In labour economics, Shapiro–Stigli

In labour economics, Shapiro–Stiglitz theory of efficiency wages (or Shapiro–Stiglitz efficiency wage model [1]) is an economic theory of wages and unemployment in labour market equilibrium. It provides a technical description of why wages are unlikely to fall and how involuntary unemployment appears. This theory was first developed by Carl Shapiro and Joseph Stiglitz.[2] [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐศาสตร์แรงงาน ทฤษฎี Shapiro – สติกลิตส์ประสิทธิภาพค่าจ้าง (หรือ Shapiro – สติกลิตส์ประสิทธิภาพค่าจ้างรุ่น [1]) เป็นทฤษฎีการเศรษฐกิจค่าจ้างและการว่างงานในตลาดแรงงานสมดุล ให้รายละเอียดทางเทคนิคของเหตุค่าจ้างไม่มีตกและวิธีทำงานปรากฏขึ้น ทฤษฎีนี้ได้รับการพัฒนาครั้งแรก โดย Carl Shapiro และโจเซฟสติกลิตส์ [2] [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางเศรษฐศาสตร์แรงงานทฤษฎีชาปิโร-สติกลิตซ์ของค่าจ้างที่มีประสิทธิภาพ (หรือชาปิโร-สติกลิตซ์ที่มีประสิทธิภาพรูปแบบค่าจ้าง [1]) เป็นทฤษฎีทางเศรษฐกิจของค่าจ้างและการว่างงานในดุลยภาพของตลาดแรงงาน มันมีรายละเอียดทางเทคนิคของเหตุผลที่ค่าจ้างไม่น่าจะตกและวิธีการว่างงานไม่ได้ตั้งใจจะปรากฏ ทฤษฎีนี้ได้รับการพัฒนาเป็นครั้งแรกโดยคาร์ลชาปิโรส์โจเซฟสติกลิตซ์และ. [2] [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเศรษฐศาสตร์แรงงาน Shapiro –สติกลิตส์ทฤษฎีค่าจ้างประสิทธิภาพ ( ประสิทธิภาพ ) หรือ ชาพิโร สติกลิตส์ค่าจ้างนางแบบ [ 1 ] ) เป็นทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ของค่าจ้าง และการว่างงานในดุลยภาพของตลาดแรงงาน มันมีรายละเอียดทางเทคนิคของทำไมค่าแรงไม่น่าจะลงและวิธีการของการปรากฏ ทฤษฎีนี้ถูกพัฒนาครั้งแรกโดย คาร์ล โจเซฟ สติกลิตซ์ ชาปิโร และ [ 2 ] [ 2 ]