Marius Petipa is noted for his long

Marius Petipa is noted for his long career as premier maître de ballet of the St. Petersburg Imperial Theatres, a position he held from 1871 until 1903. Petipa created over fifty ballets, some of which have survived in versions either faithful to, inspired by, or reconstructed from the original — The Pharaoh's Daughter (1862); Don Quixote (1869); La Bayadère (1877); Le Talisman (1889); The Sleeping Beauty (1890); The Nutcracker (which was most likely choreographed by Lev Ivanov, perhaps with Petipa's counsel and instruction) (1892); Le Réveil de Flore (1894); La Halte de cavalerie (1896); Raymonda (1898); Les Saisons (1900), and Les Millions d’Arlequin (a.k.a. Harlequinade) (1900).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Marius Petipa เป็นสังเกตสำหรับอาชีพของเขายาวเป็นเมียร์ maître de บัลเลต์ของละครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กอิมพีเรียล ตำแหน่งที่เขาจัด 1871 ถึง 1903 Petipa สร้างชาติกว่าออสเตรเลีย ซึ่งมีชีวิตรอดในรุ่นใดซื่อสัตย์กับ บันดาล หรือเชิดจากเดิมคือลูกสาวของฟาโรห์ (1862); ดอนกิโฆเต้ (งแมง); Bayadère ลา (1877); เลอสแมน (จาก 1889); ความงามนอนหลับ (1890); นัทแครกเกอร์ (ซึ่งมักเป็นคณะ โดยลิฟเย Ivanov ทีปรึกษาและคำแนะนำของ Petipa) (1892); เลอ Réveil เดอ Flore (1894); Cavalerie เดอลา Halte (1896); Raymonda (1898); เลสไซสัน (1900), และเลสล้าน d'Arlequin (หรือเวสท์วูด Harlequinade) (1900)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Marius Petipa ตั้งข้อสังเกตสำหรับอาชีพของเขายาวเป็นนายกรัฐมนตรีmaîtreเดบัลเล่ต์ของเซนต์ปีเตอร์เบิร์กอิมพีเรียล, ตำแหน่งที่เขาจัดขึ้นตั้งแต่ 1871 จนถึง 1903 Petipa สร้างกว่าห้าสิบบัลเล่บางแห่งที่มีชีวิตรอดในรุ่นทั้งซื่อสัตย์กับแรงบันดาลใจจาก, หรือสร้างขึ้นมาจากเดิม - ลูกสาวของฟาโรห์ (1862); ดอนกิโฆเต้ (1869); ลาบายาแดร์ (1877); Le ยันต์ (1889); เจ้าหญิงนิทรา (1890); แคร็กเกอร์ (ซึ่งได้รับการออกแบบท่าเต้นส่วนใหญ่มีแนวโน้มโดยเลฟ Ivanov อาจจะมีที่ปรึกษา Petipa และการเรียนการสอน) (1892); Réveilเลอ de Flore (1894); La Halte เด Cavalerie (1896); Raymonda (1898); Les Saisons (1900) และ Les ล้าน d'Arlequin (aka Harlequinade) (1900)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาริ ส เปติปาระเพื่ออาชีพของเขาในฐานะนายกรัฐมนตรีมาîเทรเดอบัลเล่ต์ของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กอิมพีเรียลโรงละคร ตำแหน่งที่เขาจัดขึ้นจาก 2414 จนกระทั่ง 1903 . สร้าง ส เปติปากว่าห้าสิบบัลเลต์ ซึ่งรอดชีวิตมาได้ในรุ่นให้ซื่อสัตย์ต่อแรงบันดาลใจ หรือสร้างขึ้นใหม่จากเดิม - ลูกสาวของฟาโรห์ ( 1862 ) ; Don Quixote ( 1869 ) ; ลา บายาแดร์ ( 1877 ) ; เลอเครื่องราง ( 1889 )เจ้าหญิงนิทรา ( 1890 ) ; Nutcracker ( ซึ่งน่าจะออกแบบโดย Lev Ivanov บางทีกับ ส เปติปาคำปรึกษาและการสอน ( 1892 ) ; le r éผ้าคลุมหน้า เดอ ฟล ์ ( 1894 ) halte de la cavalerie ( 1896 ) ; เรย์มอนดา ( 1898 ) ; เล saisons ( 1900 ) และ Les ล้าน d'arlequin ( a.k.a . harlequinade ) ( 1900 )