Rice production symbolizes the sing

Rice production symbolizes the single largest land use for food production on the Earth. The significance of this cereal as a source of energy and income seems overwhelming for millions of people in Asia, representing 90% of global rice production and consumption. Estimates indicate that the burgeoning population will need 25% more rice by 2025 than today's consumption. As the demand for rice is increasing, its production in Asia is threatened by a dwindling natural resource base, socioeconomic limitations, and uncertainty of climatic optima. Transplanting in puddled soil with continuous flooding is a common method of rice crop establishment in Asia. There is a dire need to look for rice production technologies that not only cope with existing limitations of transplanted rice but also are viable, economical, and secure for future food demand.
Direct seeding of rice has evolved as a potential alternative to the current detrimental practice of puddling and nursery transplanting. The associated benefits include higher water productivity, less labor and energy inputs, less methane emissions, elimination of time and edaphic conflicts in the rice–wheat cropping system, and early crop maturity. Realization of the yield potential and sustainability of this resource-conserving rice production technique lies primarily in sustainable weed management, since weeds have been recognized as the single largest biological constraint in direct-seeded rice (DSR). Weed competition can reduce DSR yield by 30–80% and even complete crop failure can occur under specific conditions. Understanding the dynamics and outcomes of weed–crop competition in DSR requires sound knowledge of weed ecology, besides production factors that influence both rice and weeds, as well as their association. Successful adoption of direct seeding at the farmers' level in Asia will largely depend on whether farmers can control weeds and prevent shifts in weed populations from intractable weeds to more difficult-to-control weeds as a consequence of direct seeding. Sustainable weed management in DSR comprises all the factors that give DSR a competitive edge over weeds regarding acquisition and use of growth resources. This warrants the need to integrate various cultural practices with weed control measures in order to broaden the spectrum of activity against weed flora. A weed control program focusing entirely on herbicides is no longer ecologically sound, economically feasible, and effective against diverse weed flora and may result in the evolution of herbicide-resistant weed biotypes. Rotation of herbicides with contrasting modes of action in conjunction with cultural measures such as the use of weed-competitive rice cultivars, sowing time, stale seedbed technique, seeding rate, crop row spacing, fertilizer and water inputs and their application method/timing, and manual and mechanical hoeing can prove more effective and need to be optimized keeping in view the type and intensity of weed infestation. This chapter tries to unravel the dynamics of weed–crop competition in DSR. Technological issues, limitations associated with DSR, and opportunities to combat the weed menace are also discussed as a pragmatic approach for sustainable DSR production. A realistic approach to secure yield targets against weed competition will combine the abovementioned strategies and tactics in a coordinated manner. This chapter further suggests the need of multifaceted and interdisciplinary research into ecologically based weed management, as DSR seems inevitable in the near future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตข้าวสัญลักษณ์การใช้ที่ดินที่ใหญ่ที่สุดเดียวสำหรับผลิตอาหารบนโลก ความสำคัญนี้ธัญพืชเป็นแหล่งของพลังงานและรายได้ดูจะครอบงำนับล้านคนในเอเชีย แทน 90% ของการผลิตข้าวโลกและปริมาณการใช้ ประเมินบ่งชี้ว่า ลัทธิประชากรจะต้องข้าว 25% 2025 กว่าใช้วันนี้ เป็นความต้องการข้าวเพิ่มขึ้น การผลิตในเอเชียจะถูกคุกคาม โดยฐานทรัพยากรธรรมชาติ dwindling ประชากรจำกัด และความไม่แน่นอนของพติ climatic Transplanting puddled ดินกับน้ำท่วมอย่างต่อเนื่องเป็นวิธีการทั่วไปของพืชข้าวในเอเชีย อบอุ่นหาเทคโนโลยีการผลิตข้าวที่ไม่เพียงแต่รับมือกับข้อจำกัดที่มีอยู่ของข้าว transplanted แต่ยังทำงานได้ ประหยัด และทางความต้องการอาหารในอนาคต ได้มีพัฒนาปลูกข้าวโดยตรงเป็นทางเลือกที่มีศักยภาพเพื่อการปฏิบัติปัจจุบันอนุ puddling และเรือนเพาะชำ transplanting ผลประโยชน์เกี่ยวข้องรวมสูงน้ำผลิต แรงงาน และพลังงานน้อยกว่าอินพุต น้อยปล่อยก๊าซมีเทน ตัดและขัดแย้ง edaphic ระบบครอบข้าว – ข้าวสาลี และครบกำหนดตัดต้น รับรู้เป็นผลตอบแทนและความยั่งยืนของการอนุรักษ์ทรัพยากรข้าวผลิตเทคนิคนี้ตั้งอยู่เป็นหลักในการจัดการวัชพืชอย่างยั่งยืน เนื่องจากวัชพืชได้ถูกรู้จักว่าเป็นข้อจำกัดทางชีวภาพที่ใหญ่ที่สุดเดียว seeded ตรงข้าว (DSR) แข่งขันวัชพืชสามารถลดผลผลิต DSR 30 – 80% และพืชสมบูรณ์แม้ล้มเหลวอาจเกิดขึ้นได้ภายใต้เงื่อนไขที่ระบุ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับ dynamics และผลลัพธ์ของการแข่งขันวัชพืช – พืช DSR ต้องของวัชพืชนิเวศวิทยา นอกเหนือจากปัจจัยการผลิตที่มีอิทธิพลต่อทั้งข้าว และวัชพืช ตลอดจนเชื่อมโยง ความรู้ ยอมรับประสบความสำเร็จของการปลูกโดยตรงในระดับที่เกษตรกรในเอเชียส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับว่าเกษตรกรสามารถควบคุมวัชพืช และป้องกันกะในประชากรวัชพืชจากวัชพืช intractable กับวัชพืชควบคุมยากมากขึ้นเป็นลำดับโดยตรงปลูก การจัดการวัชพืชอย่างยั่งยืนใน DSR ประกอบด้วยปัจจัยทั้งหมดที่ให้ DSR การแข่งขันเกี่ยวกับการซื้อและการใช้ทรัพยากรการเติบโตของวัชพืช นี้วอร์แรนต์ต้องรวมปฏิบัติวัฒนธรรมต่าง ๆ ด้วยมาตรการควบคุมวัชพืชเพื่อขยายจำนวนมากกิจกรรมกับพืชวัชพืช โปรแกรมควบคุมวัชพืชทั้งหมดเน้นสารเคมีกำจัดวัชพืชจะไม่เสียงระบบนิเวศวิทยา เป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ และประสิทธิภาพต่อพืชวัชพืชหลากหลาย และอาจทำให้เกิดวิวัฒนาการของ biotypes ทนทานต่อสารกำจัดวัชพืชวัชพืช หมุนเวียนของสารเคมีกำจัดวัชพืชด้วยวิธีแตกต่างกันของการดำเนินการร่วมกับมาตรการทางวัฒนธรรมเช่นการใช้พันธุ์ข้าววัชพืชแข่งขัน sowing เวลา เทคนิคเก่า seedbed ปลูกอัตรา ระยะห่างของแถวพืช ปัจจัยการผลิตปุ๋ยและน้ำ และการประยุกต์วิธีการ/เวลา และ hoeing ด้วยตนเอง และเครื่องจักรกลสามารถพิสูจน์ว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้น และต้องปรับให้เหมาะรักษาในมุมมองชนิดและความรุนแรงของวัชพืชรบกวนได้ บทนี้พยายามคลี่คลายของวัชพืช – พืชแข่งขัน DSR ปัญหาเทคโนโลยี ข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องกับ DSR โอกาสในการต่อสู้กับภัยคุกคามต่อวัชพืชที่กล่าวเป็นวิธีปฏิบัติสำหรับการผลิต DSR ยั่งยืน แนวทางจริงการเป้าหมายผลผลิตแข่งขันวัชพืชจะรวมกลยุทธ์ดังกล่าวข้างต้นและกลยุทธ์ในลักษณะประสาน บทนี้เพิ่มเติมแนะนำจำเป็นต้องอาศัย และแผนในการจัดการวัชพืชตามระบบนิเวศวิทยา เป็น DSR น่าหลีกเลี่ยงไม่ได้ในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตข้าวเป็นสัญลักษณ์ของดินแดนเดียวที่ใหญ่ที่สุดที่ใช้สำหรับการผลิตอาหารในโลก ความสำคัญของธัญพืชนี้เป็นแหล่งที่มาของพลังงานและรายได้ดูเหมือนล้นหลามสำหรับผู้คนนับล้านในเอเชียคิดเป็น 90% ของการผลิตข้าวทั่วโลกและการบริโภค ประมาณการระบุว่าประชากรที่กำลังขยายตัวจะต้อง 25% ข้าวมากขึ้นในปี 2025 กว่าการบริโภคในปัจจุบัน ขณะที่ความต้องการข้าวที่เพิ่มขึ้นการผลิตในเอเชียถูกคุกคามโดยฐานทรัพยากรธรรมชาติลดน้อยลง, ข้อ จำกัด ทางสังคมและเศรษฐกิจและความไม่แน่นอนของสภาพภูมิอากาศที่ดีที่สุด ปลูกในดินที่มีน้ำท่วม puddled อย่างต่อเนื่องเป็นวิธีการทั่วไปของสถานประกอบการเพาะปลูกข้าวในเอเชีย มีต้องตกระกำลำบากที่จะมองหาเทคโนโลยีการผลิตข้าวที่ไม่เพียง แต่การรับมือกับข้อ จำกัด ที่มีอยู่ของข้าวที่ปลูก แต่ยังจะทำงานได้ประหยัดและปลอดภัยสำหรับความต้องการอาหารในอนาคต. คือ
การเพาะโดยตรงของข้าวมีการพัฒนาเป็นทางเลือกที่มีศักยภาพในการปฏิบัติที่เป็นอันตรายในปัจจุบัน ของแอ่งน้ำและปลูกเรือนเพาะชำ ผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องรวมถึงการผลิตน้ำที่สูงกว่าแรงงานน้อยลงและปัจจัยการผลิตพลังงานที่ปล่อยก๊าซมีเทนน้อยกว่าการกำจัดของเวลาและความขัดแย้งทางดินในระบบการปลูกข้าวสาลีและครบกําหนดการเพาะปลูกในช่วงต้น สำนึกของผลผลิตที่มีศักยภาพและความยั่งยืนของเทคนิคนี้ผลิตข้าวทรัพยากรการอนุรักษ์อยู่เป็นหลักในการบริหารจัดการวัชพืชอย่างยั่งยืนตั้งแต่วัชพืชได้รับการยอมรับว่าเป็นข้อ จำกัด ทางชีวภาพเดียวที่ใหญ่ที่สุดในข้าวโดยตรงเมล็ด (DSR) การแข่งขันวัชพืชสามารถลดผลผลิต DSR โดย 30-80% และแม้กระทั่งความล้มเหลวของการเพาะปลูกที่สมบูรณ์สามารถเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจง การทำความเข้าใจการเปลี่ยนแปลงและผลการแข่งขันของวัชพืชพืชใน DSR ต้องมีความรู้เสียงของระบบนิเวศวัชพืชนอกเหนือจากปัจจัยการผลิตที่มีผลต่อทั้งข้าวและวัชพืชเช่นเดียวกับการเชื่อมโยงของพวกเขา ยอมรับความสำเร็จของการเพาะโดยตรงในระดับเกษตรกรในเอเชียส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับว่าเกษตรกรสามารถควบคุมวัชพืชและป้องกันการเปลี่ยนแปลงในประชากรวัชพืชจากวัชพืชว่ายากวัชพืชอื่น ๆ อีกมากมายที่ยากต่อการควบคุมเป็นผลมาจากการเพาะโดยตรง การจัดการวัชพืชอย่างยั่งยืนใน DSR ประกอบด้วยปัจจัยทั้งหมดที่ให้ DSR แข่งขันมากกว่าวัชพืชเกี่ยวกับการซื้อและการใช้ทรัพยากรการเจริญเติบโต ใบสำคัญแสดงสิทธินี้จำเป็นที่จะต้องบูรณาการการปฏิบัติทางวัฒนธรรมต่างๆที่มีมาตรการในการควบคุมวัชพืชเพื่อขยายความถี่ในการต่อต้านพืชวัชพืช โปรแกรมการควบคุมวัชพืชโดยมุ่งเน้นทั้งในสารเคมีกำจัดวัชพืชจะไม่เสียงระบบนิเวศไปได้ทางเศรษฐกิจและมีประสิทธิภาพต่อพืชวัชพืชที่มีความหลากหลายและอาจส่งผลในการวิวัฒนาการของวัชพืชทนสารกำจัดวัชพืช biotypes การหมุนของสารเคมีกำจัดวัชพืชด้วยตัดกันโหมดของการดำเนินการควบคู่ไปกับมาตรการทางวัฒนธรรมเช่นการใช้พันธุ์ข้าววัชพืชแข่งขันเวลาหว่านเทคนิคการแปลงเพาะค้างอัตราเมล็ดระยะห่างแถวพืชปุ๋ยและปัจจัยการผลิตน้ำและวิธีการประยุกต์ใช้ของพวกเขา / เวลาและ คู่มือขุดดินและเครื่องจักรกลสามารถพิสูจน์ได้ว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นและจะต้องมีการเพิ่มประสิทธิภาพการรักษาในมุมมองชนิดและความรุนแรงของการทำลายวัชพืช ในบทนี้จะพยายามที่จะคลี่คลายการเปลี่ยนแปลงของการแข่งขันวัชพืชพืชใน DSR ปัญหาเทคโนโลยีข้อ จำกัด ที่เกี่ยวข้องกับ DSR และโอกาสที่จะต่อสู้กับการคุกคามวัชพืชจะกล่าวถึงยังเป็นแนวทางปฏิบัติสำหรับการผลิต DSR ยั่งยืน วิธีการที่มีเหตุผลเพื่อรักษาความปลอดภัยเป้าหมายผลตอบแทนกับการแข่งขันวัชพืชจะรวมกลยุทธ์ดังกล่าวข้างต้นและกลยุทธ์ในลักษณะการประสานงาน ในบทนี้จะแสดงให้เห็นความจำเป็นต่อการวิจัยหลายแง่มุมและสหวิทยาการในการจัดการวัชพืชตามระบบนิเวศที่เป็น DSR ดูเหมือนหลีกเลี่ยงไม่ได้ในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตข้าวเป็นสัญลักษณ์เดียวที่ใหญ่ที่สุดการใช้ที่ดินเพื่อการผลิตอาหารของโลก ความสำคัญของธัญพืชเป็นแหล่งของพลังงานและรายได้ดูเหมือนจะยุ่งยากสำหรับคนหลายล้านคนในเอเชีย ซึ่ง 90% ของการผลิตข้าวทั่วโลกและการบริโภค ประมาณการระบุว่า burgeoning ประชากรจะต้อง 25 % ข้าวโดย 2025 กว่าการบริโภคของวันนี้ขณะที่ความต้องการข้าวเพิ่มขึ้น การผลิตในภูมิภาคถูกคุกคามด้วยความบางเบา ธรรมชาติ ทรัพยากรพื้นฐาน ข้อ จำกัด ทางเศรษฐกิจ และความไม่แน่นอนของ Optima สภาพอากาศ ปลูกในดินที่มีน้ำท่วม puddled อย่างต่อเนื่องเป็นวิธีการทั่วไปของการปลูกข้าวในเอเชียมีความต้องการอย่างมากที่จะมองหาเทคโนโลยีการผลิตข้าวที่ไม่เพียง แต่การรับมือกับสภาพข้อจำกัดของข้าวนาดำ แต่ยังใช้การได้ ประหยัด และปลอดภัยสำหรับความต้องการอาหารของอนาคต .
เมล็ดโดยตรงของข้าวมีการพัฒนาเป็นทางเลือกที่มีศักยภาพเพื่อการปฏิบัติที่เป็นอันตรายในปัจจุบันของอาวุธและสถานรับเลี้ยงเด็กปลูก ที่เกี่ยวข้อง รวมถึงประโยชน์ที่ได้รับการผลิตน้ำสูงกว่าแรงงานน้อย พลังงานและปัจจัยการผลิต การปลดปล่อยก๊าซมีเทนน้อยกว่า , และความขัดแย้งครั้งนี้ในระบบการปลูกข้าว - ข้าวสาลี และเก็บเกี่ยวพืชก่อน การรับรู้ของผลผลิต และความยั่งยืนของทรัพยากรที่ใช้เทคนิคการผลิตข้าวอยู่เป็นหลักในการจัดการวัชพืชแบบยั่งยืนเนื่องจากวัชพืชได้รับการยอมรับเป็นข้อจำกัดในทางเดียวที่ใหญ่ที่สุดโดยตรงข้าวนาหว่าน ( DSR ) การแข่งขันของวัชพืชสามารถลดผลผลิต DSR 30 - 80% และยังสมบูรณ์พืชที่ล้มเหลวสามารถเกิดขึ้นได้ภายใต้เงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจง ความเข้าใจการเปลี่ยนแปลง และผลลัพธ์ของวัชพืชและพืชในการแข่งขันต้องมีความรู้เสียงของระบบนิเวศ DSR กัญชานอกเหนือจากการผลิตปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทั้งข้าวและวัชพืช ตลอดจนสมาคมของพวกเขา การยอมรับความสำเร็จของเมล็ดโดยตรงในระดับเกษตรกรในเอเชียส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับว่าเกษตรกรสามารถควบคุมวัชพืชและป้องกันกะในประชากรวัชพืชจากวัชพืชที่หาทางออกไม่เจอ จะยากต่อการควบคุมวัชพืชที่เป็นผลจากเมล็ดโดยตรง .การจัดการวัชพืชแบบยั่งยืนใน DSR ประกอบด้วยปัจจัยทั้งหมดที่ให้ DSR แข่งขันกว่าวัชพืช เกี่ยวกับการได้มาและการใช้ทรัพยากรการ แสดงสิทธิจะต้องบูรณาการการปฏิบัติทางวัฒนธรรมต่างๆที่มีการควบคุมวัชพืชมาตรการเพื่อขยายสเปกตรัมของกิจกรรมกับพืชวัชพืช วัชพืชการควบคุมวัชพืชเป็นโปรแกรมเน้นทั้งหมดไม่นิเวศวิทยาเสียงความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจและประสิทธิภาพป้องกันวัชพืชพืชหลากหลายและอาจส่งผลในการวิวัฒนาการของสารเคมีป้องกันกำจัดวัชพืช biotypes . การหมุนเวียนของสารกำจัดวัชพืชกับตัดกันโหมดของการกระทำควบคู่กับมาตรการทางวัฒนธรรม เช่น การใช้วัชพืชแข่งขันข้าวพันธุ์ เวลาหว่าน ไม่สด ซี้ด เบด และอัตราปลูกระหว่างแถวพืชปุ๋ยและน้ำเข้าและการประยุกต์ใช้วิธี / เวลา และคู่มือและจักรกล hoeing สามารถพิสูจน์ประสิทธิภาพมากขึ้น และต้องมีการปรับการรักษาในมุมมองชนิดและความเข้มของการทำลายวัชพืช บทนี้พยายามที่จะคลี่คลายพลวัตของวัชพืชและพืชในการแข่งขัน DSR ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับ DSR เทคโนโลยี จำกัด ,และโอกาสที่จะต่อสู้กับวัชพืชอันตรายยังกล่าวถึงเป็นวิธีการปฏิบัติเพื่อการผลิต DSR ยั่งยืน วิธีสมจริงเพื่อความปลอดภัยผลผลิตเป้าหมายต่อการแข่งขันของวัชพืชดังกล่าวจะรวมกลยุทธ์และยุทธวิธีในลักษณะการประสานงาน . บทนี้ยังแสดงให้เห็นความต้องการของ multifaceted และวิจัยสหวิทยาการในระบบนิเวศน์จากวัชพืช การจัดการโดย DSR ดูเหมือนหลีกเลี่ยงไม่ได้ในอนาคต