There are enough evidence that the

There are enough evidence that the allelopathic activity of rice varieties and their residues differed according to the type (Dilday et al., 1991), origin (Chung et al., 2003), pericarp colour (Fujii, 1993), hull colour (Chung et al., 2003), maturity time (Chung et al., 2003) and awn colour (Chung et al., 2003). Therefore in this study, the results have been analysed to examine the variations of allelopathic activity according to maturity age and pericarp colour. The average inhibition percentage with maturity group was significantly higher (35.4 %) in 4½ month varieties, while it was lower (27.2 %) in 3 month varieties (Table 3). The average inhibition with pericarp colour (white or brown) was 29.6 % for white rice and 35 % for brown rice. Brown rice showed significantly higher inhibition percentages except in the germination percentage (Table 4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานเพียงพอว่า กิจกรรม allelopathic ของพันธุ์ข้าวและการตกแตกต่างตามชนิด (Dilday et al., 1991), กำเนิด (Chung et al., 2003), สี pericarp (ฟูจิอิ 1993), ฮัลล์สี (Chung et al., 2003), ครบกำหนดเวลา (Chung et al., 2003) และ awn สี (Chung et al., 2003) ดังนั้น ในการศึกษานี้ ผลลัพธ์ได้ถูก analysed ตรวจสอบรูปแบบของกิจกรรม allelopathic ตามสี pericarp และอายุครบกำหนด เปอร์เซ็นต์ยับยั้งเฉลี่ยครบกำหนดกลุ่มได้อย่างมีนัยสำคัญ (35.4%) ในเดือน 4½ พันธุ์ ขณะต่ำกว่า (27.2%) ในเดือนที่ 3 พันธุ์ (ตาราง 3) ยับยั้งเฉลี่ย มี pericarp สี (สีขาว หรือสีน้ำตาล) เป็น 29.6% สำหรับข้าวขาวและ 35% สำหรับข้าว ข้าวกล้องพบว่าเปอร์เซ็นต์การยับยั้งอย่างมีนัยสำคัญยกเว้นเปอร์เซ็นต์การงอก (ตาราง 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานเพียงพอว่ากิจกรรม allelopathic ของพันธุ์ข้าวและสารตกค้างของพวกเขาแตกต่างไปตามประเภท (Dilday et al., 1991) กำเนิด (Chung et al., 2003) สีเปลือก (Fujii, 1993) สีเรือ (จุง et al., 2003) เวลาครบกําหนด (Chung et al., 2003) และสีหนาม (Chung et al., 2003) ดังนั้นในการศึกษาครั้งนี้ผลที่ได้รับการวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบรูปแบบของกิจกรรม allelopathic ตามอายุครบกําหนดและสีเปลือก เปอร์เซ็นต์การยับยั้งเฉลี่ยกับกลุ่มครบกําหนดอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น (35.4%) ในเดือน4½พันธุ์ในขณะที่มันต่ำ (27.2%) ในรอบ 3 เดือนพันธุ์ (ตารางที่ 3) การยับยั้งเฉลี่ยที่มีสีเปลือก (สีขาวหรือสีน้ำตาล) เป็น 29.6% สำหรับข้าวขาวและ 35% สำหรับข้าวกล้อง ข้าวกล้องแสดงให้เห็นว่าร้อยละที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญยับยั้งยกเว้นในเปอร์เซ็นต์การงอก (ตารางที่ 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลักฐานเพียงพอว่ากิจกรรมความหลากหลายของสายพันธุ์ข้าวและผลตกค้างของพวกเขาจะแตกต่างกันไปตามชนิด ( dilday et al . , 1991 ) , ประเทศ ( Chung et al . , 2003 ) , เปลือกสี ( ฟูจิ , 1993 ) สีเปลือก ( Chung et al . , 2003 ) เวลาเก็บเกี่ยว ( Chung et al . 2546 ) และหนามสี ( Chung et al . , 2003 ) ดังนั้นในการศึกษานี้แล้วนำมาวิเคราะห์ผลเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของกิจกรรมความหลากหลายตามวัย วุฒิภาวะ และเปลือกหุ้มเมล็ดสี การเฉลี่ยกลุ่มวุฒิภาวะสูงกว่า ( 35.4 เปอร์เซ็นต์ในเดือน 4 พันธุ์ ½ ในขณะที่มันลดลง ( 27.2 เปอร์เซ็นต์ในเดือน 3 สายพันธุ์ ( ตารางที่ 3 ) การยับยั้งโดยเปลือกสี ( สีขาวหรือสีน้ำตาล ) คือ 296 ) 35% สำหรับข้าวขาว และข้าวกล้อง ข้าวกล้องมีเปอร์เซ็นต์การยับยั้งสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ยกเว้นในความงอก ( ตารางที่ 4 ) .