I'll start with active voice becaus

I'll start with active voice because it's simpler. In an active sentence, the subject is doing the action. A straightforward example is the sentence "Steve loves Amy." Steve is the subject, and he is doing the action: he loves Amy, the object of the sentence.
Another example is the title of the Marvin Gaye song “I Heard It through the Grapevine.” "I" is the subject, the one who is doing the action. "I" is hearing "it," the object of the sentence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันจะเริ่มต้น ด้วยเสียงใช้งานได้ง่ายกว่า ในประโยคใช้งานอยู่ เรื่องจะทำการดำเนินการ อย่างตรงไปตรงมาคือ ประโยค "Steve รักมี" Steve เป็นชื่อเรื่อง และเขากำลังทำการดำเนินการ: รักมี วัตถุของประโยคอีกตัวอย่างหนึ่งเป็นชื่อของเพลง Marvin รหัส "ผมได้ยินมันผ่าน Grapevine" "ฉัน" เป็นชื่อเรื่อง ผู้ที่กำลังทำการดำเนินการ "ฉัน" ได้ฟัง ", " ของประโยค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะเริ่มต้นด้วยเสียงที่ใช้งานเพราะมันง่าย ในประโยคที่ใช้งานอยู่ภายใต้การดำเนินการจะทำ ตัวอย่างที่ตรงไปตรงมาเป็นประโยคที่ว่า "สตีฟรักเอมี่." สตีฟเป็นเรื่องและเขาจะทำดำเนินการ:. เขารักเอมี่วัตถุของประโยค
อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือชื่อของเพลงมาร์วิน "ผมได้ยินข่าวลือผ่าน." "ฉัน" เป็นเรื่องหนึ่ง ที่จะทำดำเนินการ "ฉัน" จะได้ยิน "มัน" วัตถุของประโยค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมจะเริ่มด้วยการใช้เสียง เพราะมันง่ายกว่า ในประโยคที่ใช้งาน , เรื่องการทำการกระทำ ตัวอย่างที่ตรงไปตรงมาเป็นประโยค " สตีฟ รักเอมี่ " สตีฟเป็นวิชา และเขาก็ทำ Action : เขารักเอมี่ กรรมของประโยค .
อีกตัวอย่างคือชื่อของเพลง " มาร์วินฉันได้ยินผ่านต้นองุ่น " " ฉัน " คือเรื่องคนที่กระทำ” ผม " ได้ยิน " มัน " กรรมของประโยค