3.1. Composition of phosphating sol

3.1. Composition of phosphating solution
The phosphating solution used was formulated according to
traditional principlesandenvironmentalguidelines. In thelife cycle of
the phosphating solution which includes production, use, recycling,
and disposal processes, the main principles considered werereasonable functions, long life expectancy, low consumptions of
materials and energy, reductionofwaste production, and reductionof
negative impacts on the ecosystem and human health (Norgate et al.,
2007; Ribeiro et al., 2008). The following two aspectswere paid close
attention. Firstly, thin phosphating layer at room temperature was
preferred to reduce the consumptions of materials and energy.
Secondly, all components in the phosphating solution should
participate in the layer formation, and final productions should be
phosphating layers, sediments, water or volatile chemicals. The
evaporation rates ofwater and chemicals in the residual phosphating
solution left on the surfaces of the phosphating layer were approximately
equal to the deposition rates of the phosphating layer, so that
rust and dustwould not attach on phosphating layers. Consequently,
rinsing procedure was not necessary. Ammonium molybdate was
then selected as the main activator, and phosphoric acid, zinc oxide,
and manganese nitrate were used to form the phosphating layer.
Hydrogen peroxide and passivators were used to stabilize the phosphating
solution, to control the concentration of ferrous ions, and to
increase the deposition rate of phosphating layers.
When the phosphating solution was prepared, ammonia was
used to adjust the pH value. Room temperature was maintained in
phosphorization. After qualified phosphating layers were deposited,
the composition of the phosphating solution was optimized
using an orthogonal experiment. The optimum composition was
20.5 g of phosphoric acid, 5.6 g of zinc oxide, 2.9 g of 50% manganese
nitrate solution, 0.8 g of ammonium heptamolybdate, and
3.6 g of film-deposition additive in 1000 mL of the Zn–Mn phosphating
solution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1. ส่วนประกอบของโซลูชัน phosphatingใช้โซลูชัน phosphating ถูกสูตรตามprinciplesandenvironmentalguidelines แบบดั้งเดิม ในวงจร thelife ของโซลูชั่น phosphating ซึ่งรวมถึงการผลิต การใช้ การรีไซเคิลและกระบวนการขายทิ้ง การหลักหลัก werereasonable พิจารณาฟังก์ชัน อายุขัยยาว ปริมาณการใช้ต่ำสุดของวัสดุ และพลังงาน การผลิต reductionofwaste และ reductionofลบผลกระทบต่อระบบนิเวศและสุขภาพมนุษย์ (Norgate et al.,2007 Ribeiro et al., 2008) Aspectswere สองต่อไปนี้ชำระปิดบัญชีความสนใจ ประการแรก ชั้น phosphating บางที่อุณหภูมิห้องได้ต้องลดปริมาณการใช้วัสดุและพลังงานประการที่สอง ส่วนประกอบทั้งหมดในโซลูชัน phosphating ควรมีส่วนร่วมในการก่อตัวของชั้น และการผลิตขั้นสุดท้ายควรจะชั้น phosphating ตะกอน น้ำ หรือสารเคมีที่ระเหย ที่ofwater อัตราการระเหยและเคมีภัณฑ์ใน phosphating เหลือโซลูชั่นด้านซ้ายบนพื้นผิวของชั้น phosphating ได้ประมาณเท่ากับอัตราการสะสมของชั้น phosphating ให้สนิมและ dustwould ไม่แนบบนชั้น phosphating ดังนั้นล้างขั้นตอนไม่จำเป็น Molybdate แอมโมเนียได้เลือกเป็นตัวหลัก activator และกรดฟอสฟอริก ซิงค์ออกไซด์และแมงกานีสไนเตรตถูกใช้เพื่อจัดชั้น phosphatingไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และ passivators ใช้อยู่ดีที่ phosphatingแก้ปัญหา การควบคุมความเข้มข้น ของประจุเหล็ก และการเพิ่มอัตราการสะสมของชั้น phosphatingเมื่อโซลูชัน phosphating คือเตรียมความพร้อม แอมโมเนียได้ใช้ปรับค่า pH มีรักษาอุณหภูมิห้องในphosphorization หลังจากมี phosphating ชั้นได้ฝากส่วนประกอบของโซลูชัน phosphating ถูกปรับให้เหมาะสมโดยใช้การทดลอง orthogonal บทประพันธ์ที่เหมาะสม20.5 g ของกรดฟอสฟอริก 5.6 g ของสังกะสีออกไซด์ 2.9 g ของแมงกานีส 50%โซลูชั่น 0.8 g ของ heptamolybdate แอมโมเนีย ไนเตรต และ3.6 g ของการบวกฟิล์มสะสมใน 1000 mL ของ phosphating Zn – Mnการแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1
องค์ประกอบของการแก้ปัญหาฟอสเฟตวิธีการแก้ปัญหาฟอสเฟตที่ใช้เป็นสูตรตาม
principlesandenvironmentalguidelines แบบดั้งเดิม ในวงจร thelife
ของการแก้ปัญหาฟอสเฟตซึ่งรวมถึงการผลิตการใช้การรีไซเคิลและกระบวนการกำจัดหลักการสำคัญถือว่าฟังก์ชั่น
werereasonable
อายุขัยยาวการบริโภคต่ำของวัสดุและพลังงานreductionofwaste ผลิตและ reductionof
ผลกระทบต่อระบบนิเวศและสุขภาพของมนุษย์ (Norgate, et al.
2007;. Ribeiro et al, 2008) ต่อไปนี้สอง aspectswere
จ่ายใกล้ความสนใจ
ประการแรกชั้นฟอสเฟตบางที่อุณหภูมิห้องได้รับการต้องการที่จะลดการบริโภคของวัสดุและการใช้พลังงาน. ประการที่สององค์ประกอบทั้งหมดในการแก้ปัญหาฟอสเฟตควรมีส่วนร่วมในการสร้างชั้นและโปรดักชั่นสุดท้ายควรจะฟอสเฟตชั้นตะกอนน้ำหรือสารเคมีที่มีความผันผวน อัตราการระเหย ofwater และสารเคมีในฟอสเฟตตกค้างวิธีการแก้ปัญหาที่เหลืออยู่บนพื้นผิวของชั้นฟอสเฟตประมาณเท่ากับอัตราการสะสมของชั้นฟอสเฟตเพื่อให้เกิดสนิมและไม่dustwould ติดอยู่ที่ชั้นฟอสเฟต ดังนั้นขั้นตอนการล้างก็ไม่จำเป็น แอมโมเนียมโมลิบถูกเลือกแล้วเป็นกระตุ้นหลักและกรดฟอสฟอรัสสังกะสีออกไซด์และไนเตรทแมงกานีสถูกนำมาใช้ในรูปแบบชั้นฟอสเฟตได้. ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และ passivators ถูกนำมาใช้ในการรักษาเสถียรภาพของฟอสเฟตวิธีการแก้ปัญหาในการควบคุมความเข้มข้นของไอออนเหล็กและเพิ่มอัตราการสะสมของชั้นฟอสเฟตได้. เมื่อการแก้ปัญหาฟอสเฟตได้จัดทำแอมโมเนียที่ถูกใช้ในการปรับค่า pH อุณหภูมิห้องได้รับการเก็บรักษาไว้ในphosphorization หลังจากฟอสเฟตที่มีคุณภาพชั้นวาง, องค์ประกอบของการแก้ปัญหาฟอสเฟตที่ถูกที่ดีที่สุดโดยใช้การทดลองมุมฉาก องค์ประกอบที่ดีที่สุดคือ20.5 กรัมของกรดฟอสฟอรัส 5.6 กรัมของสังกะสีออกไซด์ 2.9 กรัม 50% แมงกานีสแก้ปัญหาไนเตรท0.8 กรัม heptamolybdate แอมโมเนียมและ3.6 กรัมของสารเติมแต่งภาพยนตร์ในการสะสม 1,000 มิลลิลิตรของสังกะสีแมงกานีสฟอสเฟตวิธีการแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . องค์ประกอบของสารละลายฟอสเฟตฟอสเฟตใช้เป็นโซลูชัน

principlesandenvironmentalguidelines สูตรตามแบบดั้งเดิม ในวัฏจักรชีวิตของโซลูชั่น
ฟอสเฟตซึ่งรวมถึงการผลิต การใช้ การรีไซเคิล กระบวนการ
และกำจัด หลัก หลักการพิจารณาฟังก์ชัน werereasonable อายุขัยยาว , การบริโภคต่ำของ
วัสดุและพลังงานการผลิต reductionofwaste และลด
ผลกระทบต่อระบบนิเวศและสุขภาพของมนุษย์ นอร์เกท et al . ,
2007 ; Ribeiro et al . , 2008 ) สองด้าน จ่ายปิด
สนใจดังต่อไปนี้ ประการแรก บางชั้นฟอสเฟตที่อุณหภูมิห้อง
ที่ต้องการลดการบริโภคของวัสดุและพลังงาน
ประการที่สององค์ประกอบทั้งหมดในสารละลายฟอสเฟตควร
มีส่วนร่วมในการก่อชั้นและการผลิตขั้นสุดท้ายควร
ซู ชั้นตะกอนน้ำหรือสารเคมีระเหย อัตราการระเหยของน้ำ

และสารเคมีในสารละลายฟอสเฟตตกค้างบนพื้นผิวของฟอสเฟตที่ชั้นประมาณ
เท่ากับการสะสมฟอสเฟตอัตราของชั้น ดังนั้น
สนิมและ dustwould ไม่แนบกับฟอสเฟตที่ชั้นโดย
ล้างขั้นตอนที่ไม่จำเป็น แอมโมเนียมโมลิบเดทคือ
แล้วเลือกเป็นกิจกรรมหลัก และกรดฟอสฟอรัส สังกะสีออกไซด์ และแมงกานีสไนเตรท
ใช้รูปแบบนิกเกิลชั้น .
ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และ passivators ถูกใช้เพื่อรักษาเสถียรภาพของสารละลายฟอสเฟต
, การควบคุมความเข้มข้นของไอออนเหล็ก และเพิ่มอัตราการสะสมฟอสเฟต

ของชั้นเมื่อสารละลายแอมโมเนียฟอสเฟตที่เตรียมไว้ คือ
ใช้ปรับค่า พีเอช . อุณหภูมิห้องไว้
phosphorization . after ฉลอง phosphating layers สำหรับ deposited เก็บกวาดและ composition ของ the phosphating solution was optimized
an experiment orthogonal . องค์ประกอบที่เหมาะสมคือ
20.5 กรัมของกรดฟอสฟอริค 5.6 กรัม สังกะสีออกไซด์ 2.9 กรัม 50 % แมงกานีส
ไนเตรท โซลูชั่น , 08 g ของระบบการผลิต heptamolybdate , (
3.6 g ของ additive deposition film in แอนด์ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ the G2 – mn phosphating
solution .