When in fresh water, D. pagei maint

When in fresh water, D. pagei maintains its hemolymph Na+ and Cl− concentrations at around 200 and 215 mmol L− 1, respectively ( Onken and McNamara, 2002 and Augusto et al., 2007). The concentrations of both ions are hyper-regulated up to 15‰, conforming at higher salinities ( Augusto et al., 2007). The marked decrease in V-ATPase specific activity in D. pagei posterior gills in response to salinity acclimation, reaching 3-fold lower values in 15‰ compared to fresh water, is consistent with the down-regulation of ion uptake mechanisms until ionic regulation fails. In addition to a role in osmoregulatory ion uptake, the crustacean gill V-ATPase is also involved in acid-base regulation via H+ ( Tresguerres et al., 2008) and ammonia excretion ( Weihrauch et al., 2002, Weihrauch et al., 2004, Bianchini et al., 2008 and Freire et al., 2008), which would justify the basal activity of about 10 U mg− 1 estimated after acclimation of D. pagei to 15‰ and 21‰ for 10 days ( Fig. 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่ออยู่ในน้ำจืด D. pagei รักษาความ hemolymph Na + และ Cl− ความเข้มข้นที่รอบ 200 และ 215 mmol L− 1 ตามลำดับ (Onken และแม็กนามา รา 2002 และ Augusto et al., 2007) ความเข้มข้นของประจุทั้งสองจะไฮเปอร์ระเบียบถึง 15‰ สอดคล้องที่สูง salinities (Augusto et al., 2007) ลดเครื่องในกิจกรรมเฉพาะ V-ATPase ใน D. pagei gills หลังตอบเค็ม acclimation ถึงค่า 3-fold ต่ำที่ 15‰ เมื่อเทียบกับน้ำ ได้สอดคล้องกับระเบียบลงกลไกการดูดซับไอออนจนล้มเหลวควบคุม ionic นอกจากบทบาทในการดูดซับไอออน osmoregulatory เหงือกครัสเตเชียน V-ATPase ยังเกี่ยวข้องในระเบียบฐานกรดผ่าน H + (Tresguerres et al., 2008) และการขับถ่ายแอมโมเนีย (Weihrauch et al., 2002, Weihrauch et al., 2004, Bianchini et al., 2008 และ Freire et al., 2008), ซึ่งจะจัดกิจกรรมโรคของเกี่ยวกับ 10 U mg− 1 ประเมินหลัง acclimation ของ D. pagei 15‰ และ 21‰ สำหรับ 10 วัน (Fig. 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่ออยู่ในน้ำจืด, D. pagei รักษาเลือด + นาและความเข้มข้นของ Cl- ที่ประมาณ 200 และ 215 มิลลิโมล L- 1 ตามลำดับ (ONKEN และนาราปี 2002 และออกัส et al., 2007) ความเข้มข้นของไอออนทั้งสองมีมากเกินไปการควบคุมถึง 15 ‰สอดคล้องที่ความเค็มสูงกว่า (ออ et al., 2007) การลดลงของการทำเครื่องหมายในกิจกรรม V-ATPase เฉพาะใน D. pagei เหงือกหลังในการตอบสนองต่อความเค็ม acclimation ถึง 3 เท่าค่าลดลงใน 15 ‰เมื่อเทียบกับน้ำจืดมีความสอดคล้องกับกฎระเบียบลงของกลไกการดูดซึมไอออนจนกฎระเบียบอิออนล้มเหลว . นอกจากนี้จะมีบทบาทในการดูดซึมไอออน osmoregulatory ที่เหงือกกุ้ง V-ATPase ยังมีส่วนเกี่ยวข้องในการควบคุมกรดเบสผ่าน H + (Tresguerres et al., 2008) และการขับถ่ายแอมโมเนีย (Weihrauch et al., 2002 Weihrauch et al., 2004 Bianchini et al., 2008 และแฟร et al., 2008) ซึ่งจะแสดงให้เห็นถึงกิจกรรมที่ฐานประมาณ 10 U mg- ประมาณ 1 หลังจากที่ปรับตัวดีของ pagei 15 ‰และ 21 ‰เป็นเวลา 10 วัน (รูปที่ 2. )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่ออยู่ในน้ำ , D . pagei ยังคงความเข้มข้น Na และ Cl −เลือดประมาณ 200 และ 215 mmol l ( − 1 ) และ onken แมคนามารา 2002 และออกุสโต้ et al . , 2007 ) ความเข้มข้นของไอออนทั้งสองเป็นไฮเปอร์ ควบคุมได้ถึง 15 ‰นโยบายที่ระดับความเค็มสูงกว่า ( Augusto et al . , 2007 ) เครื่องหมาย v-atpase เฉพาะลดลงในกิจกรรม .pagei กระดูกเหงือกในการตอบสนองต่อความเค็ม acclimation ถึง 3-fold ลดคุณค่าใน 15 ‰เมื่อเทียบกับน้ำบริสุทธิ์ สอดคล้องกับ down-regulation กลไกการดูดซึมไอออนไอออนระเบียบจนล้มเหลว นอกจากบทบาทในการดูดซึมไอออน osmoregulatory , ครัสเตเชียน กิลล์ v-atpase ยังเกี่ยวข้องกับการควบคุมความเป็นกรด - เบสผ่าน H ( tresguerres et al . ,2008 ) และแอมโมเนีย ( weihrauch et al . , 2002 weihrauch et al . , 2004 , bianchini et al . , 2008 และ Freire et al . , 2008 ) ซึ่งจะจัดกิจกรรมแรกเริ่มประมาณ 10 − 1 U มิลลิกรัมประมาณหลังจาก acclimation D . pagei 15 ‰ 21 ‰ 10 วัน รูปที่ 2 )