกำหนด โดย predispositions ถาวร แต่ก่อภายในเส้นสนกลในแบบไดนามิก และขัดแย้งของชีวิตประจำวัน ประวัติศาสตร์ ในความรู้สึกนี้ การดำรงอยู่ของการอ่านแตกต่างกันได้โดยไม่มีหลักฐานของการใช้พลังงาน 'จำกัด' การ์ตูน มันจุดการทำงาน และของทั้งช่วงของไฟฟ้า indeterminacy ความหมายสามารถรูปธรรมมีคุณสมบัติ: indeterminacy ไม่สูตรในเสรีภาพจาก determinations (ภายนอก) แต่เป็นสัจจะของ determinations มากเกินไป ไม่แน่นอน หรือไม่เกี่ยวข้องกับความสุขเฉพาะคนที่ได้รับจากสื่อเฉพาะฟอร์ม 'ทั้งหมดเลื่อนกังวลกับพลังงาน' เป็นฟิลิป Schlesinger อ้าง (1991:149); ดอก ความเก่าทำให้เราสามารถพัฒนามากมายซับซ้อนมากขึ้นเข้าใจว่าบางรูปแบบพลังงานดำเนินการ โดยให้ความสนใจกับ intertwinings ซับซ้อนของความสุขและพลัง – ประเด็นสำคัญโดยเฉพาะวันนี้ที่ 'หลักความสุข' ได้ถูกรวมอยู่ในตรรกะของทุนนิยมผู้บริโภคกันมาก
แต่ฉันทำงานก่อนอาร์กิวเมนต์ของฉัน จุดที่อยากจะทำเกี่ยวกับบัญชี pluralist เสรีของการเปลี่ยนแปลงและความแตกต่างได้ว่า มันนัยสันนิษฐานจักรวาลปิดของการอ่าน การสร้างความหลากหลายที่มีอยู่ของกลุ่มผู้ชมกับตัวตนที่แน่นอน เทียบเท่ากับความคิดเสรีนิยม pluralist เมืองเลือกตั้งที่ผู้ลงคะแนนกระจายผ่านละครถาวรของบุคคล ความรู้สึกนี้ว่า วาทกรรมเสรีนิยม pluralist conjoins วาทการตลาดของการแบ่งส่วนตลาด (ที่ผู้บริโภคจะแบ่ง และจัดประเภทในตารางของตนเองมีประชากร หรือ psychographic 'ส่วน'), ซึ่งไม่น่าแปลกใจมากที่ทั้งสองประการสองด้านของเหรียญของ 'ทุนนิยมประชาธิปไตย' ได้ แนวคิดนี้ความหลากหลายของ presupposes ว่า 'สังคม' ผลจำกัด เป็น "เอกภาพในความหลากหลาย' หรือได้แม่นยำมาก เอกภาพของความหลากหลายของความหมายและรหัสประจำตัว แนวคิดนี้ของสังคมผลจะรู้สึกเป็น 'โครงสร้างซึ่งเป็นองค์ประกอบบางส่วนและกระบวนจะก่อตั้ง' คือ เป็น 'เป็นหลักการพื้นฐานของ intelligibility สั่งทางสังคม' (Laclau, 1991: 90 - 1) . ในความรู้สึก ความแตกต่าง และความหลากหลายทางชีวภาพหมายถึงพาร์ติชันที่สั่ง unitary –พูด การจินตภาพโกลบอลวิลเลจ – โครงสร้างเป็นส่วนถาวร อ่านระบุและจัดกลุ่มผู้ชม (จะถูกเปิด โดย 'ผู้ชมวิจัย') .
ของ indeterminacy ของหมายถึง ความคิดอย่างไรก็ตาม ทำให้เราสามารถนำ theorization รุนแรงมากขึ้นของความแตกต่างและความหลากหลายทางชีวภาพ ที่ไปกับความมีสาระสำคัญของสังคมสั่ง 'สังคม' กี่เหตุผลที่เปลี่ยนแปลงผลแสดงที่พื้นผิวของชีวิตทางสังคม ไม่สั่ง แต่ความวุ่นวายเป็นจุดนำแสดง เปลี่ยนแปลงไม่มาจากส่วนของเอนทิตี้สังคมกำหนดในช่วงของข้อมูลเฉพาะตัวมีความหมาย ถาวร แต่แสดงถึงเล่นไม่มีขีดจำกัดของความแตกต่างซึ่งทำให้ผู้ใช้ทั้งหมดและความหมายทั้งหมดไม่ใช่ค่าของ predetermination โครงสร้างภายในการสังคม ดอก มันเป็นผลลัพธ์ (ชั่วคราว และสำรอง) ของ ในของ Laclau (1991) ความพยายามในการจำกัดการเล่นไม่จำกัดของความแตกต่างของสังคม เลี้ยง infinitude เป็นของ semiosis corroborated โดยใช้หลักการของ indeterminacy ของความหมาย สวมกอดภายใน finitude ของใบ ผลทางสังคมซึ่งสามารถเรียกว่า 'สังคม' จากมุมมองนี้ นี้สั่งไม่เป็นผลทางสังคมโครงสร้าง pregiven ที่สร้างข้อจำกัดที่ความหมายมีความหลากหลายและเอกลักษณ์จะทะลัก ค่อนข้าง เนื่องจากสังคม ของ semiosis อาจอนันต์ เสมอเกินขีดจำกัดของการเป็น 'สังคม' ขอบเขตของการปักปันนั้น วิธี เรารู้ 'สังคม' สามารถทำเฉพาะบางส่วนปิด เป็นบางส่วนแก้ไขความหมายและรหัสประจำตัว จัดเก็บภาษีเพียงบางส่วนของใบสั่งหน้าความวุ่นวายได้ นั่นก็คือ หากมีการเปลี่ยนแปลงและความแตกต่างภายในจักรวาลจำกัดความหลากหลายของอยู่เสมอผลิตภัณฑ์เป็น determinate สั่งโดยกำลังจัดโครงสร้าง hegemonizing ไม่ เป็นวาทกรรมผลงานของเสรีนิยม pluralism จะมีมัน หลักฐานของสื่อ และผู้ชมจะไม่ ทำไมไม่ homogeneity เพิ่มเติม แต่ ทำไมไม่เพิ่มเติม heterogeneity !
ให้แสงสว่างลักษณะนี้ความเปลี่ยนแปลงของความแตกต่างได้อย่างมีประสิทธิภาพ subverts ของวาทกรรมเสรีนิยม pluralist ให้ฉันสั้น ๆ กลับอาร์กิวเมนต์ที่ฉันได้ใส่ไปในหมดกำลังชม (อ่างทอง 1991), ที่ฉันได้กล่าวถึงประวัติความเป็นมาของการปฏิบัติขององค์กร 'วัด audjence' หรือ ยิ่งรู้จัก 'จัดอันดับ' ปี มีการซับซ้อนแบบก้าวหน้าของวิธีการประเมิน และเพื่อกำหนดรายละเอียด และถูกต้องตลอดไปขนาดและองค์ประกอบทางประชากรของผู้ชมในขณะหนึ่ง ๆ โปรแกรมเฉพาะหรือช่อง (…) (T) เขาอุปกรณ์ล่าสุดขณะนี้กำลังทดสอบในการเคารพเป็นเรียกว่า 'คนแฝงมิเตอร์" ชนิดของคอมพิวเตอร์ตาข้ามห้องนั่งเล่นของคนเพื่อจับสายตาของพวกเขาเมื่อใดก็ ตามที่มันเป็นผู้กำกับหน้าจอ TV ความหวังของอุตสาหกรรมเป็นว่า เทคโนโลยีนี้จะนำเสนอการจัดอันดับสถิติที่สามารถแจ้งบริษัทโทรทัศน์ตรงที่จะดูสิ่งที่ใด ๆ แยกที่สองของวันได้ อย่างไรก็ตาม นี้หาวิธีวัดโก มาก ที่ฉันได้เป็นหมดหวัง จะขึ้นอยู่กับสมมติฐานนัยว่า มีสิ่งใดที่เป็น 'ผู้ชม' เป็นผลจำกัด ทำแบ่งย่อยหรือเซ็กเมนต์ที่มีเอกลักษณ์สามารถ synchroniclly และ diachronically 'ถาวร' ผมแนะนำว่า เป็นนิยาย แต่นิยายที่จำเป็นสำหรับอุตสาหกรรมโทรทัศน์ซึ่งมากประสบการณ์ผู้ชม fickle และระเหย นิยายเจ้า ศักยภาพที่จะสร้างบวกเป็นจริง โดยการสร้างจำลองในยศของผู้ชมในแบบฟอร์มโพรไฟล์อื่น ๆ วิจัยและสถิติการจัดอันดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากการสั่งซื้อและความหมาย : หมู่บ้านโลกขยะ
ผมจะเริ่มอธิบายนี้โดยการปัญหากับความคิดที่ง่ายมีความหลากหลายคือหลักฐานของเสรีภาพจากอำนาจและการปกครอง ต้องบอกว่า การเปลี่ยนแปลง ( เช่นในการอ่านของผู้ชม และความสุข ( ไม่ใช่ผลของการปกครองตนเองและความเป็นอิสระ เป็น pluralists มากมายเลยค่ะแต่โผล่ออกมาจากธรรมชาติอัน overdetermined ของอินสแตนซ์โดยเฉพาะการผลิตความหมายอัตวิสัย หลังมี traversed โดยหลายหลากของความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เฉพาะ ซึ่งไม่สามารถรู้ล่วงหน้าเพราะการออกเสียงของตนเองอยู่เสมอ irreducibly บริบทที่ถูกผูกไว้พวกเขาจะไม่กำหนดตายตัว แต่โดย predispositions เป็นรูปเป็นร่างภายในแบบไดนามิกและขัดแย้งไปในชีวิตทุกวันของประวัติศาสตร์ ในความรู้สึกนี้ , การดำรงอยู่ของการอ่านที่แตกต่างกัน โดยหมายความว่าไม่มีหลักฐาน ' จำกัด ' อำนาจ ในทางตรงกันข้ามมันเฉพาะจุดเพื่อการดำเนินงานและจุดตัดของทั้งช่วงของอำนาจกำหนดความหมายได้อย่างเป็นรูปธรรมที่เหมาะสม :กำหนดไม่กักบริเวณในอิสรภาพจาก ( ภายนอก ) ใช้ แต่ผลของมากเกินไป ไม่ใช้ . ไม่กังวลกับเฉพาะความสุขที่ประชาชนได้รับจากสื่อ โดยเฉพาะรูปแบบ ' ทั้งหมดแทนที่ความกังวลที่มีอำนาจ เช่น ฟิลิป ชเลซิงเกอร์เรียกร้อง ( 2534 : 149 ) ; ในทางตรงกันข้ามทฤษฎีความสุขช่วยให้เราพัฒนาความเข้าใจที่ซับซ้อนมากของรูปแบบบางอย่างของพลังงาน โดยให้ความสนใจกับ intertwinings ซับซ้อนของความสุขและพลังที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับปัญหาวันนี้ที่ ' ความสุข ' ได้ถูกรวมอยู่ในหลักตรรกะของทุนนิยมบริโภค .
แต่ผมวิ่งนำหน้าอาร์กิวเมนต์ของฉันประเด็นที่ผมต้องการจะสื่อเกี่ยวกับเสรีนิยม pluralist บัญชีของการเปลี่ยนแปลงและแตกต่างคือมันโดยปริยายถือว่าจักรวาลปิดอ่าน , สร้างขึ้นมีความหลากหลายของผู้ชมกลุ่มที่มีเอกลักษณ์ชัดเจน เทียบเท่ากับเสรีนิยม pluralist ความคิดการเมืองการเลือกตั้งที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งกระจายคงที่ ละครของฝ่ายมันคือความรู้สึกที่ pluralist วาทกรรมเสรีนิยม conjoins วาทกรรมของการตลาดการแบ่งส่วนตลาด ( ที่ผู้บริโภคจะเรียบร้อยแบ่งและจัดตารางของตนเองมีลักษณะกลุ่มประชากร หรือ ' ' ) ซึ่งไม่น่าแปลกใจที่ได้รับ ทั้งวาทกรรมเป็นสองด้านของเหรียญของ ' ประชาธิปไตยทุนนิยม 'แนวคิดนี้ของความหลากหลาย presupposes ที่ ' สังคม ' คือผลรวมจำกัด ' เอกภาพในความหลากหลาย ' , หรืออย่างแม่นยำมากขึ้น , เอกภาพในความหลากหลายของความหมายและเอกลักษณ์ แนวคิดนี้ของผลทางสังคม คือรู้สึกเป็นโครงสร้างที่องค์ประกอบบางส่วนของกระบวนการและการก่อตั้ง ' ว่าเป็น ' ' เป็นต้นหลักการของความเข้าใจของสังคม ( โต้ ลาคลาว , 1991 :90-1 ) ในความรู้สึกนี้ ความแตกต่าง และความหลากหลายหมายถึงโครงสร้างพาร์ทิชันที่–สั่งรวมกันว่า จินตนาการเป็นหมู่บ้านโลก–ซ่อมอะไหล่ เช่น การอ่านส่วนบุคคลและผู้ชมกลุ่ม ( ถูกพบโดย ' การวิจัย ' ผู้ชม ) .
ความคิดของการกำหนดความหมาย แต่ช่วยให้เราสามารถใส่ไปข้างหน้า theorization มาก เพิ่มเติมที่รุนแรงของความแตกต่างและความหลากหลายคนที่ไม่หนีกับความเชื่อในเรื่องของสาระสังคม , สังคมจำกัด ' ' ซึ่งเหตุผลเชิงประจักษ์รูปแบบการแสดงออกที่พื้นผิวของชีวิตทางสังคม ไม่สั่ง แต่ความวุ่นวายก็นำแสดงโดยจุด การเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้มาเกี่ยวกับผลของแผนกให้องค์กรทางสังคมในช่วงคงที่ของตนอย่างมีความหมายแต่หมายถึงการเล่นที่ไม่มีที่สิ้นสุดของความแตกต่างที่ทำให้ ตัวตนและความหมายไม่ใช่การแสดงออกของพรหมลิขิตโครงสร้างภายในระเบียบทางสังคม ในทางตรงกันข้าม มันคือ ( ชั่วคราวและชั่วคราว ) ผลของ , โต้ ลาคลาว ( 1991 ) เงื่อนไข ความพยายามที่จะ จำกัด การเล่นสิ้นสุดของความแตกต่างในเว็บไซต์ของสังคมให้เชื่องที่อุตสาหะ ศักยภาพของ semiosis corroborated โดยหลักการของการกำหนดความหมาย ยอมรับ ภายใน finitude ของคำสั่ง , ผลทางสังคมซึ่งสามารถเรียกว่า ' สังคม ' จากมุมมองนี้ , สั่งผลทางสังคมไม่มี pregiven โครงสร้างซึ่งสร้างขอบเขตภายในซึ่งความหมายหลากหลายและเอกลักษณ์เป็น constituted . ค่อนข้างเนื่องจากสังคมเว็บไซต์อาจ semiosis อนันต์มันก็เกินขอบเขตของความพยายามใด ๆที่จะเป็น ' สังคม ' , ของขอบเขตของ นี่คือวิธีที่เราทุกคนรู้ว่าเป็น ' สังคม ' จะประสบความสำเร็จเพียงบางส่วนปิดซ่อมบางส่วนของความหมายและอัตลักษณ์ การจัดเก็บภาษีบางส่วนของคำสั่งในหน้าของความสับสนวุ่นวาย นั่นคือใด ๆของการเปลี่ยนแปลงและแก้ไขความแตกต่างภายในจักรวาล จำกัด ของความหลากหลายของสินค้าอยู่เสมอ แล้วสั่งเจาะจงโดยโครงสร้าง hegemonizing พลังงาน ไม่ใช่เป็นคติคำนึงประโยชน์ของวาทกรรมเสรีนิยมราบจะได้ หลักฐานของสื่อและผู้ชมไม่ได้ ทำไมไม่มีความสม่ำเสมอมากขึ้น แต่ทำไมไม่มีความหลากหลายมากขึ้น !
การส่องสว่างด้วยวิธีนี้การเปลี่ยนแปลงความคิดของความแตกต่างได้อย่างมีประสิทธิภาพ subverts ปิด pluralist วาทกรรมเสรีนิยม ผมสั้นกลับโต้แย้งผมได้ใส่ไปข้างหน้าในหาผู้ชม ( อ่างทอง , 1991 ) ซึ่งผมได้กล่าวถึงประวัติความเป็นมาของ บริษัท audjence การปฏิบัติของ ' วัด ' หรือเพิ่มเติม popularly ' เรตติ้ง ' ปีมีความก้าวหน้าของวิธีการวัดและวัตถุประสงค์ที่ได้เพิ่มเติมรายละเอียดและความถูกต้องการกำหนดขนาด และองค์ประกอบด้านประชากรของผู้ชมในเวลาใด ๆโดยเฉพาะสำหรับโครงการที่เฉพาะเจาะจงใด ๆหรือช่อง ( . . . ) ( T ) เขาล่าสุดอุปกรณ์ขณะนี้มีการทดสอบในการเคารพเรียกว่า ' เรื่อยๆคนวัด "ชนิดของคอมพิวเตอร์ตาข้ามคนนั่งเล่นเพื่อที่จะจับสายตาของพวกเขาเมื่อมันเข้าสู่หน้าจอทีวี ความหวังของอุตสาหกรรม คือ เทคโนโลยีนี้จะให้คะแนน สถิติ ที่สามารถบอกได้ว่าใครกำลังดูโทรทัศน์บริษัทในแยกที่สองของวัน อย่างไรก็ตาม การค้นหามากสำหรับการวัดแบบสมบูรณ์แบบซึ่งมีลักษณะเป็นหมดหวัง , ขึ้นอยู่กับโดยปริยาย สมมติว่ามีสิ่งดังกล่าวเป็น ' ผู้ชม ' เป็นผล จำกัด ประกอบด้วยส่วนย่อย หรือกลุ่มที่มีเอกลักษณ์และสามารถ synchroniclly diachronically ' ถาวร ' ผมมีความเห็นว่าสมมติฐานนี้เป็นนิยายแต่นิยายที่จําเป็นสําหรับอุตสาหกรรมโทรทัศน์ที่มากขึ้นประสบการณ์ของผู้ชมที่ผันผวนและไม่แน่นอน เป็นเจ้าศักยภาพนิยายซึ่งเป็นบวกสร้างให้เป็นจริง โดยการสร้างการจำลองคำสั่งในแถวของผู้ชมในรูปแบบของคะแนนสถิติและการวิจัยตลาด
โปรไฟล์อื่น ๆ