1. IntroductionDue to the discharge

1. Introduction
Due to the discharge of large amounts of metal-contaminated wastewater, industries bearing heavy metals, such as Cd, Cr, Cu, Ni, As, Pb, and Zn, are the most hazardous among the chemical-intensive industries. Because of their high solubility in the aquatic environments, heavy metals can be absorbed by living organisms. Once they enter the food chain, large concentrations of heavy metals may accumulate in the human body. If the metals are ingested beyond the permitted concentration, they can cause serious health disorders (Babel and Kurniawan, 2004). Therefore, it is necessary to treat metal-contaminated wastewater prior to its discharge to the environment. Heavy metal removal from inorganic effluent can be achieved by conventional treatment processes such as chemical precipitation, ion exchange, and electrochemical removal. These processes have significant disadvantages, which are, for instance, incomplete removal, high-energy requirements, and production of toxic sludge (Eccles, 1999).

Recently, numerous approaches have been studied for the development of cheaper and more effective technologies, both to decrease the amount of wastewater produced and to improve the quality of the treated effluent. Adsorption has become one of the alternative treatments, in recent years, the search for low-cost adsorbents that have metal-binding capacities has intensified (Leung et al., 2000). The adsorbents may be of mineral, organic or biological origin, zeolites, industrial by-products, agricultural wastes, biomass, and polymeric materials (Kurniawan et al., 2005). Membrane separation has been increasingly used recently for the treatment of inorganic effluent due to its convenient operation. There are different types of membrane filtration such as ultrafiltration (UF), nanofiltration (NF) and reverse osmosis (RO) Kurniawan et al., 2006. Electrotreatments such as electrodialysis (Pedersen, 2003) has also contributed to environmental protection. Photocatalytic process is an innovative and promising technique for efficient destruction of pollutants in water (Skubal et al., 2002). Although many techniques can be employed for the treatment of inorganic effluent, the ideal treatment should be not only suitable, appropriate and applicable to the local conditions, but also able to meet the maximum contaminant level (MCL) standards established. This article presents an overview of various innovative physico-chemical treatments for removal of heavy metals from industrial wastewater. Their advantages and limitations in application are evaluated. To highlight their removal performance, the main operating conditions such as pH and treatment efficiency are presented as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำเนื่องจากการปล่อยของจำนวนมาก ของน้ำเสียที่ปนเปื้อนโลหะ อุตสาหกรรมแบริ่งโลหะหนัก เช่น Cd, Cu, Cr, Ni เป็น Pb, Zn มีอันตรายมากที่สุดในอุตสาหกรรมเคมีมาก เนื่องจากการละลายสูงในสภาพแวดล้อมน้ำ สามารถดูดโลหะหนัก โดยสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ ห่วงโซ่อาหารเข้า ใหญ่ความเข้มข้นของโลหะหนักที่อาจสะสมในร่างกายมนุษย์ ถ้าโลหะมีกินนอกเหนือจากความเข้มข้นที่ได้รับอนุญาต พวกเขาสามารถทำให้เกิดความผิดปกติของสุขภาพอย่างร้ายแรง (บาเบลและ Kurniawan, 2004) ดังนั้น คุณจึงจำเป็นต้องรักษาน้ำเสียที่ปนเปื้อนโลหะก่อนที่จะปล่อยของสิ่งแวดล้อม จะได้กำจัดโลหะหนักจากน้ำนินทรีย์ ด้วยกระบวนการรักษา เช่นเคมีฝน แลกเปลี่ยน เคมีกำจัด กระบวนการเหล่านี้มีข้อ เสียสำคัญ ซึ่งมี เช่น เอาออกไม่สมบูรณ์ ความต้องการพลังงานสูง และผลิตสารพิษกากตะกอน (Eccles, 1999)เมื่อเร็ว ๆ นี้ หลายวิธีมีการศึกษาสำหรับการพัฒนามีประสิทธิภาพมากขึ้น และราคาถูกกว่าเทคโนโลยี เพื่อลดปริมาณน้ำเสียผลิต และปรับปรุงคุณภาพของน้ำที่บำบัด ดูดซับได้กลายเป็นหนึ่งในการรักษาทางเลือก ในปี ค้นหา adsorbents ต้นทุนต่ำที่มีความจุรวมโลหะได้รุนแรง (เหลียง et al. 2000) การ adsorbents อาจแร่ อินทรีย์ หรือชีวภาพ ซีโอไลต์ ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม เกษตรขยะ ชีวมวล และเมอร์วัสดุ (Kurniawan et al. 2005) แยกเยื่อมากใช้ล่าสุดสำหรับการรักษาของอนินทรีย์ทิ้งเนื่องจากดำเนินสะดวก มีประเภทของการกรองเมมเบรนเช่นกรอง (UF), การกรอง (NF) และออสโมซิส (RO) Kurniawan et al. 2006 Electrotreatments เช่น electrodialysis (Pedersen, 2003) มีส่วนป้องกันสิ่งแวดล้อม กระบวนเป็นเทคนิคเป็นนวัตกรรม และแนวโน้มทำลายประสิทธิภาพของสารมลพิษในน้ำ (Skubal et al. 2002) แม้ว่าเทคนิคสามารถนำมาใช้สำหรับการรักษาของอนินทรีย์ทิ้ง การรักษาที่เหมาะควรจะไม่เพียงเหมาะ เหมาะสม และเกี่ยวข้องกับเงื่อนไข แต่ยังสามารถมาตรฐานสารปนเปื้อนสูงสุดระดับ (MCL) ก่อตั้งขึ้น บทความนี้แสดงภาพรวมของการรักษาดิออร์นวัตกรรมสำหรับกำจัดโลหะหนักจากน้ำเสียในอุตสาหกรรมต่าง ๆ ข้อดีและข้อจำกัดในโปรแกรมของพวกเขาจะถูกประเมิน เน้นประสิทธิภาพการกำจัดของพวกเขา เงื่อนไขการปฏิบัติงานหลักเช่นการวัดค่า pH และรักษาประสิทธิภาพแสดงเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
เนื่องจากการปล่อยจำนวนมากของน้ำเสียที่ปนเปื้อนโลหะอุตสาหกรรมแบริ่งโลหะหนักเช่นแคดเมียมโครเมียมทองแดงนิกเกิลในฐานะที่เป็นตะกั่วและสังกะสีที่มีอันตรายมากที่สุดในหมู่อุตสาหกรรมเคมีมาก เพราะความสามารถในการละลายสูงของพวกเขาในสภาพแวดล้อมที่น้ำโลหะหนักสามารถถูกดูดซึมโดยสิ่งมีชีวิต เมื่อพวกเขาเข้าสู่ห่วงโซ่อาหารเข้มข้นขนาดใหญ่ของโลหะหนักอาจสะสมในร่างกายมนุษย์ ถ้าโลหะที่มีการกินเกินความเข้มข้นอนุญาตให้พวกเขาสามารถทำให้เกิดความผิดปกติของสุขภาพที่ร้ายแรง (บาเบลและ Kurniawan, 2004) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นในการบำบัดน้ำเสียปนเปื้อนโลหะก่อนที่จะปล่อยให้กับสภาพแวดล้อม การกำจัดโลหะหนักจากน้ำทิ้งนินทรีย์สามารถทำได้โดยกระบวนการรักษาแบบเดิมเช่นการตกตะกอนทางเคมีการแลกเปลี่ยนไอออนและการกำจัดไฟฟ้า กระบวนการเหล่านี้มีข้อเสียที่สำคัญซึ่งเป็นตัวอย่างเช่นการกำจัดที่ไม่สมบูรณ์ความต้องการพลังงานสูงและการผลิตของตะกอนพิษ (เอ็กเซิล, 1999). เมื่อเร็ว ๆ นี้วิธีการต่าง ๆ นานาได้รับการศึกษาเพื่อการพัฒนาของเทคโนโลยีที่ถูกกว่าและมีประสิทธิภาพมากขึ้นทั้งเพื่อ ลดปริมาณน้ำเสียที่ผลิตและการปรับปรุงคุณภาพของน้ำทิ้งได้รับการรักษาที่ การดูดซับได้กลายเป็นหนึ่งในการรักษาทางเลือกในปีที่ผ่านมาการค้นหาสำหรับการดูดซับต้นทุนต่ำที่มีความจุโลหะผูกพันได้ทวีความรุนแรง (เหลียง et al., 2000) อาจจะดูดซับแร่ธาตุกำเนิดอินทรีย์หรือชีวภาพซีโอไลต์อุตสาหกรรมโดยผลิตภัณฑ์ของเสียจากการเกษตรชีวมวลและวัสดุพอลิเมอ (Kurniawan et al., 2005) แยกเมมเบรนได้ถูกนำมาใช้มากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้สำหรับการรักษาของน้ำทิ้งอนินทรีอันเนื่องมาจากการดำเนินงานที่สะดวก มีหลายประเภทที่แตกต่างกันของการกรองเมมเบรนเช่นกรอง (UF) นาโน (NF) การ Reverse Osmosis และ (RO) Kurniawan et al., 2006 Electrotreatments เช่น electrodialysis (Pedersen, 2003) ยังได้มีส่วนร่วมกับการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม กระบวนการโฟเป็นเทคนิคที่เป็นนวัตกรรมใหม่และมีแนวโน้มที่มีประสิทธิภาพสำหรับการทำลายของสารมลพิษในน้ำ (Skubal et al., 2002) แม้ว่าเทคนิคต่าง ๆ สามารถใช้สำหรับการรักษาของน้ำทิ้งนินทรีย์ที่รักษาที่เหมาะควรจะไม่เพียงเหมาะสมที่เหมาะสมและสามารถใช้ได้กับสภาพท้องถิ่น แต่ยังสามารถตอบสนองระดับสารปนเปื้อนสูงสุด (MCL) มาตรฐานที่จัดตั้งขึ้น บทความนี้นำเสนอภาพรวมของการรักษาทางกายภาพและทางเคมีต่างๆที่เป็นนวัตกรรมใหม่ในการกำจัดโลหะหนักจากน้ำเสียอุตสาหกรรม ข้อดีและข้อ จำกัด ในการประยุกต์ใช้ของพวกเขาได้รับการประเมิน เพื่อเน้นประสิทธิภาพการกำจัดของพวกเขาสภาพการดำเนินงานหลักเช่นค่า pH และประสิทธิภาพในการบำบัดจะถูกนำเสนอเป็นอย่างดี