Chemotaxonomic studies were carried

Chemotaxonomic studies were carried out to determine
whether J81T merited generic status within the suborder
Corynebacterineae. Standard procedures were used for the
extraction and analysis of fatty acids (MIDI system; http://
www.midi-inc.com/), isoprenoid quinones (Minnikin et al.,
1984), muramic acid (Uchida et al., 1999), mycolic acids
(Minnikin et al., 1980), polar lipids (Minnikin et al., 1984)
and sugars (Schaal, 1985). The chain lengths of the mycolic
acids were determined according to the method described
by Linos et al. (1999). The isolate contained the following:
meso-diaminopimelic acid, arabinose and galactose (wall
chemotype IV sensu Lechevalier & Lechevalier, 1970); Nglycolated
muramic acid; a dihydrogenated menaquinone
with eight isoprene units [MK-8(H2)] as the predominant
menaquinone; mycolic acids within the range C44–C52; and
diphosphatidylglycerol, phosphatidylethanolamine, phosphatidylglycerol,
phosphatidylinositol and phosphatidylinositol
mannosides as major polar lipids (phospholipid
type 2; Lechevalier et al., 1977). This chemical profile serves
to distinguish the tested strain from members of all of the
genera that encompass mycolic-acid-containing organisms
(Table 1), apart from representatives of the genus Rhodococcus
that have mycolic acids towards the upper carbon
range (Goodfellow et al., 1998a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chemotaxonomic การศึกษาได้ดำเนินการตรวจสอบว่า J81T merited สถานะทั่วไปภายใน suborder ที่Corynebacterineae ใช้วิธีการมาตรฐานสำหรับการการสกัดและการวิเคราะห์กรดไขมัน (ระบบ MIDI; http://www.midi-inc.com/), isoprenoid quinones (Minnikin et al.,1984), กรด muramic (Uchida et al., 1999), กรด mycolic(Minnikin et al., 1980), โครงการโพลาร์ (Minnikin et al., 1984)และน้ำตาล (Schaal, 1985) ความยาวโซ่ของ mycolic ในกรดถูกกำหนดตามวิธีที่อธิบายโดย Linos et al. (1999) แยกการประกอบด้วยต่อไปนี้:กรดเมโสหน้า diaminopimelic, arabinose และกาแล็กโทส (ผนังchemotype IV sensu Lechevalier & Lechevalier, 1970); Nglycolatedกรด muramic dihydrogenated menaquinoneกับแปด isoprene [MK-8(H2)] เป็นการกันmenaquinone กรด mycolic ในช่วง C44 – C52 และdiphosphatidylglycerol, phosphatidylethanolamine, phosphatidylglycerolphosphatidylinositol และ phosphatidylinositolmannosides เป็นโครงการสำคัญโพลาร์ (ฟอสโฟลิพิดชนิด 2 Lechevalier et al., 1977) โพรไฟล์นี้เคมีอาหารการแยกสายพันธุ์ผ่านการทดสอบจากสมาชิกทั้งหมดของการสกุลที่รอบ mycolic-กรดประกอบด้วยสิ่งมีชีวิต(ตารางที่ 1), จากตัวแทนของตระกูลนี้ Rhodococcusที่มีกรด mycolic ต่อคาร์บอนบนช่วง (Goodfellow et al., 1998a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษา chemotaxonomic ได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบ
ว่าสมควรได้รับสถานะ J81T ทั่วไปภายในหน่วยย่อย
Corynebacterineae ขั้นตอนมาตรฐานที่ใช้ใน
การสกัดและการวิเคราะห์ของกรดไขมัน (ระบบ MIDI; http: //
www.midi-inc.com/) (. Minnikin, et al, Quinones isoprenoid
1984), กรด muramic (Uchida et al, 1999. ), กรด mycolic
(Minnikin et al., 1980), ไขมันขั้วโลก (Minnikin et al., 1984)
และน้ำตาล (Schaal, 1985) ความยาวของห่วงโซ่ของ mycolic
กรดได้รับการพิจารณาเป็นไปตามวิธีการที่อธิบาย
โดย Linos และคณะ (1999) แยกมีดังต่อไปนี้:
กรด Meso-diaminopimelic, ราบิโนสและกาแลค (ผนัง
chemotype IV sensu Lechevalier & Lechevalier, 1970); Nglycolated
กรด muramic; menaquinone dihydrogenated
กับแปดหน่วย isoprene [MK-8 (H2)] เป็นเด่น
menaquinone; กรด mycolic ในช่วง C44-C52; และ
diphosphatidylglycerol, phosphatidylethanolamine, phosphatidylglycerol,
phosphatidylinositol และ phosphatidylinositol
mannosides เป็นไขมันที่สำคัญขั้วโลก (เรียม
ชนิด. 2; Lechevalier et al, 1977) รายละเอียดของสารเคมีนี้จะทำหน้าที่
ในการแยกแยะสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบจากสมาชิกทั้งหมดของ
จำพวกที่ห้อมล้อม mycolic กรดที่มีชีวิต
(ตารางที่ 1) นอกเหนือจากตัวแทนของสกุล Rhodococcus
ที่มีกรด mycolic ต่อคาร์บอนบน
ช่วง (Goodfellow และคณะ , 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

chemotaxonomic ศึกษาหา
ไม่ว่า j81t merited สถานภาพทั่วไปภายในหน่วยย่อย
corynebacterineae . มาตรฐานที่ใช้สำหรับ
การสกัดและการวิเคราะห์กรดไขมัน ( MIDI ระบบ ; http : / /
www.midi-inc.com / ) , ซปรีนอยด์ ควินโนเนส ( minnikin et al . ,
, กรด ( 1984 ) muramic ชิดะ et al . , 1999 ) mycolic กรด
( minnikin et al . , 1980 ) , ไขมัน ( ขั้ว minnikin et al . ,1984 )
และน้ำตาล ( schaal , 1985 ) ห่วงโซ่ความยาวของ mycolic
กรดถูกกำหนดตามวิธีการอธิบาย
โดยลินอ et al . ( 1999 ) แยกที่มีดังต่อไปนี้ :
เมโสได มิโนพิมีลิกน้ำตาลกาแลกโทส ( ผนัง
chemotype 4 เซ็นสุ lechevalier & lechevalier , 1970 ) nglycolated

muramic กรด ; dihydrogenated เมนาควิโนนกับแปดหน่วยไอโซพรีน [ mk-8 ( H2 ) ] เป็นเมนาควิโนน )
; mycolic กรดภายในช่วง c44 – c52 และ diphosphatidylglycerol phosphatidylethanolamine phosphatidylglycerol
, ,

แมนโนไซด์ และฟอสฟาทิดิลอิโนซิทอลฟอสฟาทิดิลอิโนซิทอล , ไขมันขั้วโลกเป็นหลัก ( ฟอสโฟลิพิด
ประเภท 2 lechevalier et al . , 1977 ) สารเคมีนี้บริการ
โปรไฟล์แยกแยะทดสอบความเครียดจากสมาชิกทั้งหมดของ
สกุลที่ห้อมล้อม mycolic กรดที่มีสิ่งมีชีวิต
( ตารางที่ 1 ) นอกเหนือจากตัวแทนของสกุล rhodococcus
ที่ mycolic กรดต่อช่วงบนคาร์บอน
( กู๊ดเฟลโล et al . , 1998a )