Ecotourism is a frequently debated

Ecotourism is a frequently debated term. Sometimes it is used simply to
identify a form of tourism where the motivation of visitors, and the sales pitch
to them, centres on the observation of nature. Increasingly, this general sector
of the market is called ‘nature tourism’. True ‘ecotourism’, however, requires a
proactive approach that seeks to mitigate the negative and enhance the positive
impacts of nature tourism. The International Ecotourism Society defines ecotourism
as responsible travel to natural areas that conserves the environment
and sustains the well-being of local people.
This definition not only implies that there should be a recognition of, and
positive support for, the conservation of natural resources, both by suppliers and
consumers, but also that there is a necessary social dimension to ecotourism.
The term ‘community-based ecotourism’ takes this social dimension a stage
further. This is a form of ecotourism where the local community has substantial
control over, and involvement in, its development and management, and a major
proportion of the benefits remain within the community.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นระยะบ่อย ๆ debated บางครั้งมีใช้เพียงเพื่อระบุรูปแบบของการท่องเที่ยวซึ่งแรงจูงใจของนักท่องเที่ยว และชิ้นงานโฆษณาพวกเขา ศูนย์สังเกตธรรมชาติ มาก ภาคนี้ทั่วไปของตลาดจะเรียก 'ท่องเที่ยวธรรมชาติ' จริง 'ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์' อย่างไร ตามต้องการวิธีการเชิงรุกที่จะบรรเทาการลบ และการบวกเพิ่มผลกระทบของการท่องเที่ยวธรรมชาติ สังคมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นานาชาติกำหนดท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นผู้รับผิดชอบในพื้นที่ธรรมชาติที่สงวนสิ่งแวดล้อมและให้ความเป็นอยู่ของคนในท้องถิ่นได้รับคำสั่งคำนิยามนี้ไม่เพียงแต่หมายถึงว่า ควรมีการรับรู้ของ และบวกการสนับสนุน การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งซัพพลายเออร์ และผู้บริโภค แต่ยังมีที่เป็นมิติทางสังคมจำเป็นการท่องเที่ยวเชิงนิเวศคำว่า 'ชุมชนท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์' ใช้เวลาขนาดนี้สังคมขั้นเพิ่มเติม นี้เป็นรูปแบบของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่ชุมชนท้องถิ่นได้พบควบคุม และมีส่วนร่วม ใน การพัฒนา และบริหาร หลักการสัดส่วนของผลประโยชน์อยู่ภายในชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นคำที่ถกเถียงกันบ่อย บางครั้งก็ถูกนำมาใช้เพียงเพื่อระบุรูปแบบของการท่องเที่ยวที่แรงจูงใจของผู้เข้าชมและสนามการขายให้กับพวกเขาศูนย์การสังเกตของธรรมชาติ เพิ่มมากขึ้นภาคทั่วไปของตลาดที่เรียกว่า 'การท่องเที่ยวธรรมชาติ' 'การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ' ทรู แต่ต้องใช้วิธีการเชิงรุกที่พยายามที่จะบรรเทาผลเชิงลบและบวกเพิ่มผลกระทบของการท่องเที่ยวธรรมชาติ สมาคมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศนานาชาติกำหนดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศการเดินทางรับผิดชอบในพื้นที่ธรรมชาติที่อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและค้ำจุนความเป็นอยู่ของคนในท้องถิ่น. คำนิยามนี้ไม่เพียง แต่แสดงให้เห็นว่าควรจะมีการรับรู้ของและการสนับสนุนในเชิงบวกสำหรับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติทั้งซัพพลายเออร์และผู้บริโภค แต่ยังว่ามีมิติทางสังคมที่จำเป็นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. คำว่า 'การท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชนตาม' จะใช้เวลานี้มิติทางสังคมเวทีต่อไป นี่คือรูปแบบของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่ชุมชนท้องถิ่นมีมากควบคุมและการมีส่วนร่วมในการพัฒนาและการจัดการของตนและที่สำคัญสัดส่วนของผลประโยชน์ที่ยังคงอยู่ในชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นการถกเถียงกันบ่อยในระยะ บางครั้งก็จะใช้เพียง
ระบุรูปแบบของการท่องเที่ยวที่แรงจูงใจของผู้เข้าชมและการขาย
พวกศูนย์ในการสังเกตธรรมชาติ มากขึ้น ซึ่งภาคทั่วไป
ของตลาดที่เรียกว่าธรรมชาติ ' การท่องเที่ยว ' การท่องเที่ยวเชิงนิเวศจริง ' ' อย่างไรก็ตาม ต้องใช้วิธีการที่พยายามที่จะลด

บวกลบ และเพิ่มimpacts ของ tourism จมใน สมาคมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศนานาชาติการท่องเที่ยว
เป็นผู้รับผิดชอบกำหนดเดินทางไปยังพื้นที่ที่อนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
และความอยู่ดีกินดีของประชาชนท้องถิ่น
นิยามนี้ไม่เพียง แต่แสดงให้เห็นว่า ควรมีการรับรู้และ
บวกสนับสนุน อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งซัพพลายเออร์และ
ผู้บริโภคแต่ยังไม่มีมิติทางสังคมที่จำเป็นต่อการท่องเที่ยวชุมชน การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ .
คํา ' ' ใช้มิติทางสังคมนี้เป็นเวที
เพิ่มเติม นี้เป็นรูปแบบของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่ชุมชนท้องถิ่นมีการควบคุมอย่างมาก
กว่า และมีส่วนร่วมในการพัฒนาและการจัดการ และสัดส่วนใหญ่
ในประโยชน์ยังคงอยู่ภายในชุมชน