Most of the remaining haemolymph pa

Most of the remaining haemolymph parameters were more affected by experimental and/or biological factors than trapping.For example, irrespective of treatment, DHC, glucose, and lactate varied between the two sampling times (and by similar magnitudes) – probably in response to caging and the subsequent reduced activity (for glucose and lactate) along with some confinementstress (Dall, 1975; Taylor et al., 2009). Given that only intact P. pelagicus were sampled, it is unlikely that observed alterations in DHCwere indicative of an immunological response to trauma (or infection) (Perazzolo et al., 2002). Further, the observed relationship between CL and DHC, and lower protein and glucose concentrations among post and inter-moult P. pelagicus, probably were related to cyclic changes associated with moulting (Dall, 1975; Chang, 1995);effects that have been reported for other crustaceans (Butcher et al.,2012; Leland et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของพารามิเตอร์ haemolymph ที่ถูกกระทบมากขึ้นจากปัจจัยทางชีวภาพ หรือทดลองกว่าดัก เช่น โดยไม่คำนึงถึงการรักษา DHC กลูโคส และน้ำนมที่แตกต่างกัน ระหว่างการสุ่มตัวอย่างสองครั้ง (และคล้าย magnitudes) – อาจจะตอบ caging และกิจกรรมลดลงมา (สำหรับกลูโคสและแลคเตท) พร้อมกับบาง confinementstress (Dall, 1975 Taylor et al. 2009) ระบุว่าได้ลิ้มลองเท่านั้นเหมือนเดิม P. pelagicus ก็ไม่น่าที่สังเกตการเปลี่ยนแปลงใน DHCwere ส่อการตอบสนองภูมิคุ้มกันการบาดเจ็บ (หรือติดเชื้อ) (Perazzolo et al. 2002) ต่อไป สังเกตความสัมพันธ์ระหว่าง CL และ DHC และโปรตีนต่ำ และความเข้มข้นของกลูโคสในโพสต์และระหว่าง moult P. pelagicus อาจจะเกี่ยวข้องกับวงจรการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับการลอกคราบ (Dall, 1975 ช้าง 1995) ผลที่ได้รับรายงานสำหรับกุ้งอื่น ๆ (เนื้อ et al. 2012 Leland et al. 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของพารามิเตอร์ในเลือดที่เหลือได้รับผลกระทบมากขึ้นจากปัจจัยการทดลองและ / หรือทางชีวภาพกว่า trapping.For ตัวอย่างโดยไม่คำนึงถึงการรักษา DHC กลูโคสและแลคเตทที่แตกต่างกันระหว่างสองครั้งการสุ่มตัวอย่าง (และขนาดใกล้เคียงกัน) - อาจจะอยู่ในการตอบสนองต่อ caging และกิจกรรมที่ลดลงตามมา (สำหรับกลูโคสและแลคเตท) พร้อมกับบาง confinementstress (Dall 1975. เทย์เลอร์ et al, 2009) เพียงระบุว่าเหมือนเดิมพี pelagicus เก็บตัวอย่างมันไม่น่าเป็นที่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงใน DHCwere บ่งบอกถึงการตอบสนองภูมิคุ้มกันการบาดเจ็บ (หรือการติดเชื้อ) (Perazzolo et al., 2002) นอกจากนี้ความสัมพันธ์ระหว่างสังเกต CL และ DHC และโปรตีนและน้ำตาลกลูโคสที่ต่ำกว่าความเข้มข้นในหมู่โพสต์และระหว่างลอกคราบพี pelagicus อาจจะมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงวงจรที่เกี่ยวข้องกับการลอกคราบ (ดอลล์ 1975; ช้าง, 1995) ผลกระทบที่ได้รับรายงาน สำหรับกุ้งอื่น ๆ (เนื้อ et al, 2012;.. Leland et al, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ของที่เหลืออีก 2 รางวัล ได้รับผลกระทบมากขึ้นโดยการทดลองและ / หรือปัจจัยทางชีวภาพมากกว่าการ ตัวอย่างเช่น โดยไม่คำนึงถึงการรักษา , DHC , กลูโคส และแลคเตทที่แตกต่างกันระหว่างสอง จำนวนครั้งและขนาดคล้าย และอาจตอบสนองต่อ caging และกิจกรรมต่อมาลดลง ( กลูโคสและ lactate ) พร้อมกับบาง confinementstress ( Sad , 1975 ; Taylor et al . , 2009 ) ระบุว่าเฉพาะพื้นที่เหมือนเดิม จำนวนหน้า มันไม่น่าที่สังเกตการเปลี่ยนแปลงของ dhcwere จํานวนของการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันต่อการบาดเจ็บหรือการติดเชื้อ ) ( perazzolo et al . , 2002 ) เพิ่มเติม สังเกตความสัมพันธ์ระหว่าง Cl และ DHC และลดความเข้มข้นของโปรตีนและกลูโคส โพสต์ และ อินเตอร์ ลอกคราบหน้าพื้นที่ อาจจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงแบบที่เกี่ยวข้องกับฤทธิ์ ( Sad , 1975 ; ช้าง , 1995 ) ; ผลที่ถูกรายงานว่ามีสัตว์อื่น ๆ ( สับ et al . , 2012 ; Leland et al . , 2013 )