Terrestrial laser scanning (TLS) wa

Terrestrial laser scanning (TLS) was previously used
to derive spatially continuous snow depth (Prokop, 2008;
Grünewald et al., 2010). Even though the accuracy of such
measurements is very good (usually better than 0.1 m, depending
on laser footprint and distance from sensor), largescale
catchments such as the Dischma Valley (Fig. 1) cannot
be covered completely. Data acquisition with TLS is time
and manpower consuming and only possible at easily accessible
spots under fair conditions (depending on the avalanche
situation, weather) for areas within the line of sight of the
measurement location. This results in limited coverage and
many data gaps, e.g., behind bumps. Airborne laser scanning
(ALS) from helicopters or airplanes can cover larger areas
in a shorter time also under difficult avalanche danger situations.
Recent studies demonstrate that the accurate mapping
of snow depth is possible (Deems et al., 2013; Melvold and
Skaugen, 2013). However, the costs to cover larger areas are
still high (Bühler et al., 2012) and overflights are, as with digital
photogrammetry, restricted to fair weather conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลเซอร์สแกนบก (TLS)
ถูกนำมาใช้ก่อนหน้านี้จะได้รับความลึกหิมะอย่างต่อเนื่องเชิงพื้นที่(Prokop
2008;. Grünewald et al, 2010) แม้ว่าความถูกต้องของดังกล่าววัดเป็นสิ่งที่ดีมาก (โดยปกติจะดีกว่า 0.1 เมตรขึ้นอยู่บนรอยเลเซอร์และระยะทางจากเซ็นเซอร์) largescale catchments เช่น Dischma วัลเล่ย์ (รูปที่ 1). ไม่สามารถได้รับการคุ้มครองอย่างสมบูรณ์ เก็บข้อมูลด้วย TLS เป็นเวลาและกำลังคนและการบริโภคที่เป็นไปได้เฉพาะที่สามารถเข้าถึงได้ง่ายจุดภายใต้เงื่อนไขที่เป็นธรรม(ขึ้นอยู่กับหิมะถล่มสถานการณ์สภาพอากาศ) สำหรับพื้นที่ที่อยู่ในสายของสายตาของสถานที่ตั้งวัด ซึ่งจะส่งผลในการรายงานข่าวที่ จำกัด และช่องว่างข้อมูลจำนวนมากเช่นที่อยู่เบื้องหลังการกระแทก อากาศเลเซอร์สแกน(ALS) จากเฮลิคอปเตอร์หรือเครื่องบินสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ในเวลาสั้นยังอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่อันตรายถล่มยาก. การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าการทำแผนที่ที่ถูกต้องของความลึกหิมะเป็นไปได้ (ถือว่า et al, 2013;. Melvold และ SKAUGEN 2013 ) แต่ค่าใช้จ่ายเพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ยังคงสูง (Bühler et al., 2012) และมีการบินเช่นเดียวกับดิจิตอลถ่ายภาพ, ถูก จำกัด อยู่กับสภาพอากาศที่เป็นธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บก เลเซอร์สแกน ( TLS ) คือก่อนหน้านี้ใช้
จากความลึกของหิมะเปลี่ยนอย่างต่อเนื่อง ( โพรเคิป , 2008 ;
Gr ü newald et al . , 2010 ) แม้ว่าความถูกต้องของการวัด เช่น
ดีมาก ( โดยปกติมากกว่า 0.1 เมตร ขึ้นอยู่กับ
บนรอยเท้า เลเซอร์ และระยะทางจากเซ็นเซอร์ ) มากกว่า
catchments เช่น dischma หุบเขา ( รูปที่ 1 ) ไม่สามารถ
ถูกปกคลุมอย่างสมบูรณ์ข้อมูลเพิ่มเติมกับ TLS เวลา
และการบริโภคกำลังคนและเป็นไปได้เท่านั้นที่สามารถเข้าถึงได้ ภายใต้เงื่อนไขที่ยุติธรรม
ได้อย่างง่ายดายจุด ( ขึ้นอยู่กับหิมะถล่ม
สถานการณ์สภาพอากาศ ) สำหรับพื้นที่ภายในสายตาของ
ที่ตั้งวัด การคุ้มครองจำกัด
หลายข้อมูลช่องว่าง เช่น หลังกระแทก อากาศเลเซอร์สแกน
( ALS ) จากเฮลิคอปเตอร์หรือเครื่องบินสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่
ในเวลาที่สั้นลงภายใต้ยากหิมะถล่มอันตรายสถานการณ์ การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าถูกต้อง

ของแผนที่ความลึกของหิมะที่เป็นไปได้ ( เห็นว่า et al . , 2013 ; melvold และ
SKAUGEN 2013 ) อย่างไรก็ตาม ค่าใช้จ่ายที่ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่
ยังคงสูง ( B ü hler et al . , 2012 ) และ overflights เป็นเช่นเดียวกับดิจิตอล
ศฎแบบจํากัด , สภาพอากาศยุติธรรม