Instantly, the surrounding space se

Instantly, the surrounding space seemed to solidify. Following this, the spatial turbulence became noticeably gentler, and its intensity was gradually lessened to the level that it was fourteen hours ago.

As the hurricane swathing him died back down into a strong gale, Yun Che, who had always maintained a sitting posture within the spatial storm, suddenly slumped onto ground. As his body rapidly replenished his blood, he laid there taking big breaths. After a while, he reassumed his sitting posture with much difficulty. Without making a single motion, he concentrated intently and the injuries on his body began to recover.

Even though the spatial turbulence had subsided considerably, Yun Che’s absorption of nature’s energy had only slowed slightly. Within the gentler spatial turbulence, Yun Che used an hour to more or less recover from his wounds. And even though his profound energy was protecting him at the same time, it still recovered by half.

Yun Che opened his eyes, his gaze surveying the continuously distorting space, and he saw Jasmine looking at him expressionlessly. He took a deep breath and spoke between clenched teeth, “What… happened just now? Why did the spatial turbulence suddenly surge to such a terrifying extent?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันที พื้นที่โดยรอบดูเหมือนจะ แข็ง ต่อไปนี้ ความปั่นป่วนเชิงพื้นที่กลายเป็นภาพที่นุ่มนวลอย่างเห็นได้ชัด และค่อย ๆ ถูกแยกความเข้มของระดับที่มันเป็นสิบชั่วโมงเป็นพายุหมุน swathing เขาสงบกลับเข้าในแรงเกล Yun Che ใครมีเว่อร์ท่านั่งในภายในพายุอวกาศ จู่ ๆ slumped ลงบนพื้นดิน ขณะที่ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็วมีเติมเลือดของเขา เขาวางมีหายใจใหญ่ หลัง เขา reassumed ของเขาท่านั่ง ด้วยความยากลำบากมาก โดยไม่ทำการเคลื่อนไหวเดียว เขาเข้มข้นอย่างตั้งใจ และการบาดเจ็บในร่างกายของเขาเริ่มการกู้คืนแม้ว่าความปั่นป่วนเชิงพื้นที่ได้ลดลงอย่างมาก Yun Che ดูดซึมพลังงานของธรรมชาติมีเพียงชะลอตัวเล็กน้อย ภายในที่นุ่มนวลสำหรับปริภูมิความปั่นป่วน Yun Che ใช้ชั่วโมงการกู้คืนจากบาดแผลของเขามากหรือน้อย และแม้ว่าพลังงานที่ลึกซึ้งของเขาคือปกป้องเขาในเวลาเดียวกัน มันยังกู้คืนครึ่งหนึ่งYun Che เปิดตา สายตาของเขาสำรวจพื้นที่ปริมาณอย่างต่อเนื่อง และเขาเห็นมะลิมองว่าเขา expressionlessly เขาได้สูดลมหายใจลึก ๆ และซี่ระหว่างฟันกัด, "อะไร...เกิดขึ้นตอนนี้ ทำไมทำความปั่นป่วนเชิงพื้นที่ก็กระชากดังกล่าวในระดับที่น่ากลัว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันทีพื้นที่โดยรอบดูเหมือนจะแข็ง ต่อไปนี้ความวุ่นวายอวกาศกลายเป็นอ่อนโยนอย่างเห็นได้ชัดและความรุนแรงของมันก็ค่อย ๆ ลดลงไปถึงระดับที่ว่ามันเป็นสิบสี่ชั่วโมงที่ผ่านมา.

ในฐานะที่เป็นพายุเฮอริเคน swathing เขาเสียชีวิตกลับลงเป็นพายุที่แข็งแกร่ง Yun เจ๊ที่เคยมีการบำรุงรักษาท่านั่งภายใน พายุอวกาศก็ทรุดลงไปบนพื้น ในฐานะที่เป็นร่างกายของเขาอย่างรวดเร็วเติมเลือดของเขาเขามีวางหายใจใหญ่ หลังจากที่ในขณะที่เขา reassumed ท่านั่งของเขาด้วยความยากลำบากมาก โดยไม่มีการเคลื่อนไหวครั้งเดียวเขาจดจ่อตั้งใจและได้รับบาดเจ็บในร่างกายของเขาเริ่มที่จะกู้คืน.

แม้ว่าความวุ่นวายเชิงพื้นที่ได้ลดลงอย่างมากในการดูดซึม Yun เจ๊ของพลังงานธรรมชาติได้เพียงการชะลอตัวเล็กน้อย ภายในปั่นป่วนอวกาศอ่อนโยน Yun Che ใช้ชั่วโมงที่จะมากหรือน้อยกู้คืนจากบาดแผลของเขา และแม้ว่าพลังงานที่ลึกซึ้งของเขาได้รับการปกป้องเขาในเวลาเดียวกันก็ยังกู้คืนโดยครึ่งหนึ่ง.

Yun Che เปิดตาของเขาจ้องมองเขาสำรวจพื้นที่บิดเบือนอย่างต่อเนื่องและเขาเห็นจัสมินมองเขา expressionlessly เขาเอาหายใจลึก ๆ และพูดระหว่างฟัน clenched "สิ่งที่เกิดขึ้น ... แค่นี้? ทำไมวุ่นวายอวกาศจู่ ๆ ก็เพิ่มขึ้นดังกล่าวในระดับที่น่ากลัว? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้ทันที พื้นที่โดยรอบดูจะแข็ง . ต่อไปนี้ ความวุ่นวายพื้นที่กลายเป็นอ่อนโยนอย่างเห็นได้ชัด และความเข้มของมันก็ค่อยๆจืดจางไประดับที่มันตั้ง 14 ชั่วโมงที่ผ่านมาเป็นพายุเฮอริเคน swathing เขาเสียชีวิตหลังลงเกล แข็งแรง ยุนเช ที่มักจะรักษาท่านั่งเล่นภายในพายุอวกาศก็ทรุดตัวลงบนพื้น ขณะที่ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว เติมเลือดของเขา เขาวางตรงนั้นหายใจใหญ่ หลังจากที่ในขณะที่เขา reassumed ของเขานั่งท่าด้วยความยากลำบากมาก ไม่มีการเคลื่อนไหว เขาจดจ่ออย่างตั้งใจและการบาดเจ็บบนร่างกายของเขาเริ่มฟื้นตัวแม้ว่าความวุ่นวายพื้นที่ได้ลดลงอย่างมากของยุนเช การดูดกลืนพลังงานธรรมชาติมีเพียงจำนวนเล็กน้อย ภายในพื้นที่เบา ความวุ่นวาย ยุนเชใช้ชั่วโมงมากหรือน้อยจะหายจากบาดแผลของเขา และถึงแม้ว่าพลังงานที่ลึกซึ้งของเขาปกป้องเขา ในขณะเดียวกันก็ยังได้ครึ่งนึงยุนเชลืมตา สายตาของเขาสำรวจอย่างต่อเนื่องการบิดเบือนพื้นที่และเขาเห็นจัสมินมองเขา expressionlessly . เขาสูดหายใจลึกๆ และพูดกันฟันแน่น " . . . เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมจู่ๆความวุ่นวายพื้นที่กระชากไปเช่นขอบเขตที่น่ากลัว ? "