Results and discussion1. Total phen

Results and discussion
1. Total phenolics content
Polyphenol content of honey varies significantly from15.84 mg/100 g (metanolic extract of H1) to 61.63 mg/100 g (aqueous solution of H3) (Fig. 1H).
These results are lower than those reported by Al-Mamary et al. (2002) (75.13 −246.21 mg/100 g), and are superior to those reported by Blasa et al. (2006) (12.5−17.5 mg/100 g). 85% ethanolic extract of P2 contain the highest level of polyphenols (5351.22 mg/100 g) (Fig. 1P), while the aqueous extract of P3 has the lowest content (171.72 mg/100 g).
Burattiet al. (2007) reported very low values (2–181 mg/100 g) compared to the results of this study.
These variations may be assigned to the botanical origin, the year of harvest and environmental hives.
The statistical analysis revealed that aqueous solutions of honey samples have the highest level of polyphenols, whereas 50 and 85% ethanol were the best solvents to extract polyphenols from the propolis samples.
The extraction of the phenolic compounds is influenced by their chemical nature, the extraction method and the particle size of the sample.
The solubility of the phenolic com-pounds is dependent on the polarity of the solvent and there degree of polymerization.
Overall, the polyphenol contents of propolis extracts are significantly superior to the honey extracts.
According to the content of phenolic compounds is enhanced by a possible contamination of honey with propolis
2. Flavonoid content
The results recorded for Flavonoid content of honey samples (Fig. 2H); show that the highest concentration is observed with the methanolic extracts of honey collected from Adekar and OuedGhir (10.15 mg/100 g). The lowest value is obtained with the 85%ethanol extract of honey harvested from Oued Ghir (2.07 mg/100 g).These values are higher than those reported by Blasa et al. (2006).The variation of the Flavonoid content of honey depends on the floral source, region, season and collection site (Cesksteryt˙e et al.,2006). 50% methanol can be considered as the best solvent for the extraction of flavonoids from honey.
Propolis contains a variety of phenolic compounds, mainly rep-resented by flavonoids (Ahn et al., 2007). Flavonoid content of the propolis samples are ranged between 124.76 mg/100 g (50%méthanolic extract of P1) and 4946.53 mg/100 g (85% ethanolicextract of P1) (Fig. 2P). These results are inferior to those obtained by Mohammadzadeh et al. (2007) and Da Silva et al. (2006).
The optimum extraction of flavonoids contained in the propolis samples is obtained with 85% ethanol.
Compared with values obtained with honey extracts, propolis extracts contain more flavonoids. According to Meda (2005), more than 25 honey flavonoids derived from propolis.
A good correlation (*P < 0.05, r = 0.59) was found between the polyphenols and flavonoids content of honey and propolis samples (Fig. 3).
3. Ascorbic acid content
Ascorbic acid content of honey samples is ranged from0.39 mg/100 g to 3.37 mg/100 g (Fig. 4H). These results are lower than the values reported by Guler et al. (2007). The results obtained for the propolis samples (Fig. 4P) show that the propolis collected from Bejaia (PB1) has the largest amount of ascorbic acid (3.95 mg/100 g), while the smaller amount is recorded with propolis of Oued Ghir (2.10 mg/100 g).
The variability of the ascorbic acid content is influenced by the floral origin and climatic conditions (Nagy, 1980).
The sensitivity of the vitamin C in air can also influence its content in honey and propolis (Lee and Kader, 2000; Silva, 2005)
4. Carotenoid content
The quantification of carotenoids in honey showed that the El Kseur sample has the highest amount of carotenoids (1.01 mg/100 g), while the Bejaia sample has the lowest value (0.30 mg/100 g) (Fig. 5H).
Other parts, propolis samples showed levels of carotenoids varing significantly from 25.82 to 44.37 mg/100 g (Fig. 5P).
Propolis samples collected in Bejaia have the lowest levels, unlike to the propolis of Oued Ghir.
The carotenoid content in propolis is significantly higher than those quantified in honey.
Amiot et al. (1989) reported that the color of honey is not attributed to carotenoids but to the presence of phenolic compounds.
These authors found a high correlation(r = 0.93) between the polyphenol content and color of honey.
The culture conditions and fruit maturity, foraged by bees, can influence the amount of carotenoids in honey and propolis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการอภิปราย1. phenolics รวมเนื้อหาPolyphenol เนื้อหาของน้ำผึ้งจน from15.84 มิลลิกรัม/100 กรัม (แยก metanolic ของ H1) เพื่อ 61.63 มิลลิกรัม/100 กรัม (ละลายของ H3) (รูปที่ 1 H) ผลลัพธ์เหล่านี้ต่ำกว่ารายงานโดยอัล-Mamary et al. (2002) (75.13 −246.21 มิลลิกรัม/100 กรัม), และที่รายงานโดย Blasa et al. (2006) (12.5−17.5 มิลลิกรัม/100 กรัม) 85% ethanolic สารสกัดของ P2 ประกอบด้วยระดับสูงสุดของโพลีฟีน (5351.22 มิลลิกรัม/100 กรัม) (รูปที่ 1 P) ในขณะที่สารสกัดจากการละลายของ P3 มีเนื้อหาต่ำ (171.72 มิลลิกรัม/100 กรัม) Burattiet al. (2007) รายงานค่าต่ำมาก (2 – 181 mg/100 g) เมื่อเทียบกับผลการศึกษานี้ เปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจถูกกำหนดให้กับต้นกำเนิดพฤกษศาสตร์ ปีที่เก็บเกี่ยวและกลุ่มสิ่งแวดล้อมการวิเคราะห์ทางสถิติเผยว่า ละลายของตัวอย่างน้ำผึ้งมีระดับสูงสุดของโพลีฟีน ในขณะที่ 50 และ 85% เอทานอลเป็นตัวทำละลายที่ดีที่สุดในการแยกโพลีฟีนจากตัวอย่างโพลิส การสกัดสารฟีนอมีอิทธิพล โดยธรรมชาติทางเคมีของพวกเขา วิธีสกัด และขนาดอนุภาคของตัวอย่าง ละลายของฟีนอ com ปอนด์จะขึ้นกับขั้วของตัวทำละลาย และมีระดับการ polymerizationโดยรวม เนื้อหาฟีนอของสารสกัดพรอพอลิสมีมากเหนือกว่าสารสกัดจากน้ำผึ้ง ตามเนื้อหาของสารฟีนอเพิ่มขึ้น โดยป้องกันการปนเปื้อนไปได้ของน้ำผึ้งผสมพรอพอลิส2. flavonoid เนื้อหาบันทึกผลการ Flavonoid เนื้อหาของตัวอย่างน้ำผึ้ง (รูป 2 H); แสดงว่า ความเข้มข้นสูงสุดเป็นที่สังเกตพร้อมกับสารสกัดจากน้ำผึ้ง methanolic รวบรวมจาก Adekar และ OuedGhir (10.15 มก./100 กรัม) ค่าต่ำสุดจะได้รับ ด้วย 85% เอทานอลสารสกัดจากน้ำผึ้งที่เก็บเกี่ยวจาก Oued Ghir (2.07 mg/100 g) ค่าเหล่านี้จะสูงกว่ารายงานโดย Blasa et al. (2006) การเปลี่ยนแปลงของเนื้อหา Flavonoid ของน้ำผึ้งขึ้นอยู่กับดอกไม้แหล่ง ภูมิภาค ฤดูกาล และคอลเลกชันไซต์ (Cesksteryt˙e et al. 2006) เมทานอล 50% ถือได้ว่าเป็นตัวทำละลายที่ดีที่สุดสำหรับ flavonoids สกัดจากน้ำผึ้งพรอพอลิสประกอบด้วยหลากหลายม่อฮ่อม ส่วนใหญ่เป็นตัวแทน-resented โดย flavonoids (อาห์น et al. 2007) Flavonoid เนื้อหาตัวอย่างพรอพอลิสจะอยู่ในช่วงระหว่าง 124.76 มิลลิกรัม/100 กรัม (50% méthanolic แยกของ P1) และ 4946.53 มิลลิกรัม/100 กรัม (ethanolicextract 85% ของ P1) (รูป 2 P) ผลลัพธ์เหล่านี้จะด้อยกว่าได้ โดย Mohammadzadeh et al. (2007) และ Da Silva et al. (2006) การสกัดที่เหมาะสมมาก ๆ อยู่ในตัวอย่างของพรอพอลิสได้รับกับเอทานอล 85%เมื่อเทียบกับค่าที่ได้รับสารสกัดน้ำผึ้ง สารสกัดพรอพอลิสประกอบด้วย flavonoids เพิ่มเติม ตาม Meda (2005), flavonoids น้ำผึ้งมากกว่า 25 มาจากพรอพอลิส ความสัมพันธ์ที่ดี (* P < 0.05, r = 0.59) พบระหว่างโพลีฟีนและ flavonoids เนื้อหาของตัวอย่างน้ำผึ้งและพรอพอลิส (3 รูป)3. เนื้อหากรดแอสคอร์บิคกรดแอสคอร์บิเนื้อหาของตัวอย่างน้ำผึ้งจะ ranged from0.39 มิลลิกรัม/100 กรัมกับ 3.37 มิลลิกรัม/100 กรัม (รูป 4 ชม.) ผลลัพธ์เหล่านี้จะต่ำกว่าค่าที่รายงานโดย Guler et al. (2007) ผลได้รับตัวอย่างโพลิส (รูป 4 P) แสดงที่พรอพอลิสรวบรวมจาก Bejaia (PB1) มีจำนวนมากสุดของกรดแอสคอร์บิค (3.95 มิลลิกรัม/100 กรัม), ในขณะที่ยอดมีขนาดเล็กจะถูกบันทึก ด้วยโพลิสของ Oued Ghir (2.10 มิลลิกรัม/100 กรัม) ความแปรปรวนของปริมาณกรดแอสคอร์บิครับอิทธิพลกำเนิดดอกไม้และสภาพภูมิอากาศ (Nagy, 1980) ความไวของวิตามินซีในอากาศสามารถมีอิทธิพลต่อเนื้อหาในน้ำผึ้งและพรอพอลิส (Lee และ Kader, 2000 ซิลวา 2005)4. carotenoid เนื้อหา นับจำนวนแคโรทีนอยด์ในน้ำผึ้งพบว่า ตัวอย่าง El Kseur มีจำนวนสูงสุดของแคโรทีนอยด์ (1.01 mg/100 g), Bejaia ตัวอย่างมีค่าต่ำสุด (0.30 มิลลิกรัม/100 กรัม) (รูป 5 ชม.) ส่วนอื่น ๆ พรอพอลิสตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าระดับของแคโรทีนอยด์ varing อย่างมีนัยสำคัญจาก 25.82 การ 44.37 มิลลิกรัม/100 กรัม (มะเดื่อ 5 P) พรอพอลิสตัวอย่างเก็บรวบรวมใน Bejaia ได้ระดับต่ำสุด ซึ่งแตกต่างจากโพลิสของ Oued Ghirเนื้อหา carotenoid ในพรอพอลิสจะสูงกว่าวัดในน้ำผึ้ง อมิโอต์โอ et al. (1989) รายงานว่า สีของน้ำผึ้งไม่ได้มาจากแคโรทีนอยด์ แต่การปรากฏตัวของสารประกอบฟีนอ ผู้เขียนเหล่านี้พบสูง correlation(r = 0.93) ระหว่างเนื้อหา polyphenol และสีของน้ำผึ้งสภาพวัฒนธรรมและผลไม้ครบ foraged โดยผึ้ง สามารถมีอิทธิพลต่อปริมาณของแคโรทีนอยด์ในน้ำผึ้งและพรอพอลิส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการอภิปรายผลการค้นหา
1 ฟีนอลรวมเนื้อหา
เนื้อหา Polyphenol ของน้ำผึ้งจะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ from15.84 มก. / 100 กรัม (สารสกัดจาก metanolic ของ H1) เพื่อ 61.63 มิลลิกรัม / 100 กรัม (สารละลายของ H3) (รูป. 1H).
ผลการศึกษานี้จะต่ำกว่าที่รายงานโดย Al- Mamary et al, (2002) (75.13 -246.21 มก. / 100 กรัม) และที่เหนือกว่าให้กับผู้ที่รายงานโดย Blasa et al, (2006) (12.5-17.5 มิลลิกรัม / 100 กรัม) 85% ของสารสกัด P2 มีระดับสูงสุดของโพลีฟีน (5,351.22 มิลลิกรัม / 100 กรัม) (รูป. 1P) ในขณะที่สารสกัด P3 มีเนื้อหาที่ต่ำสุด (171.72 มก. / 100 กรัม).
Burattiet อัล (2007) รายงานค่าต่ำมาก (2-181 มิลลิกรัม / 100 กรัม) เมื่อเทียบกับผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้.
รูปแบบเหล่านี้อาจได้รับมอบหมายให้กำเนิดพฤกษศาสตร์ปีของการเก็บเกี่ยวและลมพิษสิ่งแวดล้อม.
การวิเคราะห์ทางสถิติเปิดเผยว่าการแก้ปัญหาน้ำของ ตัวอย่างน้ำผึ้งมีระดับสูงสุดของโพลีฟีนในขณะที่ 50 และ 85% เอทานอลเป็นตัวทำละลายที่ดีที่สุดในการสกัดโพลีฟีนจากตัวอย่างโพลิสได้.
การสกัดของสารฟีนอลได้รับอิทธิพลจากลักษณะทางเคมีของพวกเขาวิธีการสกัดและขนาดอนุภาคของตัวอย่าง .
ละลายของฟีนอลดอทคอมปอนด์ขึ้นอยู่กับขั้วของตัวทำละลายและมีระดับของพอลิเมอ.
โดยรวมแล้วเนื้อหาโพลีฟีนของสารสกัดโพลิสอย่างมีนัยสำคัญดีกว่าสารสกัดจากน้ำผึ้ง.
ตามที่เนื้อหาของสารประกอบฟีนอลจะเพิ่มขึ้นด้วย การปนเปื้อนที่เป็นไปได้ของน้ำผึ้งกับโพลิส
2 เนื้อหา flavonoid
ผลการบันทึกเนื้อหา flavonoid ตัวอย่างน้ำผึ้ง (รูป 2H.); แสดงให้เห็นว่าความเข้มข้นสูงสุดเป็นที่สังเกตได้ด้วยสารสกัดจากเมทานอลของน้ำผึ้งที่เก็บรวบรวมจาก Adekar และ OuedGhir (10.15 มก. / 100 กรัม) ค่าต่ำสุดจะได้รับด้วยสารสกัดเอทานอล 85% ของน้ำผึ้งเก็บเกี่ยวจาก Oued Ghir (2.07 มก. / 100 กรัม) ค่าเหล่านี้สูงกว่าที่รายงานโดย Blasa et al, (2006) การเปลี่ยนแปลงของเนื้อหา Flavonoid ของน้ำผึ้งได้โดยเริ่มต้นขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาของดอกไม้ภูมิภาคฤดูกาลและการเก็บรวบรวมเว็บไซต์ (Cesksteryt˙e et al., 2006) เมทานอล 50% ถือได้ว่าเป็นตัวทำละลายที่ดีที่สุดสำหรับการสกัดของ flavonoids จากน้ำผึ้ง.
โพลิสมีความหลากหลายของสารประกอบฟีนอส่วนใหญ่เป็นตัวแทน-พอใจโดย flavonoids (Ahn et al., 2007) เนื้อหา flavonoid ตัวอย่างโพลิสที่มีอยู่ระหว่าง 124.76 มก. / 100 กรัม (50% สารสกัดจากเมทานอลของ P1) และ 4,946.53 มิลลิกรัม / 100 กรัม (85% ของ ethanolicextract P1) (รูป. 2P) ผลลัพธ์เหล่านี้จะด้อยกว่าให้กับผู้ที่ได้รับจากการ Mohammadzadeh et al, (2007) และดาซิลวา, et al (2006).
การสกัดที่ดีที่สุดของ flavonoids ที่มีอยู่ในตัวอย่างโพลิสจะได้รับกับเอทานอล 85%.
เมื่อเทียบกับค่าได้ด้วยสารสกัดจากน้ำผึ้ง, สารสกัดโพลิสมี flavonoids เพิ่มเติม ตามที่เมดา (2005) กว่า 25 flavonoids น้ำผึ้งที่ได้มาจากพอลิส.
ความสัมพันธ์ที่ดี (* p <0.05, r = 0.59) คือการพบกันระหว่างโพลีฟีนและ flavonoids เนื้อหาของน้ำผึ้งและโพลิสตัวอย่าง (รูปที่. 3).
3 วิตามินซีเนื้อหา
ปริมาณกรดแอสคอบิตัวอย่างน้ำผึ้งตั้งแต่ from0.39 mg / 100 g เพื่อ 3.37 มก. / 100 กรัม (รูป. 4H) ผลลัพธ์เหล่านี้จะต่ำกว่าค่าที่รายงานโดย Guler et al, (2007) ผลที่ได้รับสำหรับตัวอย่างโพลิส (รูป. 4P) แสดงให้เห็นว่าโพลิสที่รวบรวมจาก Bejaia (Pb1) มีจำนวนที่ใหญ่ที่สุดของวิตามินซี (3.95 มก. / 100 กรัม) ในขณะที่จำนวนเงินที่มีขนาดเล็กจะถูกบันทึกไว้ด้วยโพลิสของ Oued Ghir (2.10 มก. / 100 กรัม).
แปรปรวนของปริมาณ ascorbic acid ได้รับอิทธิพลจากแหล่งกำเนิดดอกไม้และสภาพภูมิอากาศ (Nagy, 1980).
ความไวของวิตามินซีในอากาศยังสามารถมีอิทธิพลต่อเนื้อหาในน้ำผึ้งและโพลิส (ลีและ Kader, 2000 ซิลวา, 2005)
4 เนื้อหา carotenoid
ปริมาณของ carotenoids ในน้ำผึ้งแสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่าง El Kseur มีจำนวนสูงสุดของนอยด์ (1.01 มก. / 100 กรัม) ในขณะที่ตัวอย่าง Bejaia มีค่าต่ำสุด (0.30 มก. / 100 กรัม) (รูป. 5H).
อื่น ๆ ส่วนกลุ่มตัวอย่างโพลิสแสดงให้เห็นระดับของ carotenoids varing อย่างมีนัยสำคัญ 25.82-44.37 มิลลิกรัม / 100 กรัม (รูป. 5P).
ตัวอย่าง Propolis เก็บใน Bejaia มีระดับต่ำสุดซึ่งแตกต่างจากการโพลิสของ Oued Ghir ได้.
เนื้อหา carotenoid ในโพลิสเป็นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ นอกเหนือจากที่วัดในน้ำผึ้ง.
Amiot et al, (1989) รายงานว่าสีของน้ำผึ้งที่ไม่ได้นำมาประกอบกับนอยด์ แต่การปรากฏตัวของสารประกอบฟีนอล.
ผู้เขียนเหล่านี้พบว่ามีความสัมพันธ์สูง (r = 0.93) ระหว่างเนื้อหาโพลีฟีนและสีของน้ำผึ้ง.
เงื่อนไขวัฒนธรรมและครบกําหนดผลไม้เสาะ โดยผึ้งจะมีผลต่อปริมาณของ carotenoids ในน้ำผึ้งและโพลิส