This study indicates that S. argent

This study indicates that S. argenteus is an important cause of community-acquired invasive methicillin-susceptible S. aureus sepsis in Thailand. Our data suggest an increase in the prevalence of invasive, community-acquired S. argenteus infection in northeast Thailand since 2006/07, when 4% of isolates from 246 unselected patients presenting to Sunpasitthiprasong Hospital (one of the study hospitals) with invasive putative S. aureus disease were actually S. argenteus [6]. The basis for this is unclear, although we note that S. argenteus sepsis occurred more often in men and may be associated with occupation or differential exposure for other reasons.

Apart from the dominant S. argenteus ST2250, three other STs—ST2198, ST1223 and ST2854—were also identified for this species. These STs have been reported previously from Cambodia, Australia and French Guiana (ST1223); the UK (ST2250); Australia and Germany (ST2198); and Thailand (ST2854) [2], [4], [5], [6], [14]. S. argenteus was previously reported as the cause of community infections in South East Asia [2], Australia [3], South America [4] and Europe (http://saureus.mlst.net/). The most common ST among S. aureus isolates was ST121, a finding that is concordant with previous reports demonstrating that ST121 is common in Thailand [6], Cambodia [23] and other countries [24], [25], [26].

A key objective of this study was to understand whether there was utility in determining whether a patient with invasive staphylococcal disease was infected by S. aureus or S. argenteus. This is unlikely to influence the choice of antimicrobial treatment since susceptibility testing will dictate prescribing, but could be important if disease severity was clearly different between the two. In comparison with individuals with S. aureus infection, patients with S. argenteus infection may be more likely to have heart disease or cancer, although we could not establish this conclusively due to wide confidence intervals around the odds ratio point estimates. Bacteraemia is often associated with more severe disease manifestations, but rates of bacteraemia were comparable between the two groups. There was no difference in 28-day mortality, yet there was a notably lower rate of respiratory failure in patients with S. argenteus infection. A similar trend was observed for septic shock, although this did not reach statistical significance. Importantly, this observational study was underpowered to detect differences in rates of less common outcomes such as septic shock and death.

There are several potential explanations for the reduced respiratory failure in patients with S. argenteus sepsis. This species is more susceptible to antimicrobial drugs overall, and may be less likely to be treated with an empiric agent to which it is resistant. Although biochemical phenotypes and 16S rRNA sequence are similar to S. aureus, there is approximately 10% core genome divergence from prototypical S. aureus [14]. A range of virulence determinants found in S. aureus may be absent in S. argenteus. S. argenteus lacks staphyloxanthin, a carotenoid pigment that confers resistance against oxidative stress and neutrophil killing [27], [28]. This observation has led others to hypothesize that S. argenteus may be less virulent than S. aureus [14]. A single test isolate of S. argenteus was more susceptible to oxidative stress and neutrophil killing in vitro and less virulent in murine sepsis and skin infection models compared with S. aureus [27], [28], but this was not fully explained by the action of staphyloxanthin because the same isolate expressing the gene encoding staphyloxanthin was more resistant to oxidative stress in vitro but showed no change in resistance to neutrophil killing or in vivo virulence [13]. The majority of S. argenteus were negative for the genes encoding PVL, although the finding that this was present in a proportion of S. argenteus isolates represents the second description of pvl-positive S. argenteus to our knowledge after a report of two cases that presented in 2014 [11].

Our results should be interpreted in light of several limitations. We did not enrol patients who died rapidly following admission, reducing our power to detect associations with death. Moreover, the total number of patients enrolled was relatively small, often resulting in wide confidence intervals around point estimates. Hence, although we have identified several important clinical differences in patients with S. argenteus infection compared with those with S. aureus infection, we cannot exclude other clinically relevant associations that our study lacked the power to identify. Furthermore, most S. argenteus isolates belonged to a single ST, and further studies are required to compare the two diseases in other settings where the prevalent lineages of this species differ. Finally, despite our efforts to control for potential confounding factors, residual confounding may still exist. However, strengths of our stud

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้บ่งชี้ว่า S. argenteus เป็นสาเหตุที่สำคัญของชุมชนมารุกรานไวต่อ methicillin S. หมอเทศข้างลาย sepsis ในประเทศไทย ข้อมูลแนะนำเพิ่มขึ้นในความชุกของการรุกราน ชุมชนที่ได้รับ S. argenteus ติดเชื้อในภาคอีสานตั้งแต่ 2006/07 เมื่อ 4% ของที่แยกจากผู้ป่วยที่ไม่ได้เลือก 246 นำเสนอโรงพยาบาล Sunpasitthiprasong (หนึ่งของโรงพยาบาลศึกษา) ด้วยรุกราน putative คู่รักโรคหมอเทศข้างลายถูกจริง S. argenteus [6] พื้นฐานนี้ไม่ชัดเจน แม้ว่าเราทราบว่า S. argenteus sepsis เกิดขึ้นบ่อยในผู้ชาย และอาจเกี่ยวข้องกับแสงอาชีพหรือต่างเหตุผลอื่น ๆนอกเหนือจากความโดดเด่น S. argenteus ST2250, STs สามอื่น ๆ — ST2198, ST1223 และ ST2854 — นอกจากนี้ยังมีระบุสายพันธุ์นี้ STs เหล่านี้มีการรายงานก่อนหน้านี้จากกัมพูชา ออสเตรเลีย และเฟรนช์เกียนา (ST1223); สหราชอาณาจักร (ST2250); ออสเตรเลียและเยอรมนี (ST2198); และประเทศไทย (ST2854) [2], [4], [5], [6], [14] S. argenteus ก่อนหน้านี้เคยเป็นสาเหตุของการติดเชื้อในชุมชนใน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ [2], ออสเตรเลีย [3], [4] อเมริกาใต้ และยุโรป (http://saureus.mlst.net/) เซนต์ทั่วไประหว่าง S. หมอเทศข้างลายแยกถูก ST121 หาที่ concordant กับรายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า ST121 อยู่ทั่วไปในประเทศไทย [6], กัมพูชา [23] และประเทศอื่น ๆ [24], [25], [26]มีวัตถุประสงค์สำคัญของการศึกษานี้คือการ เข้าใจว่า มีประโยชน์ในการพิจารณาว่า มีการติดเชื้อผู้ป่วยโรค staphylococcal รุกรานโดยหมอเทศข้างลาย S. S. argenteus นี้ไม่น่าจะมีอิทธิพลต่อทางเลือกของการรักษายาต้านจุลชีพเนื่องจากทดสอบความไวต่อจะบอกกำหนด แต่อาจจะสำคัญถ้าความรุนแรงของโรคแตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างสอง เมื่อเปรียบเทียบกับบุคคลที่ติดเชื้อ S. หมอเทศข้างลาย ผู้ป่วยที่ติดเชื้อ S. argenteus อาจได้มากมักจะมีโรคหัวใจหรือมะเร็ง แม้ว่าเราไม่สามารถสร้างนี้แน่ชัดเนื่องจากช่วงความเชื่อมั่นกว้างใกล้เคียงราคาประเมินอัตราจุด Bacteraemia มักจะเกี่ยวข้องกับอาการโรครุนแรงมากขึ้น แต่ราคาของ bacteraemia ได้เปรียบเทียบระหว่างสองกลุ่ม ก็ไม่ต่างใน 28 วันมรณะ ยังมีราคาต่ำกว่าโดยเฉพาะการหายใจล้มเหลวในผู้ป่วยที่ติดเชื้อ S. argenteus มีแนวโน้มคล้ายถูกตรวจสอบสำหรับส้วมช็อต แม้ว่านี้ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ สำคัญ การศึกษาเชิงสังเกตการณ์นี้ถูกนให้่เพื่อตรวจหาความแตกต่างในอัตราของผลบ่อยเช่นการติดเชื้อช็อกและตายThere are several potential explanations for the reduced respiratory failure in patients with S. argenteus sepsis. This species is more susceptible to antimicrobial drugs overall, and may be less likely to be treated with an empiric agent to which it is resistant. Although biochemical phenotypes and 16S rRNA sequence are similar to S. aureus, there is approximately 10% core genome divergence from prototypical S. aureus [14]. A range of virulence determinants found in S. aureus may be absent in S. argenteus. S. argenteus lacks staphyloxanthin, a carotenoid pigment that confers resistance against oxidative stress and neutrophil killing [27], [28]. This observation has led others to hypothesize that S. argenteus may be less virulent than S. aureus [14]. A single test isolate of S. argenteus was more susceptible to oxidative stress and neutrophil killing in vitro and less virulent in murine sepsis and skin infection models compared with S. aureus [27], [28], but this was not fully explained by the action of staphyloxanthin because the same isolate expressing the gene encoding staphyloxanthin was more resistant to oxidative stress in vitro but showed no change in resistance to neutrophil killing or in vivo virulence [13]. The majority of S. argenteus were negative for the genes encoding PVL, although the finding that this was present in a proportion of S. argenteus isolates represents the second description of pvl-positive S. argenteus to our knowledge after a report of two cases that presented in 2014 [11].ผลของเราควรจะตีความในแง่ข้อจำกัดหลาย นอกจากนี้เราไม่ได้ลงทะเบียนผู้ป่วยที่เสียชีวิตอย่างรวดเร็วต่อการเข้าชม ลดอำนาจการตรวจสอบความสัมพันธ์กับความตายของเรา นอกจากนี้ จำนวนผู้ป่วยลงทะเบียนทั้งหมดเป็นขนาดค่อนข้างเล็ก มักจะเกิดในช่วงความเชื่อมั่นกว้างรอบการประเมินจุด ด้วยเหตุนี้ แม้ว่าเราได้ระบุความแตกต่างทางคลินิกสำคัญหลายในผู้ป่วยที่ติดเชื้อ argenteus S. เมื่อเทียบกับผู้ที่ติดเชื้อ S. หมอเทศข้างลาย เราไม่สามารถแยกสมาคมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องทางการแพทย์ที่ศึกษาของเราขาดอำนาจในการระบุ นอกจากนี้ ส่วนใหญ่ S. argenteus แยกเป็นเซนต์เดียว และการ ศึกษาจำเป็นต้องเปรียบเทียบโรคสองในการตั้งค่าอื่น ๆ ที่แตกต่างของเชื้อชาติแพร่หลายพันธุ์ ในที่สุด แม้ มีความพยายามในการควบคุมปัจจัยรบกวน เหลือรบกวนอาจยังคงมีอยู่ อย่างไรก็ตาม จุดแข็งของแกนของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าเอส argenteus เป็นสาเหตุสำคัญของชุมชนที่ได้มารุกราน methicillin-ไวต่อเชื้อ S. aureus ติดเชื้อในประเทศไทย ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของความชุกของการรุกรานของชุมชนที่ได้รับการติดเชื้อเอส argenteus ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทยตั้งแต่ปี 2006/07 เมื่อ 4% ของเชื้อจากผู้ป่วย 246 ที่ไม่ได้เลือกที่จะนำเสนอ Sunpasitthiprasong โรงพยาบาล (หนึ่งในโรงพยาบาลการศึกษา) ที่มีการรุกรานสมมุติ S . โรคเรียสเอสเป็นจริง argenteus [6] พื้นฐานของเรื่องนี้ก็ไม่มีความชัดเจนถึงแม้ว่าเราทราบว่าติดเชื้อเอส argenteus เกิดขึ้นบ่อยขึ้นในผู้ชายและอาจจะเกี่ยวข้องกับการประกอบอาชีพหรือการสัมผัสความแตกต่างด้วยเหตุผลอื่น ๆ .

นอกเหนือจากที่โดดเด่นเอส argenteus ST2250 สามอื่น ๆ เอสที ST2198, ST1223 และ ST2854-ยังระบุสำหรับสายพันธุ์นี้ STs เหล่านี้ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้จากกัมพูชาออสเตรเลียและเฟรนช์เกีย (ST1223); สหราชอาณาจักร (ST2250); ออสเตรเลียและเยอรมนี (ST2198); และไทย (ST2854) [2] [4] [5] [6] [14] เอส argenteus มีรายงานก่อนหน้านี้ว่าเป็นสาเหตุของการติดเชื้อของชุมชนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ [2], ออสเตรเลีย [3] อเมริกาใต้ [4] และยุโรป (http://saureus.mlst.net/) ที่พบมากที่สุดในหมู่ ST เชื้อ S. aureus แยกเป็น ST121 พบว่าเป็นสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า ST121 เป็นเรื่องธรรมดาในทุกจังหวัดทั่วประเทศ [6] กัมพูชา [23] และประเทศอื่น ๆ [24] [25], [26]

วัตถุประสงค์สำคัญของการศึกษาครั้งนี้จะเข้าใจว่ามียูทิลิตี้ในการพิจารณาว่าผู้ป่วยที่มีโรคเชื้อแพร่กระจายติดเชื้อ S. aureus หรือเอส argenteus นี้ไม่น่าจะมีผลต่อทางเลือกของการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพตั้งแต่การทดสอบความไวต่อการสั่งจ่ายยาจะกำหนด แต่อาจจะเป็นสิ่งสำคัญหากความรุนแรงของโรคที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างคนทั้งสอง ในการเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีการติดเชื้อ S. aureus, ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อ argenteus เอสอาจจะมีแนวโน้มที่จะมีโรคหัวใจหรือโรคมะเร็งแม้ว่าเราจะไม่สามารถสร้างนี้แน่ชัดเนื่องจากช่วงความเชื่อมั่นกว้างรอบจุดประมาณการอัตราส่วนราคาต่อรอง Bacteraemia มักจะเกี่ยวข้องกับอาการความรุนแรงของโรคมากขึ้น แต่อัตราการ bacteraemia ถูกเปรียบเทียบระหว่างสองกลุ่ม มีความแตกต่างในการตาย 28 วันไม่ได้ แต่มีอัตราที่ต่ำกว่าที่สะดุดตาของความล้มเหลวทางเดินหายใจในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อเอส argenteus แนวโน้มที่คล้ายกันเป็นที่สังเกตสำหรับช็อกแม้ว่าเรื่องนี้ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ที่สำคัญการศึกษาเชิงสังเกตนี้ที่ underpowered ในการตรวจสอบความแตกต่างในอัตราของผลลัพธ์ที่พบได้น้อยกว่าเช่นช็อกและความตาย.

มีคำอธิบายที่มีศักยภาพหลายอย่างสำหรับความล้มเหลวของระบบทางเดินหายใจลดลงในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อเอส argenteus มี นี่คือสายพันธุ์อ่อนแอมากขึ้นเพื่อยาต้านจุลชีพโดยรวมและอาจจะมีโอกาสน้อยที่จะได้รับการปฏิบัติกับตัวแทนกำมะลอเพื่อที่จะทน แม้ว่า phenotypes ชีวเคมีและลำดับ rRNA 16S มีความคล้ายคลึงกับเชื้อ S. aureus มีประมาณ 10% ของจีโนมหลักแตกต่างจากแม่บทเชื้อ S. aureus [14] ช่วงของปัจจัยความรุนแรงที่พบในเชื้อ S. aureus อาจจะไม่อยู่ในเอส argenteus เอส argenteus ขาด staphyloxanthin, เม็ดสี carotenoid ที่ฟาโรห์ความต้านทานต่อความเครียดออกซิเดชันและ neutrophil ฆ่า [27] [28] ข้อสังเกตนี้ได้นำไปสู่คนอื่น ๆ ที่จะตั้งสมมติฐานว่าเอส argenteus อาจจะรุนแรงน้อยกว่าเชื้อ S. aureus [14] เก็บเนื้อเก็บตัวทดสอบเดียวของเอส argenteus เป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อความเครียดออกซิเดชันและการฆ่า neutrophil ในหลอดทดลองและน้อยความรุนแรงในการติดเชื้อและการติดเชื้อที่ผิวหนังหมารุ่นเมื่อเทียบกับเชื้อ S. aureus [27] [28] แต่ตอนนี้ยังไม่ได้อธิบายอย่างเต็มที่โดย การกระทำของ staphyloxanthin เพราะแยกเดียวกันแสดงความ staphyloxanthin ยีนก็ทนต่อความเครียดออกซิเดชันในหลอดทดลอง แต่มีการเปลี่ยนแปลงในการต้านทานไม่มี neutrophil ฆ่าหรือรุนแรงร่างกาย [13] ส่วนใหญ่ของเอส argenteus เป็นลบสำหรับยีนเข้ารหัส PVL แม้ว่าการค้นพบที่ว่านี้ถูกนำเสนอในสัดส่วนของเอส argenteus แยกหมายถึงคำอธิบายที่สองของ PVL บวกเอส argenteus เพื่อความรู้ของเราหลังจากที่รายงานของทั้งสองกรณีที่ นำเสนอในปี 2014 [11].

ผลของเราควรจะตีความในแง่ของข้อ จำกัด หลายประการ เราไม่ได้ลงทะเบียนผู้ป่วยที่เสียชีวิตต่อไปอย่างรวดเร็วเข้ารับการรักษาลดอำนาจของเราในการตรวจสอบการเชื่อมโยงกับความตาย นอกจากนี้จำนวนผู้ป่วยที่ลงทะเบียนเรียนขนาดค่อนข้างเล็กมักจะเกิดในช่วงความเชื่อมั่นกว้างรอบประมาณการจุด ดังนั้นแม้ว่าเราจะมีการระบุความแตกต่างทางคลินิกที่สำคัญหลายอย่างในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อเอส argenteus เมื่อเทียบกับผู้ที่มีการติดเชื้อ S. aureus เราไม่สามารถยกเว้นสมาคมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องทางคลินิกว่าการศึกษาของเราขาดอำนาจในการระบุ นอกจากนี้ส่วนใหญ่เอสไอโซเลท argenteus เป็นหนึ่งเดียว ST และการศึกษาต่อไปจะต้องเปรียบเทียบทั้งสองโรคในการตั้งค่าอื่น ๆ ที่ lineages แพร่หลายชนิดนี้แตกต่างกัน สุดท้ายแม้จะมีความพยายามของเราในการควบคุมสำหรับปัจจัยที่อาจเกิดขึ้นรบกวนที่เหลืออาจจะยังคงมีอยู่ อย่างไรก็ตามจุดแข็งของสตั๊ดของเรา