- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
THE REALITYThere is nothing wrong w
THE REALITY
There is nothing wrong with management theory; it can be useful, even in a crisis.
The problem is how to apply it. In the circus we call the hospitality industry, nothing
comes in neat and tidy packages. Managers seldom have control over the shape of
their day. The situation changes every 20 to 48 seconds; you blink and the unexpected
usually happens. In a foodservice operation, you are manufacturing, selling, and delivering
a product, all within minutes. In a hotel you may have 5,000 customers one
day and 500 the next. You deal with your superiors, you deal with your subordinates,
and you deal with your guests, all coming at you from different directions. Salespeople,
deliveries, inspectors, customer complaints, and applicants for jobs interrupt you. You
are likely to have only a few seconds available when you make many important
decisions. Figure 1.6 shows the interactions of a supervisor.
In such circumstances managers usually react to situations rather than acting on
them according to a preconceived plan plotted out in the quiet of an office. Managing
becomes the ability to adjust actions and decisions to given situations according to
the demands of those situations. It is a flex style of management, calling upon theory,
experience, and talent. It is a skill that cannot be taught but has to be developed in
supervised experience on the job. It means doing what will be most effective in terms
of the three elements involved: the situation, your workers, and yourself. It means
developing techniques and applying principles of management in ways that work for
you.
The fact is that most textbooks on management were written to be read by MBA
students headed for middle-management jobs in large corporations, and they do not
often address the problems of the small individual enterprise, the supervisor of hourly
workers, and the nitty-gritty of managing production and service. They also don’t
always address the art of managing people. According to a survey by the Center for
Creative Leadership, a research firm in Greensboro, North Carolina, poor interpersonal
skills represent the single biggest reason that managers fail. Managers who fail
are often poor listeners, can’t stimulate their employees, don’t give and take criticism
well, and avoid conflict. Managers need to learn how to manage people, just as you
do, through supervised experience on the job. They must learn how to convert classroom
theories into practical applications that are accepted by the people they supervise.
No one can teach you; it is theory, then practice, then experience.
FIGURE 1.6 The interactions of a supervisor.
There is nothing wrong with management theory; it can be useful, even in a crisis.
The problem is how to apply it. In the circus we call the hospitality industry, nothing
comes in neat and tidy packages. Managers seldom have control over the shape of
their day. The situation changes every 20 to 48 seconds; you blink and the unexpected
usually happens. In a foodservice operation, you are manufacturing, selling, and delivering
a product, all within minutes. In a hotel you may have 5,000 customers one
day and 500 the next. You deal with your superiors, you deal with your subordinates,
and you deal with your guests, all coming at you from different directions. Salespeople,
deliveries, inspectors, customer complaints, and applicants for jobs interrupt you. You
are likely to have only a few seconds available when you make many important
decisions. Figure 1.6 shows the interactions of a supervisor.
In such circumstances managers usually react to situations rather than acting on
them according to a preconceived plan plotted out in the quiet of an office. Managing
becomes the ability to adjust actions and decisions to given situations according to
the demands of those situations. It is a flex style of management, calling upon theory,
experience, and talent. It is a skill that cannot be taught but has to be developed in
supervised experience on the job. It means doing what will be most effective in terms
of the three elements involved: the situation, your workers, and yourself. It means
developing techniques and applying principles of management in ways that work for
you.
The fact is that most textbooks on management were written to be read by MBA
students headed for middle-management jobs in large corporations, and they do not
often address the problems of the small individual enterprise, the supervisor of hourly
workers, and the nitty-gritty of managing production and service. They also don’t
always address the art of managing people. According to a survey by the Center for
Creative Leadership, a research firm in Greensboro, North Carolina, poor interpersonal
skills represent the single biggest reason that managers fail. Managers who fail
are often poor listeners, can’t stimulate their employees, don’t give and take criticism
well, and avoid conflict. Managers need to learn how to manage people, just as you
do, through supervised experience on the job. They must learn how to convert classroom
theories into practical applications that are accepted by the people they supervise.
No one can teach you; it is theory, then practice, then experience.
FIGURE 1.6 The interactions of a supervisor.
0/5000
ความเป็นจริงไม่มีอะไรผิดปกติกับทฤษฎีการจัดการ มันจะมีประโยชน์ แม้ในวิกฤตปัญหาคือ วิธีการนำไปใช้ ในคณะละครสัตว์ เราเรียกอุตสาหกรรม ไม่มีอะไรมาในแพ็คเกจจอง เลย ผู้จัดการมีบทบาทควบคุมรูปร่างของวันของพวกเขา สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงทุกวินาทีที่ 20 ถึง 48 คุณกะพริบและไม่คาดคิดมักจะเกิดขึ้น ในเกอรี่ คุณกำลังการผลิต การขาย และส่งมอบผลิตภัณฑ์ ในนาที ในโรงแรม คุณอาจมีลูกค้า 5000วันและ 500 ต่อไป คุณจัดการกับเรียร์ของคุณ คุณจัดการกับผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณและคุณจัดการกับแขกของคุณ ทั้งหมดมาจากทิศทางต่าง ๆ ที่คุณ พนักงานขายจัดส่งสินค้า ผู้ตรวจ ข้อร้องเรียนลูกค้า และผู้สมัครงานที่ขัดจังหวะคุณ คุณมักจะมีเพียงไม่กี่วินาทีมีให้หลายสำคัญการตัดสินใจ รูปที่ 1.6 แสดงการโต้ตอบของผู้ควบคุมงานในสถานการณ์ดังกล่าว ผู้จัดการมักจะตอบสนองกับสถานการณ์แทนที่ทำหน้าที่พวกเขาตามแผนเข้าใจพล็อตออกในความเงียบของสำนักงาน การจัดการเป็น ความสามารถในการปรับปรุงการดำเนินการ และตัดสินใจเพื่อให้สถานการณ์ตามความต้องการของสถานการณ์เหล่านั้น เป็นแบบยืดหยุ่นการจัดการ การเรียกตามทฤษฎีประสบการณ์ และความสามารถพิเศษ เป็นทักษะที่ไม่สอน แต่มีการพัฒนาขึ้นในมีประสบการณ์ในงาน หมายความว่า ทำอะไรจะมีประสิทธิภาพสูงสุดในเงื่อนไของค์ประกอบที่สามที่เกี่ยวข้อง: สถานการณ์ แรงงานของคุณ และตัวคุณเอง หมายความว่าพัฒนาเทคนิคและใช้หลักการบริหารที่ทำงานคุณความจริงคือ ว่า ตำราส่วนใหญ่บนจัดการเขียนให้อ่าน โดย MBAนักเรียนหัวกลางจัดการงานในองค์กรขนาดใหญ่ และไม่บ่อยครั้งปัญหาขององค์กรแต่ละเล็ก ผู้ควบคุมงานของรายชั่วโมงแรงงาน และ nitty-gritty การจัดการการผลิตและการบริการ พวกเขายังไม่เสมอศิลปะของการบริหารคน จากการสำรวจโดยศูนย์เป็นผู้นำความคิดสร้างสรรค์ บริษัทวิจัยในคนจนกรีนส์โบโร นอร์ทแคโรไลนา มนุษยสัมพันธ์ทักษะหมายถึงเหตุผลเดียวที่ใหญ่ที่สุดที่ผู้จัดการไม่ ผู้จัดการที่ล้มเหลวเป็นผู้ฟังที่ดี มักจะไม่สามารถกระตุ้นพนักงานของพวกเขา ไม่ให้ใช้และวิจารณ์ดี และหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง ผู้บริหารจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีการจัดการคน เป็นเพียงทำ โดยมีประสบการณ์ในงาน พวกเขาต้องเรียนรู้วิธีการแปลงห้องเรียนทฤษฎีไปประยุกต์ใช้งานจริงที่ยอมรับ โดยคนที่กำกับดูแลไม่มีใครสามารถสอนคุณ มันเป็นทฤษฎี แล้วปฏิบัติ พบแล้วรูป 1.6 การโต้ตอบของผู้ควบคุมงาน
การแปล กรุณารอสักครู่..
THE REALITY
There is nothing wrong with management theory; it can be useful, even in a crisis.
The problem is how to apply it. In the circus we call the hospitality industry, nothing
comes in neat and tidy packages. Managers seldom have control over the shape of
their day. The situation changes every 20 to 48 seconds; you blink and the unexpected
usually happens. In a foodservice operation, you are manufacturing, selling, and delivering
a product, all within minutes. In a hotel you may have 5,000 customers one
day and 500 the next. You deal with your superiors, you deal with your subordinates,
and you deal with your guests, all coming at you from different directions. Salespeople,
deliveries, inspectors, customer complaints, and applicants for jobs interrupt you. You
are likely to have only a few seconds available when you make many important
decisions. Figure 1.6 shows the interactions of a supervisor.
In such circumstances managers usually react to situations rather than acting on
them according to a preconceived plan plotted out in the quiet of an office. Managing
becomes the ability to adjust actions and decisions to given situations according to
the demands of those situations. It is a flex style of management, calling upon theory,
experience, and talent. It is a skill that cannot be taught but has to be developed in
supervised experience on the job. It means doing what will be most effective in terms
of the three elements involved: the situation, your workers, and yourself. It means
developing techniques and applying principles of management in ways that work for
you.
The fact is that most textbooks on management were written to be read by MBA
students headed for middle-management jobs in large corporations, and they do not
often address the problems of the small individual enterprise, the supervisor of hourly
workers, and the nitty-gritty of managing production and service. They also don’t
always address the art of managing people. According to a survey by the Center for
Creative Leadership, a research firm in Greensboro, North Carolina, poor interpersonal
skills represent the single biggest reason that managers fail. Managers who fail
are often poor listeners, can’t stimulate their employees, don’t give and take criticism
well, and avoid conflict. Managers need to learn how to manage people, just as you
do, through supervised experience on the job. They must learn how to convert classroom
theories into practical applications that are accepted by the people they supervise.
No one can teach you; it is theory, then practice, then experience.
FIGURE 1.6 The interactions of a supervisor.
There is nothing wrong with management theory; it can be useful, even in a crisis.
The problem is how to apply it. In the circus we call the hospitality industry, nothing
comes in neat and tidy packages. Managers seldom have control over the shape of
their day. The situation changes every 20 to 48 seconds; you blink and the unexpected
usually happens. In a foodservice operation, you are manufacturing, selling, and delivering
a product, all within minutes. In a hotel you may have 5,000 customers one
day and 500 the next. You deal with your superiors, you deal with your subordinates,
and you deal with your guests, all coming at you from different directions. Salespeople,
deliveries, inspectors, customer complaints, and applicants for jobs interrupt you. You
are likely to have only a few seconds available when you make many important
decisions. Figure 1.6 shows the interactions of a supervisor.
In such circumstances managers usually react to situations rather than acting on
them according to a preconceived plan plotted out in the quiet of an office. Managing
becomes the ability to adjust actions and decisions to given situations according to
the demands of those situations. It is a flex style of management, calling upon theory,
experience, and talent. It is a skill that cannot be taught but has to be developed in
supervised experience on the job. It means doing what will be most effective in terms
of the three elements involved: the situation, your workers, and yourself. It means
developing techniques and applying principles of management in ways that work for
you.
The fact is that most textbooks on management were written to be read by MBA
students headed for middle-management jobs in large corporations, and they do not
often address the problems of the small individual enterprise, the supervisor of hourly
workers, and the nitty-gritty of managing production and service. They also don’t
always address the art of managing people. According to a survey by the Center for
Creative Leadership, a research firm in Greensboro, North Carolina, poor interpersonal
skills represent the single biggest reason that managers fail. Managers who fail
are often poor listeners, can’t stimulate their employees, don’t give and take criticism
well, and avoid conflict. Managers need to learn how to manage people, just as you
do, through supervised experience on the job. They must learn how to convert classroom
theories into practical applications that are accepted by the people they supervise.
No one can teach you; it is theory, then practice, then experience.
FIGURE 1.6 The interactions of a supervisor.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความเป็นจริง
มีอะไรผิดปกติกับทฤษฎีการจัดการ ; มันสามารถเป็นประโยชน์ แม้ในภาวะวิกฤติ
ปัญหาคือวิธีที่จะใช้มัน ในละครที่เราเรียกว่าอุตสาหกรรมการบริการ ไม่มีอะไร
มาเรียบร้อย แพคเกจ ผู้จัดการไม่ค่อยควบคุมรูปร่างของ
วันของพวกเขา สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงทุกๆ 20 ถึง 48 วินาที เธอกระพริบตาและไม่คาดคิด
มักจะเกิดขึ้น ในด้านอาหารงานคุณกำลังการผลิต , การขายและส่งมอบ
ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดภายในไม่กี่นาที ในโรงแรมคุณจะได้ 5000 ลูกค้าหนึ่ง
วัน 500 ต่อไป คุณจัดการกับผู้บังคับบัญชาของคุณ คุณจัดการกับผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ
และคุณจัดการกับแขกของคุณทั้งหมดมาที่คุณจากทิศทางที่แตกต่างกัน พนักงานขาย
ส่งของ , ตรวจสอบข้อร้องเรียนของลูกค้าและผู้สมัครงานขัดจังหวะคุณ คุณ
มีแนวโน้มที่จะมีเพียงไม่กี่วินาที ใช้ได้เมื่อคุณตัดสินใจที่สำคัญ
มากมาย รูปที่ 1.6 แสดงการโต้ตอบของผู้บังคับบัญชา ในสถานการณ์แบบนี้มักจะตอกกลับ
ผู้จัดการสถานการณ์ แทนที่จะทำตัวเป็นอุปาทาน
ตามแผนวางแผนออกในที่เงียบสงบของสำนักงาน การจัดการ
กลายเป็นความสามารถในการปรับการกระทำและการตัดสินใจ เพื่อให้สถานการณ์ตาม
ความต้องการของสถานการณ์ มันเป็นสไตล์แบบของการจัดการที่เรียกตามทฤษฎี
ประสบการณ์และความสามารถพิเศษ มันเป็นทักษะที่สามารถสอน แต่จะต้องมีการพัฒนาใน
ดูแลประสบการณ์ในงาน หมายความว่า สิ่งที่ทำจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดในแง่ขององค์ประกอบที่เกี่ยวข้อง :
3 สถานการณ์ ของคุณ แรงงาน และตัวคุณเอง มันหมายถึง
การพัฒนาเทคนิคและการประยุกต์ใช้หลักการของการจัดการในวิธีที่คุณทำงานให้
.
ความจริงคือว่าส่วนใหญ่ในตำราการจัดการเขียนไว้ให้อ่านโดย MBA
นักเรียนไปการจัดการกลางงานในองค์กรขนาดใหญ่ และพวกเขาไม่ได้
มักจะแก้ไขปัญหาขององค์กร บุคคล เล็ก หัวหน้าของพนักงานต่อชั่วโมง
, และ Nitty Gritty ของการจัดการการผลิตและบริการ .พวกเขายังไม่
มักจะอยู่ที่ศิลปะการบริหารคน ตามการสำรวจโดยศูนย์
ภาวะผู้นำสร้างสรรค์ บริษัท วิจัยใน Greensboro , North Carolina , มนุษยสัมพันธ์
น่าสงสารเป็นตัวแทนที่ใหญ่ที่สุดเดียวที่บริหารล้มเหลว ผู้จัดการที่ล้มเหลว
บ่อยๆจนผู้ฟังไม่สามารถกระตุ้นให้พนักงานของตน อย่าให้และรับวิจารณ์
ดีและหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง
มีอะไรผิดปกติกับทฤษฎีการจัดการ ; มันสามารถเป็นประโยชน์ แม้ในภาวะวิกฤติ
ปัญหาคือวิธีที่จะใช้มัน ในละครที่เราเรียกว่าอุตสาหกรรมการบริการ ไม่มีอะไร
มาเรียบร้อย แพคเกจ ผู้จัดการไม่ค่อยควบคุมรูปร่างของ
วันของพวกเขา สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงทุกๆ 20 ถึง 48 วินาที เธอกระพริบตาและไม่คาดคิด
มักจะเกิดขึ้น ในด้านอาหารงานคุณกำลังการผลิต , การขายและส่งมอบ
ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดภายในไม่กี่นาที ในโรงแรมคุณจะได้ 5000 ลูกค้าหนึ่ง
วัน 500 ต่อไป คุณจัดการกับผู้บังคับบัญชาของคุณ คุณจัดการกับผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ
และคุณจัดการกับแขกของคุณทั้งหมดมาที่คุณจากทิศทางที่แตกต่างกัน พนักงานขาย
ส่งของ , ตรวจสอบข้อร้องเรียนของลูกค้าและผู้สมัครงานขัดจังหวะคุณ คุณ
มีแนวโน้มที่จะมีเพียงไม่กี่วินาที ใช้ได้เมื่อคุณตัดสินใจที่สำคัญ
มากมาย รูปที่ 1.6 แสดงการโต้ตอบของผู้บังคับบัญชา ในสถานการณ์แบบนี้มักจะตอกกลับ
ผู้จัดการสถานการณ์ แทนที่จะทำตัวเป็นอุปาทาน
ตามแผนวางแผนออกในที่เงียบสงบของสำนักงาน การจัดการ
กลายเป็นความสามารถในการปรับการกระทำและการตัดสินใจ เพื่อให้สถานการณ์ตาม
ความต้องการของสถานการณ์ มันเป็นสไตล์แบบของการจัดการที่เรียกตามทฤษฎี
ประสบการณ์และความสามารถพิเศษ มันเป็นทักษะที่สามารถสอน แต่จะต้องมีการพัฒนาใน
ดูแลประสบการณ์ในงาน หมายความว่า สิ่งที่ทำจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดในแง่ขององค์ประกอบที่เกี่ยวข้อง :
3 สถานการณ์ ของคุณ แรงงาน และตัวคุณเอง มันหมายถึง
การพัฒนาเทคนิคและการประยุกต์ใช้หลักการของการจัดการในวิธีที่คุณทำงานให้
.
ความจริงคือว่าส่วนใหญ่ในตำราการจัดการเขียนไว้ให้อ่านโดย MBA
นักเรียนไปการจัดการกลางงานในองค์กรขนาดใหญ่ และพวกเขาไม่ได้
มักจะแก้ไขปัญหาขององค์กร บุคคล เล็ก หัวหน้าของพนักงานต่อชั่วโมง
, และ Nitty Gritty ของการจัดการการผลิตและบริการ .พวกเขายังไม่
มักจะอยู่ที่ศิลปะการบริหารคน ตามการสำรวจโดยศูนย์
ภาวะผู้นำสร้างสรรค์ บริษัท วิจัยใน Greensboro , North Carolina , มนุษยสัมพันธ์
น่าสงสารเป็นตัวแทนที่ใหญ่ที่สุดเดียวที่บริหารล้มเหลว ผู้จัดการที่ล้มเหลว
บ่อยๆจนผู้ฟังไม่สามารถกระตุ้นให้พนักงานของตน อย่าให้และรับวิจารณ์
ดีและหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เก็บเงิน
- orientation
- I'll tell the story and my dream my futu
- I have a feeling that from from the fami
- This jumper allows you to clear the Real
- ด่าง
- Principality of Monaco Hotel de Monaco,
- Look at the chart and answer the puestio
- cliff
- สบายดีไหม
- the older wear coat of arms is a white c
- จะส่งผลอย่างไร
- สายอุณภูมิ
- divergently selected on low residual fee
- บ่น
- บางบัว
- Hows your search in Dia
- Only the rows corresponding to a positiv
- กรมทหารราบที่ 11
- ตามกฏหมายรับเลี้ยง
- head
- ขอโทษฉันอาจเข้าใจผิดไปSorry I could be m
- Covalent immobilization of enzyme with o
- ถนนเพชรบุรี แขวงถนนเพชรบุรี เขตราชเทวี ก
