The third phase (financial crisis i

The third phase (financial crisis impact stage), which
covers the period 1997 to 2002, saw a dramatic decline in
Thai outward FDI due to the impact of the financial crisis,
which significantly affected the ability of Thai enterprises
to invest or maintain their investment abroad.4 Thai outward
FDI to China, Europe, Hong Kong (China) and United
States fell considerably and flows to ASEAN during this
period also fell by 36% in absolute terms, compared with
the period before the financial crisis (1986-1996).


Thai companies that borrowed heavily in foreign
currencies to finance corporate expansion were severely
affected by the crisis when the Baht was floated in 1997
and, subsequently, suffered an unprecedented depreciation
against major foreign currencies. This situation significantly
increased the debt obligation of Thai firms in local currency
terms and some had to restructure their debts with creditors
(e.g. Jasmine International Overseas)5 and/or sell off their
overseas assets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะที่สาม (ระยะวิกฤตผลกระทบ), ซึ่งครอบคลุมช่วงปี 1997 ถึง 2002 เห็นลดลงอย่างมากFDI ไทยภายนอกเนื่องจากผลกระทบของวิกฤตการเงินอย่างมีนัยสำคัญซึ่งกระทบความสามารถของวิสาหกิจไทยการลงทุน หรือรักษาภายนอก abroad.4 นักลงทุนไทยFDI จะจีน ยุโรป Hong Kong (ประเทศจีน) และสหรัฐอเมริกาลดลงอย่างมาก และไหลไปอาเซียนในช่วงนี้รอบระยะเวลานอกจากนี้ยัง ลดลงมือ 36% ในเงื่อนไขที่แน่นอน เมื่อเทียบกับช่วงก่อนวิกฤต (1986-1996) บริษัทไทยที่ยืมมาอย่างมากในต่างประเทศสกุลเงินของบริษัทขยายตัวขึ้นอย่างรุนแรงได้รับผลกระทบจากวิกฤติเมื่อเงินบาทที่ลอยในปี 1997และ ต่อมา ประสบการคิดค่าเสื่อมราคาเป็นประวัติการณ์กับสกุลเงินต่างประเทศหลัก ๆ สถานการณ์นี้อย่างมากเพิ่มข้อผูกมัดของหนี้สินของบริษัทไทยในสกุลเงินท้องถิ่นเงื่อนไขและบางส่วนมีการจัดโครงสร้างหนี้กับเจ้าหนี้(เช่นมะลินานาชาติต่างประเทศ) 5 / ขายออกของพวกเขาสินทรัพย์ต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะที่สาม (วิกฤตการณ์ทางการเงินขั้นตอนผลกระทบ)
ซึ่งครอบคลุมระยะเวลาปี1997 2002
เห็นการลดลงอย่างมากในการลงทุนจากต่างประเทศออกไปด้านนอกไทยอันเนื่องมาจากผลกระทบของวิกฤตการณ์ทางการเงินที่มีผลต่อความสามารถของผู้ประกอบการไทยที่จะลงทุนหรือรักษาการลงทุนในต่างประเทศ0.4 ออกไปด้านนอกไทยลงทุนจากต่างประเทศไปยังประเทศจีน, ยุโรป, ฮ่องกง (จีน) และประเทศสหรัฐอเมริกาลดลงอย่างมากและไหลไปยังตลาดอาเซียนในช่วงระยะเวลาที่ยังลดลง36% ในแง่แน่นอนเมื่อเทียบกับช่วงเวลาก่อนที่จะเกิดวิกฤตการเงิน(1986-1996) บริษัทไทยที่ยืมมาอย่างมากในต่างประเทศสกุลเงินเพื่อเป็นเงินทุนการขยายตัวขององค์กรได้รับความเสียหายรุนแรงได้รับผลกระทบจากวิกฤตเมื่อลอยบาทในปี 1997 และต่อมาได้รับความเดือดร้อนค่าเสื่อมราคาเป็นประวัติการณ์เทียบกับสกุลเงินต่างประเทศที่สำคัญ สถานการณ์นี้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นภาระผูกพันหนี้ของ บริษัท ไทยในสกุลเงินท้องถิ่นข้อกำหนดและบางส่วนมีการปรับโครงสร้างหนี้ของพวกเขากับเจ้าหนี้(เช่นจัสมินอินเตอร์เนชั่นแนลโอเวอร์) 5 และ / หรือขายออกของพวกเขาสินทรัพย์ในต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะที่ 3 ( ระยะวิกฤตการเงินส่งผลกระทบต่อ ) ซึ่ง
ครอบคลุมระยะเวลา 1997 - 2002 , เห็นการลดลงอย่างมากในการลงทุนระหว่างไทย
เนื่องจากผลกระทบของวิกฤตการเงิน ,
ซึ่งมีผลต่อความสามารถของธุรกิจไทย
ลงทุนหรือรักษาการลงทุนต่างประเทศ ไทย 4 ขาออก
FDI จีนยุโรป ฮ่องกง ( จีน ) และ United
สหรัฐอเมริกาลดลงมาก และไหลสู่อาเซียนในช่วงเวลานี้
ยังลดลง 36% ในแง่แน่นอน เมื่อเทียบกับช่วงก่อนวิกฤตการเงิน



( 1986-1996 ) บริษัท ไทย ที่ยืมหนักในต่างประเทศสกุลเงินเพื่อการเงินต่างประเทศ

ผลกระทบอย่างรุนแรงเมื่อบาทเป็นลอยในปี 1997
และต่อมา b
ค่าเสื่อมราคาอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเทียบกับสกุลเงินต่างประเทศที่สำคัญ สถานการณ์นี้อย่างมาก
เพิ่มหนี้ภาระผูกพันของ บริษัท ไทยในแง่สกุลเงินท้องถิ่นและบางส่วนมี
เพื่อปรับโครงสร้างหนี้กับเจ้าหนี้
( เช่น จัสมิน อินเตอร์เนชั่นแนล ต่างประเทศ ) 5 และ / หรือขายสินทรัพย์ของตนในต่างประเทศ