Moreover, a comparison of Myanmar w

Moreover, a comparison of Myanmar with other countries suggests that there is still huge potential for raising the level of expenditures in priority areas by shifting the sectoral allocation of public expenditures (Table 2). In the education sector, for example, expenditures were around 3% to
4% of total public expenditures from 2008–2009 to 2011–2012 and currently account for 10% to 12% of total public expenditures. But neighboring countries spend 15%–25% of total government spending on education. Similarly, the health sector accounts for a much smaller share of public expenditures in Myanmar than in neighboring countries. By contrast, defense expenditures account for a much larger share of government expenditures than in most neighboring countries. Accordingly, the government can look to furthering its development priorities through a reallocation of public spending away from the unproductive sectors and security, and toward the social sectors and other priorities such as agriculture.
















Table 2: Cross-Country Comparison of Public Expenditures by Sector, 2011
(% of total public expenditures)

Cambodia Malaysia Myanmara Philippines Thailand
Agriculture 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91
Education 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24
Health 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46
Infrastructureb 1.12c 10.41 30.96 18.64 1.82
Defense 22.70 11.14 16.64 5.23 14.42
Otherd 48.78 46.79 43.07 54.28 50.15
Total 100.00 100.00 100.00 100.00 100.00
a In FY2014, education and health expenditure of Myanmar has increased to 11.08% and 6.3% of total public expenditure, respectively (Union Government of Myanmar 2014).
b Infrastructure includes transport, communication, electricity, gas, and water.
c Cambodia data exclude electricity, gas, and water.
d Others include industry, housing committee, social security and welfare, general public service, economic services, and others. Sources: ADB (2013a and 2013b), Union Government of Myanmar (2011 and 2012).

B. Balancing Capital and Recurrent Expenditures

Public expenditures can be categorized into capital and recurrent expenditures. Capital expenditures include expenses for building roads, bridges, universities, hospitals, and clinics, etc.; whereas, recurrent expenditures include wages and salaries, maintenance and repairs, interest payments, etc. As can be seen in Figure 2, Myanmar’s ratio of recurrent expenditures to GDP has been lower than that of neighbors, suggesting that further real growth in recurrent expenditures will be both feasible and desirable.


Figure 2: Cross-Country Comparison of Recurrent Expenditure,
2008–2011


25


20


15


10


5


0
2008 2009 2010 2011

Myanmar Bangladesh Cambodia
Lao PDR Philippines Thailand
Singapore
GDP = gross domestic product, Lao PDR = Lao People’s Democratic Republic.
Sources: IMF 2013; World Bank, World Development Indicators (accessed December 2014).


One critical component of recurrent expenditures is the resources needed to maintain infrastructure and run services. In this regard, infrastructure maintenance should receive high priority because the returns to adequately maintaining existing infrastructure will almost certainly exceed the returns to building new infrastructure. The other critical components of recurrent expenditures are wages and salaries, which have accounted for 20% to 30% of recurrent expenditures during 2007–
2013 and from 10% to 12% of total government expenditure (Table 3). It is estimated that general government employment (including employment in the military) totals about 2 million people, or about 3.8% of the population. The average wage or salary of a government employee is about 100,000 kyat per month and the wage compression ratio (measured by dividing the ninth decile to the first decile of public administration wages) is around 5. The government has increased wages substantially over the past couple of years and, with significant additional hiring planned, the wage bill is expected to increase further. The wage bill as a proportion of expenditures and revenues is still low by regional standards and public sector salaries are only beginning to approach levels in neighboring low-income countries. But international experience (Box 1) would strongly suggest that further major adjustments to wages and salaries should be undertaken as part of a medium-term reform program aimed at enhancing the overall effectiveness and efficiency of public sector employment and remuneration. It is noteworthy that while the ratio of government wages to GDP per capita in Myanmar is still relatively low compared with other low-income countries (1.3 compared with 1.9), total government employment3 as a percent of the total population is high relative to other low-income countries (3.8% compared with 1.1%), in part at least because of the large size of the military.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ การเปรียบเทียบของประเทศพม่ากับประเทศอื่น ๆ แนะนำว่า มีศักยภาพใหญ่ยังเพิ่มระดับของค่าใช้จ่ายในพื้นที่สำคัญโดยขยับการปันส่วนรายสาขาของรายจ่ายสาธารณะ (ตาราง 2) ในภาคการศึกษา ตัวอย่าง ค่าใช้จ่ายได้ประมาณ 3%4% ของรายจ่ายสาธารณะรวมจาก 2008 – 2009 2011-2012 และขณะนี้บัญชีสำหรับ 10% ถึง 12% ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด แต่ประเทศเพื่อนบ้านใช้ 15%-25% ของค่าใช้จ่ายในการศึกษารัฐบาลรวม ในทำนองเดียวกัน ภาคสุขภาพบัญชีสำหรับมากเล็กส่วนรายจ่ายสาธารณะในพม่ากว่าในประเทศเพื่อนบ้าน โดยคมชัด ค่าใช้จ่ายในการป้องกันบัญชีสำหรับหุ้นขนาดใหญ่ของรัฐบาลรายจ่ายมากกว่าในประเทศเพื่อนบ้านมากที่สุด รัฐบาลตาม สามารถดูการ furthering สำคัญของการพัฒนาผ่านการปันส่วนการใช้จ่ายสาธารณะภาคก่อและรักษาความปลอดภัย และ ต่อภาคสังคมและสำคัญอื่น ๆ เช่นเกษตรตารางที่ 2: เปรียบเทียบครอสคันทรีของรายจ่ายสาธารณะโดยภาค 2011(%ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด) กัมพูชามาเลเซีย Myanmara ฟิลิปปินส์ประเทศไทยเกษตร 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91ศึกษา 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24สุขภาพ 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46Infrastructureb c 1.12 10.41 30.96 18.64 1.82ป้องกัน 22.70 11.14 16.64 5.23 14.42Otherd 48.78 46.79 43.07 54.28 50.15รวม 100.00 100.00 100.00 100.00 100.00รายจ่ายใน FY2014 การศึกษา และสุขภาพของพม่าได้เพิ่มขึ้น 11.08% และ 6.3% ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด ตามลำดับ (ร่วมรัฐบาลของพม่า 2014)ขโครงสร้างพื้นฐานรวมถึงการขนส่ง สื่อสาร ไฟฟ้า แก๊ส และน้ำข้อมูลกัมพูชา c แยกไฟฟ้า แก๊ส และน้ำd ผู้อื่นรวมถึงอุตสาหกรรม คณะกรรมการหมู่บ้านจัดสรร สังคม และสวัสดิการ บริการสาธารณะทั่วไป เศรษฐกิจการบริการ และอื่น ๆ แหล่ง: ADB (2013a และ 2013b), รัฐบาลสหภาพพม่า (2011 และ 2012)เกิดดุลเงินทุนและค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำรายจ่ายสาธารณะสามารถแบ่งออกได้เงินทุนและค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำ ทุนค่าใช้จ่ายรวมค่าใช้จ่ายสำหรับการสร้างถนน สะพาน มหาวิทยาลัย โรง พยาบาล และคลินิก ฯลฯ ., ในขณะที่ เกิดซ้ำรายจ่ายรวมถึงค่าจ้าง และเงินเดือน บำรุงรักษา และซ่อมแซม ดอกเบี้ย ฯลฯ สามารถเห็นได้ในรูปที่ 2 อัตราส่วนค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำให้ GDP ของพม่าได้รับต่ำกว่าที่ของเพื่อนบ้าน การแนะนำจะมีค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำเติมจริงเติบโตเป็นไปได้ และต้องรูปที่ 2: เปรียบเทียบครอสคันทรีของรายจ่ายเกิดซ้ำ2008-201125201510502008 2009 2010 2011กัมพูชาพม่าบังคลาเทศลาวฟิลิปปินส์ไทยสิงคโปร์ GDP =ผลิตภัณฑ์ภายในประเทศรวม ลาว =สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวแหล่ง: IMF 2013 ธนาคารโลก โลกพัฒนาตัวบ่งชี้ (เข้าถึง 2557 ธันวาคม) ส่วนประกอบสำคัญหนึ่งของค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำเป็นทรัพยากรที่จำเป็นในการรักษาโครงสร้างพื้นฐาน และการเรียกใช้บริการ ในการนี้ บำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานควรรับความสำคัญสูงเนื่องจากแทนเพื่อรักษาโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่อย่างเพียงพอแน่นอนเกือบจะเกินกลับจะสร้างโครงสร้างพื้นฐานใหม่ อื่น ๆ สำคัญส่วนประกอบของรายจ่ายที่เกิดซ้ำค่าจ้างและเงินเดือน การบัญชีสำหรับ 20% ถึง 30% ของค่าใช้จ่ายที่เกิดซ้ำในช่วง 2007-2013 แล้ว จาก 10% เป็น 12% ของรายจ่ายรัฐบาลรวม (ตาราง 3) มีประเมินว่า งานรัฐบาลทั่วไป (รวมถึงจ้างทหาร) รวมประมาณ 2 ล้านคน หรือประมาณ 3.8% ของประชากร ค่าเฉลี่ยค่าจ้างหรือเงินเดือนของข้าราชการพลเรือนคือ ประมาณ 100000 kyat ต่อเดือน และอัตราการบีบอัดค่าจ้าง (วัด โดยแบ่ง decile เก้าไป decile แรกของค่าจ้างราชการ) คือ ประมาณ 5 รัฐบาลขึ้นค่าจ้างมากช่วงสองสามปีผ่านมา และ กับสำคัญเพิ่มเติมจ้างวางแผนไว้ รายการค่าจ้างคาดว่าจะเพิ่มเติม ส่วนค่าจ้างตามสัดส่วนของค่าใช้จ่ายและรายได้ยังคงต่ำ โดยมาตรฐานภูมิภาค และเงินเดือนภาครัฐเป็นเพียงเริ่มต้นวิธีการระดับประเทศใกล้เคียงแนซ์ แต่ประสบการณ์ต่างประเทศ (1 กล่อง) ขอแนะนำว่า ควรดำเนินการเพิ่มเติมหลักการปรับปรุงค่าจ้างและเงินเดือนเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการปฏิรูประยะกลางมุ่งเพิ่มประสิทธิภาพโดยรวมและประสิทธิภาพของการจ้างงานภาครัฐและกำหนดค่าตอบแทน เป็นที่น่าสังเกตว่า ในขณะที่อัตราส่วนของค่าจ้างรัฐบาลกับ GDP ต่อหัวในพม่ายังคงค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับอื่นๆ ประเทศแนซ์ (1.3 เมื่อเทียบกับ 1.9), รวม employment3 รัฐบาลเป็นร้อยละของประชากรที่สูงเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ แนซ์ (3.8% เมื่อเทียบกับ 1.1%), ในส่วนน้อยขนาดใหญ่ของทหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้การเปรียบเทียบพม่ากับประเทศอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่ายังมีศักยภาพมากสำหรับการยกระดับของค่าใช้จ่ายในพื้นที่ให้ความสำคัญโดยการขยับการจัดสรรการใช้จ่ายภาคสาธารณะของ (ตารางที่ 2) ในภาคการศึกษาเช่นค่าใช้จ่ายประมาณ 3% ถึง
4% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนรวม 2008-2009 เพื่อ 2011-2012 และในปัจจุบันคิดเป็นสัดส่วน 10% ถึง 12% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนโดยรวม แต่ประเทศเพื่อนบ้านใช้จ่าย 15% -25% ของการใช้จ่ายของรัฐบาลเกี่ยวกับการศึกษา ในทำนองเดียวกันการบัญชีภาคสุขภาพสำหรับหุ้นขนาดเล็กมากของค่าใช้จ่ายของประชาชนในพม่ากว่าในประเทศเพื่อนบ้าน ในทางตรงกันข้ามการป้องกันค่าใช้จ่ายบัญชีสำหรับหุ้นขนาดใหญ่มากของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลส่วนใหญ่กว่าในประเทศเพื่อนบ้าน ดังนั้นรัฐบาลสามารถมองไปที่การต่อไปจัดลำดับความสำคัญการพัฒนาผ่านการจัดสรรการใช้จ่ายของประชาชนออกไปจากภาคที่ไม่ก่อผลและการรักษาความปลอดภัยและต่อภาคสังคมและความสำคัญอื่น ๆ เช่นการเกษตร. ตารางที่ 2: เปรียบเทียบข้ามประเทศค่าใช้จ่ายสาธารณะโดยภาค 2011 (% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนทั้งหมด) กัมพูชามาเลเซียฟิลิปปินส์ Myanmara เกษตรกรรม 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91 การศึกษา 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24 สุขภาพ 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46 Infrastructureb 1.12c 10.41 30.96 18.64 1.82 กลาโหม 22.70 11.14 16.64 5.23 14.42 Otherd 48.78 46.79 43.07 54.28 50.15 รวม 100.00 100.00 100.00 100.00 100.00 ใน FY2014 การศึกษาและค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพของประเทศพม่าได้เพิ่มขึ้นถึง 11.08% และ 6.3% ของค่าใช้จ่ายของประชาชนรวมตามลำดับ (สหภาพรัฐบาลของพม่า 2014). โครงสร้างพื้นฐานขรวมถึงการขนส่ง, การสื่อสาร, ไฟฟ้า, ก๊าซและ น้ำ. คข้อมูลที่กัมพูชาไม่รวมการผลิตไฟฟ้าก๊าซและการประปา. d อื่น ๆ รวมถึงอุตสาหกรรมที่อยู่อาศัยคณะกรรมการประกันสังคมและสวัสดิการ, บริการประชาชนทั่วไปบริการทางเศรษฐกิจและอื่น ๆ แหล่งที่มา:. ADB (2013a และ 2013b) รัฐบาลสหภาพพม่า (ปี 2011 และ 2012) บี สมดุลทุนและค่าใช้จ่ายกำเริบค่าใช้จ่ายสาธารณะสามารถแบ่งออกเป็นทุนค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกและ ทุนค่าใช้จ่ายรวมค่าใช้จ่ายสำหรับการสร้างถนนสะพานมหาวิทยาลัยโรงพยาบาลและคลินิก ฯลฯ .; ในขณะที่ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกรวมถึงค่าจ้างและเงินเดือนการบำรุงรักษาและการซ่อมแซมการจ่ายดอกเบี้ยและอื่น ๆ ที่สามารถเห็นได้ในรูปที่ 2 อัตราส่วนของพม่าของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกต่อจีดีพีได้รับต่ำกว่าที่ของเพื่อนบ้านบอกว่าการเติบโตที่แท้จริงต่อไปในค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกจะ มีทั้งเป็นไปได้และเป็นที่น่าพอใจ. รูปที่ 2: เปรียบเทียบข้ามประเทศของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีก2,008-2,011 25 20 15 10 5 0 2008 2009 2010 2011 พม่าบังคลาเทศกัมพูชาลาวฟิลิปปินส์สิงคโปร์GDP = ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในลาว = ประชาธิปไตยประชาชนลาว . สาธารณรัฐแหล่งที่มา: กองทุนการเงินระหว่างประเทศ 2013; World Bank, ตัวชี้วัดการพัฒนาโลก (เข้าถึงธันวาคม 2014). หนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกเป็นทรัพยากรที่จำเป็นในการรักษาโครงสร้างพื้นฐานและการบริการที่ทำงาน ในการนี้การบำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานที่ควรได้รับการจัดลำดับความสำคัญสูงเนื่องจากผลตอบแทนเพียงพอที่จะบำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานที่มีเกือบจะแน่นอนจะเกินผลตอบแทนในการสร้างโครงสร้างพื้นฐานใหม่ ส่วนประกอบที่สำคัญอื่น ๆ ของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกเป็นค่าจ้างและเงินเดือนที่ได้คิดเป็น 20% ถึง 30% ของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอีกในช่วง 2007 ปี 2013 และจาก 10% เป็น 12% ของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลรวม (ตารางที่ 3) มันเป็นที่คาดว่าการจ้างงานภาครัฐทั่วไป (รวมถึงการจ้างงานในทางทหาร) รวมประมาณ 2 ล้านคนหรือประมาณ 3.8% ของประชากร ค่าจ้างเฉลี่ยหรือเงินเดือนของพนักงานของรัฐเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 100,000 จั๊ตต่อเดือนและอัตราการบีบอัดค่าจ้าง (วัดโดยการหารช่วงชั้นที่เก้าไปช่วงชั้นแรกของค่าจ้างการบริหารรัฐกิจ) ประมาณ 5. รัฐบาลได้เพิ่มขึ้นค่าจ้างอย่างมากในช่วงไม่กี่ที่ผ่านมา ปีที่ผ่านมาและกับการจ้างงานที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญการวางแผนการเรียกเก็บเงินค่าจ้างที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นอีก การเรียกเก็บเงินค่าจ้างเป็นสัดส่วนของค่าใช้จ่ายและรายได้ยังคงต่ำตามมาตรฐานในระดับภูมิภาคและเงินเดือนภาครัฐเป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะเข้าใกล้ระดับในประเทศที่มีรายได้ต่ำที่อยู่ใกล้เคียง แต่ประสบการณ์ระหว่างประเทศ (กล่อง 1) จะขอแนะนำให้ปรับเปลี่ยนที่สำคัญต่อไปค่าจ้างและเงินเดือนควรจะดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของโครงการปฏิรูประยะกลางมุ่งเป้าไปที่การเสริมสร้างประสิทธิภาพโดยรวมและความมีประสิทธิภาพของการจ้างงานภาครัฐและค่าตอบแทน เป็นที่น่าสังเกตว่าในขณะที่อัตราส่วนของค่าจ้างของภาครัฐต่อจีดีพีต่อหัวของประชากรในพม่ายังค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับประเทศที่มีรายได้ต่ำอื่น ๆ (1.3 เมื่อเทียบกับ 1.9) employment3 รัฐบาลรวมเป็นเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดเป็นญาติสูงอื่น ๆ ในระดับต่ำ ประเทศ -income (3.8% เมื่อเทียบกับ 1.1%) ในส่วนที่น้อยเพราะขนาดใหญ่ของทหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ การเปรียบเทียบของพม่ากับประเทศอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่ายังคงมีศักยภาพมากสำหรับการเพิ่มระดับของค่าใช้จ่ายในพื้นที่สำคัญ โดยเปลี่ยนการจัดสรรรายจ่ายภาคสาธารณะ ( ตารางที่ 2 ) ในภาคการศึกษา ตัวอย่างเช่น ค่าใช้จ่ายอยู่ประมาณ 3 %

4 % ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมดจาก 2008 – 2009 ถึง 2011 – 2012 และขณะนี้บัญชีสำหรับร้อยละ 10 ถึง 12 % ของรายจ่ายสาธารณะทั้งหมด แต่ประเทศเพื่อนบ้านใช้จ่าย 15% - 25% ของการใช้จ่ายของรัฐบาลทั้งหมดในการศึกษา ส่วนบัญชีภาคสุขภาพเป็นขนาดเล็กมากแบ่งรายจ่ายสาธารณะในพม่ามากกว่า ในประเทศเพื่อนบ้าน โดยความคมชัดค่าใช้จ่ายการป้องกันบัญชีสำหรับหุ้นขนาดใหญ่มากที่สุดในการใช้จ่ายของภาครัฐกว่าประเทศเพื่อนบ้าน ดังนั้นรัฐบาลสามารถดูเพื่อเลือกลำดับความสำคัญของการพัฒนาผ่านการจัดสรรของการใช้จ่ายสาธารณะห่างจากภาคมีผลและความมั่นคง และต่อภาคสังคม และสิทธิพิเศษอื่นๆ เช่น การเกษตร
















ตารางที่ 2 :การเปรียบเทียบข้ามประเทศรายจ่ายสาธารณะโดยภาค 2011
( % ของผลรวมรายจ่ายสาธารณะ )

myanmara กัมพูชามาเลเซียฟิลิปปินส์ไทย
การเกษตร 1.50 2.58 4.58 5.49 1.91
- 13.73 21.60 3.66 13.90 21.24
สุขภาพ 12.17 7.48 1.09 2.46 10.46
infrastructureb 1.12c 10.41 30.96 18.64 1.82
ป้องกัน 22.70 11.14 5.23
otherd 48.78 แร่ธาตุต่อมิลลิลิตรพบว่า 43.07 54.28 50.15
รวม 100.00 10000 100.00 100.00 100.00
ใน fy2014 การศึกษา และสาธารณสุข ด้านการศึกษาของอาเซียนเพิ่มขึ้นร้อยละ 6.3 % / รวมการใช้จ่ายของประชาชน ตามลำดับ ( รัฐบาลพม่า 2014 ) .
b โครงสร้างพื้นฐานรวมถึง การขนส่ง สื่อสาร ไฟฟ้า ก๊าซ และน้ำ .
ข้อมูล C กัมพูชารวมไฟฟ้า ก๊าซ และน้ำ
D คนอื่นรวมถึงอุตสาหกรรม คณะกรรมการหมู่บ้านประกันสังคมและสวัสดิการทั่วไป , การบริการสาธารณะ , บริการ , เศรษฐกิจ และคนอื่น ๆ แหล่งที่มา : ADB ( และที่มีมากกว่า 2013b ) สหภาพรัฐบาลพม่า ( 2555 )

b . ดุลเงินทุนและงบค่าใช้จ่าย

การใช้จ่ายสาธารณะ แบ่งเป็นทุนและงบรายจ่าย รายได้รวมค่าใช้จ่ายสำหรับการสร้างถนน สร้างสะพาน มหาวิทยาลัย โรงพยาบาล และคลินิกฯลฯ ส่วนค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นรวมถึงค่าจ้างและเงินเดือน , การบำรุงรักษาและการซ่อมแซม , ดอกเบี้ย , ฯลฯ ที่สามารถเห็นได้ในรูปที่ 2 ของพม่าที่อัตราส่วนของค่าใช้จ่ายการบริโภคต่อจีดีพีได้ต่ำกว่าเพื่อนบ้านบอกว่าการเจริญเติบโตที่แท้จริงในงบรายจ่ายเพิ่มเติม จะได้ทั้งความคุ้มค่าและพึงปรารถนา


รูปที่ 2 : ข้ามประเทศเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายเริบ
2008 – 2011


25


20







15 10
5


0
2008 2009 2010 2011

พม่า บังคลาเทศ กัมพูชา ลาว ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย

=
GDP ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศลาว = สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว .
ที่มา : กองทุนการเงินระหว่างประเทศ 2013 ; ธนาคารโลกดัชนีการพัฒนาโลก ( เข้าถึงธันวาคม 2014 )


หนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น คือ ทรัพยากรที่จำเป็นในการรักษาโครงสร้างพื้นฐานและบริการวิ่ง ในการนี้ บำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานควรได้รับความสำคัญมาก เพราะผลตอบแทนอย่างเพียงพอในการรักษาโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่เกือบแน่นอนจะเกินจะสร้างโครงสร้างใหม่วิกฤตและส่วนประกอบอื่น ๆของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นเป็นค่าจ้างและเงินเดือน ซึ่งคิดเป็น 20% ถึง 30% ของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในช่วง พ.ศ. 2550 –
2013 และจาก 10% เป็น 12% ของการใช้จ่ายของรัฐบาลทั้งหมด ( ตารางที่ 3 ) คาดว่าการจ้างงานภาครัฐทั่วไป ( รวมถึงการจ้างงานในทางทหาร ) รวมประมาณ 2 ล้านคน หรือประมาณ 3.8 % ของประชากรเฉลี่ยค่าจ้างหรือเงินเดือนของพนักงานของรัฐบาลเกี่ยวกับ 100000 จ๊าดต่อเดือนและค่าจ้างอัตราการบีบอัด ( วัดละหารดีกรีที่เก้ากับดีกรีแรกของการบริหารค่าจ้างสาธารณะ ) ประมาณ 5 รัฐบาลปรับขึ้นค่าจ้างมากกว่าสองสามปีที่ผ่านมา และด้วยกลุ่มเช่าวางแผน ค่าเหนื่อยที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นต่อไปค่าเหนื่อยตามสัดส่วนของรายจ่ายและรายได้ก็จะต่ำตามมาตรฐานในระดับภูมิภาคและเงินเดือนของภาครัฐเป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่จะเข้าใกล้ระดับใกล้เคียง น้อยประเทศแต่ประสบการณ์ระหว่างประเทศ ( ช่อง 1 ) จะขอแนะนำให้ว่า ต่อไปหลักปรับค่าจ้างและเงินเดือนควรดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของระยะกลางโครงการปฏิรูปมุ่งเสริมสร้างประสิทธิภาพโดยรวมและประสิทธิภาพของการจ้างงานและค่าตอบแทนภาคราชการเป็นที่น่าสังเกตว่า ในขณะที่อัตราส่วนของรัฐบาลค่าจ้างผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัวในพม่าจะยังคงต่ำเมื่อเทียบกับประเทศที่มีรายได้ต่ำ ๆ ( 1.3 เมื่อเทียบกับ 1.9 ) employment3 รัฐบาลรวมเป็นเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดสูงเมื่อเทียบกับประเทศที่มีรายได้ต่ำ ๆ ( 3.8% เมื่อเทียบกับ 1.1 % ) ในส่วนที่น้อยเพราะ ขนาดใหญ่ของทหาร