เรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของฉัน
ฉันคิดว่าคงเป็นเรื่องการจากลา ฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดฉันอยู่กับตายายและลุงป้าฉันรักที่นั้นเพราะฉันเกิดและโตที่นั้น มีอยู่วันหนึ่งฉันต้องย้ายเข้ามาอยู่ในกรุงเทพกับพ่อแม่ เพราะตาของฉันป่วยไม่สบาย ฉันดีใจที่จะได้มาอยู่กับพ่อแม่และตื่นเต้นที่จะได้อยู่กันแบบครอบครัวที่มีพ่อแม่ ลูกพร้อมหน้ากัน ฉันมาอยู่กับพ่อแม่ได้สักพักหนึ่ง ตาของฉันก็ได้เสียชีวิตด้วยอาการป่วยที่เป็นมานาน ฉันเสียใจมากที่ตอนนั้นไม่ได้อยู่กับตา ตารักฉันมากและฉันก็รักตามากเหมือนกัน