A s of September 14, 2014, a total

A s of September 14, 2014, a total of 4507 confirmed and probable cases of Ebola virus disease (EVD), as well as 2296 deaths from the virus, had been reported from five countries in West Africa — Guinea, Liberia, Nigeria, Senegal, and Sierra Leone. In terms of reported morbidity and mortality, the current epidemic of EVD is far larger than all previous epidemics combined. The true numbers of cases and deaths are certainly higher. There are numerous reports of symptomatic persons evading diagnosis and treatment, of laboratory diagnoses that have not been included in national databases, and of persons with suspected EVD who were buried without a diagnosis having been made.1 The epidemic began in Guinea during December 2013,2 and the World Health Organization (WHO) was officially notified of the rapidly evolving EVD outbreak on March 23, 2014. On August 8, the WHO declared the epidemic to be a “public health emergency of international concern.”3 By mid-September, 9 months after the first case occurred, the numbers of reported cases and deaths were still growing from week to week despite multinational and multisectoral efforts to control the spread of infection.1 The epidemic has now become so large that the three most-affected countries — Guinea, Liberia, and Sierra Leone — face enormous challenges in implementing control measures at the scale required to stop transmission and to provide clinical care for all persons with EVD. Because Ebola virus is spread mainly through contact with the body fluids of symptomatic patients, transmission can be stopped by a combination of early diagnosis, contact tracing, patient isolation and care, infection control, and safe burial.1 Before the current epidemic in West Africa, outbreaks of EVD in central Africa had been limited in size and geographic spread, typically affecting one to a few hundred persons, mostly in remote forested areas.4 The largest previous outbreak occurred in the districts of Gulu, Masindi, and Mbarara in Uganda.5 This outbreak, which generated 425 cases over the course of 3 months from October 2000 to January 2001,6 was controlled by rigorous application of interventions to minimize further transmission — delivered through the local health care system, with support from international partners.5,7,8 We now report on the clinical and epidemio
logic characteristics of the epidemic in Guinea, Liberia, Nigeria, and Sierra Leone during the first 9 months of the epidemic (as of September, 14, Senegal had reported only a single case). We document trends in the epidemic thus far and project expected case numbers for the coming weeks if control measures are not enhanced.
Methods
Surveillance Full details of the methods, along with sensitivity and uncertainty analyses, are provided in Supplementary Appendix 1, available with the full text of this article at NEJM.org; a summary is provided here. Case definitions for EVD have been reported previously by the WHO.9 In brief, a suspected case is illness in any person, alive or dead, who has (or had) sudden onset of high fever and had contact with a person with a suspected, probable, or confirmed Ebola case or with a dead or sick animal; any person with sudden onset of high fever and at least three of the following symptoms: headache, vomiting, anorexia or loss of appetite, diarrhea, lethargy, stomach pain, aching muscles or joints, difficulty swallowing, breathing difficulties, or hiccupping; or any person who had unexplained bleeding or who died suddenly from an unexplained cause. A probable case is illness in any person suspected to have EVD who was evaluated by a clinician or any person who died from suspected Ebola and had an epidemiologic link to a person with a confirmed case but was not tested and did not have laboratory confirmation of the disease. A probable or suspected case was classified as confirmed when a sample from the person was positive for Ebola virus in laboratory testing. Clinical and demographic data were collected with the use of a standard case investigation form (see Supplementary Appendix 1) on confirmed, probable, and suspected EVD cases identified through clinical care, including hospitalization, and through contact tracing in Guinea, Liberia, Nigeria, and Sierra Leone. To create the fullest possible picture of the unfolding epidemic, these data were supplemented by information collected in informal case reports, by data from diagnostic laboratories, and from burial records. The data recorded for each case included the district of residence, the district in which the disease was reported, the patient’s age, sex, and signs

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของวันที่ 14 กันยายน 2014 รวมเป็น 4507 ได้รับการยืนยันและกรณีที่น่าจะเป็นของการเกิดโรคไวรัสอีโบลา (EVD) เช่นเดียวกับ 2296 ผู้เสียชีวิตจากเชื้อไวรัสที่ได้รับรายงานจากห้าประเทศในแอฟริกาตะวันตก - กินีไลบีเรีย, ไนจีเรีย, เซเนกัล และเซียร์ราลีโอน ในแง่ของการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตมีรายงานการแพร่ระบาดของโรคในปัจจุบันของ EVD อยู่ไกลขนาดใหญ่กว่าโรคระบาดก่อนหน้านี้ทั้งหมดรวมกัน ตัวเลขที่แท้จริงของกรณีและเสียชีวิตจะสูงขึ้นอย่างแน่นอน มีรายงานจำนวนมากของบุคคลที่มีอาการหลบเลี่ยงการตรวจวินิจฉัยและการรักษาที่ของการวินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการที่ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในฐานข้อมูลของชาติและของคนที่ต้องสงสัยว่า EVD ที่ถูกฝังอยู่ได้โดยไม่ต้องมีการวินิจฉัยที่ถูก made.1 การแพร่ระบาดในประเทศกินีเริ่มในช่วงเดือนธันวาคมปี 2013 2 และองค์การอนามัยโลก (WHO) ได้รับแจ้งอย่างเป็นทางการของการระบาดของโรคการพัฒนาอย่างรวดเร็ว EVD วันที่ 23 มีนาคม 2014 เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม WHO ประกาศการระบาดของโรคจะเป็น "ฉุกเฉินด้านสาธารณสุขของความกังวลระหว่างประเทศ." 3 โดยช่วงกลางเดือนกันยายน 9 เดือนหลังจากที่กรณีแรกที่เกิดขึ้นในตัวเลขของรายงานกรณีการเสียชีวิตและยังคงเพิ่มขึ้นจากสัปดาห์แม้จะมีความพยายามในการข้ามชาติและหลายภาคส่วนในการควบคุมการแพร่กระจายของ infection.1 การแพร่ระบาดในขณะนี้ได้กลายเป็นขนาดใหญ่เพื่อว่าทั้งสามประเทศส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบ - กินีไลบีเรียและเซียร์ราลีโอน - เผชิญกับความท้าทายอย่างมากในการใช้มาตรการควบคุมในระดับที่จำเป็นในการหยุดการส่งและเพื่อให้การดูแลทางคลินิกสำหรับทุกคนที่มี EVD เพราะเชื้อไวรัสอีโบลาจะถูกกระจายไปส่วนใหญ่ผ่านการติดต่อกับของเหลวในร่างกายของผู้ป่วยที่มีอาการเกียร์สามารถหยุดโดยการรวมกันของการวินิจฉัยการติดตามการติดต่อการแยกผู้ป่วยและดูแลควบคุมการติดเชื้อและ burial.1 ปลอดภัยก่อนที่การระบาดของโรคในปัจจุบันในแอฟริกาตะวันตก การระบาดของ EVD ในภาคกลางของทวีปแอฟริกาได้รับการ จำกัด ขนาดและการแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์โดยทั่วไปแล้วจะมีผลกระทบต่อหนึ่งไปไม่กี่ร้อยคนส่วนใหญ่อยู่ในป่าที่ห่างไกล areas.4 ระบาดก่อนหน้านี้ที่ใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในเขตของ Gulu, Masindi และ Mbarara ในยูกันดา 5 การระบาดของโรคนี้ซึ่งสร้าง 425 กรณีในช่วง 3 เดือนตั้งแต่เดือนตุลาคม 2000 ถึงมกราคม 2001,6 ถูกควบคุมโดยการประยุกต์ใช้อย่างเข้มงวดของการแทรกแซงเพื่อลดการส่งต่อ - ส่งผ่านระบบการดูแลสุขภาพในท้องถิ่นด้วยการสนับสนุนจาก partners.5 ระหว่างประเทศ 7,8 ตอนนี้เรารายงานเกี่ยวกับทางคลินิกและ epidemio
ลักษณะตรรกะของการแพร่ระบาดในประเทศกินี, ไลบีเรีย, ไนจีเรีย, และเซียร์ราลีโอนในช่วง 9 เดือนแรกของการแพร่ระบาด (ณ เดือนกันยายน, 14, เซเนกัลมีรายงานเพียงกรณีเดียว) เราเอกสารแนวโน้มในการแพร่ระบาดของโรคป่านนี้โครงการและคาดว่าตัวเลขกรณีที่สัปดาห์ที่ผ่านมาหากมาตรการควบคุมไม่ได้เพิ่มขึ้น.
วิธีการ
เฝ้าระวังรายละเอียดของวิธีการพร้อมกับการวิเคราะห์ความไวและความไม่แน่นอนมีไว้ในภาคผนวก 1 เสริมที่สามารถใช้ได้กับเต็ม ข้อความของบทความนี้ที่ NEJM.org; สรุปคือการให้ที่นี่ คำจำกัดความกรณี EVD ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้โดย WHO.9 ในช่วงสั้น ๆ กรณีที่สงสัยว่าเป็นความเจ็บป่วยในคนใดมีชีวิตอยู่หรือตายที่มี (หรือมี) การโจมตีอย่างฉับพลันของไข้สูงและมีการติดต่อกับคนที่มีความสงสัยว่า, น่าจะเป็นกรณีที่ได้รับการยืนยันหรืออีโบลาหรือสัตว์ตายหรือป่วย บุคคลใดที่มีการโจมตีอย่างฉับพลันของไข้สูงและอย่างน้อยสามอาการต่อไปนี้: ปวดศีรษะอาเจียนเบื่ออาหารหรือการสูญเสียความกระหาย, ท้องเสียง่วงปวดท้องปวดกล้ามเนื้อข้อต่อหรือกลืนลำบากหายใจลำบากหรือ hiccupping; หรือบุคคลที่มีเลือดออกไม่ได้อธิบายใด ๆ หรือผู้ที่เสียชีวิตทันทีจากสาเหตุที่ไม่สามารถอธิบาย น่าจะเป็นกรณีการเจ็บป่วยในคนที่ต้องสงสัยว่าจะมี EVD ที่ถูกประเมินโดยแพทย์หรือผู้ที่เสียชีวิตจากอีโบลาที่น่าสงสัยใด ๆ และมีการเชื่อมโยงทางระบาดวิทยาให้กับบุคคลที่มีกรณีที่ได้รับการยืนยัน แต่ยังไม่ได้ผ่านการทดสอบและไม่ได้มีการยืนยันห้องปฏิบัติการใด ๆ โรค กรณีที่น่าจะเป็นหรือสงสัยว่าจะถูกจัดเป็นเมื่อได้รับการยืนยันตัวอย่างจากคนที่เป็นบวกสำหรับไวรัสอีโบลาในการทดสอบในห้องปฏิบัติการ ข้อมูลทางคลินิกและประชากรที่ถูกเก็บรวบรวมด้วยการใช้รูปแบบการตรวจสอบกรณีมาตรฐาน (ดูเพิ่มเติมภาคผนวก 1) ในการยืนยันที่น่าจะเป็นและสงสัยว่ากรณี EVD การระบุถึงการดูแลทางคลินิกรวมทั้งการรักษาในโรงพยาบาลและการติดตามผ่านการติดต่อในประเทศกินี, ไลบีเรีย, ไนจีเรีย, และ เซียร์ราลีโอน เพื่อสร้างภาพที่เป็นไปได้ของการแพร่ระบาดอย่างเต็มที่แฉข้อมูลเหล่านี้ได้รับการเสริมด้วยข้อมูลที่เก็บรวบรวมในรายงานกรณีทางการโดยข้อมูลจากห้องปฏิบัติการตรวจวินิจฉัยและจากบันทึกที่ฝังศพ ข้อมูลที่บันทึกไว้ในแต่ละกรณีรวมถึงย่านที่อยู่อาศัยอำเภอที่โรคมีรายงานว่าอายุของผู้ป่วยเพศและสัญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อกันยายน 14 , 2014 , ทั้งหมดที่ได้รับการยืนยันและน่าจะเป็นกรณีของโรคไวรัสอีโบลา ( evd ) เช่นเดียวกับ 1469 ผู้เสียชีวิตจากไวรัสที่ได้รับรายงานจาก 5 ประเทศในแอฟริกาตะวันตก - กินี ไลบีเรีย ไนจีเรีย เซเนกัล และ สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน ในแง่ของการรายงานการเจ็บป่วยและการตาย การระบาดปัจจุบันของ evd ไกลขนาดใหญ่กว่าครั้งก่อนหน้านี้ทั้งหมดรวมกันตัวเลขที่แท้จริงของผู้ป่วยและตายอย่างแน่นอน สูงกว่า มีรายงานมากมายของคนเลี่ยงอาการการวินิจฉัยและการรักษาของการวินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการที่ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในฐานข้อมูลแห่งชาติ และผู้ที่สงสัย evd คนที่ถูกฝังโดยไม่มีการวินิจฉัยมีได้ ที่ 1 เริ่มระบาดใน กินี ในเดือนธันวาคม 25562 และองค์การอนามัยโลก ( WHO ) ประกาศแจ้งของการพัฒนาอย่างรวดเร็ว evd ระบาดเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2014 วันที่ 8 สิงหาคม ใครประกาศการแพร่ระบาดได้ " สาธารณสุขฉุกเฉินของความกังวลระหว่างประเทศ " 3 โดยกลางเดือนกันยายน , 9 เดือนหลังจากคดีแรกเกิดขึ้นตัวเลขที่รายงานกรณีเสียชีวิตและยังเติบโตจากสัปดาห์แม้ข้ามชาติและ multisectoral ความพยายามในการควบคุมการแพร่กระจายของการติดเชื้อ 1 โรคระบาดได้กลายเป็นขนาดใหญ่เพื่อที่ทั้งสามประเทศได้รับผลกระทบมากที่สุด - กินี ไลบีเรียและเซียร์ราลีโอน - ใบหน้าท้าทายมหาศาล ในการใช้มาตรการควบคุมขนาดต้องหยุดส่งและการให้การดูแลทางคลินิกสำหรับผู้ที่มี evd . เพราะอีโบลาไวรัสจะแพร่กระจายผ่านการสัมผัสกับของเหลวในร่างกายส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่มีอาการเกียร์สามารถหยุดได้โดยการรวมกันของการติดต่อติดตามก่อน แยกผู้ป่วยและการดูแลการควบคุมการติดเชื้อและการฝังศพปลอดภัย 1 ก่อนที่จะระบาดในปัจจุบันในแอฟริกาตะวันตก การแพร่ระบาดของ evd ในภาคกลางของแอฟริกาได้รับการ จำกัด ขนาดและการแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์ มักจะมีผลต่อคนสัก 100 คน ในพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าระยะไกล 4 ใหญ่ที่สุดก่อนหน้าการระบาดของโรคที่เกิดขึ้นในเขตของ Gulu , Masindi , ยูกันดาและใน Mbarara 5 โรคนี้ซึ่งสร้างขึ้น 425 ราย ผ่านหลักสูตร 3 เดือน ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2543 ถึงมกราคม 2001,6 ถูกควบคุมโดยโปรแกรมที่เข้มงวดมาตรการเพื่อลดการส่งเพิ่มเติมส่งผ่านระบบสุขภาพท้องถิ่น โดยได้รับการสนับสนุนจากคู่ค้าต่างประเทศ ตอนนี้เรา 5,7,8 รายงานทางคลินิกและ epidemio
ตรรกะลักษณะของการแพร่ระบาดใน กินี ไลบีเรีย ไนจีเรียและเซียร์ราลีโอนในช่วง 9 เดือนแรกของการแพร่ระบาดที่กันยายน 14 , เซเนกัล มีรายงานเพียงเครื่องเดียว ) เราเอกสารแนวโน้มในการแพร่ระบาดจึงห่างไกลและโครงการคาดว่ากรณีตัวเลขสำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมาหากมาตรการควบคุมไม่เพิ่ม วิธีการเฝ้าระวัง

รายละเอียดของวิธีการพร้อมกับความไวและการวิเคราะห์ความไม่แน่นอนมีการระบุไว้ในภาคผนวกเสริม 1 ใช้ได้กับข้อความเต็มของบทความนี้ที่ nejm.org ; สรุปไว้ที่นี่ คำนิยามสำหรับกรณี evd ได้รับรายงานก่อนหน้านี้โดยที่ 9 สรุปได้ว่า กรณีสงสัยว่าเป็นโรคใด ๆ คน มีชีวิตอยู่ หรือ ตาย ใครมี ( หรือมี ) จู่ๆ แสดงอาการ เป็นไข้สูง และมีการติดต่อกับบุคคล ด้วยสงสัยว่า ความน่าจะเป็นหรือยืนยันอีโบล่าคดีหรือกับตายหรือป่วย สัตว์ บุคคลใด จู่ๆ แสดงอาการไข้สูงและอย่างน้อยสามของอาการต่อไปนี้ : ปวดศีรษะ อาเจียน เบื่ออาหาร หรือเบื่ออาหาร ท้องเสีย ซึมลง , อาการปวดท้อง , ปวดกล้ามเนื้อหรือข้อต่อ ความยากลำบาก swallowing ปัญหาการหายใจหรือสะอึก ;หรือบุคคลใดที่ได้อธิบาย เลือด หรือใครก็เสียชีวิตจากสาเหตุที่ไม่สามารถอธิบายได้ กรณีอาจจะเจ็บป่วยในบุคคลใดสงสัยว่ามี evd ที่ประเมินโดยแพทย์ หรือผู้ที่เสียชีวิตจากการสงสัยอีโบลา และมีการเชื่อมโยงทางระบาดวิทยาเพื่อคนที่มีการยืนยันกรณีแต่ก็ไม่ได้ทดสอบ และไม่ได้มีการยืนยันทางห้องปฏิบัติการของโรคหรือสงสัยว่าน่าเป็นกรณีตามการยืนยันเมื่อตัวอย่างจากคนที่เป็นบวกสำหรับไวรัสอีโบลาในการทดสอบทางห้องปฏิบัติการ ทางคลินิกและประชากร การเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการใช้มาตรฐานการสอบสวนคดีฟอร์ม ( ดูภาคผนวกเสริม 1 ) ยืนยัน ความน่าจะเป็น และสงสัยว่า evd กรณีระบุถึงการดูแลทางคลินิก รวมทั้งโรงพยาบาลและผ่านการติดต่อ ติดตามใน กินี ไลบีเรีย ไนจีเรีย และ สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอน เพื่อสร้างเป็นไปได้อย่างเต็มที่ ภาพแฉระบาด ข้อมูลเหล่านี้ถูกเสริมด้วยข้อมูลที่รวบรวมในรายงานคดีนอกระบบ โดยข้อมูลจากห้องปฏิบัติการตรวจวินิจฉัยจากประวัติ และการฝัง ข้อมูลที่บันทึกไว้สำหรับแต่ละกรณี ได้แก่ เขตที่อยู่อาศัยตำบล ซึ่งมีรายงานโรคของคนไข้ อายุ เพศ และป้าย