This paper links development approa

This paper links development approaches with innovation systems theory and social inclusion concerns. In exploring the relationship between development and knowledge, we propose a sequential analytical model that considers values, facts and policies as a coherent whole. This allows us to go deeper into the question of how policies for promoting the production and use of knowledge able to foster different facets of social inclusion can be formulated and implemented. We propose to call such policies “democratization of knowledge policies”; they are one of the means to achieve inclusive development. We provide examples of how these policies work in practice, and explore how the university, a vital part of any national innovation system, can play a role in the emergence and consolidation of democratization of knowledge. Universities that embrace that role may be considered developmental universities; they fulfill it in great part by providing effective incentives to include in their research agendas the kind of problems whose solutions can lead to an enhancement of social inclusion. However, developmental universities cannot function in isolation. It is argued that their effectiveness depends on the rise of a sustained and strong demand able to put knowledge at the direct service of shared social goals, among which diminishing inequality is particularly important. The paper presents a case that illustrates an ongoing transformation towards a developmental university.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอกสารนี้เชื่อมโยงแนวทางการพัฒนานวัตกรรมระบบทฤษฎีและข้อกังวลของสังคมรวม ในการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาและความรู้ เราเสนอแบบจำลองการวิเคราะห์ลำดับที่พิจารณาค่า ข้อเท็จจริง และนโยบายเป็นเป็นประโยค เราเข้าไปลึกในคำถามที่ว่านโยบายการส่งเสริมการผลิตและการใช้ความรู้สามารถส่งเสริมมุมต่าง ๆ ของสังคมรวมสามารถผสม และนำมาใช้ได้ เราเสนอการเรียกตามนโยบาย "ประชาธิปไตยนโยบายความรู้" หมายถึงการบรรลุรวมพัฒนาอย่างใดอย่างหนึ่งได้ เราให้ตัวอย่างของนโยบายเหล่านี้ทำงานอย่างไรในทางปฏิบัติ และสำรวจวิธีมหาวิทยาลัย ส่วนสำคัญของระบบนวัตกรรมแห่งชาติ สามารถมีบทบาทในการรวมความรู้ประชาธิปไตยและเกิดขึ้น มหาวิทยาลัยที่รับบทบาทนั้นอาจถือว่าพัฒนาการมหาวิทยาลัย พวกเขาตอบสนองมันส่วนใหญ่ โดยการให้สิ่งจูงใจที่มีประสิทธิภาพการรวมไว้ในวาระการวิจัยต่าง ๆ ปัญหาโซลูชั่นสามารถนำไปสู่การพัฒนาสังคมรวม อย่างไรก็ตาม พัฒนาการมหาวิทยาลัยไม่สามารถทำงานในการแยก มันเป็นที่โต้เถียงว่า ประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นของความยั่งยืน และเข้มแข็งต้องสามารถนำความรู้ที่ให้บริการโดยตรงของเป้าหมายทางสังคมร่วมกัน ความเหลื่อมล้ำที่ลดลงซึ่งเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง กระดาษนำเสนอกรณีที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องไปทางมหาวิทยาลัยพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้การเชื่อมโยงการพัฒนาแนวทางกระดาษกับทฤษฎีระบบนวัตกรรมและความกังวลของสังคมรวม ในการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาและความรู้ที่เรานำเสนอรูปแบบการวิเคราะห์ลำดับที่จะพิจารณาค่าข้อเท็จจริงและนโยบายเป็นทั้งเชื่อมโยงกัน นี้จะช่วยให้เราไปลึกเข้าไปในคำถามของนโยบายวิธีการในการส่งเสริมการผลิตและการใช้ความรู้ความสามารถที่จะส่งเสริมให้เกิดแง่มุมที่แตกต่างกันของการรวมทางสังคมได้สูตรและดำเนินการ เราเสนอให้เรียกนโยบายดังกล่าว "ประชาธิปไตยของนโยบายความรู้"; พวกเขาเป็นหนึ่งในวิธีการที่จะบรรลุการพัฒนารวม เราให้ตัวอย่างของวิธีการนโยบายเหล่านี้ทำงานในทางปฏิบัติและสำรวจว่ามหาวิทยาลัยเป็นส่วนสำคัญของระบบนวัตกรรมใดชาติสามารถมีบทบาทในการเกิดขึ้นและการรวมของประชาธิปไตยของความรู้ มหาวิทยาลัยที่โอบกอดบทบาทที่อาจได้รับการพิจารณาการพัฒนามหาวิทยาลัย; พวกเขาตอบสนองในส่วนที่ดีโดยการให้แรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพจะรวมอยู่ในวาระการวิจัยของพวกเขาชนิดของปัญหาที่มีโซลูชั่นที่สามารถนำไปสู่​​การเพิ่มประสิทธิภาพของการรวมทางสังคม อย่างไรก็ตามมหาวิทยาลัยพัฒนาการไม่สามารถทำงานได้ในการแยก มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ว่าประสิทธิภาพของพวกเขาขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นของความต้องการอย่างต่อเนื่องและแข็งแกร่งสามารถที่จะนำความรู้ที่ให้บริการโดยตรงของเป้าหมายทางสังคมร่วมกันในหมู่ที่ลดลงความไม่เท่าเทียมกันเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กระดาษที่นำเสนอกรณีที่แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องไปสู่​​มหาวิทยาลัยพัฒนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมโยงนี้กระดาษแนวทางการพัฒนาทฤษฎีและความกังวลการรวมระบบสังคมนวัตกรรม ในความสัมพันธ์ระหว่างความรู้และการพัฒนา เราเสนอระบบแบบจำลองการวิเคราะห์ที่พิจารณาค่า , ข้อเท็จจริงและนโยบายโดยรวมที่สอดคล้องกัน . นี้ช่วยให้เราสามารถไปลึกเข้าไปในคำถามว่า นโยบายการส่งเสริมการผลิตและการใช้ความรู้ความสามารถเพื่อให้เกิดแง่มุมที่แตกต่างกันของสังคมรวมถึงสามารถยุทธศาสตร์ และการใช้งาน เราขอเรียกนโยบายดังกล่าว " เป็นนโยบายของความรู้ " ; มันเป็นหนึ่งในวิธีการเพื่อให้บรรลุการพัฒนารวม เราให้ตัวอย่างของวิธีการทำงาน นโยบายเหล่านี้ในทางปฏิบัติและสํารวจว่ามหาวิทยาลัยใด ๆที่เป็นส่วนสำคัญของระบบนวัตกรรมแห่งชาติ สามารถมีบทบาทในการเกิดขึ้นและการรวมของประชาธิปไตยของความรู้ มหาวิทยาลัยที่โอบกอดที่บทบาทอาจจะถือว่ามหาวิทยาลัยพัฒนา พวกเขาเติมเต็มในส่วนที่ยอดเยี่ยมโดยการให้แรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพรวมในวาระการวิจัยชนิดของปัญหาที่มีโซลูชั่นที่สามารถนำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพของการรวมสังคม อย่างไรก็ตาม มหาวิทยาลัยไม่สามารถทำหน้าที่ในการแยก มันเป็นที่ถกเถียงกันว่าประสิทธิภาพของพวกเขาขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมและความต้องการที่แข็งแกร่งสามารถที่จะนำความรู้ที่ใช้บริการโดยตรงของเป้าหมายทางสังคม ระหว่างที่ให้ความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กระดาษที่นำเสนอกรณีศึกษาที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องต่อมหาวิทยาลัยพัฒนา