12. Future researchSeveral factors

12. Future research
Several factors affect the plant responses to M. sacchari injury such as the time of infestation (season and plant growth stage), duration of the infestation, environmental stresses (especially drought) and nutritional status of the host plant, which cumulatively affect the yield loss. The sugarcane aphid feeding at the basal leaves had a strong influence on mobility of mineral nutrients, amino compounds, and carbohydrates in the phloem. By feeding at these sites, M. sacchari alters the carbohydrate-partitioning patterns of sorghum, suggesting that infestation might alter sink-source relationships within the plant. Very few studies have investigated the impact of environmental factors on M. sacchari damage symptom development, which mostly depends on the initial aphid density colonized as well as the inherent plant resistance. Thus, the impact of abiotic factors such as temperature and photoperiod on the life history traits of M. sacchari needs to be investigated. Further, the contribution of weeds and the native vegetation to the sugarcane aphid population dynamics is not clearly known, although considered as a major factor influencing sorghum infestation. Diversity of natural enemies may vary within and among cultivar communities depending on a variety of factors including microclimate, prey density, annual changes in host plant species abundance, the timing and rate of migration and dispersal, and geographic location. The epidemiology of transmission of three persistent viruses transmitted by the sugarcane aphid has not been substantially investigated. Emphasis should be given on the population colonization at the seedling stage of sorghum because they may have greater impact affecting the growth and development of the crop.

The impact of natural enemies on sugarcane aphid populations in sorghum is not well understood. Quantification and predicting the impact of natural enemies, as a group or as individuals, has been difficult because of the many species involved. The natural enemies have a greater effect early in the season, since the increase per generation of the sugarcane aphid population early in the season is slow compared with late season increases. Comprehensive information needs to be generated on the population dynamics of M. sacchari and the factors that lead to rapid population buildup. Environmental factors are largely responsible for the initial decline in aphid levels following a summer outbreak ( Hall, 1987). Quantification of development rates of immatures, and potential population growth rates of the sugarcane aphid under different temperature regimes similar to those occurring in the post-rainy season sorghum niche in India would greatly aid in forecasting models. Drought and sugarcane aphid infestation are two factors that individually cause yield reduction in sorghum, but when they occur in succession results in a synergistic interaction between aphid infestation and predisposing the crop to drought stress. Field observations have indicated that aphid damage is greater when drought also occurs as a stress factor. The magnitude of plant damage to sorghum in relation to the density of M. sacchari as well as the stage of plant growth is not known. It may be that sorghum can recover and compensate for damage due to M. sacchari as has been observed by the feeding injury caused by S. flava in sorghum. Insect density relationships with yield loss are not available. It is not known, whether the sugarcane aphid injects a phytotoxin during feeding that degrades chloroplasts or the damage results from the plant's response to mechanical injury. As little is known about how aphids elicit these changes and the physiological mechanisms associated with injury, improving our understanding of how M. sacchari affects the sorghum plant physiology will be important in identifying new targets for aphid resistance in sorghum.

Cultural practices such as elimination of volunteer sorghum plants from the previous crop and the destruction of susceptible weedy hosts needs greater emphasis. Search for new sources of resistance is essential to diversify the genetic background. Identification of resistant sources in elite background as well as in parental lines in the development of hybrids, and knowledge on the mechanisms would greatly assist in developing cultivars with stable sources of resistance to the sugarcane aphid, under high yield background. Combinations of different categories have effects that may be more beneficial and compatible in trophic interactions than the effect of individual components of resistance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

12. การวิจัยในอนาคตหลาย ๆ ปัจจัยมีผลต่อการตอบสนองของพืชการบาดเจ็บ sacchari เมตรเวลารบกวน (ฤดูกาลและพืชเจริญเติบโตระยะ) ระยะเวลาของการรบกวน สิ่งแวดล้อมความเครียด (โดยเฉพาะอย่างยิ่งภัยแล้ง) และโภชนาการของโฮสต์ ซึ่งมีผลต่อการสูญเสียผลผลิต cumulatively Aphid อ้อยอาหารที่ใบโรคมีอิทธิพลในการเคลื่อนที่ ของสารอาหารแร่ธาตุ สารอะมิโน คาร์โบไฮเดรตในเปลือกชั้นใน โดยอาหารที่ไซต์เหล่านี้ sacchari เมตรเปลี่ยนแปลงรูปแบบการแบ่งพาร์ทิชันคาร์โบไฮเดรตของข้าวฟ่าง แนะนำรบกวนอาจเปลี่ยนแหล่งรับความสัมพันธ์ภายในโรงงาน การศึกษาน้อยมากได้ตรวจสอบผลกระทบของปัจจัยแวดล้อมม. sacchari หายอาการพัฒนา ซึ่งส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับความหนาแน่นเริ่มต้น aphid ยึดครองและต่อต้านพืชโดยธรรมชาติ ดังนั้น ผลกระทบของปัจจัย abiotic อุณหภูมิและช่วงแสงในลักษณะประวัติชีวิตของ sacchari เมตรต้องถูกตรวจสอบ เพิ่มเติม สัดส่วนของวัชพืชและพืชพื้นเมืองการเปลี่ยนแปลงประชากร aphid อ้อยไม่ชัดเจนทราบ แต่ถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการทำลายข้าวฟ่าง ความหลากหลายของศัตรูธรรมชาติอาจแตกต่างกันภายใน และ ระหว่างชุมชน cultivar ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยรวมถึง microclimate กลุ่มเป้าหมายความหนาแน่น เปลี่ยนแปลงประจำปีในโฮสต์พืชสายพันธุ์ความอุดมสมบูรณ์ ระยะเวลา และอัตราการโยกย้าย dispersal และที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ระบาดวิทยาของการส่งผ่านไวรัสแบบที่สามที่ส่ง โดย aphid อ้อยได้ไม่ถูกมากตรวจสอบ ควรได้รับการเน้นบนสนามประชากรในขั้นแหล่งของข้าวฟ่างเนื่องจากอาจมีผลกระทบมากขึ้นส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตและพัฒนาของพืชผลไม่ดีเข้าใจผลกระทบของศัตรูธรรมชาติในประชากร aphid อ้อยในข้าวฟ่าง นับและผลกระทบของศัตรูธรรมชาติ เป็นกลุ่ม หรือ เป็นราย บุคคล การคาดการณ์ได้ยากเนื่องจากหลายชนิดเกี่ยวข้อง ศัตรูธรรมชาติมีผลมากในช่วงฤดูกาล เพิ่มต่อสร้างประชากร aphid อ้อยในช่วงต้นฤดูเป็นช้าเมื่อเทียบกับการเพิ่มขึ้นในช่วงปลายฤดู ข้อมูลที่ครอบคลุมต้องสร้างการเปลี่ยนแปลงประชากรม. sacchari และปัจจัยที่นำไปสู่ความรู้ประชากรอย่างรวดเร็ว ปัจจัยแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่ชอบการเริ่มต้นลดลงในระดับ aphid ต่อระบาดฤดูร้อน (ฮอลล์ 1987) นับอัตราการพัฒนาของ immatures และอัตราการขยายตัวประชากรมีศักยภาพของ aphid อ้อยภายใต้ระบอบอุณหภูมิแตกต่างกันคล้ายกับที่เกิดขึ้นในโพรงข้าวฟ่างหลังฝนในอินเดียจะมากช่วยในการคาดการณ์ที่แบบจำลอง ภัยแล้งและอ้อย aphid รบกวนมีสองปัจจัยที่ทำให้แต่ละผลผลิตลดลงในข้าวฟ่าง แต่เมื่อพวกเขาเกิดผลโต้ตอบพลังระหว่างรบกวน aphid predisposing พืชผลความเครียดภัยแล้งอย่างต่อเนื่อง สังเกตฟิลด์ได้บ่งชี้ว่า ความเสียหายของ aphid เมื่อภัยแล้งเกิดขึ้นยังเป็นปัจจัยที่มีความเครียดมากกว่า ไม่มีเรียกขนาดของความเสียหายข้าวฟ่างเกี่ยวกับความหนาแน่นของ sacchari เมตรเป็นระยะพืชเจริญเติบโตของพืช มันอาจจะให้ข้าวฟ่างสามารถกู้คืน และชดเชยความเสียหายเนื่องจาก sacchari เมตรมีการตรวจสอบ โดยการบาดเจ็บให้อาหารเกิดจาก S. เฟลว่าในข้าวฟ่าง ไม่มีความสัมพันธ์ความหนาแน่นของแมลง มีการสูญเสียผลผลิต ไม่ทราบ ว่า aphid อ้อย injects ตัว phytotoxin ในระหว่างการให้อาหารที่เสื่อม chloroplasts หรือผลเสียจากการตอบสนองของพืชการบาดเจ็บทางกล เป็นเพียงเล็กน้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับวิธี aphids บอกการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้และกลไกสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ ปรับปรุงความเข้าใจของเราว่า sacchari เมตรมีผลต่อสรีรวิทยาของพืชข้าวฟ่างจะมีความสำคัญในการระบุเป้าหมายใหม่สำหรับต้านทาน aphid ในข้าวฟ่างปฏิบัติวัฒนธรรมกำจัดพืชข้าวฟ่างอาสาจากพืชก่อนและทำลายวัชพืชโฮสต์ไวต่อความต้องการเน้นมากกว่า หาแหล่งใหม่ต้านสำคัญมากมายที่อยู่เบื้องหลังทางพันธุกรรมได้ รหัสแหล่งทนยอดเบื้องหลังเช่นในบรรทัดโดยผู้ปกครองในการพัฒนาลูกผสม และความรู้ในกลไกจะมากให้ความช่วยเหลือในการพัฒนาพันธุ์กับแหล่งมั่นคงทนต่อ aphid อ้อย ภายใต้พื้นหลังผลตอบแทนสูง ชุดของประเภทที่แตกต่างมีผลที่อาจเป็นประโยชน์มากขึ้น และเข้าในโต้ตอบ trophic กว่าผลของแต่ละส่วนประกอบของความต้านทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

12.
การวิจัยในอนาคตมีหลายปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการตอบสนองของพืชที่จะได้รับบาดเจ็บเมตรsacchari เช่นเวลาของการรบกวน (ฤดูกาลและขั้นตอนการเจริญเติบโตของพืช) ในช่วงระยะเวลาของการรบกวนที่เน้นสิ่งแวดล้อม (โดยเฉพาะภัยแล้ง) และภาวะโภชนาการของพืชที่สะสม ส่งผลกระทบต่อการสูญเสียผลผลิต อ้อยให้อาหารเพลี้ยที่โคนใบมีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวของสารอาหารแร่ธาตุสารอะมิโนและคาร์โบไฮเดรตใน phloem โดยการให้อาหารที่เว็บไซต์เหล่านี้เอ็ม sacchari เปลี่ยนแปลงรูปแบบคาร์โบไฮเดรตแบ่งพาร์ทิชันของข้าวฟ่างบอกรบกวนที่อาจเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ที่อ่างล้างจานที่มาภายในโรงงาน การศึกษาน้อยมากมีการศึกษาผลกระทบของปัจจัยแวดล้อมในการพัฒนาเอ็ม sacchari อาการความเสียหายซึ่งส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับความหนาแน่นของเพลี้ยเริ่มต้นอาณานิคมเช่นเดียวกับพืชต้านทานโดยธรรมชาติ ดังนั้นผลกระทบของปัจจัย abiotic เช่นอุณหภูมิและแสงในลักษณะประวัติชีวิตของเอ็ม sacchari ที่จะต้องมีการตรวจสอบ นอกจากนี้การมีส่วนร่วมของวัชพืชและพืชพื้นเมืองประชากรอ้อยเพลี้ยไม่เป็นที่รู้จักอย่างชัดเจนแม้จะถือเป็นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการรบกวนข้าวฟ่าง ความหลากหลายของศัตรูธรรมชาติอาจแตกต่างกันภายในและระหว่างชุมชนพันธุ์ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงปากน้ำ, ความหนาแน่นของเหยื่อการเปลี่ยนแปลงประจำปีในความอุดมสมบูรณ์ของพืชโฮสต์ชนิดระยะเวลาและอัตราการย้ายถิ่นและการกระจายและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ระบาดวิทยาของการส่งสามไวรัสถาวรส่งโดยเพลี้ยอ้อยยังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างมีนัยสำคัญ เน้นควรจะได้รับในการล่าเมืองขึ้นของประชากรในขั้นตอนของต้นกล้าข้าวฟ่างเพราะพวกเขาอาจจะมีผลกระทบมากขึ้นส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตและการพัฒนาของพืช. ผลกระทบของศัตรูธรรมชาติในประชากรเพลี้ยอ้อยข้าวฟ่างไม่เข้าใจ ปริมาณและการคาดการณ์ผลกระทบของศัตรูธรรมชาติที่เป็นกลุ่มหรือเป็นบุคคลที่ได้รับยากเพราะหลายชนิดที่เกี่ยวข้อง ศัตรูธรรมชาติที่มีผลกระทบในช่วงต้นฤดูกาลมากขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นต่อรุ่นของประชากรอ้อยเพลี้ยในช่วงต้นฤดูกาลที่มีการชะลอตัวเมื่อเทียบกับการเพิ่มขึ้นในช่วงปลายฤดูกาล ข้อมูลที่ครอบคลุมความต้องการที่จะสร้างขึ้นในการเปลี่ยนแปลงประชากรเมตร sacchari และปัจจัยที่นำไปสู่การเจริญเติบโตของประชากรอย่างรวดเร็ว ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบในการลดลงครั้งแรกในระดับเพลี้ยต่อไปนี้การระบาดของโรคในช่วงฤดูร้อน (ฮอลล์ 1987) ปริมาณของอัตราการพัฒนาของ immatures และอัตราการเติบโตของประชากรที่มีศักยภาพของเพลี้ยอ้อยภายใต้ระบอบการปกครองที่แตกต่างกันอุณหภูมิคล้ายกับที่เกิดขึ้นในฤดูฝนหลังช่องข้าวฟ่างในอินเดียอย่างมากจะช่วยในรูปแบบการพยากรณ์ ภัยแล้งและเพลี้ยรบกวนอ้อยมีสองปัจจัยที่ก่อให้เกิดรายบุคคลในการลดผลผลิตข้าวฟ่าง แต่เมื่อพวกเขาเกิดขึ้นในผลการสืบทอดในการมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างลงตัวระหว่างการทำลายเพลี้ยและ predisposing พืชความเครียดภัยแล้ง สังเกตได้ชี้ให้เห็นว่าเกิดความเสียหายเพลี้ยเป็นมากขึ้นเมื่อภัยแล้งที่เกิดขึ้นยังเป็นปัจจัยความเครียด ขนาดของความเสียหายของพืชเพื่อข้าวฟ่างในความสัมพันธ์กับความหนาแน่นของเอ็ม sacchari เช่นเดียวกับขั้นตอนของการเจริญเติบโตของพืชที่ไม่เป็นที่รู้จัก มันอาจจะเป็นข้าวฟ่างที่สามารถกู้คืนและชดเชยความเสียหายเนื่องจากการ sacchari เมตรตามที่ได้รับการปฏิบัติจากการบาดเจ็บการให้อาหารที่เกิดจากเอสเฟรวาในข้าวฟ่าง ความสัมพันธ์กับความหนาแน่นของแมลงสูญเสียผลผลิตจะไม่สามารถใช้ได้ มันไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นเพลี้ยอ้อยอัดฉีด phytotoxin ในระหว่างการให้อาหารที่ลดคลอโรพลาหรือความเสียหายผลที่ได้จากการตอบสนองของพืชจะได้รับบาดเจ็บกล ในฐานะที่เป็นที่รู้จักกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับวิธีเพลี้ยล้วงเอาการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้และกลไกทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการได้รับบาดเจ็บในการปรับปรุงความเข้าใจของเราวิธีเอ็ม sacchari มีผลต่อสรีรวิทยาของพืชข้าวฟ่างจะมีความสำคัญในการระบุเป้าหมายใหม่สำหรับการต้านทานเพลี้ยในข้าวฟ่าง. การปฏิบัติทางวัฒนธรรมเช่นการกำจัดของ พืชข้าวฟ่างอาสาสมัครจากการเพาะปลูกก่อนหน้านี้และการทำลายของเจ้าภาพผอมโซไวต่อความต้องการที่สำคัญมากขึ้น ค้นหาแหล่งใหม่ของความต้านทานเป็นสิ่งจำเป็นที่จะกระจายพื้นหลังทางพันธุกรรม บัตรประจำตัวของแหล่งที่มาทนในพื้นหลังที่ยอดเยี่ยมเช่นเดียวกับในสายของผู้ปกครองในการพัฒนาลูกผสมและความรู้เกี่ยวกับกลไกอย่างมากจะช่วยในการพัฒนาสายพันธุ์ที่มีแหล่งที่มาที่มั่นคงของความต้านทานต่อเพลี้ยอ้อยภายใต้พื้นหลังให้ผลตอบแทนสูง การรวมกันของประเภทที่แตกต่างกันมีผลกระทบที่อาจจะเป็นประโยชน์มากขึ้นและเข้ากันได้ในการติดต่อโภชนากว่าผลของแต่ละองค์ประกอบของความต้านทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

12 .
การวิจัยในอนาคตหลายปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อพืชการตอบสนองต่อ ม. sacchari การบาดเจ็บเช่นเวลาของการรบกวน ( ฤดูกาลและระยะการเจริญเติบโตของพืช ) ระยะเวลาที่มา เน้นสิ่งแวดล้อม ( โดยเฉพาะฤดูแล้ง ) และภาวะโภชนาการของโฮสต์พืช ซึ่งมีผลต่อการสูญเสียผลผลิตสามารถขยาย .เพลี้ยอ่อนอ้อยป้อนที่โคนใบมีอิทธิพลที่แข็งแกร่งในการเคลื่อนย้ายสารอาหาร เกลือแร่ และกรดอะมิโนสารคาร์โบไฮเดรตในโฟลเ . โดยให้อาหารที่เว็บไซต์เหล่านี้ . sacchari เปลี่ยนแปลงคาร์โบไฮเดรตแบ่งรูปแบบของข้าวฟ่าง บอกว่ามาอาจเปลี่ยนความสัมพันธ์แหล่งจมภายในโรงงานการศึกษาน้อยมากได้ศึกษาผลกระทบของปัจจัยแวดล้อมในการพัฒนาอาการความเสียหายม. sacchari ซึ่งส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับความหนาแน่น เพลี้ยอ่อนเริ่มต้นเมืองขึ้นเช่นเดียวกับความต้านทานโดยธรรมชาติพืช ดังนั้น ผลกระทบของปัจจัยเช่นอุณหภูมิและช่วงแสง การทดลองในประวัติชีวิตของ ม. sacchari ) จะต้องได้รับการสอบสวน เพิ่มเติมบทบาทของวัชพืชและพืชพื้นเมืองกับเพลี้ยอ่อนอ้อยพลวัตประชากรไม่ได้อย่างชัดเจนว่า แม้จะถือว่าเป็นปัจจัยหลักที่มีอิทธิพลต่อข้าวฟ่างระบาด ความหลากหลายของศัตรูธรรมชาติอาจแตกต่างกันในส่วนชุมชนขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยรวมทั้ง จุลภูมิอากาศ ความหนาแน่นของเหยื่อ , การเปลี่ยนแปลงในพืชเป็นเจ้าภาพปีเป็นอันมากระยะเวลาและอัตราการอพยพและการแพร่กระจาย และที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ระบาดวิทยาของการส่งไวรัส ส่ง 3 แบบถาวร โดยเพลี้ยอ่อนอ้อยยังไม่ได้ถูกตรวจสอบอย่างเต็มที่ ควรเน้นให้ประชากรของอาณานิคมที่เวทีของข้าวฟ่าง เพราะพวกเขาอาจมีมากกว่าผลกระทบที่มีผลต่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการของพืช .

ผลกระทบต่อศัตรูธรรมชาติในประชากรเพลี้ยอ่อนอ้อยในข้าวฟ่างไม่เข้าใจ . ปริมาณและคาดการณ์ผลกระทบของศัตรูธรรมชาติ เป็นกลุ่ม หรือเป็นบุคคลที่ได้ยากเนื่องจากหลายชนิดที่เกี่ยวข้อง ศัตรูธรรมชาติ มีลักษณะพิเศษที่มากกว่าในช่วงต้นฤดูกาลเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของประชากรต่อรุ่นเพลี้ยอ่อนอ้อยในช่วงต้นฤดูกาลช้าเมื่อเทียบกับการเพิ่มขึ้นของปลายฤดู ข้อมูลที่ครอบคลุมความต้องการที่จะถูกสร้างขึ้นในการเปลี่ยนแปลงของประชากร ม. sacchari และปัจจัยที่นำไปสู่ buildup ของประชากรอย่างรวดเร็วปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบสำหรับเริ่มต้นลดลงในระดับต่อไปนี้ เพลี้ยระบาดในฤดูร้อน ( Hall , 1987 ) ปริมาณของการพัฒนาอัตรา immatures ศักยภาพและอัตราการเติบโตของประชากรของเพลี้ยอ่อนอ้อย ภายใต้ระบบอุณหภูมิที่แตกต่างกันคล้ายกับที่เกิดขึ้นในการโพสต์ฤดูฝนข้าวฟ่างโพรงในอินเดียอย่างมากจะช่วยในการพยากรณ์แบบภัยแล้งและเพลี้ยอ่อนอ้อยมาเป็น 2 ปัจจัย คือ บุคคล เพราะลดผลผลิตข้าวฟ่าง แต่เมื่อพวกเขาเกิดขึ้นในการทดแทนการส่งเสริมการระบาดเพลี้ย และระหว่างมีการเพาะปลูกเพื่อแล้ง . ด้านการสังเกตพบว่าเพลี้ยความเสียหายมากขึ้นเมื่อความแห้งแล้งเกิดขึ้นเป็นปัจจัยความเครียดขนาดของความเสียหายพืชข้าวฟ่างในความสัมพันธ์กับความหนาแน่นของ sacchari รวมทั้งระยะของการเจริญเติบโตของพืชที่ไม่เป็นที่รู้จัก . มันอาจเป็นได้ว่า ข้าวฟ่างสามารถกู้คืนและชดเชยความเสียหายเนื่องจากม. sacchari ที่ได้รับการตรวจสอบโดยการให้การบาดเจ็บที่เกิดจาก S . flava ในข้าวฟ่าง แมลงมีความสัมพันธ์กับการสูญเสียผลผลิตจะไม่สามารถใช้ได้ มันไม่เป็นที่รู้จักว่า เพลี้ยอ่อนอ้อยฉีดเป็น phytotoxin ขณะให้อาหารที่บั่นทอนคลอโรพลาสต์หรือความเสียหายจากผลของพืช การตอบสนองต่อกลไกการบาดเจ็บ ที่เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีเพลี้ยกระตุ้นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้และกลไกทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ เพิ่มความเข้าใจของเราว่าม.sacchari มีผลต่อสรีรวิทยาพืชข้าวฟ่างจะสำคัญในการกำหนดเป้าหมายใหม่ต้านทานเพลี้ยในข้าวฟ่าง

วัฒนธรรมการปฏิบัติ เช่น การเป็นอาสาสมัครข้าวฟ่างพืชจากพืชและการทำลายของเดิมต่อวัชพืช เจ้าภาพต้องการเน้น . ค้นหาแหล่งใหม่ของความต้านทานเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเปลี่ยนพื้นหลังทางพันธุกรรมการระบุแหล่งที่มาป้องกันในพื้นหลังยอดเช่นเดียวกับในสายพันธุ์พ่อแม่ในการพัฒนาสายพันธุ์ และความรู้ในกลไกอย่างมากจะช่วยในการพัฒนาพันธุ์ที่มีแหล่งมั่นคงของความต้านทานต่อเพลี้ยอ่อนอ้อย ภายใต้พื้นหลังที่ให้ผลผลิตสูงชุดของประเภทที่แตกต่างกันมีลักษณะพิเศษที่อาจจะมีประโยชน์มากขึ้นและเข้ากันได้ในปฏิสัมพันธ์ครั้ง มากกว่าผลของแต่ละองค์ประกอบของความต้านทาน