BhopalBhopal is a city of nearly 70

Bhopal

Bhopal is a city of nearly 700,000 people in the middle of India. During the 1970s and 1980s, the American company Union Carbide had a large factory in Bhopal which made chemicals for industry and for farmers. Some of the chemicals that were made in Bhopal were insecticide, which kill insect, and some of them were extremely dangerous.

One of the chemicals, methyl isocyanate, was kept in special boxes under the ground. If the temperature was hotter than 38 •C, the methyl isocyanate would become a deadly gas and it would escape into the air.

In December 1984, workers were busy repairing the special boxes for the methyl isocyanate. But at eleven o'clock on the night of 2 December, one man noticed that the temperature of the methyl isocyanate was rising above 38 •C . He and several other workers tried to bring the temperature down, but it was too late. Just before one o'clock on the morning of 3 December, the deadly methyl isocyanate began to escape into the air.

Workers in the Union Carbide factory began to picnic. Their eyes were burning, and it was difficult to breathe. The clouds of deadly gas began to move silently through the night air, passing over the poorer parts of the city. Hundreds of the people died in their sleep. Homeless people who had been hoping to spend a warm night at the railway station continued to sleep, never to wake again. The station manager told a train driver not to stop at Bhopal. In this way he saved hundreds of lives before he himself died.

People living near the chemical factory thought that the end of the world had come. Thousands tried to escape from the city. In cars, in buses, by bicycle, or on flood, they moved as fast as they could away from the city of death. Their stomachs were sick, their eyes were blind,and they could not breathe. Many started the journey but never finished. Some escaped the city but then died a few hours later.

By seven o'clock that morning, 20,000 people had arrived at Hamidia hospital in Bhopal. But there were not enough medicines or doctors,and many people died while they were waiting. Survivors came to the front of the hospital where the bodies of the dead were placed, and searched for their loved ones.

Many other people never reached the hospital. Dead bodies of both animals and people lay all over the streets of the city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โบพอลโบพอลเป็นเมืองของคนเกือบ 700000 กลางอินเดีย ในช่วงทศวรรษ 1970 และทศวรรษ 1980 บริษัทอเมริกันยูเนียนคาร์ไบด์มีโรงงานขนาดใหญ่ในโบพาลที่ทำเคมีภัณฑ์ สำหรับอุตสาหกรรม และเกษตรกร ของสารเคมีที่เกิดขึ้นในโบพาลได้ยาฆ่าแมลง ที่ฆ่าแมลง และบางส่วนของพวกเขาอันตรายมาก สารเคมี methyl isocyanate อย่างใดอย่างหนึ่งถูกเก็บไว้ในกล่องพิเศษภายใต้พื้นดิน ถ้าอุณหภูมิร้อนกว่า 38 •C, methyl isocyanate จะกลายเป็น แก๊สอันตราย และมันจะหนีไปในอากาศในเดือน 1984 ธันวาคม แรงงานถูกซ่อมกล่องพิเศษสำหรับ methyl isocyanate ว่าง แต่ที่เอ็ดโมงในคืนเดือน 2 ธันวาคม ชายคนหนึ่งพบว่า อุณหภูมิของ methyl isocyanate ถูกเพิ่มขึ้นเหนือ 38 •C เขาและหลายคนอื่น ๆ พยายามนำอุณหภูมิ แต่ก็สายเกินไป ก่อนหนึ่งโมงในตอนเช้าของเดือน 3 ธันวาคม isocyanate methyl มฤตยูเริ่มหนีไปในอากาศ ผู้ปฏิบัติงานในโรงงานยูเนียนคาร์ไบด์เริ่มไปปิกนิก มีการเขียนตา และก็ยากที่จะหายใจ เมฆก๊าซอันตรายเริ่มเงียบ ๆ เลื่อนอากาศคืน ผ่านย่านต่าง ๆ ย่อม คนหลายร้อยคนเสียชีวิตในการนอนหลับของตน คนจรจัดที่มีหวังว่าจะใช้จ่ายคืนที่อบอุ่นที่สถานีรถไฟ ต่อการนอนหลับ ไม่เคยจะตื่นอีก ผู้จัดการสถานีบอกโปรแกรมควบคุมรถไฟไม่ให้หยุดที่โบพอล วิธีนี้ เขาบันทึกหลายร้อยชีวิตเขาเองตายก่อน คนที่อาศัยอยู่ใกล้โรงงานสารเคมีความคิดที่ได้มาสิ้นสุดของโลก หลายพันคนพยายามหนีออกจากเมือง ในรถ ในรถ ขี่จักรยาน หรือน้ำ ท่วม พวกเขาย้ายเป็นอย่างที่พวกเขาได้ห้องตาย Stomachs ของพวกเขาได้ป่วย ตาก็ตาบอด และพวกเขาสามารถหายใจ หลายคนเริ่มต้นการเดินทาง แต่ไม่เคยเสร็จ บางส่วนหลบหนีออกเมือง แต่แล้ว ตายไม่กี่ชั่วโมงต่อมา โดยเจ็ดโมง เช้าวัน 20000 คนมาถึงโรงพยาบาล Hamidia โบพอล แต่มีไม่เพียงพอยาหรือแพทย์ และคนจำนวนมากเสียชีวิตในขณะที่พวกเขาได้รอ ผู้รอดชีวิตมาถึงด้านหน้าของโรงพยาบาลที่ร่างกายของคนตายไว้ และค้นหาความรัก คนอื่น ๆ ไม่เคยถึงโรงพยาบาล ศพของทั้งสัตว์และคนวางทั่วถนนในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โภปาลโภปาลเป็นเมืองของเกือบ 700,000 คนในช่วงกลางของอินเดีย ในช่วงปี 1970 และ 1980, บริษัท อเมริกัน Union Carbide มีโรงงานขนาดใหญ่ในโภปาลซึ่งทำให้สารเคมีสำหรับอุตสาหกรรมและสำหรับเกษตรกร บางส่วนของสารเคมีที่ถูกสร้างขึ้นมาในโภปาลเป็นยาฆ่าแมลงซึ่งฆ่าแมลงและบางส่วนของพวกเขาอันตรายมาก. หนึ่งในสารเคมี, isocyanate เมทิลถูกเก็บไว้ในกล่องพิเศษภายใต้พื้นดิน ถ้าอุณหภูมิเป็นร้อนกว่า 38 •ซีเมธิล isocyanate จะกลายเป็นก๊าซร้ายแรงและมันจะหนีไปในอากาศ. ในเดือนธันวาคมปี 1984 คนงานกำลังยุ่งซ่อมกล่องพิเศษสำหรับ isocyanate เมธิล แต่ที่ 11:00 ในคืนวันที่ 2 ธันวาคมชายคนหนึ่งสังเกตเห็นว่าอุณหภูมิของ isocyanate เมธิลสูงขึ้นกว่า 38 • C เขาและคนอื่น ๆ อีกหลายพยายามที่จะนำมาอุณหภูมิลง แต่มันก็สายเกินไป ก่อนที่ 01:00 ในเช้าวันที่ 3 ธันวาคม, methyl isocyanate ร้ายแรงเริ่มที่จะหลบหนีไปในอากาศ. แรงงานในโรงงานคาร์ไบด์ยูเนี่ยนเริ่มไปปิกนิก สายตาของพวกเขาถูกไฟไหม้และมันก็เป็นเรื่องยากที่จะหายใจ เมฆก๊าซร้ายแรงเริ่มที่จะย้ายอย่างเงียบ ๆ ผ่านอากาศคืนผ่านส่วนที่ยากจนของเมือง หลายร้อยคนเสียชีวิตในการนอนหลับของพวกเขา คนไม่มีที่อยู่อาศัยที่ได้รับการหวังที่จะใช้จ่ายคืนอบอุ่นที่สถานีรถไฟยังคงนอนหลับไม่ตื่นอีกครั้ง ผู้จัดการสถานีบอกคนขับรถไฟที่จะไม่หยุดที่โภปาล ด้วยวิธีนี้เขาช่วยหลายร้อยชีวิตก่อนที่เขาจะเสียชีวิตตัวเอง. คนที่อาศัยอยู่ใกล้โรงงานสารเคมีที่คิดว่าการสิ้นสุดของโลกได้มา พันพยายามที่จะหลบหนีออกจากเมือง ในรถยนต์ในรถโดยจักรยานหรือน้ำท่วมพวกเขาย้ายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ห่างจากเมืองแห่งความตาย ท้องของพวกเขาป่วยตาเขาตาบอดและพวกเขาไม่สามารถหายใจ หลายคนเริ่มต้นการเดินทาง แต่ไม่เคยเสร็จ บางคนหนีเมือง แต่แล้วเสียชีวิตไม่กี่ชั่วโมงต่อมา. โดย 07:00 เช้าวันนั้น 20,000 คนได้เดินทางมาถึงที่โรงพยาบาล Hamidia ในโภปาล แต่มีไม่มากพอที่ยาหรือแพทย์และอีกหลายคนเสียชีวิตขณะที่พวกเขารอคอย รอดชีวิตมาถึงด้านหน้าของโรงพยาบาลที่ร่างกายของผู้ตายถูกวางไว้และหาคนที่รักของพวกเขา. คนอื่น ๆ อีกมากมายไม่ถึงโรงพยาบาล ศพของสัตว์ทั้งสองและคนที่วางทั่วทุกมุมถนนของเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โภปาล

โภปาล เป็นเมืองของคนเกือบ 700000 ในกลางของอินเดีย ในช่วงปี 1970 และ 1980 , บริษัท อเมริกัน ยูเนี่ยนคาร์ไบด์มีโรงงานขนาดใหญ่ในโภปาลที่ผลิตเคมีภัณฑ์สำหรับอุตสาหกรรมและเกษตรกร บางส่วนของสารเคมีที่ผลิตในโภปาลเป็นยาฆ่าแมลงที่ฆ่าแมลง และบางส่วนของพวกเขามีความอันตรายอย่างมาก

ของสารเคมีเมทิล ไอโซไซยาเนต ,ที่ถูกเก็บไว้ในกล่องพิเศษใต้พื้นดิน ถ้าอุณหภูมิร้อนกว่า 38 - C , เมทิล ไอโซไซยาเนตจะกลายเป็นก๊าซร้ายแรงและมันจะหนีเข้าไปในอากาศ

ในธันวาคม 2527 คนงานกำลังยุ่งอยู่กับการซ่อมกล่องพิเศษสำหรับเมทิล ไอโซไซยาเนต . แต่ที่ 11 นาฬิกาของคืนวันที่ 2 ธันวาคม คนหนึ่งสังเกตเห็นว่าอุณหภูมิของเมทิล ไอโซไซยาเนตเพิ่มขึ้นกว่า 38 - C .เขาและคนงานอีกหลายคนพยายามนำร้อนลงได้ แต่มันสายไปแล้ว ก่อนหนึ่งทุ่มในเช้าวันที่ 3 ธันวาคม , ไอโซไซยาเนตเมทิลมรณะเริ่มหนีเข้าไปในอากาศ

คนงานในโรงงานยูเนี่ยนคาร์ไบด์เริ่มปิคนิค สายตาของพวกเขาถูกเผาไหม้ และมันก็ยากที่จะหายใจ เมฆของก๊าซอันตรายเริ่มเดินเงียบๆผ่านคืนอากาศผ่านไปจนส่วนของเมือง หลายร้อยคน เสียชีวิตในการนอนหลับของพวกเขา คนจรจัดที่เคยหวังที่จะใช้จ่ายคืนอบอุ่นที่สถานีรถไฟยังคงนอนหลับไม่ตื่นอีก ผู้จัดการสถานีบอกคนขับรถไฟไม่หยุดที่โภปาล . ในวิธีนี้เขาช่วยหลายร้อยชีวิต ก่อนที่เขาจะตาย

ประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้โรงงานเคมีคิดว่าวาระสุดท้ายของโลกมาถึงแล้ว นับพันหนีออกจากเมือง ในรถยนต์ , รถโดยสาร , ด้วยจักรยาน หรือน้ำท่วม พวกเขาย้ายไปให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาจะออกจากเมืองแห่งความตาย ท้องป่วย ตาบอด และพวกเขาไม่อาจหายใจ หลายคนเริ่มการเดินทาง แต่ไม่เคยเสร็จบางคนหนีเมืองแต่แล้วเสียชีวิตไม่กี่ชั่วโมงต่อมา

โดยเจ็ดโมงเช้า ถึง 20 , 000 คน มีโรงพยาบาลใน hamidia โภปาล . แต่ไม่มียาเพียงพอ หรือแพทย์ และหลายคนเสียชีวิต ในขณะที่พวกเขากำลังรอ ผู้รอดชีวิตมาถึงหน้าโรงพยาบาลที่ศพของผู้ตายอยู่ และหาคนที่พวกเขารัก