I/E ratios of LABs in sediment samp

I/E ratios of LABs in sediment samples collected in Tokyo, Thailand, Malaysia, Philippines, Vietnam,Cambodia, Indonesia, and India ranged from 1.2 to 6.0, from 0.7 to 5.9, from 0.7 to 4.8, from 0.6 to 2.9,from 0.6 to 2.2, from 0.8 to 1.7, from 0.9 to 2.1, and from 0.5 to 2.1, respectively (Table 1, Fig. 5). Lower I/E ratios were observed in South and Southeast Asian sediments compared to those in Tokyo. I/E ratios in South and Southeast Asian sediments were much lower than those in secondary effluents (3–5) and close to those in raw sewage (B1). This indicates intensive input
of untreated or inadequately treated sewage into the water due to deficiency of sewage treatment plants and inadequate management of the plants. Also, overflow of
sewage caused by frequent and heavy rain inherent to the tropical climate contributes to the input of untreated sewage to the aquatic environments. Because sewage
contains many toxic components as well as pathogenic bacteria and viruses, discharge of poorly treated sewage may endanger human health in the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉัน / E อัตราส่วนของห้องปฏิบัติการในตัวอย่างตะกอนที่รวบรวมในโตเกียว ไทย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ เวียดนาม กัมพูชา อินโดนีเซีย และอินเดียอยู่ในช่วงจาก 1.2 การ 6.0 จาก 0.7 ถึง 5.9 จาก 0.7 ถึง 4.8 จาก 0.6 ไป 2.9 จาก 0.6 ไป 2.2 จาก 0.8 ถึง 1.7 จาก 0.9 2.1 และ 0.5 ไป 2.1 ตามลำดับ (ตารางที่ 1, Fig. 5) ล่างฉัน / E อัตราสุภัคตะกอนใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เปรียบเทียบกับผู้ที่อยู่ในโตเกียว ฉัน / E อัตราส่วนในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตะกอนถูกมากต่ำกว่าสินค้า ในรอง effluents (3-5) และในน้ำเสียดิบ (B1) บ่งชี้เข้าคอร์
ของน้ำเสียไม่ถูกรักษา หรือบำบัด inadequately ลงไปในน้ำเนื่องจากการขาดของโรงบำบัดน้ำเสียและการจัดการพืชไม่เพียงพอ ยัง มากเกินไปของ
น้ำเสียที่เกิดจากฝนหนัก และบ่อยแต่กำเนิดการร้อนสนับสนุนการป้อนน้ำเสียไม่ถูกรักษาสภาพแวดล้อมทางน้ำ เนื่องจากน้ำเสีย
ประกอบด้วยส่วนประกอบที่เป็นพิษมากเป็นอุบัติแบคทีเรียและไวรัส ปล่อยน้ำเสียที่บำบัดไม่ดีอาจอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ในภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

I / E ของ LABs ในตัวอย่างตะกอนดินที่เก็บรวบรวมในโตเกียว, ไทย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, เวียดนาม, กัมพูชา, อินโดนีเซียและอินเดียอยู่ระหว่าง 1.2-6.0, 0.7-5.9, 0.7-4.8, 0.6-2.9 จาก 0.6 2.2, 0.8-1.7, 0.9-2.1 และ 0.5-2.1 ตามลำดับ (ตารางที่ 1, รูปที่ 5). ต่ำกว่าฉัน / E อัตราส่วนพบในภาคใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตะกอนเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในโตเกียว ฉัน / E อัตราส่วนในภาคใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตะกอนมีมากต่ำกว่าผู้ที่อยู่ในน้ำทิ้งที่สอง (3-5) และอยู่ใกล้กับผู้ที่อยู่ในน้ำเสียดิบ (B1) นี้แสดงให้เห็นสัญญาณที่เข้มข้น
ของน้ำเสียได้รับการรักษาหรือได้รับการปฏิบัติอย่างไม่พอเพียงลงไปในน้ำอันเนื่องมาจากข้อบกพร่องของโรงบำบัดน้ำเสียและการจัดการไม่เพียงพอของพืช นอกจากนี้ล้นของ
น้ำเสียที่เกิดจากฝนตกบ่อยและหนักโดยธรรมชาติในเขตร้อนชื้นส่วนช่วยในการป้อนข้อมูลของน้ำเสียได้รับการรักษาสภาพแวดล้อมในน้ำ เพราะน้ำเสีย
ที่มีองค์ประกอบหลายอย่างที่เป็นพิษรวมทั้งเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคและไวรัสการปล่อยน้ำเสียได้รับการรักษาไม่ดีอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ในภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉัน / E ของห้องปฏิบัติการในการเก็บตัวอย่างตะกอนดินในโตเกียว ไทย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ เวียดนาม กัมพูชา อินโดนีเซีย และอินเดียอยู่ระหว่าง 1.2 ถึง 6.0 จาก 0.7 ล้าน จากร้อยละ 4.8 จาก 2.9 จาก 0.6 , 0.6 0.8 2.2 , 1.7 , จาก 0.9 ถึง 2.1 และ จาก 0.5 ถึง 2.1 ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 ภาพที่ 5 )ล่างฉัน / E ที่พบในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตะกอนเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในโตเกียว ฉัน / E ในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตะกอนดินต่ำกว่าในน้ำทิ้งระดับ 3 – 5 ) ใกล้ พวกกากดิบ ( B1 ) นี้บ่งชี้ว่าข้อมูล
เข้มข้นของดิบไม่เพียงพอที่จะรักษา หรือสิ่งปฏิกูลลงในน้ำเนื่องจากการขาดของพืชและการจัดการสิ่งปฏิกูลการรักษาไม่เพียงพอของพืช นอกจากนี้ ล้น
สิ่งปฏิกูลที่เกิดจากบ่อย และฝนตกหนักในสภาพภูมิอากาศเขตร้อนที่มีส่วนช่วยในการป้อนข้อมูลของสิ่งปฏิกูล เพื่อรักษาสภาพแวดล้อมทางน้ำ เพราะน้ำเสีย
ประกอบด้วยส่วนประกอบที่เป็นพิษมากมาย รวมทั้งเชื้อโรคแบคทีเรียและไวรัสออกจากน้ำเสียได้ถือว่าจะเป็นอันตรายกับสุขภาพของมนุษย์ในภูมิภาค .