In my childhood years, birthday is

In my childhood years, birthday is the most important event in my life that I always look forward to celebrate. Here is the picture on my 7th birthday. I always have a big birthday bash and it wouldn't be possible if not because of my grandmother who is standing on my left side and my aunts,too. I am very greatful to have them around, because they were there for me when I was growing up. Eventhough my parents can't be there, I always feel very special and happy and I wouldn't change any of it. I remembered that on the night before my birthday, I was crying because I can't find one of my dolls. I get mad at everybody because it is one of my favorite dolls and I've looked everywhere and it's still missing. However, the next day I was so surprised that it is on top of my birthday cake as part of the decorations. That really brings smiles to my face and I am not only enjoying my birthday but i also felt relieve that I have my doll back. I will never forget those moments and now, every time my birthday is coming and one of my doll is missing, I knew who to blame for- my aunt MaryAnn but definitely no more tears. I was very happy to see all my friends. More than a dozen boys and girls came on my birthday. They also decorated the whole entire place with balloons and with bunch of candies. It is wonderful and more than I could ever imagine. All my favorite foods were served. We also played games and dance contest were all my friends enjoyed a lot. I told my grandmother and aunt that it's a dream come true. In every walk of life, it is different for every person but I'm just very thankful that all my birthdays are fun and I have a family who loves me and who makes me feel the luckiest girl on earth. ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีวัยเด็กของฉัน วันเกิดเป็นเหตุการณ์สำคัญในชีวิตของฉันที่ฉันมักจะมองไปข้างหน้าเพื่อเฉลิมฉลอง นี่คือรูปภาพในวันเกิดของฉัน 7 มักจะมีการทุบตีวันเกิดใหญ่ และมันจะไม่เป็นไปได้ถ้า ไม่เนื่องจากยายของฉัน ที่ยืนข้างซ้ายของฉันและของฉัน aunts เกินไป ฉัน greatful มากเพื่อให้มีสถาน เนื่องจากพวกเขามีฉันเมื่อฉันโตขึ้น ปล่อยพ่อไม่มี ฉันจะรู้สึกพิเศษมาก และมีความสุข และจะไม่เปลี่ยนมัน ฉันจำที่ในคืนก่อนวันเกิดของฉัน ฉันได้ร้องไห้เนื่องจากไม่พบตุ๊กตาของฉันอย่างหนึ่ง ฉันบ้าที่ทุกคนได้เนื่องจากเป็นหนึ่งในตุ๊กตาของฉันชื่นชอบ และได้ดูทุกหายยัง อย่างไรก็ตาม ในวันถัดไปผมนั้นประหลาดใจว่า มันอยู่บนเค้กวันเกิดของฉันเป็นส่วนหนึ่งของการตกแต่ง ที่นำรอยยิ้มกับหน้าของฉันจริง ๆ และฉันกำลังไม่เพียงเพลิดเพลินกับวันเกิดของฉัน แต่ฉันยังรู้สึกบรรเทาที่มีตุ๊กตาของฉันกลับ ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาเหล่านั้น และตอนนี้ ทุกครั้งที่เป็นวันเกิดของฉันมาและหนึ่งใน ตุ๊กตาของฉันหายไป รู้ว่าที่ตำหนิสำหรับ - ป้า MaryAnn แต่ไม่แน่นอนขึ้นน้ำตา ผมมีความสุขมากที่เห็นเพื่อนของฉัน โหลมากกว่าเด็กชายและเด็กหญิงมาในวันเกิดของฉัน พวกเขาตกแต่งสถานทั้งหมดทั้งบอลลูน และพวงของลูกอม มันเป็นที่ยอดเยี่ยม และมากกว่าที่ฉันเคยอาจจินตนาการ อาหารโปรดของฉันเปิดให้บริการ เราเล่นเกม และการประกวดเต้นเพื่อนของฉันชอบมาก ฉันบอกว่า ยายและป้าของฉันว่า มันเป็นฝันที่เป็นจริง ในทุกเดินชีวิต แตกต่างสำหรับทุกคน แต่ฉันเพียงขอบคุณมากที่มีวันเกิดของฉันทั้งหมด และมีครอบครัวที่รักฉัน และใครทำให้ฉันรู้สึกสาว luckiest บนโลก ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปีที่ผ่านวัยเด็กของฉันวันเกิดเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันที่ฉันมักจะมองไปข้างหน้าเพื่อเฉลิมฉลอง นี่คือภาพในวันเกิดของฉันที่ 7 ฉันมักจะมีการทุบตีวันเกิดขนาดใหญ่และมันจะไม่เป็นไปได้ถ้าไม่ใช่เพราะคุณยายของฉันที่ยืนอยู่บนด้านซ้ายของฉันและป้าของฉันเกินไป ผมขอบคุณมากที่จะมีพวกเขารอบเพราะพวกเขาอยู่ที่นั่นสำหรับฉันเมื่อผมโตขึ้น แม้ว่าพ่อแม่ของฉันไม่สามารถจะมีฉันมักจะรู้สึกมากเป็นพิเศษและมีความสุขและฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงใด ๆ ของมัน ผมจำได้ว่าในคืนก่อ​​นวันเกิดของฉันที่ฉันร้องไห้เพราะฉันไม่สามารถหาหนึ่งของตุ๊กตาของฉัน ฉันได้รับบ้าที่ทุกคนเพราะมันเป็นหนึ่งของตุ๊กตาที่ชื่นชอบของฉันและฉันได้ดูทุกที่และมันก็ยังคงหายไป อย่างไรก็ตามในวันรุ่งขึ้นฉันรู้สึกประหลาดใจเพื่อที่จะอยู่ด้านบนของเค้กวันเกิดของฉันเป็นส่วนหนึ่งของการตกแต่ง ที่จริงจะนำรอยยิ้มให้ใบหน้าของฉันและฉันไม่เพียง แต่มีความสุขกับวันเกิดของฉัน แต่ฉันยังรู้สึกบรรเทาที่ฉันมีตุ๊กตาของฉันกลับ ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาเหล่านั้นและตอนนี้ทุกครั้งที่วันเกิดของฉันจะมาและเป็นหนึ่งในตุ๊กตาของฉันจะหายไปฉันรู้ว่าใครที่จะตำหนิเผื่อป้าของฉัน MaryAnn แต่แน่นอนไม่มีน้ำตามากขึ้น ฉันมีความสุขมากที่เห็นเพื่อนของฉันทั้งหมด เด็กชายมากกว่าหนึ่งโหลและสาว ๆ มาในวันเกิดของฉัน พวกเขายังได้รับการตกแต่งสถานที่ทั้งหมดทั้งหมดด้วยลูกโป่งและมีพวงของลูกอม มันเป็นที่ยอดเยี่ยมและอื่น ๆ กว่าที่ฉันเคยได้คิด ทั้งหมดอาหารที่ชื่นชอบของฉันถูกนำมาเสิร์ฟ นอกจากนี้เรายังเล่นเกมและการประกวดเต้นได้เพื่อนทั้งหมดของฉันมีความสุขมาก ผมบอกกับคุณยายและป้าของฉันว่ามันเป็นฝันที่เป็นจริง ในการเดินของชีวิตทุกคนก็จะแตกต่างกันสำหรับทุกคน แต่ฉันแค่รู้สึกขอบคุณมากที่วันเกิดของฉันมีความสนุกสนานและฉันมีครอบครัวที่รักฉันและผู้ที่ทำให้ฉันรู้สึกสาวที่โชคดีที่สุดในโลก ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัยเด็กของผม เกิดเป็นเหตุการณ์ที่สําคัญที่สุดในชีวิตของฉันที่ฉันมักจะมองไปข้างหน้าเพื่อเฉลิมฉลอง นี่เป็นภาพตอนวันเกิดอายุครบ 7 ขวบ ฉันมักจะมีการทุบตีวันเกิดใหญ่ และไม่น่าจะเป็นไปได้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณยายที่ยืนอยู่บนด้านซ้ายของฉันและป้าของฉันด้วย ฉันขอบคุณมาก มีรอบ ๆพวกเขา เพราะพวกเขามีให้ฉัน เมื่อฉันโตขึ้นแม้ว่าพ่อแม่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ผมรู้สึกพิเศษและมีความสุข และฉันก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย ผมจำได้ว่า ในคืนก่อนวันเกิดของฉัน ฉันร้องไห้เพราะว่าฉันไม่สามารถหาหนึ่งของตุ๊กตาของฉัน ผมหงุดหงิดใส่ทุกคน เพราะเป็นหนึ่งในตุ๊กตาที่ชื่นชอบของฉันและฉันดูหมดทุกที่แล้ว มันก็หายไป อย่างไรก็ตามวันต่อมาผมก็แปลกใจว่ามันอยู่ด้านบนของเค้ก วันเกิดของฉันเป็นส่วนหนึ่งของการตกแต่ง ที่ทำให้รอยยิ้มที่ใบหน้าของฉัน และฉัน ไม่เพียง แต่เพลิดเพลินกับวันเกิดของฉัน แต่ฉันก็รู้สึกโล่งใจว่าฉันมีตุ๊กตาของฉันกลับมา ผมจะไม่มีวันลืมช่วงเวลาเหล่านั้นและตอนนี้ ทุกครั้งที่เกิดมา และหนึ่งในตุ๊กตาของหนูหายไปผมรู้ว่าใครที่จะตำหนิสำหรับ - ป้าแมรี่ แอนน์ แต่ก็ไม่มีน้ำตา ผมมีความสุขมากที่ได้เจอเพื่อนๆทุกคน เด็กชายมากกว่าโหลและหญิงมาหาในวันเกิดของฉัน และตกแต่งสถานที่ด้วยลูกโป่ง และทั้งกับพวงของลูกอม มันเป็นที่ยอดเยี่ยมและมากกว่าที่ผมเคยคิด อาหารที่ชื่นชอบของฉันถูกเสิร์ฟเรายังเล่นเกมและการประกวดเต้นเป็นเพื่อนของฉันมีความสุขมาก ผมบอกคุณย่าและป้าที่ฝันมันเป็นจริง ในการเดินของชีวิตทุก มันแตกต่างกันสำหรับทุกคน แต่ผมก็ต้องขอบคุณที่วันเกิดของฉันมีความสนุกสนานและผมมีครอบครัว ที่ผมรัก และที่ทำให้ผมรู้สึกโชคดีที่สุดที่ผู้หญิงบนโลก . . . . . . .