Last edited 2 months ago by BastiqueEmeryville, CaliforniaWatch this p การแปล - Last edited 2 months ago by BastiqueEmeryville, CaliforniaWatch this p ไทย วิธีการพูด

Last edited 2 months ago by Bastiqu


Last edited 2 months ago by Bastique
Emeryville, California
Watch this page
City of Emeryville
City
Emeryville as seen from a local highrise hotel
Emeryville as seen from a local highrise hotel
The city of Emeryville highlighted within Alameda County
The city of Emeryville highlighted within Alameda County
Coordinates: 37°49′53″N 122°17′07″W
Country USA
State California
County Alameda
Incorporated December 8, 1896[1]
Government
• Mayor Ruth Atkin[2]
• State Senate Loni Hancock (D)[3]
• State Assembly Tony Thurmond (D)[4]
• U. S. Congress Barbara Lee (D)[5]
Area[6]
• Total 2.010 sq mi (5.206 km2)
• Land 1.246 sq mi (3.226 km2)
• Water 0.764 sq mi (1.979 km2) 38.02%
Elevation[7] 23 ft (7 m)
Population (2010)[8]
• Total 10,080
• Density 8,089.9/sq mi (3,124.6/km2)
Time zone Pacific Standard Time Zone (UTC-8)
• Summer (DST) Pacific Daylight Time (UTC-7)
ZIP codes 94608
Area code(s) 510
FIPS code 06-22594
GNIS feature IDs 1658499, 2410436
Website www.ci.emeryville.ca.us
Emeryville is a small city in Alameda County, California, in the United States. It is located in a corridor between the cities of Berkeley and Oakland, extending to the shore of San Francisco Bay. Its proximity to San Francisco, the Bay Bridge, the University of California, Berkeley, and Silicon Valley has been a catalyst for recent economic growth. It is home to Pixar Animation Studios, Peet's Coffee & Tea, Jamba Juice and Clif Bar. In addition, several well known biotech and software companies have made their home in Emeryville: Electronic Arts' Maxis Software division, LeapFrog, Sendmail, MobiTV, Novartis (formerly Chiron before April 2006), and BigFix (now IBM). The population was 10,080 as of 2010, although it swells considerably on weekdays due to the city's position as a regional employment center. Emeryville has some features of an edge city; however, it is located within the inner urban core of the Oakland/greater East Bay and was heavily industrialized before the First World War.

Contents
History
Geography
Climate
Demographics
2010
2000
Mudflats and other environmental features
Current development
Schools
Economy
Retail centers
Top employers
Transportation
See also
Notes
References
External links
HistoryEdit

Before the colonization of the area by Spain in 1776, this area was the site of extensive native American settlements. Mudflats rich with clams and rocky areas with oysters, plus fishing, hunting, and acorns from the local oak trees provided a rich and easily exploited food source for the residents, who disposed of their clam and oyster shells in a single place, over time creating a huge mound, the Emeryville Shellmound.[9]

During the Spanish and Mexican eras, Emeryville was the site of a small wharf near the mouth of Temescal Creek adjacent to the shellmound. The wharf served the Peralta family's Rancho San Antonio, and was used for loading the principal produce of the ranch—cattle hides—onto lighters, and subsequently transferring them to ships, including New England-bound schooners.


The Shellmound and dance pavilion in 1902
The handling of cattle continued into the American era with the establishment of numerous meat packing plants along the bayshore in Emeryville between 67th and 63rd Streets in an area called "Butchertown". The cattle processed here were raised in nearby ranches and farms, and brought in by rail or barge. The odors emanating from this district were notorious and often mentioned in local newspapers of the 19th and early 20th century.

Emeryville's first post office opened in 1884.[10]

The Town of Emeryville was incorporated December 2, 1896. It was named after Joseph Stickney Emery who came during the Gold Rush and acquired large tracts of land in what became known as "Emery's". In 1884, Emery was president of a narrow-gauge railroad called the California and Nevada Railroad. The railroad was originally intended to extend from Oakland, through Emery's (at the time, just an unincorporated settlement along the bayshore) and then east across the Sierra Nevada to the gold mining town of Bodie, California. From Bodie the railroad would extend east through Nevada to a connection with the Denver & Rio Grande Railroad. Despite its grandiose intentions, the railroad was only built from Oakland to Orinda, and its right-of-way was sold to the Santa Fe Railway.[11] The Santa Fe then constructed a rail yard and passenger depot below San Pablo between 41st Street and Yerba Buena Avenue. Although located in Emeryville, the depot, which opened in 1902, was called "Oakland".

The Key System, a local transit company, acquired the general offices of the California and Nevada as well as their nascent pier into San Francisco Bay, which was quickly transformed into a long pier reaching nearly to Yerba Buena Island. The Key System established its main rail yard adjacent to the yard of the Santa Fe in a large tract west of San Pablo Avenue in the vicinity of Yerba Buena Avenue (so named because the island was visible in line with the thoroughfare). The Key System's main power plant, used to energize its streetcars and commuter trains, was constructed adjacent to the city limits with Oakland. The immense smokestack was a local landmark for decades, surviving right through the Loma Prieta earthquake of 1989. It was demolished for safety reasons shortly thereafter. The old Key System mainline to the pier, and later, to the Bay Bridge, ran in a subway below Beach Street and the Southern Pacific mainline near the power plant. That subway survives and is today used as a private entrance to the main sewage treatment plant of East Bay Municipal Utility District (EBMUD, the water utility serving Oakland and many surrounding cities). The rail yards and shops of the Key System and Santa Fe were acquired by Santa Fe's real estate development arm, later known as the Catellus Development Corporation, and this firm proceeded with the development which is today, a sprawling shopping center and multiunit residential district.

In the late 19th century, a large park was built around the shellmound. The park included two dance pavilions, one of which stood atop the shellmound. A trotting park (the Oakland Trotting Park) was built nearby at the junction of the Berkeley Branch line with the mainline of the Southern Pacific. On February 22, 1920 the first dog race track to employ an imitation rabbit opened in Emeryville.

Emeryville used to be as well known for its gambling houses and bordellos as it was for its booming industrial sector; then Alameda County district attorney, later California governor and then Chief Justice of the United States Earl Warren once famously called it "the rottenest city on the Pacific Coast".[12] During the Depression, Emeryville was jammed with speakeasies, racetracks and brothels and became known as a somewhat lawless center for entertainment.[13] The popular local restaurant The Townhouse is one such trace, a location that once was a speakeasy during Prohibition. Today, this tradition is carried on to a degree by the Oaks Room Card Club, a legal gambling establishment on San Pablo Avenue.

Emeryville was the site of Oaks Park, the home turf of the Pacific Coast League's Oakland Oaks. The ballpark was located on the block bounded by San Pablo, 45th Street and Park Street (the fourth side was Watts Street). The site is now partly an empty, fenced-off lot, and overlapped by Pixar Studios. Pixar's main gate (on Park Street) lies directly on the old segment of Watts Street. The stadium did not front directly on San Pablo where a strip of various small commercial buildings stood, now replaced by a single one-story commercial building with several chain businesses.

During World War II, Emeryville was the southern terminus of the Shipyard Railway, a specially constructed electric rail line operated by the Key System to transport workers to the Kaiser Shipyards in Richmond. The station was on the west side of San Pablo Avenue on the Key's yard property. The tracks led out to San Pablo Avenue where they were merged into existing streetcar tracks.

From the late 19th into the early 20th century, Emeryville's development as an industrial city grew. Besides the meat-packing plants, other industries were added. Among these were the Judson Iron Works and the Sherwin-Williams paint company. From 1939 until the 1970s, a massive animated neon sign showing a can of red paint tilting, spilling, and covering a globe of the earth, with the slogan "We Cover the Earth" sat on the roof of the plant's main building, a familiar sight to eastbound motorists on the Bay Bridge. It was also once the location of Shell Development, the research arm of Shell Oil Company, which relocated in 1972 to Houston, Texas. A large scrap metal yard (part of the Judson Iron Works) was visible from the Eastshore Freeway for decades until the early 1970s. Also visible, a large facility of the Pacific Intermountain Express (PIE) trucking firm. A heavy truck manufacturing division of what was formerly I-H (International-Harvester Company, later Navistar) was located in Emeryville. One of its more popular over the road semi-truck models (the International DCO-405) in the late 1950s and early 1960s, became commonly and affectionately known as an "Emeryville".

By the late 1960s, industries were beginning to move away from Emeryville and the appearance of the city seriously declined. This began to change in the mid 1970s starting with the development of the marina section of Emeryville. By the 1980s, a large shopping area began to take shape north and south of the Powell Street corridor. Additionally, the Chiron Corporation (now Novartis), a major biotechnology company, established its headquarters just south of the old junction of the SP mainline tracks and the old Berkeley branchline (Shellmound Junction) at the end of Stanford Avenue, the site of the old Shellmound trotting course.

Following the Loma Prieta Earthquake in 1989, a new Amt
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
แก้ไขครั้งล่าสุด 2 เดือนที่แล้ว โดย BastiqueEmeryville แคลิฟอร์เนียดูหน้านี้เมือง EmeryvilleเมืองEmeryville เห็นพื้นที่ภายในห้องEmeryville เห็นพื้นที่ภายในห้องการเมืองของ Emeryville เน้นภายในเขตของอเมริกันการเมืองของ Emeryville เน้นภายในเขตของอเมริกันพิกัด: 37 ° 49′53″N 122 ° 17′07″Wประเทศสหรัฐอเมริการัฐแคลิฟอร์เนียเขตอเมริกันเรท 8 ธันวาคม 1896 [1]รัฐบาล •นายกเทศมนตรีรัธ Atkin [2] •วุฒิสภารัฐ Loni แฮนค็อค (D) [3] •รัฐสภา Tony Thurmond (D) [4] •สหรัฐ S. คองเกรสบาร์บาราลี (D) [5]ตั้ง [6] •รวม 2.010 sq mi (5.206 km2) •ที่ดิน 1.246 sq mi (3.226 km2) •น้ำ 0.764 sq mi (1.979 km2) 38.02%ยกระดับ [7] 23 ฟุต (7 m)ประชากร (2010) [8] •รวม 10,080 •ความหนาแน่น 8,089.9/ตร. mi (3,124.6 km2)โซนเวลามาตรฐานของแปซิฟิกโซนเวลา (UTC-8) เวลาตามฤดูกาลแปซิฟิกร้อน (DST) • (UTC 7)รหัสไปรษณีย์ 94608Area code(s) 510รหัส FIPS 06-22594GNIS คุณลักษณะรหัส 1658499, 2410436เว็บไซต์ www.ci.emeryville.ca.usEmeryville เป็นเมืองเล็ก ๆ ในเขตอเมริกัน แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ตั้งอยู่ในทางระหว่างเมืองเบิร์กลีย์และโอ๊คแลนด์ ขยายไปฝั่ง San Francisco เบย์ แห่ง San Francisco, Bay Bridge มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ และวินได้เศษสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจล่าสุด เป็นบ้านของ สตูดิโอพิกซาร์ภาพเคลื่อนไหว ของ Peet กาแฟ และอุปกรณ์ชงชา Jamba น้ำ บาร์ Clif นอกจากนี้ หลายรู้จักเทคโนโลยีชีวภาพและซอฟต์แวร์บริษัททำบ้านของพวกเขาใน Emeryville: Electronic Arts ซอฟต์แวร์เราแบ่ง LeapFrog, Sendmail, MobiTV โนวาร์ติส (เดิมชื่อ Chiron ก่อน 2549 เมษายน), และ BigFix (ตอนนี้ IBM) ประชากรถูก 10,080 2553 แม้ว่ามัน swells มากในวันธรรมดาเนื่องจากตำแหน่งของเมืองเป็นศูนย์จ้างงานภูมิภาค Emeryville มีคุณลักษณะบางอย่างของเมืองขอบ อย่างไรก็ตาม มันอยู่ภายในหลักเมืองภายในของอีสท์เบย์โอ๊คแลนด์และปริมณฑล และมีอุตสาหกรรมหนักก่อนสงครามโลกครั้งหนึ่งเนื้อหาประวัติภูมิศาสตร์สภาพภูมิอากาศข้อมูลประชากร20102000อนุบาลสัตว์น้ำและคุณลักษณะอื่น ๆ ของสิ่งแวดล้อมปัจจุบันการพัฒนาโรงเรียนเศรษฐกิจศูนย์กลางการค้านายจ้างสูงสุดการเดินทางดูหมายเหตุการอ้างอิงเชื่อมโยงภายนอกHistoryEditก่อนสนามพื้นที่โดยสเปนใน 1776 บริเวณนี้เป็นของชาวอเมริกันพื้นเมืองจ่ายอย่างละเอียด อนุบาลสัตว์น้ำที่อุดม ด้วยหอยและหินพื้นที่กับหอย นางรม บวกตกปลา ล่าสัตว์ และ acorns จากต้นโอ๊คภายในมีให้ และสามารถแหล่งอาหารง่าย ๆ สำหรับคน ที่ตัดจำหน่ายหอยของหอยกาบและหอยนางรม ช่วงเวลาสร้าง mound ใหญ่ Emeryville Shellmound[9]ในระหว่างช่วงของสเปน และเม็กซิกัน Emeryville เป็นของเรือขนาดเล็กใกล้ปากของครี Temescal ติดกับ shellmound เรือบริการของครอบครัว Peralta Rancho San Antonio และถูกใช้ในการโหลดการผลิตหลักของบ้านไร่ – วัวซ่อน — ไฟแช็ก และต่อมาโอนย้ายไปเรือ รวมทั้งขอบเขตนิวอิงแลนด์ schoonersพาวิลเลี่ยน Shellmound และเต้นรำใน 1902การจัดการของวัวอย่างต่อเนื่องในยุคอเมริกันด้วยการจัดตั้งมากมายเนื้อบรรจุพืชตามเบย์ชอร์ใน Emeryville ระหว่างถนน 63 และ 67 th เฮในพื้นที่เรียกว่า "Butchertown" วัวที่นี่การประมวลผลถูกยก ranches และฟาร์มใกล้เคียง และนำเข้า โดยทางรถไฟหรือเรือ กลิ่นที่เกิดจากอำเภออื้อฉาว และมักจะกล่าวถึงในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษของ Emeryville แรกที่ทำการไปรษณีย์เปิดใน 1884[10]เมือง Emeryville ปุก 2 ธันวาคม 1896 มันถูกตั้งชื่อหลังจากกากกะรุน Stickney โจเซฟที่มาในระหว่างการวิ่งทอง และมารามิดขนาดใหญ่ที่ดินในอะไร กลายเป็นว่า "กากกะรุนของ" ใน 1884 กากกะรุนเป็นประธานเรียกว่าแคลิฟอร์เนียและเนวาดารถไฟรถไฟแคบวัด เดิมมีสร้างทางรถไฟขึ้นเพื่อขยายจากโอ๊คแลนด์ ผ่านกากกะรุนของ (เวลา เพียงชำระเป็น unincorporated ตามเบย์ชอร์) และตะวันออกแล้วข้ามเซียร์ราเนวาดาเมืองเหมืองทองของบอดี้ แคลิฟอร์เนีย จากบอดี้ รถไฟจะขยายตะวันออกผ่านเนวาดาเพื่อเชื่อมต่อกับเดนเวอร์และ Rio Grande รถไฟ แม้ มีความตั้งใจยอดเยี่ยม ทางรถไฟเท่านั้นสร้างจากโอ๊คแลนด์ไปโอรินดา และท่อแก๊สมันถูกขายไปรถไฟ Santa Fe[11] Santa Fe แล้วสร้างการรถไฟลานและผู้โดยสาร depot ใต้ซานปาโบลระหว่าง 41st ถนนอเวเยอร์ ตั้งอยู่ใน Emeryville, depot ซึ่งเปิดใน 1902 ถูกเรียกว่า "โอ๊ค"ระบบคีย์ บริษัทขนส่งภายใน ซื้อสำนักงานทั่วไปแคลิฟอร์เนีย และเนวาดา รวมทั้งท่าเรือของพวกเขาก่อเป็นอ่าว San Francisco ซึ่งถูกเปลี่ยนอย่างรวดเร็วเป็นท่ายาวเกือบถึงเกาะเยอร์ ระบบคีย์ก่อตั้งของลานรถไฟหลักติดกับลานของซานตาเฟในทางเดินขนาดใหญ่ทางตะวันตกของถนนซานปาโบลดีอเวเยอร์ (ดังชื่อเพราะเห็นตามไปด้วยเกาะ) ระบบคีย์หลักโรงไฟฟ้า ใช้พลังของ streetcars และแคว้น ถูกสร้างขึ้นติดกับวงเงินเมืองกับโอ๊ค Smokestack ใหญ่มีสัญลักษณ์เฉพาะสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา รอดขวาผ่านแผ่นดินไหวโลมา Prieta 1989 มันถูกรื้อเพื่อเหตุผลด้านความปลอดภัยมิช้ามินาน ระบบคีย์เก่า mainline ไปยังท่าเรือ และภายหลัง บริดจ์เบย์ วิ่งในรถไฟใต้ดินด้านล่างถนนหาดและแปซิฟิกใต้ mainline ใกล้โรงไฟฟ้า รถไฟใต้ดินที่ survives และปัจจุบันใช้เป็นทางเข้าส่วนตัวกับโรงบำบัดน้ำเสียหลักตะวันออกอ่าวเทศบาลย่านยูทิลิตี้ (EBMUD อรรถประโยชน์น้ำที่โอ๊คแลนด์และเมืองหลายรอบ) สินทรัพย์ โดยแขนพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ของซานตาเฟ ในภายหลังว่า บริษัทพัฒนา Catellus รถไฟหลาและร้านอาหารระบบคีย์และซานตาเฟ และบริษัทนี้ครอบครัวกับการพัฒนาซึ่งวันนี้ ก็ multiunit และศูนย์การค้าอยู่อาศัยอำเภอในปลายศตวรรษที่ 19 สวนขนาดใหญ่ถูกสร้างสถานการ shellmound สวนรวมสองเต้นพาวิลเลี่ยน หนึ่งซึ่งยืนอยู่บนยอด shellmound สวน trotting (โอ๊ค Trotting สวน) ถูกสร้างขึ้นในบริเวณใกล้เคียงที่แยกบรรทัดเบิร์กลีย์สาขากับ mainline ของแปซิฟิคใต้ บน 22 กุมภาพันธ์ 1920 การแข่งขันสุนัขแรกติดตามต้องใช้กระต่ายการเลียนแบบใน Emeryvilleใช้ได้เป็นที่รู้จักบ้านและ bordellos เล่นพนันก็สำหรับภาคอุตสาหกรรมเฟื่องฟู Emeryville แล้ว อเมริกันเขตอัยการเขต ผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนียภายหลัง แล้วประธานศาลสูงสุดของวอร์เรนเอิร์ลสหรัฐอเมริกาหนึ่งครั้งซึ่งเรียกว่า "เมือง rottenest บนชายฝั่งแปซิฟิก"[12] ในช่วงภาวะซึมเศร้า Emeryville ถูก jammed กับ speakeasies, racetracks และซ่อง และกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นศูนย์กลางความบันเทิงมร.เจอราร์ดเมสทราเยต์ค่อนข้าง[13] นิยมร้านทาวน์เฮาส์จะติดตามเช่นหนึ่ง สถานที่ที่เคยเป็นสปีคอีซี่ระหว่าง Prohibition วันนี้ ประเพณีนี้จะดำเนินไปเป็น โดยสโมสรโอ๊คห้องบัตร สถานประกอบการเล่นพนันเป็นกฎหมายในซานปาโบลอเวนิวEmeryville เป็นของโอ๊คพาร์ค สนามหญ้าบ้านของโอ๊คโอ๊คของลีกชายฝั่งแปซิฟิก ทเดอะบอลปาร์คตั้งอยู่บนบล็อกที่ล้อมรอบ ด้วยซานปาโบล อันดับที่ 45 ถนน และ ถนนอุทยาน (ด้านที่สี่คือ ถนน วัตต์) เว็บไซต์เป็นบางส่วนว่างเปล่า รั้วปิดล็อต และซ้อนกัน โดยสตูดิโอพิกซาร์ ประตูหลักของพิกซาร์ (ในสวน) อยู่บนเซ็กเมนต์เก่าของถนนวัตต์ สนามแห่งนี้ได้ด้านหน้าไม่ตรงในซานปาโบลที่แถบของอาคารพาณิชย์ขนาดเล็กต่าง ๆ ยืน ตอนนี้ ถูกแทนที่ ด้วยอาคารพาณิชย์ชั้นเดียวเดียวกับธุรกิจลูกโซ่ต่าง ๆในระหว่างสงครามโลก Emeryville มีนัสใต้ของรถไฟต่อเรือเบาชวน บรรทัดพิเศษสร้างรถไฟไฟฟ้าดำเนินการ โดยระบบคีย์เพื่อขนส่งคนงานไป Shipyards นิคมในริชมอนด์ สถานีอยู่บนฝั่งตะวันตกของถนนซานปาโบลในลักษณะลานของคีย์ เพลงที่นำออกไปซานปาโบลอเวนิวที่จะถูกผสานเข้าไปในแทร็ค streetcar อยู่จาก 19 สายในศตวรรษที่ 20 ต้น พัฒนาของ Emeryville เป็นเมืองอุตสาหกรรมเติบโต มีเพิ่มอุตสาหกรรมอื่น ๆ นอกเหนือจากพืชบรรจุเนื้อ ระหว่างนี้มีงานเหล็ก Judson และบริษัทสี Sherwin-วิลเลียมส์ จาก 1939 จนถึงปี 1970 เครื่องนีออนขนาดใหญ่เคลื่อนไหวที่แสดงสามารถของสีแดงเอียง ออก และครอบคลุมทั่วโลกของโลก กับสโลแกน "เราครอบคลุมโลก" นั่งบนดาดฟ้าของโรงงานหลักสร้าง เจนตาการ motorists eastbound บนสะพานอ่าว ได้ยังเมื่อที่ตั้งของเชลล์พัฒนา แขนวิจัยของเชลล์ บริษัทน้ำมัน ซึ่งย้ายไปฮูสตัน เท็กซัสในปี 1972 ขนาดใหญ่ซากโลหะศอก (ส่วนหนึ่งของงานเหล็ก Judson) มองเห็นได้จากหมู่นัก Eastshore สำหรับทศวรรษที่ผ่านมาจนถึงปี 1970 ช่วง นอกจากนี้ยังสามารถมองเห็นได้ สิ่งอำนวยความสะดวกขนาดใหญ่ของรถบรรทุกบริษัทแปซิฟิก Intermountain Express (วงกลม) หนักรถบรรทุกผลิตกองอะไรที่เดิมฉัน-H (บริษัทเก็บเกี่ยวนานาชาติ หลัง Navistar) ตั้งอยู่ใน Emeryville หนึ่งในความนิยมมากขึ้นผ่านถนนกึ่งรถรุ่น (อินเตอร์เนชั่นแนล DCO-405) ในปลายทศวรรษ 1950 และช่วงต้นปี 1960s กลายเป็นทั่วไป และด้วยความรักเรียกว่า "Emeryville"โดยปลายปี 1960 อุตสาหกรรมได้เริ่มย้ายจาก Emeryville และลักษณะที่ปรากฏของการปฏิเสธอย่างจริงจัง นี้ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงในกลางทศวรรษ 1970 เริ่มมีการพัฒนาส่วนมารีน่าของ Emeryville โดยไฟต์ ช้อปปิ้งขนาดใหญ่เริ่มที่จะรูปร่างเหนือ และใต้ ของทางเดินถนนพาวเวล นอกจากนี้ Chiron คอร์ปอเรชั่น (ตอนนี้โนวาร์ติส), บริษัทเทคโนโลยีชีวภาพที่สำคัญ สร้างสำนักงานใหญ่เพียงจากแยกแทร็ก mainline SP และเก่าเบิร์กลีย์ branchline (Shellmound Junction) ที่สุดของสแตนฟอร์ด Avenue เว็บไซต์หลักสูตร trotting Shellmound เก่าเก่าต่อแผ่นดินไหว Prieta โลมาใน 1989 จำนวนใหม่
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!

แก้ไขครั้งล่าสุดเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมาโดย Bastique
เอเมอรีวิลล์, แคลิฟอร์เนีย
ชมหน้านี้
เมืองเอเมอรีวิลล์
เมือง
เอเมอรีวิลล์เท่าที่เห็นจากตึกท้องถิ่นโรงแรม
เอเมอรีวิลล์เท่าที่เห็นจากตึกท้องถิ่นโรงแรม
เมืองเอเมอรีวิลล์ไฮไลท์ภายในเดินเล่นมณฑล
เมืองเอเมอรีวิลล์ไฮไลท์ภายในเดินเล่นมณฑล
พิกัด : 37 ° 49'53 "122 ° 17'07" W
ประเทศสหรัฐอเมริกา
รัฐแคลิฟอร์เนียของ
มณฑลเดินเล่น
Incorporated 8 ธันวาคม 1896 [1]
รัฐบาล
•นายกเทศมนตรีรู ธ แอทคิน [2]
•วุฒิสภารัฐ Loni แฮนค็อก (D) [3]
•รัฐ สภาโทนี่ Thurmond (D) [4]
•รัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาบาบาร่าลี (D) [5]
พื้นที่ [6]
•รวม 2.010 ตารางไมล์ (5.206 กิโลเมตร 2)
•ที่ดิน 1.246 ตารางไมล์ (3.226 กิโลเมตร 2)
•น้ำ 0.764 ตารางไมล์ (1.979 กิโลเมตร 2 ) 38.02%
สูง [7] 23 ฟุต (7 เมตร)
ประชากร (2010) [8]
•รวม 10,080
•ความหนาแน่น 8,089.9 / ตารางไมล์ (3,124.6 / กิโลเมตร 2)
โซนเวลามาตรฐานแปซิฟิกโซนเวลา (UTC-8)
•ฤดูร้อน (DST) เวลาตามฤดูกาลของแปซิฟิก (UTC-7)
รหัสไปรษณีย์ 94608
รหัสพื้นที่ (s) 510
รหัสรหัส 06-22594
GNIS มีหมายเลข 1658499, 2410436
เว็บไซต์ www.ci.emeryville.ca.us
เอเมอรีวิลล์เป็นเมืองเล็ก ๆ ในโอกแลนด์เคาน์ตี้แคลิฟอร์เนียใน ประเทศสหรัฐอเมริกา มันตั้งอยู่ในทางเดินระหว่างเมืองเบิร์กเลย์และโอคแลนด์, ขยายไปยังชายฝั่งของอ่าวซานฟรานซิสโก มันอยู่ใกล้กับซานฟรานซิสะพานเบย์, มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์และซิลิกอนวัลเลย์ได้รับตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ผ่านมา มันเป็นบ้านที่พิกซาร์แอนิเมชันสตูดิโอคัมปะนีของชาและกาแฟ, น้ำผลไม้ Jamba และบาร์ Clif นอกจากนี้หลายเทคโนโลยีชีวภาพที่รู้จักกันดีและ บริษัท ซอฟต์แวร์ได้ทำให้บ้านของพวกเขาในเอเมอรีวิลล์: ศิลปะอิเล็กทรอนิกส์ 'Maxis ส่วนซอฟท์แว, LeapFrog, Sendmail, MobiTV ติส (ชื่อเดิม Chiron ก่อนเมษายน 2006) และ BigFix (ตอนนี้ IBM) จำนวนประชากรที่เป็น 10,080 เป็นของปี 2010 แม้ว่ามันจะฟูมากในวันธรรมดาเนื่องจากตำแหน่งของเมืองเป็นศูนย์กลางการจ้างงานในระดับภูมิภาค เอเมอรีวิลล์มีคุณสมบัติบางส่วนของเมืองที่ขอบ; อย่างไรก็ตามมันตั้งอยู่ในเมืองสำคัญด้านในของโอคแลนด์ / อีสต์เบย์มากขึ้นและได้รับการอุตสาหกรรมอย่างหนักก่อนที่สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง. เนื้อหาประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์ภูมิอากาศประชากร2,010 2,000 พงและคุณสมบัติด้านสิ่งแวดล้อมอื่น ๆการพัฒนาปัจจุบันโรงเรียนเศรษฐกิจปลีกศูนย์นายจ้าง Top ขนส่งดูเพิ่มเติมหมายเหตุอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอกHistoryEdit ก่อนการล่าอาณานิคมของพื้นที่โดยสเปนใน 1776 บริเวณนี้เป็นที่ตั้งของการตั้งถิ่นฐานของชาวอเมริกันพื้นเมืองกว้างขวาง โคลนที่อุดมไปด้วยหอยหินและพื้นที่ที่มีหอยนางรมรวมทั้งตกปลาล่าสัตว์และโอ๊กจากต้นโอ๊คในท้องถิ่นให้เป็นแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์และใช้ประโยชน์ได้อย่างง่ายดายสำหรับผู้อยู่อาศัยที่ทิ้งเปลือกหอยและหอยนางรมของพวกเขาในที่เดียวเมื่อเวลาผ่านไปการสร้าง เนินดินขนาดใหญ่เอเมอรีวิลล์ Shellmound. [9] ในช่วงยุคสเปนและเม็กซิกัน, เอเมอรีวิลล์เป็นที่ตั้งของท่าเรือเล็ก ๆ ใกล้ปากห้วย Temescal ติดกับ Shellmound ท่าเทียบเรือทำหน้าที่ครอบครัวเปรัลตาเกซซานอันโตนิโอและถูกนำมาใช้สำหรับการโหลดการผลิตหลักของโคไร่ซ่อน-บนไฟแช็คและต่อมาโอนให้เรือรวมทั้งเรือใบนิวอิงแลนด์ผูกพัน. ศาลา Shellmound และการเต้นรำในปี 1902 การจัดการของวัวอย่างต่อเนื่องเข้าสู่ยุคอเมริกันที่มีการจัดตั้งโรงงานบรรจุเนื้อสัตว์จำนวนมากพร้อมเบย์ชอในเอเมอรีวิลล์ระหว่าง 67 และ 63 ถนนในบริเวณที่เรียกว่า "BUTCHERTOWN" วัวแปรรูปที่นี่ถูกยกขึ้นในทุ่งใกล้เคียงและฟาร์มและนำโดยรถไฟหรือเรือ กลิ่นเล็ดลอดออกมาจากเขตนี้เป็นที่รู้จักและมักจะกล่าวถึงในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของ 19 และต้นศตวรรษที่ 20. ที่ทำการไปรษณีย์เอเมอรีวิลล์เป็นครั้งแรกที่เปิดในปี 1884 [10] เมืองเอเมอรีวิลล์ได้รับการจัดตั้งขึ้นวันที่ 2 ธันวาคม 1896 มันได้รับการตั้งชื่อตามโจเซฟสติกนีย์ ทรายที่เข้ามาในช่วงตื่นทองที่ได้มาและขุดเจาะขนาดใหญ่ของที่ดินในสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อ "ทราย" ที่ ในปี 1884, ทรายเป็นประธานของทางรถไฟแคบที่เรียกว่ารัฐแคลิฟอร์เนียและเนวาดารถไฟ รถไฟเดิมทีตั้งใจจะขยายจากโอ๊คแลนด์ผ่านทรายของ (ในเวลาเพียงแค่การตั้งถิ่นฐานของหน่วยงานพร้อมเบย์ชอ) แล้วตะวันออกข้ามเซียร์ราเนวาดาเมืองเหมืองแร่ทองคำของร่างแคลิฟอร์เนีย จากร่างจะขยายทางรถไฟไปทางทิศตะวันออกผ่านเนวาดากับการเชื่อมต่อกับเดนเวอร์และ Rio Grande รถไฟ แม้จะมีความตั้งใจที่ยิ่งใหญ่ของทางรถไฟที่ถูกสร้างขึ้นจากโอ๊คแลนด์เพื่อ Orinda และด้านขวาของทางที่ถูกขายให้กับรถไฟซานตาเฟ. [11] ซานตาเฟแล้วสร้างลานสถานีรถไฟและผู้โดยสารด้านล่างซานพาโบลระหว่างถนนสาย 41 และ Yerba Buena อเวนิว แม้ว่าจะอยู่ในเอเมอรีวิลล์, สถานีรถไฟซึ่งเปิดในปี 1902 ได้รับการเรียกว่า "โอคแลนด์". ระบบ Key ซึ่งเป็น บริษัท ขนส่งในท้องถิ่นที่ได้มาสำนักงานทั่วไปของรัฐแคลิฟอร์เนียและเนวาดาเช่นเดียวกับท่าเรือที่พึ่งของพวกเขาในซานฟรานซิสเบย์ซึ่งเป็น เปลี่ยนอย่างรวดเร็วในท่าเรือยาวถึงเกือบจะ Yerba Buena เกาะ ระบบกุญแจที่จัดตั้งขึ้นลานรถไฟหลักอยู่ติดกับลานซานตาเฟในตะวันตกผืนใหญ่ซานปาโบลอเวนิวในบริเวณที่ Yerba Buena อเวนิว (ชื่อเพราะเกาะเป็นที่มองเห็นได้ในทิศทางเดียวกับสัญจร) โรงไฟฟ้าหลักของระบบกุญแจของที่ใช้ในการกระตุ้น streetcars และผู้โดยสารรถไฟที่ถูกสร้างอยู่ติดกับเขตเมืองกับโอ๊คแลนด์ ปล่องควันอันยิ่งใหญ่เป็นสถานที่สำคัญในท้องถิ่นมานานหลายทศวรรษที่รอดตายขวาผ่าน Prieta ช่วยคุ้มครองแผ่นดินไหวของปี 1989 มันก็พังยับเยินสำหรับเหตุผลด้านความปลอดภัยหลังจากนั้นไม่นาน เก่าฉีดระบบกุญแจไปยังท่าเรือและต่อมากับสะพานเบย์วิ่งเข้าไปในสถานีรถไฟใต้ดินด้านล่างหาดถนนและฉีดใต้มหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่ใกล้โรงไฟฟ้า สถานีรถไฟใต้ดินที่ยังมีชีวิตและในวันนี้ใช้เป็นทางเข้าส่วนตัวถึงหลักโรงบำบัดน้ำเสียของอีสต์เบย์ยูทิลิตี้เทศบาลตำบล (EBMUD ยูทิลิตี้น้ำที่ให้บริการโอ๊คแลนด์และเมืองรอบ ๆ อีกมากมาย) หลารถไฟและร้านค้าของระบบกุญแจและซานตาเฟได้มาจากการพัฒนาแขนอสังหาริมทรัพย์ของซานตาเฟ, ต่อมารู้จักกันในนาม Catellus พัฒนาคอร์ปอเรชั่นและ บริษัท นี้ดำเนินการกับการพัฒนาซึ่งเป็นวันนี้ซึ่งเป็นศูนย์การค้าที่แผ่กิ่งก้านสาขาและย่านที่อยู่อาศัย Multiunit ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 สวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นรอบ Shellmound สวนสาธารณะรวมสองศาลาเต้นรำหนึ่งซึ่งยืนอยู่บนยอด Shellmound ที่จอดวิ่งเหยาะ ๆ (โอคแลนด์วิ่งเหยาะ ๆ ปาร์ค) ถูกสร้างขึ้นใกล้เคียงที่แยกจากเส้นสาขาเบิร์กลีย์กับชักของมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ . เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 1920 สนามแข่งหมาตัวแรกที่จะจ้างกระต่ายเลียนแบบเปิดในเอเมอรีวิลล์เอเมอรีวิลล์ที่ใช้จะเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับบ้านเล่นการพนันและ bordellos ในฐานะที่มันเป็นภาคอุตสาหกรรมที่เฟื่องฟู; จากนั้นเดินเล่นมณฑลอัยการเขตในภายหลังว่าราชการรัฐแคลิฟอร์เนียและจากนั้นหัวหน้าผู้พิพากษาของเอิร์ลสหรัฐอเมริกาวอร์เรนเคยเรียกชื่อเสียงมันว่า "เมือง rottenest บนชายฝั่งแปซิฟิก". [12] ในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ, เอเมอรีวิลล์ถูกอัดแน่นไปด้วยตลาดมืด, racetracks และซ่องและ กลายเป็นที่รู้จักในฐานะศูนย์กฎหมายบ้างเพื่อความบันเทิง. [13] ร้านอาหารท้องถิ่นที่เป็นที่นิยมทาวน์เฮ้าส์เป็นหนึ่งในร่องรอยเช่นสถานที่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเถื่อนระหว่างห้าม วันนี้ประเพณีนี้จะดำเนินการในระดับโดย Oaks ห้องคลับการ์ด, สถานประกอบการพนันที่ถูกกฎหมายในซานพาโบลอเวนิว. เอเมอรีวิลล์เป็นที่ตั้งของ Oaks สวนสาธารณะสนามหญ้าบ้านของชายฝั่งแปซิฟิกลีกโอกแลนด์ Oaks สนามเบสบอลที่ตั้งอยู่บนบล็อกกระโดดจากซานพาโบล, 45 และถนนอุทยานถนน (ด้านที่สี่คือวัตต์ถนน) เว็บไซต์อยู่ในขณะนี้ส่วนหนึ่งเป็นที่ว่างเปล่าจำนวนมากไม่พอใจออกและซ้อนทับโดยสตูดิโอพิกซาร์ ประตูใหญ่ของพิกซาร์ (บนถนนพาร์ค) อยู่โดยตรงในส่วนที่เก่าแก่ของวัตต์ถนน สนามกีฬาไม่ได้โดยตรงบนหน้าซานปาโบลที่แถบของอาคารพาณิชย์ต่างๆขนาดเล็กยืนแทนที่ด้วยเรื่องราวหนึ่งเดียวอาคารพาณิชย์ที่มีธุรกิจหลายห่วงโซ่. ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเอเมอรีวิลล์เป็นปลายทางใต้ของอู่ต่อเรือรถไฟ สร้างขึ้นเป็นพิเศษทางรถไฟสายไฟฟ้าที่ดำเนินการโดยระบบกุญแจในการขนส่งคนงานอู่ต่อเรือไกเซอร์ในริชมอนด์ สถานีอยู่บนฝั่งตะวันตกของซานพาโบลอเวนิวในบริเวณลานกุญแจ แทร็คที่นำออกไปอเวนิวซานปาโบลที่พวกเขาถูกกลืนเข้าไปมีอยู่รางราง. จากปลายทศวรรษที่ 19 เป็นช่วงต้นศตวรรษที่ 20 การพัฒนาเอเมอรีวิลล์เป็นเมืองอุตสาหกรรมที่ขยายตัว นอกจากนี้พืชบรรจุเนื้อสัตว์, อุตสาหกรรมอื่น ๆ มีการเพิ่ม กลุ่มคนเหล่านี้เป็นสันเหล็กโรงงานและ บริษัท สี Sherwin-Williams จาก 1939 จนถึงปี 1970, ป้ายไฟนีออนเคลื่อนไหวขนาดใหญ่แสดงสามารถของการเอียงสีแดงหกและครอบคลุมโลกของโลกด้วยสโลแกน "เราครอบคลุมโลก" นั่งอยู่บนหลังคาของอาคารหลักของพืชที่คุ้นเคย สายตาผู้ขับขี่รถยนต์มุ่งหน้าสะพานเบย์ มันก็เป็นครั้งเดียวที่ตั้งของการพัฒนาเชลล์แขนวิจัยของ บริษัท น้ำมันเชลล์ซึ่งย้ายในปี 1972 ฮุสตันเท็กซัส ลานเศษโลหะขนาดใหญ่ (ส่วนหนึ่งของงานเหล็กสัน) คือมองเห็นได้จากทางด่วน Eastshore มานานหลายทศวรรษจนถึงช่วงต้นปี 1970 นอกจากนี้ยังมองเห็นสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีขนาดใหญ่ของมหาสมุทรแปซิฟิก Intermountain เอ็กซ์เพรส (PIE) บริษัท ขนส่ง ส่วนการผลิตรถบรรทุกหนักของสิ่งที่เคยเป็น IH (นานาชาติ-เก็บเกี่ยว บริษัท ภายหลัง Navistar) ตั้งอยู่ในเอเมอรีวิลล์ หนึ่งในความนิยมมากขึ้นกว่าถนนรุ่นรถบรรทุกเทลเลอร์มัน (DCO-405 นานาชาติ) ในปลายปี 1950 และต้นปี 1960 กลายเป็นที่ใช้กันทั่วไปและเป็นที่รู้จักรักใคร่ "เอเมอรีวิลล์". ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960, อุตสาหกรรมเป็นจุดเริ่มต้นที่จะย้ายออกจาก เอเมอรีวิลล์และลักษณะของเมืองที่ลดลงอย่างจริงจัง นี้เริ่มเปลี่ยนไปในช่วงกลางปี ​​1970 เริ่มต้นด้วยการพัฒนาของส่วนท่าจอดเรือของเอเมอรีวิลล์ โดยปี 1980, แหล่งช้อปปิ้งขนาดใหญ่เริ่มที่จะใช้รูปร่างเหนือและทิศใต้ของทางเดิน Powell Street นอกจากนี้ Chiron คอร์ปอเรชั่น (ตอนนี้ติส) ซึ่งเป็น บริษัท ด้านเทคโนโลยีชีวภาพที่สำคัญการจัดตั้งสำนักงานใหญ่ทางตอนใต้ของทางแยกที่เก่าแก่ของแทร็คที่ฉีด SP และเก่า Berkeley branchline (Shellmound สนธิ) ในตอนท้ายของถนน Stanford, เว็บไซต์เก่า Shellmound วิ่งเหยาะ ๆ แน่นอน. ตาม Prieta ช่วยคุ้มครองแผ่นดินไหวในปี 1989 ใหม่ Amt















































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2 เดือนก่อน ด้วย

bastique Emeryville California

ดูหน้านี้เมืองของเมือง Emeryville

Emeryville เท่าที่เห็นจากท้องถิ่น highrise โรงแรม
Emeryville เท่าที่เห็นจากท้องถิ่น highrise โรงแรม
เมือง Emeryville เน้นภายในมณฑลเดินเล่น
เมือง Emeryville เน้นภายในมณฑลเดินเล่น
พิกัด : 37 / 49 ได้รับ 53 เพลง N 122 ° 17 ’ 07 เพลง w
รัฐประเทศ USA


มณฑลอาลาแคลิฟอร์เนียรวม 8 ธันวาคม 2004 [ 1 ]

- รัฐบาลนายกเทศมนตรี รูธ แอตกิ้น [ 2 ]
- วุฒิสภาโลนี่ แฮนค็อก ( D ) [ 3 ]
- สมัชชาแห่งชาติโทนี่ Thurmond ( D ) [ 4 ]
- U . S . รัฐสภาบาบาลี ( D ) [ 5 ] [ 6 ]
-
พื้นที่รวม 2.010 ตารางไมล์ ( 5.206 ตารางกิโลเมตร )
- ที่ดิน 1.246 ตารางไมล์ ( 4.151 ตารางกิโลเมตร )
- น้ำ 0.764 ตารางไมล์ ( 1.979 ตารางกิโลเมตร ) 38.02 %
6 [ 7 ] 23 ฟุต ( 7 เมตร )
ประชากร ( 2010 ) [ 8 ]
-
- รวม 10080 ความหนาแน่น 8089.9/sq มิ ( 3124 .6 / km2 )
เขตเวลามาตรฐานแปซิฟิกโซนเวลา ( utc-8 )
- ฤดูร้อน ( DST ) เวลาฝั่งแปซิฟิก ( utc-7 )

94608 รหัสรหัสพื้นที่รหัสไปรษณีย์ ( s )

gnis 510 FIPS รหัส 06-22594 คุณลักษณะ ID 1658499 2410436
, เว็บไซต์ www.ci . Emeryville . ca.us
Emeryville เป็นเมืองเล็กๆ ในมณฑลเดินเล่น , แคลิฟอร์เนีย , สหรัฐอเมริกา ตั้งอยู่ในทางเดินระหว่างเมืองเบิร์กลีย์ และโอ๊คแลนด์ขยายไปยังชายฝั่งของอ่าวซานฟรานซิสโก ใกล้ชิดกับซานฟรานซิสโก สะพานข้ามอ่าว มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ และ Silicon Valley เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจล่าสุด มันเป็นที่ตั้งของพิกซาร์สตูดิโอแอนิเมชั่ ชา กาแฟ & Peet , Jamba น้ำคลิฟบาร์ นอกจากนี้ , หลายที่รู้จักกันดี เทคโนโลยีชีวภาพและ บริษัท ซอฟต์แวร์ได้ทำให้บ้านของพวกเขาใน Emeryville :Electronic Arts ' แมกซิสซอฟต์แวร์ ส่วน mobitv ใช้ Sendmail , , , โนวา ( เดิมไครอนก่อนเมษายน 2006 ) , และ bigfix ( IBM ) ประชากร คือ 10080 ณ 2010 , แม้ว่ามันฟูมาก วันธรรมดา เนื่องจากตำแหน่งของเมืองให้เป็นศูนย์กลางการจ้างงานในระดับภูมิภาค Emeryville มีคุณลักษณะบางอย่างของขอบเมือง อย่างไรก็ตามตั้งอยู่ภายในเขตเมืองชั้นในหลักของโอ๊คแลนด์ / มากกว่าอ่าวและประเทศอุตสาหกรรมหนักก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

เนื้อหาประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์ภูมิอากาศ






2000 ถึง 2010 โคลนและอื่น ๆคุณสมบัติปัจจุบันการพัฒนาโรงเรียนสิ่งแวดล้อม




ระบบค้าปลีกศูนย์ด้านบน

เห็นนายจ้างขนส่ง


หมายเหตุการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก

historyeditก่อนการตั้งอาณานิคมของพื้นที่โดยสเปน ( บริเวณนี้เป็นเว็บไซต์ของการตั้งถิ่นฐานครอบคลุมชาวอเมริกันพื้นเมือง . โคลนรวยกับหอยและพื้นที่หิน หอยนางรม และตกปลา ล่าสัตว์ และโอ๊กจากต้นโอ๊กท้องถิ่นให้รวยได้อย่างง่ายดายและเพิ่มแหล่งอาหารให้ชาวบ้านที่ทิ้งของหอยและเปลือกหอยนางรมในสถานที่เดียว เวลาผ่านไปการสร้างเนินดินขนาดใหญ่โดยเชลล์ มาวด์ Emeryville [ 9 ]

ระหว่างสเปนและเม็กซิกันยุค , Emeryville เป็นเว็บไซต์เล็กๆ ใกล้ท่าเรือปากห้วย temescal ติดกับเชลล์ มาวด์ . ท่าเสิร์ฟ Peralta ครอบครัวของ Rancho San Antonio และใช้สําหรับโหลดผลิตหลักของปศุสัตว์ปศุสัตว์ซ่อนบนไฟแช็ก และต่อมาย้ายไปเรือรวมทั้งอังกฤษผูกเรือใบ


เชลล์ มาวด์และศาลาเต้นใน 1902
การจัดการปศุสัตว์อย่างต่อเนื่องในยุคอเมริกัน ด้วยการบรรจุเนื้อสัตว์มากมาย พืชตาม Bayshore ใน Emeryville ระหว่าง 63 และ 67 ถนนในพื้นที่เรียกว่า " butchertown " สัตว์เลี้ยงแปรรูปที่นี่มีขึ้นในฟาร์มใกล้เคียงและฟาร์ม และนำโดยรถไฟหรือเรือ .กลิ่นเล็ดลอดออกมาจากเขตนี้ฉาวโฉ่และมักจะกล่าวถึงในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของ 19 และต้นศตวรรษที่ 20

Emeryville แรกที่ทำการไปรษณีย์เปิดในปี 1884 [ 10 ]

เมือง Emeryville จัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 1896 . มันถูกตั้งชื่อตามโจเซฟสติกนีย์ เอเมอรี่ ที่มาในช่วงตื่นทอง และซื้อที่ดินเปล่าในสิ่งที่กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " ทราย " ในปี 1884 ,
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: