The tactile context of a mother’s c

The tactile context of a mother’s caregiving: Implications
for attachment of low birth weight infants<
Sandra J. Weissa,*, Peggy Wilsonb
, Matthew J. Hertensteinc
,
Rosemary Camposd
a
Professor, Department of Community Health Systems, University of California, San Francisco, Box 0608,
San Francisco, California 94143, USA b
Clinical Nurse Specialist, San Francisco General Hospital, San Francisco, CA, USA c
PhD Candidate, Department of Psychology, University of California, Berkeley, CA, USA d
Assistant Research Specialist, Institute for Human Development, University of California, Berkeley, CA, USA
Received 8 March 2000; received in revised form 8 September 2000; accepted 8 September 2000
Abstract
This study examined the degree to which specific properties of maternal touch may be associated
with a low birth weight infant’s security of attachment at one year of age, considering the potential
modifying effects of maternal sensitivity and history of touch as well as infant gender and biological
vulnerability. One hundred and thirty one socioculturally diverse infants and their mothers were
evaluated for medical complications during the neonatal period. Videotapes were made of the
infant-mother dyads during an infant feeding at three months of age. Each videotape was analyzed for
a mother’s properties of touch and her sensitivity as well as for infant responsiveness. When the infant
was six months old, each mother completed a questionnaire to determine felt security regarding her
own history of touch as a child. Researchers completed the Attachment Q-Set for each infant at one
year of age.
Analysis of covariance indicated that sheer frequency of touch had no relationship to infant
attachment but use of nurturing touch by mothers was associated with security of attachment.
However, the degree of infant vulnerability (i.e., perinatal complications, birthweight, and responsiveness)
moderated the effects of nurturing touch. Nurturing touch was associated with more secure
attachment for robust infants but with less secure attachment for highly vulnerable babies. Neither
maternal sensitivity nor gender appeared to moderate the relationship of touch to attachment or to have
any direct relationship to attachment outcomes. Infant vulnerability decreased the likelihood of a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะบริบทของ caregiving ของแม่: ผลกระทบสำหรับชิ้นส่วนทารกน้ำหนักต่ำเกิด <Sandra J. Weissa, *, Peggy Wilsonb, Matthew J. Hertensteinc,Camposd โรสแมรี่มีศาสตราจารย์ ภาคชุมชนระบบสุขภาพ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย San Francisco กล่อง 0608บี San Francisco แคลิฟอร์เนีย 94143 สหรัฐอเมริกาผู้เชี่ยวชาญทางคลินิกของพยาบาล โรงพยาบาล San Francisco, San Francisco, CA, USA cผู้สมัครระดับปริญญาเอก ภาควิชาจิตวิทยา มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ CA, USA dผู้เชี่ยวชาญผู้ช่วยวิจัย สถาบันพัฒนามนุษย์ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ CA, USAได้รับ 8 2000 มีนาคม รับแบบฟอร์มที่ปรับปรุง 8 2000 กันยายน ยอมรับ 8 2000 กันยายนบทคัดย่อการศึกษานี้ตรวจสอบระดับที่คุณสมบัติเฉพาะของแม่สัมผัสอาจเกี่ยวข้องมีความปลอดภัยของทารกน้ำหนักตัวน้อยเกิดสิ่งที่แนบมาในหนึ่งปีของอายุ การพิจารณาศักยภาพแก้ไขประวัติสัมผัสเพศทารกเป็นอย่างดีและทางชีวภาพและผลของความไวแม่ช่องโหว่นี้ หนึ่งร้อยสามสิบหนึ่งหลากหลาย socioculturally ทารกและมารดาของพวกเขาประเมินภาวะแทรกซ้อนทางการแพทย์ในช่วงทารกแรกเกิด Videotapes ทำการแม่ทารก dyads ระหว่างทารกอาหารที่อายุสามเดือน วิดีโอเทปแต่ละถูกวิเคราะห์ความคุณสมบัติของแม่ที่สัมผัสและความไวของเธอเป็นอย่างดีกับการตอบสนองของทารก เมื่อเด็กทารกมีอายุหกเดือน แต่ละแม่แบบสอบถามเพื่อตรวจสอบความปลอดภัยสักหลาดเกี่ยวกับเธอที่เสร็จสมบูรณ์own history of touch as a child. Researchers completed the Attachment Q-Set for each infant at oneyear of age.Analysis of covariance indicated that sheer frequency of touch had no relationship to infantattachment but use of nurturing touch by mothers was associated with security of attachment.However, the degree of infant vulnerability (i.e., perinatal complications, birthweight, and responsiveness)moderated the effects of nurturing touch. Nurturing touch was associated with more secureattachment for robust infants but with less secure attachment for highly vulnerable babies. Neithermaternal sensitivity nor gender appeared to moderate the relationship of touch to attachment or to haveany direct relationship to attachment outcomes. Infant vulnerability decreased the likelihood of a* Corresponding author. Tel.: [phone]; fax: [phone].E-mail address: [e-mail] (S.J. Weiss).Infant Behavior & Development 23 (2000) 91–1110163-6383/00/$ – see front matter © 2000 Elsevier Science Inc. All rights reserved.PII: S0163-6383(00)00030-8secure attachment while a mother’s felt security regarding her own tactile experience as a childincreased her infant’s chances of having a secure attachment. © 2000 Elsevier Science Inc. All rightsreserved.Keywords: Parenting; Touch; Attachment; Low birth weight1. IntroductionAttachment theorists have long regarded the quality of parent-infant physical contact as aห้อง caregiving ตอบสนอง และมีสภาพแวดล้อมที่จำเป็นในอุปถัมภ์ของทารกความปลอดภัย (Ainsworth et al., 1978 Bowlby, 1973) ในความเป็นจริง หลัก(1990) จนติดต่อทางกายภาพ ด้วยการแนบรูปว่า "สัญญาณที่ดีที่สุด" เพื่อการเด็กที่หล่อมีความปลอดภัย และทาง noting ที่ Bowlby (1969) วางไว้ติดต่อทางกายภาพเป็นการความต้องการกลางรักษาความปลอดภัยตู้และสักหลาด วิทยานิพนธ์ที่สร้าง 'ติดต่อสบาย'ประสบการณ์ลี้ภัยหรือเพื่อความปลอดภัยสำหรับเด็กถูกเสนอครั้งแรก โดยฮาร์โลว์ (1962ฮาร์โลว์ & Zimmermann, 1959) วิจัยกับลิง rhesus ให้หลักฐานความสำคัญของร่างกายติดต่อระหว่างแม่และเด็กเป็นพื้นฐานของ reassurance และรู้สึกปลอดภัยสำหรับทารก วิจัยในมนุษย์ภายหลังบ่งชี้ที่ปิดติดต่อร่างกายกับแม่อาจจะ modalities อื่น ๆ ในการช่วยรับมือได้ทารกที่ มีความทุกข์หรือไม่สบาย (Grossman et al., 1985 Hunziker & บารร์ 1986) แม้ว่ามากของการโฟกัสในการติดต่อทางกายภาพได้บทบาทของมันในสถานการณ์ของความเครียดหรือความไม่แน่นอน Ainsworth และของเพื่อนร่วมงานทำงานบรรลุถึง (1978 แชมป์ร่วม) แสดงว่า เป็นคุณภาพของสัมผัสในวันต่อวันการโต้ตอบ ไม่เพียงประโยชน์ ซึ่งมีอิทธิพลต่อความคาดหวังที่แนบมาของทารกในขณะที่การเชื่อมโยงระหว่างผู้ติดต่อที่มีอยู่จริงและสิ่งที่แนบอาจเด่นสำหรับทารกทั้งหมด มันมีความสำคัญสำหรับเด็กน้ำหนัก (LBW) การเกิดต่ำ เนื่องจากความเปราะบาง หรือunderdeveloped nervous systems, LBW infants have diminished ability to regulate theirresponses to their tactile environments during the first few months of life. Numerous studieshave demonstrated potentially detrimental effects of touch on high risk infants’ neurobehavioralstatus and emotional distress (e.g., Als, 1986; Gunnar et al., 1987; Harrison et al.,1990). Because of these findings, many hospitals have adopted ‘minimal handling’ policiesthat require nurses and parents to touch babies infrequently, and primarily for essentialmedical procedures or cleaning rituals. As a result, some parents learn to withhold their touchto protect their baby and thus develop ingrained patterns of infrequent interaction whichcontinue over time. Other parents who are less sensitized to their babies’ vulnerabilities mayoverstimulate their infants without recognizing their regulatory difficulties. LBW infantsmay also be especially vulnerable to touch because of their history of invasive and painfulmedical procedures which can distort their somatosensory perception and increase thepotential for touch to be aversive (DeMaio-Feldman, 1994).In addition, there is evidence that certain types of neurobehavioral limitations (many ofwhich are experienced by LBW infants) may affect the attachment relationship adversely(Belsky & Rovine, 1987; Crockenberg, 1981; Miyake, Chen & Campos, 1985; Vaughn &Bost, 1999; Van den Boon, 1994). These limitations (e.g., difficulty orienting, weaker muscletone, irritability, tremors, lack of responsiveness) are associated with diminished CNS92 S.J. Weiss et al. / Infant Behavior & Development 23 (2000) 91–111integrity at birth, resulting from underdeveloped or medically compromised nervous systems.In contrast to full term, robust infants who have every sensory system functioning on theirbehalf at birth or soon after, many LBW babies are at risk because of such neurobehavioralproblems. They are less capable of dampening their own distress, depending substantially ona caregiver during their first few months to regulate their neurobehavioral response to bothinternal and external stimuli (Als, 1986). As a result, they are especially susceptible to theeffects of parental behavior. In addition, the infant’s ability to engage the mother via eyecontact, vocalization or facial expression predicts greater security of attachment (Grossman,Grossman & Schwan, 1986), placing minimally responsive LBW babies at even greater riskfor attachment problems (van Beek, Hopkins & Hoeksma, 1994).2. The impact of touch on attachmentAttachment theory emphasizes the role of touch in the context of maternal sensitivity andresponsiveness to distress. The literature highlights two major characteristics of touch: itsoverall availability to the infant and the degree to which it is affectionate and tender versusrejecting or abusive.2.1. Availability or frequency of touchThe amount of touch provided to the child is often defined as an index of maternalavailability. Ainsworth and colleagues (1978) originally noted that mothers of secure infantsused touch more extensively than mothers of insecure-anxious infants. Significant correlationsbetween the attachment of infants and a number of maternal qualities of touch have alsobeen described in a review and synthesis article written by several scientists with relatedprograms of research (Waters, Kondo-Ikemura, Posada and Richters, 1990). These authorsdetail the relationships of monkey infant attachment to a mother’s a) close holding of herinfant for extended periods, b) carrying of the infant when moving from place to place, andc) tolerance of the infant’s touching of her body during play. They also present dataindicating that human infants classified as secure enjoy more playful physical contact withtheir mothers than babies classified as insecure.In one of the few experimental studies manipulating the amount of physical contactbetween mothers and their infants, Anisfeld and colleagues (1990) compared attachmentoutcomes for infants who were carried ventrally in soft baby carriers with those transportedin infant seats. They concluded that increased maternal contact from early carrying enhancedthe likelihood of secure attachments for the infants.In contrast, other studies indicate that mothers of insecure-avoidant infants may have some
aversion to touch, appearing to dislike close physical contact with their infants (Egeland &
Farber, 1984; Main, 1981; Main & Stadtman, 1981). Some scholars speculate that this
discomfort with touch is transmitted from mother to infant because the babies of mothers
who have insecure attachments begin to show some aversion to and/or lack of enjoyment of
physical contact as they develop (Main, 1990; Pederson & Moran, 1995; Posada et al., 1995).
While results cited above imply that more extensive touch enhances attachment outcomes,
S.J. Weiss et al. / Infant Behavior & Development 23 (2000) 91–111 93
other findings suggest that too much touch can have a negative impact on attachment.
Ainsworth et al. (1978) noted that mothers of insecure-resistant infants used touch that was
interfering and at times inappropriate to the infant’s needs. Other investigators have found
that insecure-avoidant attachments are related to intrusive, excessively stimulating caregiving
approaches (Lewis & Fiering, 1989; Smith & Pederson, 1988; Vondra et al., 1995). On
the other hand, ‘moderate stimulation’

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัมผัสบริบทของการดูแลมารดา:
ผลกระทบสำหรับสิ่งที่แนบของทารกน้ำหนักแรกเกิดต่ำ<แซนดร้าเจ Weissa * เพ็กกี้ Wilsonb, แมทธิวเจ Hertensteinc, โรสแมรี่ Camposd ศาสตราจารย์ภาควิชาระบบสุขภาพชุมชนมหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียซานฟรานซิส กล่อง 0608, San Francisco, California 94143, USA ขผู้เชี่ยวชาญพยาบาลคลินิกซานฟรานซิโรงพยาบาลทั่วไป, San Francisco, CA, USA คเอกผู้สมัคร, ภาควิชาจิตวิทยามหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์, CA, USA งผู้ช่วยวิจัยผู้เชี่ยวชาญสถาบันการพัฒนามนุษย์มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์, CA, USA ได้รับ 8 มีนาคม 2000; ได้รับการแก้ไขในรูปแบบ 8 กันยายน 2000; ได้รับการยอมรับ 8 กันยายน 2000 บทคัดย่อการศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบระดับที่คุณสมบัติเฉพาะจากการสัมผัสของแม่อาจจะเกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยน้ำหนักแรกเกิดต่ำของทารกของสิ่งที่แนบมาในหนึ่งปีของอายุการพิจารณาศักยภาพผลกระทบการปรับเปลี่ยนความไวของมารดาและประวัติของการสัมผัสเช่นเดียวกับเพศทารกและชีวภาพช่องโหว่ หนึ่งร้อยสามสิบเอ็ดทารกที่มีความหลากหลาย socioculturally และแม่ของพวกเขาได้รับการประเมินภาวะแทรกซ้อนทางการแพทย์ในช่วงเวลาที่ทารกแรกเกิด วิดีโอที่ถูกสร้างขึ้นของdyads ทารกแม่ในระหว่างการให้นมทารกที่สามเดือนของอายุ เทปแต่ละคนได้รับการวิเคราะห์คุณสมบัติของแม่จากการสัมผัสและความไวของเธอเช่นเดียวกับทารกเพื่อการตอบสนอง เมื่อทารกอายุหกเดือนแม่แต่ละเสร็จแบบสอบถามเพื่อตรวจสอบการรักษาความปลอดภัยเกี่ยวกับความรู้สึกของเธอประวัติของตัวเองจากการสัมผัสเป็นเด็ก นักวิจัยเสร็จเอกสารแนบ Q-ที่ตั้งไว้สำหรับทารกแต่ละคนที่หนึ่งปีของอายุ. การวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมชี้ให้เห็นว่าความถี่ที่แท้จริงของการสัมผัสมีความสัมพันธ์กับทารกไม่มีสิ่งที่แนบมา แต่การใช้การบำรุงสัมผัสโดยคุณแม่ที่มีความสัมพันธ์กับการรักษาความปลอดภัยของสิ่งที่แนบ. อย่างไรก็ตามระดับของ ช่องโหว่เด็ก (เช่นภาวะแทรกซ้อนปริน้ำหนักแรกเกิดและการตอบสนอง) ตรวจสอบผลกระทบของการบำรุงสัมผัส สัมผัสการบำรุงที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยมากขึ้นสิ่งที่แนบมาสำหรับเด็กทารกที่แข็งแกร่ง แต่มีสิ่งที่แนบมารักษาความปลอดภัยสำหรับทารกน้อยมีความเสี่ยงสูง ทั้งความไวของมารดาหรือเพศปรากฏถึงปานกลางความสัมพันธ์จากการสัมผัสสิ่งที่แนบมาหรือที่จะมีความสัมพันธ์ใดๆ โดยตรงไปยังผลที่แนบมา ช่องโหว่ของทารกลดลงน่าจะเป็นของที่





























* ผู้ที่สอดคล้องกัน Tel .: [phone]; โทรสาร: 11-415-476-6042.
ที่อยู่ E-mail:. [e-mail] (SJ ไวสส์)
พฤติกรรมของทารกและการพัฒนาที่ 23 (2000) 91-111
0163-6383 / 00 / $ - เห็นว่าด้านหน้า© 2000 เอลส์วิทยาศาสตร์ Inc. สงวนลิขสิทธิ์.
PII: S0163-6383 (00) 00030-8 สิ่งที่แนบมารักษาความปลอดภัยในขณะที่การรักษาความปลอดภัยของแม่รู้สึกเกี่ยวกับการสัมผัสประสบการณ์ของเธอเองเป็นเด็กเพิ่มโอกาสทารกของเธอของการมีสิ่งที่แนบมารักษาความปลอดภัย © 2000 เอลส์วิทยาศาสตร์ Inc. สงวนลิขสิทธิ์. คำสำคัญ: การเลี้ยงดู; สัมผัส; สิ่งที่แนบมา; น้ำหนักแรกเกิดต่ำ1 บทนำทฤษฎีที่แนบมาได้รับการยกย่องยาวคุณภาพของการติดต่อทางกายภาพพ่อแม่และทารกเป็นคุณลักษณะสำคัญของสภาพแวดล้อมการตอบสนองและการดูแลที่สามารถใช้ได้ที่มีความจำเป็นในการสนับสนุนให้เกิดความรู้สึกของเด็กทารกของการรักษาความปลอดภัย(Ainsworth et al, 1978;. Bowlby, 1973) ในความเป็นจริงหลัก(1990) ระบุว่าการติดต่อทางกายภาพกับรูปสิ่งที่แนบมาคือ "สัญญาณที่ดีที่สุด" เพื่อทารกที่เขา/ เธอมีความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยสังเกตว่า Bowlby (1969) วางการติดต่อทางกายภาพเป็นความต้องการของกลางของความใกล้ชิดและความรู้สึกความปลอดภัย วิทยานิพนธ์ที่สะดวกสบายติดต่อ 'สร้างประสบการณ์ที่หลบภัยหรือความปลอดภัยสำหรับเด็กที่ได้รับการเสนอมาโดยฮาร์โลว์(1962; ฮาร์โลว์และซิมเมอ 1959) ที่มีการวิจัยที่มีลิงวอกให้หลักฐานของความสำคัญของร่างกายสัมผัสระหว่างทารกและแม่เป็นพื้นฐานของความมั่นใจและรู้สึกว่าการรักษาความปลอดภัยสำหรับเด็กทารก มนุษย์ที่เกิดขึ้นภายหลังการวิจัยยังระบุว่าร่างกายสัมผัสใกล้ชิดกับแม่อาจจะดีกว่ารังสีอื่น ๆ ในการช่วยให้เด็กทารกรับมือกับความทุกข์หรือความรู้สึกไม่สบาย(กรอสแมน, et al, 1985;. Hunziker & Barr, 1986) แม้ว่าส่วนใหญ่ของการมุ่งเน้นในการติดต่อทางกายภาพที่ได้รับในบทบาทของตัวเองในสถานการณ์ของความเครียดหรือความไม่แน่นอน Ainsworth และเพื่อนร่วมงาน(1978) งานที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นคุณภาพของการสัมผัสในวัน day- หปฏิสัมพันธ์ไม่ใช่แค่แยกที่สิ่งที่แนบมามีอิทธิพลต่อความคาดหวังของทารก. ในขณะที่การเชื่อมโยงระหว่างการติดต่อทางกายภาพและสิ่งที่แนบมาอาจจะสำคัญสำหรับทารกทั้งหมดก็มีความสำคัญเป็นพิเศษสำหรับน้ำหนักแรกเกิดต่ำ (LBW) ทารก เพราะความเปราะบางของพวกเขาหรือระบบประสาทด้อยพัฒนาทารก LBW ได้ลดลงความสามารถในการควบคุมของพวกเขาตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมที่สัมผัสของพวกเขาในช่วงสองสามเดือนแรกของชีวิต การศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นผลกระทบที่เป็นอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการสัมผัสบน neurobehavioral ทารกมีความเสี่ยงสูง 'สถานะและความทุกข์ทางอารมณ์(เช่น Als 1986; Gunnar et al, 1987;.. แฮร์ริสัน, et al, 1990) เพราะการค้นพบเหล่านี้โรงพยาบาลหลายแห่งได้นำนโยบาย 'การจัดการน้อย' ที่ต้องมีพยาบาลและผู้ปกครองที่จะสัมผัสทารกบ่อยและที่สำคัญหลักสำหรับการรักษาพยาบาลหรือการทำความสะอาดพิธีกรรม เป็นผลให้ผู้ปกครองบางคนเรียนรู้ที่จะระงับการติดต่อของพวกเขาที่จะปกป้องลูกน้อยของพวกเขาจึงพัฒนารูปแบบของการมีปฏิสัมพันธ์ที่ฝังแน่นไม่บ่อยนักที่ยังคงอยู่ตลอดเวลา พ่อแม่อื่น ๆ ที่มีความไวแสงน้อยที่จะช่องโหว่ทารกของพวกเขาอาจoverstimulate ทารกของพวกเขาโดยไม่ต้องตระหนักถึงความยากลำบากในการกำกับดูแลของพวกเขา ทารก LBW นอกจากนี้ยังอาจจะมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะสัมผัสเพราะประวัติศาสตร์ของพวกเขาจากการรุกรานและเจ็บปวดวิธีการทางการแพทย์ที่สามารถบิดเบือนการรับรู้ somatosensory ของพวกเขาและเพิ่มศักยภาพในการสัมผัสจะเป็นaversive (DeMaio-เฟลด์แมน, 1994). นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่าบางอย่าง ประเภทข้อ จำกัด neurobehavioral (หลายแห่งซึ่งมีประสบการณ์โดยทารกLBW) อาจส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของสิ่งที่แนบมากระทบ(Belsky และ Rovine 1987; Crockenberg 1981; Miyake, เฉินและโปส 1985; จอห์นและBost 1999; รถบรรทุกสัตว์บุญ 1994 ) ข้อ จำกัด เหล่านี้ (เช่นทิศทางความยากลำบากกล้ามเนื้ออ่อนแอน้ำเสียงหงุดหงิดสั่นขาดการตอบสนอง) จะเกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลางลดลง92 SJ ไวส์และอัล / พฤติกรรมของทารกและการพัฒนาที่ 23 (2000) 91-111 สมบูรณ์ที่เกิดที่เกิดจากการด้อยพัฒนาหรือทางการแพทย์ที่ถูกบุกรุกระบบประสาท. ในทางตรงกันข้ามกับครบวาระทารกที่แข็งแกร่งที่มีระบบประสาทสัมผัสทุกการทำงานของพวกเขาในนามที่เกิดหรือหลังจากหลาย LBW ทารกที่มีความเสี่ยงเพราะ neurobehavioral เช่นปัญหา พวกเขามีความสามารถน้อยกว่าการรองรับความทุกข์ของตัวเองขึ้นอยู่อย่างมากในผู้ดูแลในช่วงไม่กี่เดือนแรกของพวกเขาในการควบคุมการตอบสนองของพวกเขา neurobehavioral ทั้งสิ่งเร้าภายในและภายนอก(Als, 1986) เป็นผลให้พวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งไวต่อกับผลกระทบของพฤติกรรมของผู้ปกครอง นอกจากนี้ความสามารถของเด็กทารกจะมีส่วนร่วมของแม่ผ่านทางตาติดต่อโฆษะหรือการแสดงออกทางสีหน้าคาดการณ์การรักษาความปลอดภัยที่มากขึ้นของสิ่งที่แนบมา(กรอสแมนกรอสแมนและSchwan, 1986) วางทารก LBW ตอบสนองน้อยที่สุดที่มีความเสี่ยงมากยิ่งขึ้นสำหรับปัญหาที่แนบมา(รถตู้ Beek ฮอปกินส์ และ Hoeksma, 1994). 2 ผลกระทบจากการสัมผัสสิ่งที่แนบมาในทฤษฎีที่แนบมาเน้นบทบาทของการสัมผัสในบริบทของความไวมารดาและการตอบสนองต่อความทุกข์ วรรณกรรมไฮไลท์สองลักษณะที่สำคัญของการติดต่อ: ที่พร้อมใช้งานโดยรวมให้กับทารกและระดับที่มันเป็นความรักและอ่อนโยนเมื่อเทียบกับการปฏิเสธหรือไม่เหมาะสม. 2.1 ความพร้อมใช้งานหรือความถี่ของการสัมผัสจำนวนเงินของการสัมผัสให้กับเด็กที่มีการกำหนดมักจะเป็นดัชนีของมารดาความพร้อม Ainsworth และเพื่อนร่วมงาน (1978) เดิมตั้งข้อสังเกตว่าแม่ของทารกที่มีความปลอดภัยที่ใช้สัมผัสอย่างกว้างขวางมากขึ้นกว่าที่แม่ของเด็กทารกที่ไม่ปลอดภัย-กังวล ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างสิ่งที่แนบมาของทารกและจำนวนของคุณภาพของมารดาจากการสัมผัสนอกจากนี้ยังได้รับการอธิบายในการทบทวนและสังเคราะห์บทความที่เขียนโดยนักวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับหลายโปรแกรมของการวิจัย(น้ำคอนโดะ-Ikemura, Posada และ Richters, 1990) เหล่านี้ผู้เขียนรายละเอียดความสัมพันธ์ของสิ่งที่แนบทารกลิงไปของแม่) ใกล้ถือของเธอทารกเป็นระยะเวลานานข) ตามบัญชีของทารกเมื่อย้ายจากสถานที่และค) ความอดทนของทารกสัมผัสของร่างกายของเธอในระหว่างการเล่น พวกเขานำเสนอข้อมูลยังแสดงให้เห็นว่าทารกมนุษย์จัดเป็นที่เชื่อถือได้เพลิดเพลินกับการติดต่อทางกายภาพที่ขี้เล่นมากขึ้นกับแม่ของพวกเขากว่าทารกที่จัดเป็นที่ไม่ปลอดภัย. ในตอนหนึ่งของการศึกษาทดลองในไม่กี่คนจัดการกับจำนวนเงินของการติดต่อทางกายภาพระหว่างมารดาและทารกของพวกเขา Anisfeld และเพื่อนร่วมงาน (1990) สิ่งที่แนบมาเทียบผลสำหรับทารกที่ได้รับการดำเนินการช่องท้องในผู้ให้บริการทารกอ่อนที่มีผู้ส่งในที่นั่งทารก พวกเขาสรุปว่าเพิ่มขึ้นติดต่อมารดาจากการปฏิบัติที่เพิ่มขึ้นในช่วงต้นของความน่าจะเป็นสิ่งที่แนบมารักษาความปลอดภัยสำหรับเด็กทารกที่. ในทางตรงกันข้ามการศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าคุณแม่ของเด็กทารกที่ไม่ปลอดภัย-หลีกเลี่ยงอาจจะมีบางความเกลียดชังให้สัมผัสที่ปรากฏจะไม่ชอบการติดต่อทางกายภาพใกล้ชิดกับทารกของพวกเขา(Egeland และฟาร์1984; หลัก 1981; หลักและ Stadtman, 1981) นักวิชาการบางคนคาดการณ์ว่านี้ไม่สบายด้วยการสัมผัสถูกส่งจากแม่ไปสู่ทารกเพราะทารกของมารดาที่มีสิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัยเริ่มแสดงความเกลียดชังบางอย่างและ/ หรือการขาดความเพลิดเพลินในการติดต่อทางกายภาพที่พวกเขาพัฒนา(Main, 1990; เดอร์สันและโมแรน 1995; Posada, et al, 1995).. ในขณะที่ผลการดังกล่าวข้างต้นหมายความว่าสัมผัสอย่างกว้างขวางมากขึ้นช่วยเพิ่มผลแนบSJ ไวส์และอัล / พฤติกรรมของทารกและการพัฒนาที่ 23 (2000) 91-111 93 ผลการวิจัยอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าการสัมผัสมากเกินไปอาจมีผลกระทบในทางลบต่อสิ่งที่แนบมา. Ainsworth et al, (1978) ตั้งข้อสังเกตว่าแม่ของเด็กทารกที่ไม่ปลอดภัยทนใช้สัมผัสที่ได้รับการรบกวนและเวลาที่ไม่เหมาะสมกับความต้องการของทารก นักวิจัยอื่น ๆ ได้พบว่าสิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัย-หลีกเลี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการล่วงล้ำเกินไปกระตุ้นการดูแลวิธีการ(ลูอิส & Fiering 1989; Smith & เดอร์สัน, 1988. Vondra, et al, 1995) บนมืออื่น ๆ ที่ 'กระตุ้นปานกลาง