The Young KingThe young king was al

The Young King

The young king was alone in his beautiful room in the palace. He was only sixteen years old and he was wild-eyed, like an animal of the forest. The old king's servants found him in the forest. At that time, the boy believed that he was the son of a poor forester. He was brought up by the forester. But now he knew that he was the child of the old king's daughter.

The king's daughter married an ordinary man, a painter. He painted pictures on the walls of the great church where kings were crowned. But one day he disappeared, leaving the pictures unfinished. The week-old baby was taken away from his mothers side while she slept. The forester and his wife had no children, and the baby was given to them. The princess died of a broken heart when she was still quite young.

When the old king himself was dying, he said, 'My heart is heavy because I have done a terrible thing. The crown must not pass away from my family. Bring my daughter's child from the forest. He will be king after me.'

When the boy was brought to the palace, he showed a strange love for beautiful things. He gave a happy cry when he saw his fine new clothes and rich jewels. He quickly took off the old coat that he wore in the forest. He walked through the palace from room to room, looking at everything.

A rich man came to see the young king one day. He found him on his knees in front of a beautiful picture from Venice. On another day, people searched for the king for hours. They finally found him in a little room at the north end of the palace. He was looking at the shape of the Greek god Adonis, cut in a jewel.

In bed that night, the young king thought about the beautiful clothes for his special day — a gold coat and a jewelled crown. People were working day and night to finish the clothes in time. The young king imagined himself in the great church, dressed as a king. His eyes closed, and he fell asleep. As he slept, he dreamed.He dreamed that he was standing in a long, low room. Around him were cloth-makers at work. Only a little daylight came in through narrow windows. The men's faces were pale and thin. Little children were working with them. They were weak and hungry and their little hands shook. The young king went to watch one of the cloth-makers. The man looked at him angrily.

' Why are you watching me ?' he said.' Did our employer ask you to watch us?

' Who is your employer ?' asked the young king.

'He is a man like me. But unlike me, he wears fine clothes. And while I am hungry, he has too much food.'

' You are not a slave,' said the young king.' Your employer does not own you.'

'The rich make the poor their slaves,' answered the cloth-maker. ' We must work to live. But they pay us too little and we die. Men call us free, but we are slaves. But these things do not matter to you. You are not one of us: your face is too happy.'

He turned away and continued his work. Then the young king saw that the cloth-maker was making gold cloth. He felt a sudden fear.

'Who are you making that cloth for?' he asked.

' I am making it for the crowning of the young king.'

The young king woke up with a loud cry. He was in his own room in the palace. Through the window, he saw the golden moon hanging in the sky. The young king fell asleep again and dreamed. He dreamed that he was on a ship. Hundreds of slaves were working on the ship. They were wearing only simple cloths round their waists, and each man was tied to the man next to him. The hot sun shone down on them without pity. A man ran up and down between the slaves. He hit them until the blood came. 'Work faster!' he ordered.

At last the ship stopped near some land. The seamen took one of the youngest slaves, tied a stone to his feet and let him down over the side of the ship. After some time they pulled him out of the water. He had a pearl in his right hand. The seamen took it from him, then pushed him back into the water.

The young slave came up again and again; each time he brought with him a beautiful pearl. The seamen put the pearls in a green bag.

Then the slave came up for the last time. This time he brought the best pearl of all. It was shaped like the full moon and it was brighter than the morning star. But the face of the slave was strangely white. He fell down on the ship, and blood came from his ears and mouth.

'Dead?' cried one of the seamen.' Throw the body into the sea.' He looked at the pearl. 'This will be for the crowning of the young king.'

When the young king heard this, he woke up with a great cry. Through the window, the stars were growing weak and daylight was coming. The young king fell asleep again and dreamed. He was walking through a dark forest full of strange fruit and flowers. He continued walking until he came out of the forest. There he saw a great crowd of men, working in a dry river. They were making large holes in the ground and breaking the rocks with tools. The young king turned and saw an old man standing behind him, with a mirror in his hand.

' Who are these men ?' he asked.

'The people in the walled cities have no food, and little water,' said the old man.' But these men are working in the river to find—'

' What are they trying to find ?'

'Jewels — for a king's crown,' said the old man.

' For which king ?'

' Look in the mirror and you will see him.'

The young king looked in the mirror and saw his own face. He woke up "with a great cry. Bright sunlight was shining into the room, and in the garden outside birds were singing in the trees. Government officers came into the young king's room and greeted him. Servants brought the coat made of gold cloth. Other servants placed the crown and fine jewels in front of him. The young king looked at the lovely things. They were very beautiful. But he remembered his dreams, and said,

' Take them away. I will not wear them.'

The government officers were very surprised. Some of them thought that he was joking. They laughed. He spoke to them again:

' Take these things away. I will not wear them. This cloth was made by the white hands of pain. There is blood in the jewels and death in the heart of the pearl.'

And he told them his three dreams. When the men heard this, they said to him,' You do not know what you are saying. A dream is only a dream — it is not real. We cannot worry about the people who work for us. And if you do not wear these clothes and this crown, you will not look like a king. How will the people know that you are king?'

' Perhaps you are right,' answered the young king. ' But I will not wear this coat and I will not wear this crown. I did not wear fine clothes when I came into the palace. I will go out of the palace in the same way. Go, all of you. Only this boy may stay.'

The government officers and the servants left. Only one servant, a boy, stayed -with the king. The young king opened a big box and took out a rough coat. This was his coat in the days when he watched animals on the hillside for the forester. The young king also took out a stick from the forest.

The boy said,' Sir, where is your crown ?'

The young king cut a piece from a wild rose that grew near the window. He made it into a circle and put it on his head.

' This will be my crown,' he said.

The young king left his room. The government officers were waiting for him. He got up on his horse and rode out through the great gates of the palace towards the church. The boy ran with him. The people in the streets laughed.' This is not the king,' they said as he rode past them. He stopped and answered,

' I am the king.' And he told them his three dreams. A man came out of the crowd and spoke angrily to him: 'The life of the poor comes from the fine things that rich people use. When we make these things, we can buy bread. Go back to your palace and put on your king's clothes. Why are you worrying about us ?'

' Aren't rich people and poor people brothers ?' asked the young king. His eyes filled with tears as he rode through the angry cries of the people. The boy became afraid and left him. At the great gate of the church, the soldiers tried to stop him.

' Only the king can come in here,' they said to him.

' I am the king,' he answered angrily, and he pushed through them.

The most important priest in the church was waiting to crown the new king. He saw the young king in his poor clothes, and he went to meet him.

' My son,' he said.' Is this how a king dresses ? What crown shall I crown you with? This should be a day of great happiness.'

' Can happiness wear what sadness and pain have made ?' said the king, and he told the High Priest his dreams.

' I am an old man,' answered the High Priest. ' I know that many wrong things are done in the world. But God has made us this way, and He is wiser than you. The weight of this world's suffering is too heavy for one man.'

' Can you say that in this house of God!' said the young king. He walked past the High Priest and went down on his knees.

Suddenly a loud noise came from the street outside. The government officers came into the church, shouting,' Where is this dreamer of dreams ? Where is the king who is dressed as a servant ? He cannot be our king!'

The young king stood up and turned sadly towards them. Then sunlight shone down through the coloured glass of the church windows. It changed his coat into a coat that was more beautiful than one of gold cloth. From the dead stick, white flowers grew that were more beautiful than pearls. The wild roses on his head shone brighter than jewels. He stood there dressed as a king. The light of God filled the place and there was music and singing. The people fell on their knees. The High Priest laid his hands on the young king's head.

' Someone has crowned you who is greater than me,' he said, and he went down on his knees in front of his king.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กษัตริย์หนุ่มกษัตริย์หนุ่มอยู่คนเดียวในห้องพักสวยในวัง เขามีอายุเพียงสิบหกปี และเขา wild-eyed เช่นสัตว์ในป่า ข้าราชการของกษัตริย์เก่าพบเขาในป่า ในขณะนั้น เด็กเชื่อว่า เป็นบุตรของ forester ดี เขาถูกนำขึ้น โดย forester ที่ แต่ตอนนี้ เขารู้ว่า เป็นลูกของลูกสาวของพระเก่าลูกสาวของพระราชาแต่งงานเป็นคนธรรมดา จิตรกร เขาวาดภาพบนผนังของโบสถ์ใหญ่ที่ได้มงกุฎกษัตริย์ แต่วันหนึ่งเขาหาย ไป ออกจากภาพยังไม่เสร็จ เด็กเก่าสัปดาห์ถูกนำจากข้างมารดาของเขาในขณะที่เธอนอนหลับ Forester ที่และภรรยาของเขามีไม่ และเด็กได้รับไป เจ้าหญิงตายของไข้ใจเมื่อเธอยังเด็กมากเมื่อกษัตริย์เก่าตัวเองไม่ตาย เขากล่าวว่า, ' หัวใจเป็นหนัก เพราะเสร็จเป็นสิ่งที่น่ากลัว ไม่ต้องผ่านมงกุฎจากครอบครัว นำลูกสาวของฉันจากป่า เขาจะเป็นกษัตริย์หลังจากที่ผม 'เมื่อเด็กถูกนำตัวไปพาเลส เขาแสดงความรักที่แปลกสำหรับสิ่งสวยงาม เขาให้ร้องมีความสุขเมื่อเห็นเสื้อผ้าใหม่ดีและอุดมไปด้วยอัญมณีของเขา เขาได้อย่างรวดเร็วได้ปิดตราเก่าที่เขาสวมในป่า เขาเดินผ่านวังจากไกล มองทุกอย่างคนรวยมาดูวันหนึ่งยุวกษัตริย์ เขาพบเขาบนหัวเข่าของเขาหน้าภาพจากเวนิส ในวันอื่น คนค้นหากษัตริย์ชั่วโมง พวกเขาก็พบเขาในห้องน้อยทางตอนเหนือของพระราชวัง เขาได้มองที่รูปร่างของเทพเจ้ากรีกอโดนิส ตัดใสเหมือนกระจกเตียง คืน กษัตริย์หนุ่มคิดเกี่ยวกับเสื้อผ้าสวยงามสำหรับวันพิเศษของเขา — เสื้อทองและมงกุฎ jewelled คนทำงานวันและคืนจะเสร็จเสื้อผ้าในเวลา กษัตริย์หนุ่มจินตนาการตัวเองในคริสตจักรมาก แต่งตัวเป็นกษัตริย์ ปิดตา และเขาตกหลับ ขณะที่เขานอนหลับ ฝันเขาเขาฝันว่า เขายืนในห้องลอง ต่ำ รอบมีผ้าผู้ผลิตที่ทำงาน เพียงเล็กน้อยตามฤดูกาลมาผ่านหน้าต่างแคบ ใบหน้าของผู้ชายบาง และซีด เด็กน้อยกำลังทำงานกับพวกเขา พวกเขาอ่อนแอ และหิว และของเล็กน้อยมือจับ กษัตริย์หนุ่มไปชมผ้าผู้ผลิตอย่างใดอย่างหนึ่ง คนมองดูที่เขา angrily'ทำไมคุณดูฉัน ' พูด ' ไม่ได้นายจ้างของเราขอให้คุณชมเราหรือไม่'ใครเป็นนายจ้างของคุณ "ถามยุวกษัตริย์' เขาเป็นคนอย่างฉัน แต่แตกต่างจากฉัน เขาสวมเสื้อผ้าที่ดี ในขณะที่ฉันหิว เขามีอาหารมากเกินไป ''คุณไม่ใช่ทาส กล่าวว่า ยุวกษัตริย์ ' นายจ้างของคุณได้เป็นเจ้าของคุณ ''คนรวยให้คนยากจนไปเป็นทาส ตอบเครื่องผ้า ' เราต้องทำงานอยู่ แต่พวกเขาจ่ายเราน้อยเกินไป และเราตาย คนโทรหาเราฟรี แต่เราเป็นทาส แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ว่าคุณ คุณไม่ใช่พวกเดียวกัน: ใบหน้าของคุณจะมีความสุขมากขึ้น 'เขาหัน และต่องานของเขา จากนั้น กษัตริย์หนุ่มเห็นว่า ผ้าเครื่องถูกทำให้ผ้าทอง เขารู้สึกกลัวทันที'ที่คุณทำผ้าที่สำหรับ "เขาถาม'ทำมันสำหรับผ่อนของยุวกษัตริย์'กษัตริย์หนุ่มตื่นพร้อมร้องเสียงดัง กำลังอยู่ในห้องของเขาเองในวัง ผ่านหน้าต่าง เขาเห็นดวงจันทร์ทองลอยในท้องฟ้า กษัตริย์หนุ่มตกหลับอีก และฝัน เขาฝันว่า เขาอยู่บนเรือ ร้อยของทาสทำงานบนเรือ พวกเขาได้สวมใส่ง่ายเพียงเสื้อปัด waists ของพวกเขา และแต่ละคนเกี่ยวพันกับคนติดเขา แสงแดดร้อน shone ลงนั้นเหี้ยมเกรียม ชายคนหนึ่งวิ่งขึ้นและลงระหว่างทาส เขาตีพวกเขาจนกว่าเลือดจะออกมา 'ทำงานได้เร็วขึ้น ' เขาสั่งในที่สุด เรือหยุดใกล้ที่ดิน แหล่งชาวทาสอายุน้อยที่สุด ผูกหินเพื่อเท้าของเขา และให้เขาลงไปด้านข้างของเรือด้วย บางเวลา จะดึงเขาออกจากน้ำ เขามีเพิร์ลเป็นมือขวาของเขา ชาวเอาจากเขา แล้วผลักดันเขาให้กลับเข้าไปในน้ำทาสสาวมาอีก ทุกครั้งที่เขามากับเขาแบบมีมุกที่สวยงาม ชาวใส่ไข่มุกในถุงสีเขียวแล้ว ทาสมาค่าสุดท้าย เวลานี้เขานำไข่มุกสุดของทั้งหมด มันมีรูปร่างคล้ายพระจันทร์เต็มดวง และก็สว่างกว่ามอร์นิ่งสตาร์ แต่ใบหน้าของทาสถูกแพงกว่าสีขาว เขาล้มลงบนเรือ และเลือดออกมาจากหูและปากของเขาร้องหนึ่งของ 'ตาย ' .' โยนตัวลงทะเล ' เขาดูที่เพิร์ล 'นี้จะได้การผ่อนของยุวกษัตริย์'เมื่อกษัตริย์หนุ่มได้ยินนี้ เขาตื่น ด้วยร้องดีด้วย ผ่านหน้าต่าง ดาวได้เติบโตที่อ่อนแอ และกำลังตามฤดูกาล กษัตริย์หนุ่มตกหลับอีก และฝัน เขาได้เดินผ่านป่ามืดเต็มไปด้วยดอกไม้และผลไม้แปลก เขายังคงเดินต่อไปจนกว่าจะได้มาจากป่า มีเขาเห็นฝูงชนมากของผู้ชาย การทำงานในแม่น้ำแห้ง พวกเขาได้ทำหลุมขนาดใหญ่ในพื้นดิน และทำลายหินกับเครื่องมือ กษัตริย์หนุ่มเปิด และเห็นมีคนยืนอยู่ข้างหลังเขา กระจกใน'ที่คนเหล่านี้ "เขาถาม'คนในเมืองกำแพงมีอาหารไม่มี และน้อยน้ำ กล่าวว่า คนนั้น ' แต่ผู้ชายเหล่านี้จะทำงานในแม่น้ำหา —''สิ่งพวกเขาพยายามค้นหา'' พลอย — สำหรับพระมงกุฎ กล่าวว่า คนนั้น'การที่กษัตริย์''ส่องกระจก และคุณจะเห็น'กษัตริย์หนุ่มมองในกระจก และเห็นใบหน้าของเขาเอง เขาตื่น "ด้วยการดีประกอบด้วย แสงสว่างส่องแสงในห้อง และสวนภายนอกนกก็ร้องเพลงในต้น ราชการมาเป็นยุวกษัตริย์ห้อง และรับการต้อนรับเขา ข้าราชการนำเสื้อที่ทำจากผ้าทอง ข้าราชการอื่น ๆ วางมงกุฎและพลอยดีหน้าเขา กษัตริย์หนุ่มมองในสิ่งที่ดี พวกสวยงามมาก แต่เขาจำความฝันของเขา และ กล่าวว่า' พาไป ผมจะใส่ 'ราชการได้ประหลาดใจมาก บางส่วนของพวกเขาคิดว่า เขาถูกหยอกล้อ พวกเขาหัวเราะ เขาพูดไปอีก: ' พาสิ่งเหล่านี้ไป ผมจะไม่ใส่พวกเขา ผ้านี้ทำ ด้วยมือสีขาวของอาการปวด มีเลือดในรัตนากรและตายในห้องพักเพิร์ล 'และเขาบอกว่า ความฝันของเขาทั้งสาม เมื่อคนได้ยินนี้ ว่า เขา ' คุณไม่ทราบสิ่งที่คุณกำลังพูด ความฝันเป็นความฝันซึ่งมันไม่จริง เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคนที่ทำงานเรา และถ้าคุณไม่สวมใส่เสื้อผ้าเหล่านี้และคราวน์นี้ คุณจะไม่เหมือนพระมหากษัตริย์ จะคนรู้ว่า คุณเป็นกษัตริย์หรือไม่? "'บางทีคุณอาจจะขวา ตอบยุวกษัตริย์ " แต่ผมจะไม่ใส่เสื้อนี้ และฉันจะไม่ได้สวมมงกุฎนี้ ผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้าที่ดีเมื่อฉันมาในวัง ฉันจะไปจากวังในลักษณะเดียวกัน ไป ทั้งหมดของคุณ นี้เด็กอาจอยู่ได้ 'เจ้าหน้าที่รัฐบาลและฝ่ายซ้าย ข้าราชการเดียว เด็กผู้ชาย ดี - กับ กษัตริย์หนุ่มเปิดกล่องใหญ่ และเอาออกตราหยาบ นี้เป็นเสื้อของเขาในวันที่เมื่อเขาเห็นสัตว์บนเนินเขาสำหรับ forester ที่ กษัตริย์หนุ่มยังได้ออกไม้จากป่าบอยกล่าวว่า รัก ที่เป็นมงกุฎของคุณ? "กษัตริย์หนุ่มตัดชิ้นส่วนจากกุหลาบป่าที่เติบโตใกล้หน้าต่าง เขาทำเป็นวงกลม และวางลงบนศีรษะของเขา'จะเป็นมงกุฎของฉัน เขากล่าวว่ากษัตริย์หนุ่มออกจากห้องพัก เจ้าหน้าที่รัฐบาลก็รอเขา เขาได้ขึ้นบนม้าของเขา และกำลังออกผ่านประตูใหญ่ของพระราชวังต่อคริสตจักร เด็กวิ่งกับเขา คนในถนนหัวเราะ ' ไม่คิง ว่า เป็นเขาขี่ผ่านมาพวกเขา เขาหยุด และ ตอบ'ฉันเป็นพระมหากษัตริย์' และเขาบอกว่า ความฝันของเขาทั้งสาม คนออกมาจากฝูงชน และพูด angrily เขา: ' ชีวิตยากจนมาจากสิ่งที่ดีที่คนรวยใช้ เมื่อเราทำสิ่งเหล่านี้ เราสามารถซื้อขนมปัง กลับไปที่วังของคุณ และใส่เสื้อผ้าของคุณคิงส์ ทำไมคุณใจกังวลเรา? "'ไม่ได้คนรวยและคนจนพี่น้อง ' ขอกษัตริย์หนุ่ม ตาของเขาเต็มไป ด้วยน้ำตาเขาขี่ผ่านเสียงร้องของคนโกรธ เด็กชายเริ่มกลัว และทิ้งเขา ที่ประตูใหญ่ของคริสตจักร ทหารพยายามที่จะหยุดเขา'เดอะคิงสามารถมาที่นี่ กล่าวกับเขา'ฉันเป็นกษัตริย์ เขาตอบ angrily และเขาผลักดันผ่านได้พิธีสำคัญในคริสตจักรที่รอคราวน์กษัตริย์องค์ใหม่ เขาเห็นพระหนุ่มในเสื้อผ้าของเขายากจน และเขาได้ไปพบเขา'ลูก พูด ' นี่ชุดกษัตริย์อย่างไร มงกุฎ อะไรจะฉันคราวน์กับ ควรวันปิติ ''สามารถสุขสวมอะไรความโศกเศร้าและความเจ็บปวดได้หรือไม่' กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ และเขาบอกสงฆ์สูงความฝันของเขา"ฉันคนเก่า ตอบท่านปุโรหิต ' ฉันรู้ว่า จะทำสิ่งไม่ถูกต้องในโลก แต่พระเจ้าได้ทำให้เราด้วยวิธีนี้ และเขาจะ wiser กว่าคุณ น้ำหนักของโลกนี้ทุกข์จะหนักเกินไปสำหรับคนเดียว "'สามารถคุณพูดในนี้บ้านของพระเจ้า ' กล่าวว่า ยุวกษัตริย์ เขาเดินผ่านมาปุโรหิต และไปลงบนเข่าของเขาทันใดนั้นเสียงดังมาจากถนนภายนอก ราชการมาเป็นคริสตจักร ตะโกน มีดรีมเมอร์นี้ฝันของ พระที่แต่งตัวเป็นคนใช้อยู่ที่ไหน เขาไม่สามารถเป็นพระมหากษัตริย์ของเรา!'กษัตริย์หนุ่มลุกขึ้นยืน และเปิดเศร้าต่อพวกเขา แล้ว แสงแดด shone ลงผ่านกระจกสีที่หน้าต่างโบสถ์ มันเปลี่ยนเสื้อนอกของเขาเป็นเสื้อที่สวยงามมากขึ้นกว่าหนึ่งผ้าทอง จากไม้ตาย ดอกไม้สีขาวโตที่มีความสวยงามมากกว่าไข่มุก กุหลาบป่าหัว shone brighter รัตนากร เขายืนมีเครื่องแต่งกายของกษัตริย์ ที่เติมไฟของพระเจ้า และมีเพลงและร้องเพลง คนล้มลงบนเข่าของพวกเขา ปุโรหิตวางมือบนหัวยุวกษัตริย์'คนมีมงกุฎที่มากกว่าฉัน เขากล่าวว่า และเขาก็ลงเข่าลงหน้าพระราชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กษัตริย์หนุ่ม

กษัตริย์หนุ่มเป็นคนเดียวในห้องที่สวยงามของเขาในพระราชวัง เขาอายุแค่ 16 ปีและเขาเป็นป่าตา เหมือนสัตว์ในป่า ข้าราชการเก่าของกษัตริย์พบเขาในป่า ตอนนั้นเด็กที่เชื่อว่าเขาเป็นลูกชายของชาวป่าที่น่าสงสาร เขาถูกนำขึ้นโดยเจ้าหน้าที่ป่าไม้ . แต่ตอนนี้เขาได้รู้ว่าเขาเป็นลูกของลูกสาว

เก่าของกษัตริย์ลูกสาวของพระราชาแต่งงานกับคนธรรมดาได้ จิตรกร เขาวาดภาพบนผนังของคริสตจักรที่ดีที่กษัตริย์เป็นองค์รัชทายาท แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็หายตัวไป ทิ้งภาพที่ยังไม่เสร็จ สัปดาห์เก่าลูกถูกพรากไปจากแม่ของเขา ขณะที่เธอหลับ พวกชาวป่า และภรรยาไม่มีบุตร และเด็กก็ให้พวกเขาเจ้าหญิงตรอมใจตายเมื่อตอนที่เธอยังหนุ่มอยู่เลย

เมื่อแก่กษัตริย์ตัวเองกำลังจะตาย , เขากล่าวว่า , ' หัวใจของฉันมันหนัก เพราะผมได้ทำสิ่งที่แย่มาก พระมหากษัตริย์ไม่ต้องผ่านออกไปจากครอบครัวของฉัน พาลูกของลูกสาวฉัน จากป่า เขาจะเป็นกษัตริย์หลังจากฉัน . '

ตอนที่เด็กถูกนำตัวเข้าวัง เขาแสดงความรักที่แปลกสำหรับสิ่งสวยงามเขาก็ร้องไห้ดีใจ เมื่อเห็นเสื้อผ้าที่ปรับใหม่และอุดมไปด้วยอัญมณี เขารีบเอาเสื้อเก่าที่เขาสวมอยู่ในป่า เขาเดินเข้าวัง จากห้องไปที่ห้อง มองทุกอย่าง

รวยมาหากษัตริย์หนุ่มได้วันเดียว เขาพบว่าเขาอยู่บนหัวเข่าของเขาในด้านหน้าของภาพที่สวยงามจากเวนิส ในวันอื่น คนค้นหากษัตริย์สำหรับชั่วโมงในที่สุดพวกเขาก็พบว่าเขาอยู่ในห้องเล็กๆที่ด้านเหนือของพระราชวัง เขามองดูรูปร่างของ Adonis พระเจ้ากรีก , ตัดเพชร

นอนคืนนั้น กษัตริย์หนุ่มคิดเกี่ยวกับเสื้อผ้าที่สวยงามสำหรับวัน - พิเศษเคลือบทองและอัญมณีมงกุฎ คนที่ทำงานกลางวันและกลางคืนเพื่อให้เสื้อผ้าในเวลา กษัตริย์หนุ่มจินตนาการตัวเองในโบสถ์ใหญ่แต่งตัวเป็นกษัตริย์ ดวงตาของเขาปิดลง และเขาก็หลับไป ขณะที่เขานอน เขาฝัน เขาฝันว่าเขายืนอยู่ในระยะยาวต่ำ , ห้อง รอบตัวเขาเป็นผู้ผลิตผ้าในที่ทำงาน เพียงเล็กน้อย แสงเข้ามาทางหน้าต่างแคบ ใบหน้าของคนกำลังอ่อนและบาง เด็กๆกำลังทำงานกับพวกเขา พวกเขาอ่อนแอและหิวโหย มือเล็กสั่นไหวกษัตริย์หนุ่มไปชมหนึ่งในผ้าผู้ผลิต ผู้ชาย มองเขาอย่างโกรธๆ นะ

" ทำไมคุณมองผม เขากล่าวว่า “นายจ้างของเรา ขอให้คุณดูเรา

' ใครคือนายจ้างของคุณ ? ขอให้กษัตริย์หนุ่ม

เขาเป็นผู้ชายที่ชอบฉัน แต่ไม่เหมือนฉัน เขาสวมเสื้อผ้าเรียบร้อย และในขณะที่ฉันกำลังหิว เขาได้รับอาหารมากเกินไปค่ะ

" เธอไม่ใช่ทาส ' กษัตริย์หนุ่ม ' นายจ้างของคุณไม่ได้เป็นของคุณ'

" คนรวยให้คนจนพวกทาส ' ' ผ้า ' maker เราต้องทำงานเพื่อให้มีชีวิตรอด แต่เค้าจ่ายเราน้อยเกินไป และเราก็จะตาย ผู้ชายที่โทรหาเราฟรี แต่เราเป็นทาส แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับคุณเลย เธอไม่ใช่เรา : ใบหน้าของคุณมีความสุข "

เขาหันไปและยังคงทำงานของเขา แล้วกษัตริย์หนุ่มเห็นผ้าเครื่องทำผ้าทอง เขารู้สึกกลัวขึ้นมา

" แกเป็นใครมาทำผ้าไหม ' เขาถาม

' ฉันทำให้มันเป็น กษัตริย์หนุ่ม '

กษัตริย์หนุ่มตื่นขึ้นมาด้วยเสียงร้อง เขาอยู่ในห้องของเขาเอง ในพระราชวัง ผ่านทางหน้าต่าง เขาเห็นทองจันทร์ลอยในท้องฟ้า กษัตริย์หนุ่มหลับอีกครั้ง ฝันถึง เขาฝันว่าเขาอยู่บนเรือ เป็นทาสทำงานบนเรือพวกเขาสวมใส่เสื้อผ้าที่เรียบง่ายเพียงรอบ waists ของพวกเขาและแต่ละคนถูกผูกไว้กับผู้ชายข้างๆเขา แดดร้อนส่องลงบนพวกเขา โดยไม่เสียดาย ชายคนหนึ่งวิ่งขึ้นและลงระหว่างทาส เขาถูกตีจนเลือดมา . . . ทำงานได้เร็วขึ้น ! เขาสั่ง

ในที่สุดเรือหยุดใกล้แผ่นดินแล้ว ชาวประมงเอาทาสคนหนึ่งที่อายุน้อยที่สุดเอาหินไปที่เท้าของเขาและให้เขาลงมากกว่าด้านข้างของเรือ หลังจากเวลาที่พวกเขาดึงเขาขึ้นมาจากน้ำ " เขามีมุกในมือข้างขวาของเขา ชาวประมงเอาจากเขา แล้วผลักเขาลงไปในน้ำ

ทาสหนุ่มขึ้นมาอีกครั้ง และ อีกครั้ง ทุกครั้งที่เขาพามาด้วยไข่มุกที่สวยงาม ชาวประมงเอาไข่มุกในถุงสีเขียว

แล้วทาสมาเป็นครั้งสุดท้ายคราวนี้เขาเอามุกที่ดีที่สุดของทั้งหมด มันมีรูปร่างเหมือนดวงจันทร์มันสว่างกว่าดาวเช้า แต่ใบหน้าของทาสขาวแปลก เขาหล่นลงบนเรือและเลือดออกมาจากหูและปาก

ตาย ? ร้องหนึ่งในลูกเรือ ' โยนศพลงทะเล เขามองดูไข่มุก” นี้จะเป็น กษัตริย์หนุ่ม '

เมื่อกษัตริย์หนุ่มได้ยินดังนั้นก็ตื่นขึ้นมาร้องไห้ด้วยความดี ผ่านทางหน้าต่าง ดวงดาวกำลังอ่อนแรงและกลางวันมา กษัตริย์หนุ่มหลับอีกครั้ง ฝันถึง เขากำลังเดินผ่านป่ามืดที่เต็มไปด้วยผลไม้แปลก ๆและดอกไม้ เขายังคงเดินจนกว่าเขาจะออกมาจากป่า ที่นั่นเขาเห็นฝูงชนที่ดีของมนุษย์ การทำงานในแม่น้ำแห้งพวกเขามีหลุมขนาดใหญ่ในพื้นดิน และทำลายหินด้วยเครื่องมือ กษัตริย์หนุ่มหันกลับมาและเห็นชายแก่คนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเขา กับกระจกในมือ

' คนเหล่านี้เป็นใครกัน ? เขาถาม

" คนในกำแพงเมืองไม่มีอาหารและน้ำเล็กน้อย ' ชายชรา แต่คนเหล่านี้ทำงานในแม่น้ำเพื่อหา - ' '

' สิ่งที่พวกเขาพยายามที่จะหา ?

' พลอย - มงกุฎของราชา ' ชายชราว่า

' ' ซึ่งกษัตริย์ ?

' มองในกระจกและคุณจะได้เห็นเขา . '

กษัตริย์หนุ่มมองกระจกแล้วเห็นตัวเองหน้า เขาตื่น " กับเสียงร้องที่ยอดเยี่ยม แสงแดดส่องเข้ามาในห้อง และสวนด้านนอกนกร้องเพลงในต้นไม้ ข้าราชการเข้ามาในห้องของกษัตริย์หนุ่ม และทักทายเขา