Learner Autonomy has been a buzz wo

Learner Autonomy has been a buzz word in foreign language education in the past decades, especially in relation to lifelong learning skills. It has transformed old practices in the language classroom and has given origin to self access language learning centers around the world such as the SALC at Kanda University of International Studies in Japan, the ASLLC at The Hong Kong Institute of Education, the SAC at Hong Kong University of Science and Technology and ELSAC at the University of Auckland [1]. As the result of such practices, language teaching is now seen as language learning and it has placed the learner as the centre of our attention in language learning education.[1]

The term "learner autonomy" was first coined in 1981 by Henri Holec, the "father" of learner autonomy. Many definitions have since been given to the term, depending on the writer, the context, and the level of debate educators have come to. It has been considered as a personal human trait, as a political measure, or as an educational move. This is because autonomy is seen either (or both) as a means or as an end in education.

Some of the most well known definitions in present literature are:

'Autonomy is the ability to take charge of one's own learning' (Henri Holec [2])
'Autonomy is essentially a matter of the learner's psychological relation to the process and content of learning' (David Little)
'Autonomy is a situation in which the learner is totally responsible for all the decisions concerned with his [or her] learning and the implementation of those decisions'. (Leslie Dickinson)
'Autonomy is a recognition of the rights of learners within educational systems'. (Phil Benson)

Taken from Gardner and Miller, Establishing Self-Access from theory to practice. CUP (1999)See also Leni Dam, who has written a seminal work on autonomy. (Dam, L. (1995) Autonomy from Theory to Classroom Practice. Dublin: Authentik.)

One of the key aspects to consider in defining Learner Autonomy is whether we view it as a means to an end (learning a foreign language) or as an end in itself (making people autonomous learners). These two options do not exclude each other, both of them can be part of our views towards language learning or learning in general.

Principles of learner autonomy could be:(Frank Lacey)

Autonomy means moving the focus from teaching to learning.
Autonomy affords maximum possible influence to the learners.
Autonomy encourages and needs peer support and cooperation.
Autonomy means making use of self/peer assessment.
Autonomy requires and ensures 100% differentiation.
Autonomy can only be practised with student logbooks which are a documentation of learning and a tool of reflection.
The role of the teacher as supporting scaffolding and creating room for the development of autonomy is very demanding and very important.
Autonomy means empowering students, yet the classroom can be restrictive, so are the rules of chess or tennis, but the use of technology can take students outside of the structures of the classroom, and the students can take the outside world into the classroom.

For an introduction to learner autonomy, see Reinders (2010) [3]

There is a comprehensive bibliography for learner autonomy [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิสระของผู้เรียนได้รับคำ buzz ในการศึกษาภาษาต่างประเทศในทศวรรษที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนรู้ทักษะ มันได้เปลี่ยนแนวทางปฏิบัติเดิมในห้องเรียนภาษา และได้ให้กำเนิดศูนย์ทั่วโลกเช่น SALC ที่มหาวิทยาลัยคันดะนานาชาติศึกษาในประเทศญี่ปุ่น การเรียนรู้ภาษาด้วยตนเอง ASLLC ที่ที่ Hong Kong สถาบันการศึกษา SAC ที่ Hong Kong มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี และ ELSAC ที่ในมหาวิทยาลัยของโอ๊คแลนด์ [1] เป็นผลของการปฏิบัติดังกล่าว สอนภาษานี้ถือเป็นการเรียนรู้ภาษา และจะได้นำเรียนเป็นศูนย์กลางของความสนใจของเราในการศึกษาเรียนภาษา [1]คำว่า "ผู้เรียนอิสระ" ก่อนถูกจังหวะในปี 1981 โดย Henri Holec "พ่อ" ของผู้เรียนอิสระ คำนิยามมากมายตั้งแต่มอบคำ ขึ้นอยู่กับผู้เขียน บริบท และระดับของการสรรหาอภิปรายมา จะได้รับพิจารณา เป็นติดมนุษย์เป็นบุคคล วัดเมือง หรือย้ายการศึกษา ทั้งนี้เนื่องจากเห็นอิสระอย่างใดอย่างหนึ่ง (หรือทั้งสอง) เป็นวิธีการ หรือสิ้นสุดในการศึกษาบางส่วนของคำนิยามที่รู้จักมากที่สุดในวรรณคดีมีอยู่: 'อิสระเป็นความสามารถในการดูแลตนเองเรียนรู้' (Henri Holec [2]) 'อิสระอยู่เป็นเรื่องของความสัมพันธ์ทางจิตใจของผู้เรียนในกระบวนการและเนื้อหาของการเรียนรู้' (David น้อย) 'อิสระได้สถานการณ์ที่ผู้เรียนรับผิดชอบทั้งหมดสำหรับการตัดสินใจทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ของเขา [ออก] และดำเนินการตัดสินใจที่' (เลสลี่สัน) 'อิสระได้การรับรู้สิทธิของผู้เรียนในระบบการศึกษา' (Phil Benson)นำมาจากการ์ดเนอร์และมิลเลอร์ สร้างเข้าถึงด้วยตนเองจากทฤษฎีการปฏิบัติ ถ้วย (1999) ดูเขื่อน Leni ผู้ได้บรรลุถึงงานเขียนในอิสระ (เขื่อน L. (1995) อิสระจากทฤษฎีการเรียนฝึกการ ดับลิน: Authentik.)แง่มุมที่สำคัญในการพิจารณาในการกำหนดผู้เรียนอิสระอย่างใดอย่างหนึ่งได้ว่า เราดูเป็นการสิ้นสุด (การเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ) หรือจบในตัวเอง (ทำให้ผู้ปกครองนักเรียน) สองตัวเลือกเหล่านี้ไม่สามารถรวมกัน ทั้งสองอย่างสามารถเป็นส่วนหนึ่งของมุมมองของเราต่อภาษาการเรียนรู้ หรือการเรียนโดยทั่วไปหลักการของผู้เรียนอิสระอาจ:(Frank Lacey) อิสระหมายถึง การย้ายโฟกัสจากการสอนเพื่อการเรียนรู้ อิสระแล้วอิทธิพลสูงสุดเป็นไปได้ให้ผู้เรียน อิสระให้ และต้องการความร่วมมือและสนับสนุนเพื่อน อิสระหมายถึง การใช้ของตนเอง / เพื่อนประเมิน อิสระที่ต้องการ และมั่นใจ 100% สร้างความแตกต่าง อิสระสามารถเฉพาะจะปฏิบัติกับนักเรียน logbooks ซึ่งเป็นเอกสารการเรียนรู้และเครื่องมือของการสะท้อน บทบาทของครูเป็นการสนับสนุน scaffolding และสร้างห้องสำหรับการพัฒนาของอิสระเป็นความต้องการมาก และมีความสำคัญมาก หมายถึงอิสระกระจายอำนาจการศึกษา แต่ห้องเรียนจะจำกัด ดังนั้นกฎของหมากรุกหรือเทนนิส แต่การใช้เทคโนโลยีสามารถใช้นักเรียนนอกโครงสร้างของห้องเรียน และนักเรียนสามารถพิจารณาโลกภายนอกห้องเรียนสำหรับการแนะนำผู้เรียนอิสระ ดู Reinders (2010) [3]มีบรรณานุกรมที่ครอบคลุมสำหรับผู้เรียนอิสระ [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียนในกำกับของรัฐได้รับการคำฉวัดเฉวียนในการศึกษาภาษาต่างประเทศในทศวรรษที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์กับทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต มันได้เปลี่ยนวิธีปฏิบัติที่เก่าในห้องเรียนภาษาและได้ให้จุดเริ่มต้นในการเข้าถึงตัวเองภาษาศูนย์การเรียนรู้ทั่วโลกเช่น SALC ที่กานดามหาวิทยาลัยการศึกษานานาชาติในประเทศญี่ปุ่น ASLLC ที่ฮ่องกงสถาบันการศึกษา, SAC ที่ฮ่องกง มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีและ ELSAC ที่มหาวิทยาลัยโอ๊คแลนด์ [1] อันเป็นผลมาจากการปฏิบัติเช่นการเรียนการสอนภาษาจะเห็นตอนนี้การเรียนรู้ภาษาและได้วางผู้เรียนเป็นศูนย์กลางของความสนใจของเราในการศึกษาการเรียนรู้ภาษา. [1] คำว่า "อิสระผู้เรียน" ได้รับการประกาศเกียรติคุณเป็นครั้งแรกในปี 1981 โดยอองรี Holec, "บิดา" ของตนเองเรียน คำนิยามที่หลายคนได้รับตั้งแต่มอบให้กับคำว่าขึ้นอยู่กับนักเขียนบริบทและระดับของการศึกษาการอภิปรายได้มาถึง จะได้รับการพิจารณาเป็นลักษณะของมนุษย์ส่วนบุคคลเป็นมาตรการทางการเมืองหรือเป็นย้ายการศึกษา เพราะนี่คือความเป็นอิสระมีให้เห็นอย่างใดอย่างหนึ่ง (หรือทั้งสอง) เป็นวิธีการหรือเป็นที่สิ้นสุดในการศึกษา. บางส่วนของคำนิยามที่รู้จักกันดีที่สุดในวรรณคดีปัจจุบัน: 'เอกราชความสามารถในการใช้ค่าใช้จ่ายของการเรียนรู้ของตัวเองหนึ่ง (อองรี Holec [ 2]) 'ในกำกับของรัฐเป็นหลักเรื่องของความสัมพันธ์ทางด้านจิตใจของผู้เรียนในการกระบวนการและเนื้อหาของการเรียนรู้' (เดวิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ) 'เอกราชเป็นสถานการณ์ที่ผู้เรียนมีทั้งหมดรับผิดชอบต่อการตัดสินใจทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเขา [หรือเธอ] การเรียนรู้ และการดำเนินการของการตัดสินใจเหล่านั้น ' (เลสลี่ดิกคินสัน) 'เอกราชคือการรับรู้สิทธิของผู้เรียนในระบบการศึกษา' (ฟิลเบนสัน) นำมาจากการ์ดเนอร์และมิลเลอร์สร้างด้วยตนเองจากทฤษฎีที่จะปฏิบัติ CUP (1999) ดูเพิ่มเติม Leni เขื่อนที่ได้เขียนงานที่เกี่ยวกับการปกครองตนเอง (เขื่อนลิตร (1995) เอกราชจากทฤษฎีการสอนในชั้นเรียนการปฏิบัติดับลิน:.. Authentik) หนึ่งในด้านที่สำคัญที่จะต้องพิจารณาในการกำหนดเรียนเอกราชคือไม่ว่าเราจะดูว่ามันเป็นหมายถึงการสิ้นสุด (การเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ) หรือ สิ้นสุดในตัวเอง (ทำให้คนเรียนอิสระ) ความ ทั้งสองตัวเลือกไม่ได้ยกเว้นกันและกันทั้งสองของพวกเขาสามารถเป็นส่วนหนึ่งของมุมมองของเราที่มีต่อการเรียนรู้ภาษาหรือการเรียนรู้โดยทั่วไป. หลักการของการปกครองตนเองของผู้เรียนอาจจะ: (แฟรงก์ลาเซย์) ในกำกับของรัฐหมายถึงการเคลื่อนย้ายโฟกัสจากการเรียนการสอนเพื่อการเรียนรู้. เอกราชกำบังสูงสุด อิทธิพลไปได้ที่จะเรียน. เอกราชส่งเสริมและต้องการการสนับสนุนเพียร์และความร่วมมือ. ในกำกับของรัฐหมายถึงการทำให้การใช้งานของตัวเอง / ประเมินเพีย. เอกราชต้องและสร้างความมั่นใจความแตกต่างของ 100%. ในกำกับของรัฐเท่านั้นที่สามารถมีประสบการณ์กับ logbooks นักเรียนที่มีเอกสารประกอบการเรียนรู้และเครื่องมือที่ ของการสะท้อน. บทบาทของครูกับการสนับสนุนนั่งร้านและการสร้างห้องสำหรับการพัฒนาของตนคือการเรียกร้องมากและมีความสำคัญมาก. ในกำกับของรัฐหมายถึงการเสริมสร้างศักยภาพของนักเรียนยังห้องเรียนสามารถที่เข้มงวดเพื่อให้มีกฎของหมากรุกหรือเทนนิส แต่การใช้งาน เทคโนโลยีสามารถนำนักเรียนนอกของโครงสร้างของห้องเรียนและนักเรียนสามารถใช้โลกภายนอกเข้าไปในห้องเรียน. สำหรับการแนะนำให้รู้จักกับผู้เรียนอิสระให้ดู Reinders (2010) [3] มีบรรณานุกรมที่ครอบคลุมสำหรับการปกครองตนเองของผู้เรียนเป็น [4 ]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้ด้วยตนเองได้รับฉวัดเฉวียนคำในการศึกษาภาษาต่างประเทศในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์กับทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต มันได้เปลี่ยนการปฏิบัติในชั้นเรียนภาษาเก่าและได้ให้กำเนิดแก่ศูนย์การเรียนรู้ภาษาด้วยตนเองการเข้าถึงทั่วโลก เช่น salc ที่มหาวิทยาลัยคันดะนานาชาติศึกษาในญี่ปุ่นการ asllc ที่ฮ่องกงสถาบันการศึกษา หรือที่มหาวิทยาลัยฮ่องกงของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และ elsac ที่มหาวิทยาลัยโอ๊คแลนด์ [ 1 ] ผลของการปฏิบัติเช่น สอนภาษา เรียนภาษา และตอนนี้เท่าที่เห็นมีวางอยู่ผู้เรียนเป็นจุดศูนย์กลางของความสนใจของเราในการเรียนรู้ภาษา [ 1 ]

คำว่า " การเรียนรู้ด้วยตนเอง " เป็นครั้งแรกที่ใช้ใน 1981 โดยเฮนรี่ holec , " พ่อ " ของการเรียนรู้ด้วยตนเอง ความหมายมากมีตั้งแต่ได้รับระยะเวลาขึ้นอยู่กับนักเขียน , บริบท , และระดับของนักการศึกษาอภิปรายมา . มันได้ถูกถือว่าเป็นส่วนบุคคลของแต่ละบุคคล เช่น มาตรการทางการเมือง หรือย้ายสถานศึกษานี้เป็นเพราะตนเองเห็นเหมือนกัน ( หรือทั้งสอง ) เป็นวิธีการหรือจบการศึกษา .

บางส่วนของที่รู้จักกันดีที่สุดความหมายในวรรณกรรมปัจจุบัน :

' ด้วยตนเอง คือความสามารถในการชาร์จหนึ่งของการเรียนรู้ ( อองรี holec [ 2 ] )
' ด้วยตนเองเป็นหลักเรื่องของผู้เรียน ด้านความสัมพันธ์กับกระบวนการและเนื้อหาของการเรียนรู้ ( เดวิดน้อย )
' อิสระ เป็นสถานการณ์ซึ่งผู้เรียนเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมดสำหรับการตัดสินใจทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับของเขาหรือเธอ ] [ การเรียนรู้และการดำเนินการของการตัดสินใจเหล่านั้น . ( เลสลี่ Dickinson )
' ตนเองการรับรู้สิทธิของผู้เรียนในระบบการศึกษา ( ฟิล เบนสัน )

ถ่ายจากการ์ดเนอร์และมิลเลอร์ สร้างการเข้าถึงจากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ ถ้วย ( 1999 ) ยังเห็นเลนี่เขื่อนที่ได้เขียนงานที่สร้างด้วยตนเอง ( เขื่อน , L . ( 1995 ) อิสระจากทฤษฎีสู่การปฏิบัติในชั้นเรียน ดับลิน : authentik )

หนึ่งในประเด็นหลักที่ต้องพิจารณาในหัวข้อ การเรียนรู้ด้วยตนเอง คือ ไม่ว่าเราดูเป็นวิธีการที่สิ้นสุด ( การเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ) หรือเป็นจุดสิ้นสุดในตัวเอง ( ทำให้คนเรียนด้วยตนเอง ) สองตัวเลือกนี้ไม่รวมแต่ละอื่น ๆทั้งสองของพวกเขาสามารถเป็นส่วนหนึ่งของมุมมองของเราที่มีต่อการเรียนภาษา หรือการเรียนรู้ในทั่วไป .

หลักการของการเรียนรู้ด้วยตนเองอาจจะ : ( แฟรงค์ เลซี่ )

ด้วยตนเองหมายถึงการย้ายโฟกัสจากการสอนเพื่อการเรียนรู้ .
อิสระแล้วได้สูงสุดที่มีอิทธิพลต่อผู้เรียน ส่งเสริม และ สนับสนุนเพื่อนในความต้องการ

อิสระและความร่วมมือ หมายถึง การใช้ การประเมินตนเอง /
)ตนเองต้องมั่นใจ 100% ความแตกต่าง .
อิสระสามารถฝึกกับนักเรียน logbooks ซึ่งมีเอกสารการเรียนและเครื่องมือในการสะท้อน
บทบาทของครูสนับสนุนนั่งร้านและสร้างห้องสำหรับการพัฒนาตนเองให้มาก และที่สำคัญมาก ในการ หมายถึง
นักเรียนยังเรียน สามารถ เข้มงวดดังนั้นกฎของหมากรุกหรือเทนนิส แต่ใช้เทคโนโลยีที่สามารถพานักเรียนนอกโครงสร้างของห้องเรียน และนักเรียนสามารถใช้โลกภายนอกเข้ามาในห้องเรียน

สำหรับความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการเรียนรู้ด้วยตนเอง ดู เรนเดอร์ส ( 2010 ) [ 3 ]

มีครอบคลุมบรรณานุกรมสำหรับการเรียนรู้ด้วยตนเอง [ 4 ]