How Stage Theories Can Be TestedA v

How Stage Theories Can Be Tested
A variety of approaches have been used to determine whether a particular behavior
change passes through the sequence of stages proposed by a stage theory
(Weinstein, Rothman, et al., 1998). The most common approach is to use crosssectional
data from surveys or questionnaires to look for differences among people
thought to be in different stages. Simply finding differences among stages tells
us little, however, since nonstage processes will also produce such differences. Finding
specific hypothesized characteristics of people in various stages is more convincing.
Another test sometimes used to verify a stage theory is to compare the
success of an intervention that is tailored to a person’s stage with a standardized
intervention. This is also a poor test. Tailoring usually involves considerable personalization
and extra attention, and the latter ingredients, rather than the tailoring,
could easily account for greater success in the tailored condition.
Much more definitive are experimental studies using matched and mismatched
interventions. If it is true that different variables influence movement at
different stages, treatments designed to influence these variables should be most
effective when applied to people in the appropriate stage. Thus, individuals in a
given stage should respond better to an intervention that is matched to their stage
than to one that is mismatched (that is, matched to a different stage).
Only stage models predict that the sequencing of treatments is important. For
maximum effectiveness, the order of interventions should follow the hypothesized
order of stages. Consequently, sequence effects provide further evidence of a stage
process. Unfortunately, because testing for sequence effects requires sequential

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถทดสอบทฤษฎีขั้นตอนวิธีหลากหลายวิธีการใช้การตรวจสอบว่าลักษณะการทำงานเฉพาะเปลี่ยนผ่านลำดับขั้นตอนที่เสนอ โดยทฤษฎีขั้น(โอ รอธแมน et al., 1998) วิธีพบมากที่สุดคือการ ใช้ crosssectionalข้อมูลจากแบบสำรวจหรือแบบสอบถามเพื่อค้นหาความแตกต่างระหว่างบุคคลคิดว่า อยู่ในระยะต่าง ๆ เพียงแค่ค้นหาความแตกต่างระหว่างระยะบอกเราเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก nonstage กระบวนจะยังผลิต เช่นผลต่าง การค้นหาลักษณะค่าเฉพาะของบุคคลในขั้นตอนต่าง ๆ เป็นการกระตุ้นมากขึ้นบางครั้งใช้เพื่อตรวจสอบทฤษฎีขั้นทดสอบอื่นจะเปรียบเทียบการความสำเร็จของการแทรกแซงที่เหมาะกับระยะของบุคคลกับมาตรฐานที่แทรกแซง นี้ยังเป็นการทดสอบที่ดี ปรับปรุงมักจะเกี่ยวข้องกับการตั้งค่าส่วนบุคคลจำนวนมากและความ สนใจพิเศษ และส่วนผสมหลัง แทนที่ปรับ ปรุงง่าย ๆ สามารถบัญชีสำหรับความสำเร็จมากกว่าในเงื่อนไขเฉพาะทั่วไปมากมีการศึกษาทดลองใช้ไม่ตรงกัน และตรงกันแทรกแซง ถ้ามันเป็นความจริงว่า ตัวแปรที่แตกต่างกันมีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวที่ระยะต่าง ๆ ที่จะมีอิทธิพลต่อตัวแปรเหล่านี้ควรเป็นส่วนใหญ่มีประสิทธิภาพเมื่อใช้กับคนในระยะที่เหมาะสม ดังนั้น แต่ละบุคคลในการกำหนดขั้นตอนควรตอบดีกว่าการแทรกแซงที่เหมาะกับขั้นหนึ่ง ที่อยู่ไม่ตรงกัน (นั่นคือ ตรงกับระยะที่แตกต่างกัน)เฉพาะรูปแบบเวทีทำนายว่า ลำดับของการรักษาเป็นสำคัญ สำหรับประสิทธิภาพสูงสุด ลำดับของงานควรเป็นไปตามค่าที่ลำดับขั้นตอน ดังนั้น ผลลำดับให้เพิ่มเติมหลักฐานขั้นกระบวนการ อับ เนื่องจากทดสอบ ลำดับผลต้องต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีทฤษฎีขั้นที่สามารถทดสอบความหลากหลายของวิธีการที่จะนำมาใช้เพื่อตรวจสอบว่าเป็นพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงผ่านลำดับขั้นตอนที่เสนอโดยทฤษฎีขั้นตอน(เวนสไตน์, รอ ธ แมน, et al., 1998) วิธีการที่พบมากที่สุดคือการใช้ crosssectional ข้อมูลจากการสำรวจหรือแบบสอบถามที่จะมองหาที่แตกต่างกันในหมู่คนที่คิดว่าจะเป็นในขั้นตอนต่างๆ เพียงแค่หาความแตกต่างระหว่างขั้นตอนบอกเราเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เนื่องจากกระบวนการ nonstage ยังจะผลิตแตกต่างดังกล่าว หาลักษณะสมมติฐานที่เฉพาะเจาะจงของคนที่อยู่ในขั้นตอนต่างๆเป็นที่น่าเชื่อมากขึ้น. การทดสอบอีกบางครั้งใช้เพื่อตรวจสอบทฤษฎีขั้นตอนคือการเปรียบเทียบความสำเร็จของการแทรกแซงที่เหมาะกับเวทีของบุคคลที่มีมาตรฐานแทรกแซง นี้ยังมีการทดสอบที่น่าสงสาร การตัดเย็บเสื้อผ้ามักจะเกี่ยวข้องกับบุคคลสำคัญและความสนใจเป็นพิเศษและส่วนผสมหลังมากกว่าการตัดเย็บที่สามารถอธิบายได้อย่างง่ายดายสำหรับความสำเร็จมากขึ้นในสภาพที่เหมาะ. มากที่ชัดเจนมากขึ้นการศึกษาทดลองใช้การจับคู่ที่ไม่ตรงกันและการแทรกแซง ถ้ามันเป็นความจริงที่มีผลต่อการเคลื่อนไหวของตัวแปรที่แตกต่างในแต่ละขั้นตอนการรักษาได้รับการออกแบบที่มีอิทธิพลต่อตัวแปรเหล่านี้ควรจะเป็นมากที่สุดที่มีประสิทธิภาพเมื่อนำมาใช้กับคนที่อยู่ในขั้นตอนที่เหมาะสม ดังนั้นบุคคลที่อยู่ในขั้นตอนที่กำหนดควรจะตอบสนองดีกว่าที่จะแทรกแซงที่จับคู่กับเวทีของพวกเขามากกว่าที่จะหนึ่งที่ไม่ตรงกัน(นั่นคือการจับคู่กับขั้นตอนที่แตกต่างกัน). เฉพาะรุ่นขั้นตอนการคาดการณ์ว่าการเรียงลำดับของการรักษาเป็นสิ่งที่สำคัญ สำหรับประสิทธิภาพสูงสุดลำดับของการแทรกแซงควรเป็นไปตามสมมติฐานคำสั่งของขั้นตอน ดังนั้นผลกระทบลำดับให้หลักฐานเพิ่มเติมจากเวทีกระบวนการ แต่เนื่องจากการทดสอบผลกระทบลำดับต้องใช้ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการขั้นตอนทฤษฎีสามารถทดสอบ
หลากหลายวิธีมีการใช้เพื่อตรวจสอบว่า มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
โดยเฉพาะผ่านการเรียงลำดับของขั้นตอนโดยขั้นตอนการเสนอทฤษฎี
( Weinstein เดิน , et al . , 1998 ) วิธีที่พบมากที่สุดคือการใช้ข้อมูลจากการสำรวจ crosssectional
หรือแบบสอบถามเพื่อค้นหาความแตกต่างระหว่างบุคคล
คิดว่า ในขั้นตอนที่แตกต่างกันเพียงแค่การหาความแตกต่างระหว่างขั้นตอนบอก
เราน้อย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกระบวนการบนเวทีจะยังสร้างความแตกต่างดังกล่าว การหาคุณลักษณะของผู้บริโภค
เฉพาะในขั้นตอนต่าง ๆ คือให้เพิ่มเติม .
ทดสอบอื่นบางครั้งใช้ตรวจสอบขั้นตอนทฤษฎีเพื่อเปรียบเทียบ
ความสำเร็จของการแทรกแซงที่เหมาะกับคนเวทีกับการแทรกแซงมาตรฐาน

ยังเป็นแบบทดสอบที่น่าสงสาร ตัดเย็บเสื้อผ้ามักจะเกี่ยวข้องกับ
ส่วนบุคคลมากและความสนใจพิเศษ และหลังเครื่อง มากกว่าการตัดเย็บ ,
ได้อย่างง่ายดายสามารถบัญชีสำหรับความสำเร็จมากขึ้นในการปรับสภาพ
มากมากกว่ามีการศึกษาทดลองใช้ตรงกันและไม่ตรงกัน
คล้อย ถ้ามันเป็นความจริงที่แตกต่างกัน ตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวที่
ขั้นตอนต่าง ๆการรักษาที่ออกแบบมาเพื่ออิทธิพลตัวแปรเหล่านี้ควรที่สุด
มีประสิทธิภาพเมื่อใช้กับประชาชนในเวทีที่เหมาะสม ดังนั้น บุคคลใน
ให้เวทีควรตอบสนองดีกว่าที่จะแทรกแซงที่ตรงกับ
เวทีของพวกเขามากกว่าหนึ่งที่ไม่ตรงกัน ( คือจับคู่กับเวทีที่แตกต่างกัน ) .
นางแบบเวทีเพียงคาดการณ์ว่าลำดับของการรักษาเป็นสำคัญ สำหรับ
ประสิทธิผลสูงสุด เพื่อแทรกแซงควรเป็นไปตามสมมุติฐาน
ลำดับของขั้นตอน ดังนั้น ลำดับผลให้หลักฐานเพิ่มเติมของกระบวนการเวที

แต่เนื่องจากการทดสอบลำดับผลต้องใช้ต่อเนื่อง