The bear held my hand inside his co

The bear held my hand inside his coat pocket as we walked in silence back to the parking lot to meet my company’s bus. Before he kissed me, he asked me if I was ready. Ready for what I have no idea, but ready is how I felt. I was stricken with readiness. Humbled by it.

“I hope you have a wonderful life,” I told him.

“You too,” he replied before nodding stiffly and walking away.

The bus lumbered through the slush and labored over the mountains to a fading Highline town where we were booked to play a quaintly shabby old opera house. The guy at the box office immediately pegged me as a party girl who’d been up all night and invited me to go to the bar next door for a hair of the dog before the show, but I could not for the life of me remember why that used to sound like fun.

Later that evening, as I did my shtick out on the foot-lit stage, I heard the bear’s distinctive baritone laughter from somewhere in the audience. After the show, he was waiting for me by the door. I didn’t bother asking him how he’d gotten there. He didn’t bother asking me where I wanted to go.

I can’t endorse the idea of love at first sight, but maybe there are moments when God or fate or some cosmic sense of humor rolls its eyes at two stammering human hearts and says, “Oh, for crying out loud.” I married the bear a few months later in a meadow above his tiny cabin in the Bridger Mountains. We weren’t exempted from any of the hard work a long marriage demands, but for better or worse, in sickness and in health, that moment of unguarded, chinook-blown folly has somehow lasted 30 years.

We laugh. We read. I do dishes; he bakes bread. Every morning, we work through the daily crossword puzzle. Our daughter, Jerusha, and son, Malachi Blackstone (named after his great-grandfather and an island in Chesapeake Bay) tell us we are agonizingly dull.

We listen to their 20-something diatribes and smile.

Joni Rodgers is the author of the bestselling memoir Bald in the Land of Big Hair.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมีจับมือในกระเป๋าเสื้อของเขาขณะที่เราเดินในความเงียบกลับไปจอดรถให้ตรงกับรถของบริษัท ก่อนที่เขาจูบฉัน เขาถามผมถ้า ผมพร้อม พร้อมสำหรับสิ่งที่ฉันมีความคิดไม่มี แต่พร้อมจะไตร่ตรองนะคะ Stricken มีความพร้อมมาก ถ่อมตน โดยมันบอกเขา "ฉันหวังว่า คุณมีชีวิตดี"คุณเกินไป, " เบิกบานก่อน nodding stiffly และเดินออกไปรถบัสมาเดินงุ่มง่ามผ่านการโคลน และรักภูเขาการซีดจาง Highline ที่เมืองที่เราได้จองเล่นมหรสพเก่าโทรม quaintly สำนักงานกล่องทันทีตรึงฉันเป็นบุคคลผู้หญิงได้รับค่าทั้งคืน และได้เชิญผมให้ไป แถบถัดไปประตูสำหรับผมของสุนัขก่อนการแสดง แต่ฉันจะไม่ได้สำหรับชีวิตของฉันจำทำไมที่ใช้เสียงเหมือนสนุกในภายหลังว่ายามเย็น ขณะที่ผมทำ shtick ของฉันออกบนเวทีสว่างเท้า ยินเสียงบาริโทนที่โดดเด่นของหมีหัวเราะจากที่ใดที่หนึ่งในกลุ่มเป้าหมาย หลังจากการแสดง เขากำลังรอผมตามประตู ผมไม่เดือดร้อนถามเขาว่าเขามีอากาศมี เขาไม่ได้รบกวนถามที่ผมอยากไปผมไม่สนับสนุนความคิดของรักแรกพบ แต่อาจจะมีช่วงเวลาเมื่อพระเจ้า หรือโชคชะตา หรือความรู้สึกบางจักรวาลอารมณ์ขันม้วนตาที่สองเมื่อหัวใจมนุษย์ และกล่าว ว่า "โอ้ สำหรับออกเสียงร้องไห้" ฉันแต่งงานหมีกี่เดือนในทุ่งกว้างเหนือห้องโดยสารเล็ก ๆ ของเขาในเทือกเขา Bridger เราไม่ได้รับยกเว้นจากทำงานหนักที่ต้องการแต่งงานที่ยาวนาน แต่สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง โรค และ สุขภาพ ช่วงเวลาของความเขลาเผลอ เป่าชีนุกนั้นมีอย่างใดนาน 30 ปีเราหัวเราะ เราอ่าน ทำอาหาร เขา bakes ขนมปัง ทุกเช้า เราทำงานผ่านปริศนาอักษรไขว้ประจำวัน ลูกสาวของเรา Jerusha และ บุตร มาลาคี Blackstone (ชื่อหลังจากที่ปู่ของเขาดีและเกาะในอ่าว Chesapeake) บอกเราเราจะหมองคล้ำ agonizinglyเรารับฟังพวกเขา 20-สิ่ง diatribes และยิ้มนายใหญ่วงในเป็นผู้เขียนของ memoir ขายดีหัวโล้นในที่ดินของผมใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมีจับมือของฉันในกระเป๋าเสื้อของเขาขณะที่เราเดินอยู่ในความเงียบกลับไปที่ลานจอดรถเพื่อให้ตรงกับรถบัสของ บริษัท ก่อนที่เขาจะจูบฉันเขาถามฉันว่าฉันก็พร้อม พร้อมสำหรับสิ่งที่ผมไม่มีความคิด แต่ก็พร้อมเป็นวิธีที่ผมรู้สึกว่า ฉันถูกครอบงำด้วยความพร้อม ถ่อมตนโดยมัน.

"ผมหวังว่าคุณจะมีชีวิตที่ยอดเยี่ยม" ผมบอกเขาว่า.

"คุณเกินไป" เขาตอบก่อนที่จะพยักหน้าเคร่งครัดและเดินออกไป.

รถบัส lumbered ผ่านโคลนและลำบากข้ามภูเขาไปยังซีดจางเมือง Highline ที่เรา ถูกจองจะเล่นโทรมประหลาดโรงละครโอเปร่าเก่า คนที่แต่งตัวประหลาดที่สำนักงานช่องทันที pegged ฉันเป็นสาวบุคคลที่ต้องการได้รับการขึ้นตลอดทั้งคืนและได้รับเชิญให้ฉันไปบาร์ประตูถัดไปสำหรับผมของสุนัขก่อนการแสดง แต่ผมไม่สามารถให้ชีวิตของฉันจำ ทำไมที่ใช้เสียงเหมือนสนุก.

เย็นวันนั้นเป็นผม shtick ของฉันออกบนเวทีเท้าไฟผมได้ยินหมีเสียงหัวเราะเสียงบาริโทนโดดเด่นจากที่ไหนสักแห่งในกลุ่มผู้ชม หลังจากการแสดงที่เขากำลังรอผมอยู่ที่ประตู ฉันไม่ได้รำคาญถามเขาว่าเขาต้องการอากาศที่นั่น เขาไม่ได้รำคาญขอให้ฉันที่ฉันอยากจะไป.

ฉันไม่สามารถรับรองความคิดของความรักตั้งแต่แรกเห็น แต่อาจจะมีช่วงเวลาที่พระเจ้าหรือโชคชะตาหรือความรู้สึกของอารมณ์ขันจักรวาลม้วนตาที่สองพูดตะกุกตะกักหัวใจมนุษย์และ กล่าวว่า "โอ้ร้องไห้ออกมาดัง ๆ ." ฉันแต่งงานหมีไม่กี่เดือนต่อมาในทุ่งหญ้าข้างบนห้องโดยสารของเขาเล็ก ๆ ในเทือกเขา Bridger เราไม่ได้รับการยกเว้นจากส่วนใดของการทำงานอย่างหนักความต้องการแต่งงานนาน แต่ดีขึ้นหรือแย่ลงในการเจ็บป่วยและสุขภาพ, ช่วงเวลาของการเผลอโง่เขลา Chinook เป่าที่ได้กินเวลาอย่างใด 30 ปี.

เราหัวเราะ เราอ่าน. ฉันทำอาหาร; เขาปิ้งขนมปัง ทุกเช้าที่เราทำงานผ่านปริศนาอักษรไขว้ในชีวิตประจำวัน บุตรสาวของเรา Jerusha และลูกชายมาลาคี Blackstone (ชื่อหลังจากปู่และเกาะในอ่าวเชสของเขา) บอกเราเรามีความหมองคล้ำเจ็บปวดรวดร้าว.

เรารับฟังทานทน 20 บางสิ่งบางและรอยยิ้มของพวกเขา.

เชลล์ร็อดเจอร์สเป็นนักเขียนขายดี ไดอารี่หัวโล้นในที่ดินของผมบิ๊ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมีถือมือภายในกระเป๋าเสื้อของเขาในความเงียบขณะที่เราเดินกลับไปที่จอดรถ พบรถทัวร์ของบริษัทของฉัน ก่อนที่เขาจะจูบฉัน เขาถามว่าผมพร้อมแล้ว พร้อมสำหรับอะไรผมก็ไม่รู้ แต่พร้อมจะรู้สึกอย่างไร ผมไม่ได้มีความพร้อม ถ่อมตัวด้วย" ฉันหวังว่าคุณจะมีชีวิตที่ดี " ผมบอกเขา" เช่นกันครับ " เขาตอบก่อนจะเดินตัวแข็ง และเดินจากไปรถบัส lumbered ผ่านโคลนและ labored ข้ามภูเขาไปยังเมืองที่เราจองไปไฮไลน์การเล่นงิ้วบ้านอย่างฉลาดเก่าโทรม ผู้ชายในบ็อกซ์ออฟฟิศทันที คิดว่าฉันเป็นสาวปาร์ตี้ ใครจะตื่นทั้งคืน และเชิญฉันไปบาร์ประตูถัดไปสำหรับผมของสุนัขก่อนแสดง แต่ผมไม่ได้สำหรับชีวิตฉัน จำได้มั้ยว่าใช้เสียงเหมือนสนุกเย็นวันนั้น ขณะที่ผม shtick ของฉันออกบนเท้า ไฟ เวที ผมได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มของหมีที่โดดเด่นจากที่อื่นในผู้ชม หลังจากการแสดง เขากำลังรอฉันอยู่ที่หน้าประตู ฉันไม่ต้องถามเขา ว่าเขาจะได้รับมี เขาไม่ต้องถามฉันว่าฉันต้องการที่จะไปฉันไม่สามารถสนับสนุนความคิดของความรักครั้งแรก แต่ก็มีบางช่วงเวลาที่พระเจ้าลิขิต หรือบางความรู้สึกของอารมณ์ขันของจักรวาลม้วนตาที่สองพูดตะกุกตะกักจิตใจมนุษย์และกล่าวว่า " โอ้ ร้องออกมาเสียงดัง " ฉันแต่งงานกับหมีไม่กี่เดือนต่อมาในทุ่งหญ้าข้างบนกระท่อมเล็ก ๆของเขาใน สำรวจภูเขา เราไม่ได้รับการยกเว้นจากการใด ๆของการทำงานการแต่งงานนานความต้องการ แต่สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง ในยามเจ็บป่วยและสุขภาพ ขณะนั้นตามลำพัง ชีนุกเป่าความโง่ได้นาน 30 ปีเราหัวเราะ เราอ่าน ฉันล้างจาน เขาอบขนมปัง ทุกๆ เช้า เราทำงานผ่านเกมปริศนาอักษรไขว้ประจำวัน ลูกสาวของเรา jerusha และลูกชายของมาลาคี Blackstone ( ชื่อหลังจากที่ปู่และเกาะในอ่าวเชสส ) บอกเราด้วยเราจะก้าวทึบเราฟัง 20 บางสิ่งบางอย่างปากมดลูกด้านในปลิ้นออกมาด้านนอกแต่กำเนิด และยิ้มโจนี่ รอดเจอร์สเป็นผู้เขียนขายดี memoir หัวล้านในแผ่นดินผมใหญ่