The term ‘management control’ is wi

The term ‘management control’ is widely used and shows substantial differences
of meaning. The term encompasses the use of tools for control purposes to
achieve organisational objectives (Malmi and Brown, 2008; and Ferreira and
Otley, 2009). Control is heavily based on management accounting information
(MAI) which is (normatively) designed to support decision making through
planning, budgeting, evaluation and reporting. The budget is an important
part of the control elements. Thus, according to a functionalist approach,
the management control process in public sector organisations is expected
to follow instrumental phases which describe strategic planning, budget
preparation, operating and measuring, and the last phase consists of reporting
and evaluation (the ideal control circle) (Anthony and Young, 2003). The last
phase should, according to management principles inspired by the New Public
Management (NPM) prescriptions, be based on quantitative measures provided
during the operation and activity phase (Hood, 1995; and Groot and Budding,
2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำว่า 'จัดการควบคุม' กันมาก และแสดงความแตกต่างที่พบความหมาย คำครอบคลุมการใช้เครื่องมือสำหรับการควบคุมการให้บรรลุวัตถุประสงค์ organisational (Malmi และ น้ำตาล 2008 และ Ferreira และOtley, 2009) ควบคุมมากขึ้นอยู่กับข้อมูลทางบัญชีการจัดการ(เชียงใหม่) (normatively) ซึ่งถูกออกแบบเพื่อสนับสนุนการตัดสินใจผ่านวางแผน จัดทำงบประมาณ ประเมินผล และการรายงาน งบประมาณเป็นสำคัญส่วนองค์ประกอบควบคุม ดังนั้น ตามวิธีการผลงานคาดว่ากระบวนการควบคุมการจัดการในองค์กรภาครัฐตามระยะที่บรรเลงซึ่งอธิบายถึงการวางแผนเชิงกลยุทธ์ งบประมาณเตรียมสอบ ปฏิบัติการ และการ วัด และขั้นตอนสุดท้ายประกอบด้วยรายงานและประเมินผล (วงควบคุมเหมาะ) (Anthony และหนุ่ม 2003) สุดท้ายระยะควร ตามหลักการบริหารงานมาใหม่สาธารณะจัดการ (NPM) สถานีตำรวจ วัดเชิงปริมาณที่ให้ตามในระหว่างการดำเนินการและขั้นตอนกิจกรรม (ฮูด 1995 และ Groot และครอบ ครอง2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่า' คือใช้กันอย่างแพร่หลายและแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของความหมาย The term ‘management control’ is widely used and shows substantial differences
of meaning. The term encompasses the use of tools for control purposes to
achieve organisational objectives (Malmi and Brown, 2008; and Ferreira and
Otley, 2009). Control is heavily based on management accounting information
(MAI) which is (normatively) designed to support decision making through
planning, budgeting, evaluation and reporting. The budget is an important
part of the control elements. Thus, according to a functionalist approach,
the management control process in public sector organisations is expected
to follow instrumental phases which describe strategic planning, budget
preparation, operating and measuring, and the last phase consists of reporting
and evaluation (the ideal control circle) (Anthony and Young, 2003). The last
phase should, according to management principles inspired by the New Public
Management (NPM) prescriptions, be based on quantitative measures provided
during the operation and activity phase (Hood, 1995; and Groot and Budding,
2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่า ' การจัดการ ' ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย และแสดงความแตกต่างอย่างมาก
ของความหมาย ระยะครอบคลุมการใช้เครื่องมือควบคุมวัตถุประสงค์เพื่อ
บรรลุวัตถุประสงค์องค์กร ( แมลมีสีน้ำตาล , 2008 ; และ Ferreira และ
otley , 2009 ) การควบคุมเป็นหนักขึ้นอยู่กับข้อมูลการบัญชีเพื่อการจัดการ
( เชียงใหม่ ) ซึ่งเป็น ( normatively ) ที่ออกแบบมาเพื่อสนับสนุนการตัดสินใจผ่าน
วางแผนงบประมาณการประเมินและการรายงาน งบประมาณเป็นส่วนสําคัญ
ขององค์ประกอบการควบคุม ดังนั้นตามคติคำนึงประโยชน์เป็นแนวทาง
การจัดการควบคุมกระบวนการในหน่วยงานภาครัฐคาดว่า
ตามขั้นตอนที่อธิบายเครื่องมือเชิงกลยุทธ์การวางแผน การเตรียมงบประมาณ
, การดำเนินการและการวัด และขั้นตอนสุดท้ายคือการรายงาน
และประเมินผล ( เวทย์คุมเหมาะ ) ( แอนโทนี่และหนุ่ม , 2003 ) ระยะสุดท้าย
ควรเป็นไปตามหลักการที่ได้รับแรงบันดาลใจจากการบริหารสาธารณสุข
ใหม่ ( NPM ) เกี่ยว ขึ้นอยู่กับมาตรการเชิงปริมาณให้
ระหว่างการผ่าตัดและกิจกรรมเฟส ( เครื่องดูดควัน , 1995 ; และ Groot รุ่น
และ , 2551 )