I can imagine now that the last cla

I can imagine now that the last class of the week on a Friday afternoon is not one for which teachers have any particular fondness, despite the promise of freedom that lies after the final bell. For my twelve-year-old self, the weekend was the light at the end of the very long tunnel that was double chemistry with Mr. Walters. The Friday I remember so vividly was in winter; the light was already fading and it would be dark before I got home. It always seemed that the best and brightest part of the day was wasted in school – until Mr. Walters introduced me to the alkali metals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถจินตนาการขณะที่ชั้นสุดท้ายของสัปดาห์ในบ่ายวันศุกร์ไม่ได้เป็นคนที่ครูมีความรักเฉพาะใด ๆ แม้ มีสัญญาของเสรีภาพที่อยู่หลังสุดท้ายระฆัง สำหรับฉันสิบสองปี วันหยุดเป็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ยาวมากเป็นเคมีคู่กับอนาย เป็นวันศุกร์ผมจำให้เต็มตาในฤดูหนาว แสงถูกแล้วซีดจาง และมันจะมืดก่อนที่บ้านผม มันเสมอดูเหมือนว่า ส่วนที่ดีที่สุด และสว่างที่สุดของวันคือสูญเสียในโรงเรียน – จนกว่าอนายแนะนำให้โลหะแอลคาไล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันสามารถจินตนาการว่าตอนนี้ชั้นสุดท้ายของสัปดาห์ในบ่ายวันศุกร์ไม่ได้เป็นหนึ่งที่ครูมีความชื่นชอบใด ๆ แม้จะมีสัญญาของเสรีภาพที่อยู่หลังจากที่เบลล์สุดท้าย สำหรับตนเองสิบสองปีเก่าของฉันวันหยุดสุดสัปดาห์เป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ที่ยาวมากที่เป็นเคมีคู่กับนายวอลเท วันศุกร์ที่ผมจำได้ว่าเพื่อให้เต็มตาอยู่ในฤดูหนาว แสงแล้วก็จางหายไปและมันจะมืดก่อนที่ผมจะกลับมาถึงบ้าน มันก็จะดูเหมือนว่าส่วนที่ดีที่สุดและสว่างของวันที่สูญเสียในโรงเรียน - จนกว่านายวอลเตอร์สแนะนำฉันไปโลหะอัลคาไล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันสามารถจินตนาการว่าตอนนี้คาบสุดท้ายของสัปดาห์ ในบ่ายวันศุกร์ ไม่ได้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่ครูมีความเฉพาะใด ๆ แม้จะมีสัญญาของเสรีภาพที่อยู่หลังระฆังสุดท้าย สำหรับสิบสองปีเก่าตนเอง สุดสัปดาห์ เป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ที่ยาวมากเป็นสองเท่า เคมี กับ นาย วอลเตอร์ วันศุกร์ผมจำได้อย่างชัดเจนในฤดูหนาว แสงสว่างก็จางหายไป และมันก็จะมืดก่อนถึงบ้าน มันดูเหมือนว่าส่วนที่ดีที่สุดและสว่างที่สุดของวันเมาใน–โรงเรียนจนกว่าคุณวอลเตอร์มาแนะนำฉันให้ด่างโลหะ