Soils of the Atlantic region of Cos

Soils of the Atlantic region of Costa Rica are highly
weathered and very deep, with moderate-to-very low
fertility and high in clay and organic matter (Parker,
1994). About 85% of the soils sampled in this study
were classified as Haplic Acrisols, with the remainder
being classified as Dystic Fluvisols (Stoorvogel and
Eppink, 1995). Particle size distribution was determined
on samples from three soil depths (0±10, 10±
25, and 25±50 cm) in each plot using the hydrometer
method (Gee and Bauder, 1986). Most soils in the
study were clay textured (Acrisols), except for soils
from two farms located in ¯oodplains which had
loamy textures (Fluvisols). Clay content of the ¯oodplain
soils decreased with depth (170, 135, and
83 g kg
ÿ1 at 0±10, 10±25, and 25±50 cm, respectively),
whereas clay increased with depth in the other
soils (434, 544, and 637 g kg
ÿ1 at the respective
depths).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดินของภูมิภาคแอตแลนติกของคอสตาริกามีสูงลม และ ลึกมาก มีต่ำปานกลางถึงมากความอุดมสมบูรณ์และสูง ในดินเหนียว และอินทรีย์สำคัญ (ปาร์คเกอร์1994) ประมาณ 85% ของดินตัวอย่างในการศึกษานี้ถูกจัดประเภทเป็น Haplic Acrisols ส่วนที่เหลือถูกจัดเป็น Dystic Fluvisols (Stoorvogel และEppink, 1995) กำหนดการกระจายขนาดของอนุภาคในตัวอย่างจากสามดินลึก (0±10, 10±25 และ 25±50 ซม.) ในแต่ละจุดโดยใช้ไฮโดรมิเตอร์วิธี (Gee และ Bauder, 1986) ดินส่วนใหญ่ในการดินพื้นผิว (Acrisols), ยกเว้นดินที่ถูกศึกษาจากสองฟาร์มอยู่ใน ¯oodplains ซึ่งมีloamy พื้นผิว (Fluvisols) เนื้อหาดินของ ¯oodplainดินที่ลดลงกับความลึก (170, 135 และก. 83 กก.ÿ1 ที่ 0±10, 10±25 และ 25±50 ซม. ตามลำดับ),ในขณะที่เพิ่มดินเหนียว มีความลึกในอื่น ๆดิน (434, 544 และ 637 กรัมกิโลกรัมÿ1 ที่ที่เกี่ยวข้องความลึก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดินของภูมิภาคมหาสมุทรแอตแลนติกของคอสตาริกาเป็นอย่างสูงที่
ตากแดดตากฝนและลึกมากด้วยปานกลางถึงต่ำมาก
เรื่องความอุดมสมบูรณ์และสูงในดินเหนียวและอินทรีย์ (ปาร์กเกอร์,
1994) ประมาณ 85% ของดินตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้
ถูกจัดให้เป็น Haplic Acrisols กับส่วนที่เหลือ
จะถูกจัดเป็น Dystic Fluvisols (Stoorvogel และ
Eppink, 1995) กระจายขนาดอนุภาคถูกกำหนด
ตัวอย่างจากสามระดับความลึกของดิน (0 ± 10, 10 ±
25 และ 25 ± 50 ซม.) ในแต่ละแปลงโดยใช้ไฮโดรมิเตอร์
วิธี (Gee และ Bauder, 1986) ดินส่วนใหญ่ใน
การศึกษาได้รับการพื้นผิวดิน (Acrisols) ยกเว้นดิน
จากสองฟาร์มตั้งอยู่ใน¯oodplainsที่มี
พื้นผิวดินร่วนป (Fluvisols) เนื้อหาของดิน¯oodplain
ดินลดลงมีความลึก (170, 135, และ
83 กรัมต่อกิโลกรัม
Y1 ที่ 0 ± 10, 10 ± 25 และ 25 ± 50 ซม. ตามลำดับ)
ในขณะดินมีความลึกเพิ่มขึ้นในอีก
ดิน (434, 544 และ 637 กรัมต่อกิโลกรัม
Y1 ที่แต่ละ
ระดับความลึก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดินเขตแอตแลนติกของคอสตาริกาเป็นอย่างสูงผุลึกมาก กับปานกลางถึงต่ำมากภาวะเจริญพันธุ์และสูงในดินและอินทรีย์วัตถุ ( ปาร์คเกอร์1994 ) ประมาณ 85% ของดินตัวอย่างในการศึกษาถูกจัดให้เป็น haplic acrisols กับส่วนที่เหลือถูกจัดเป็น dystic fluvisols ( stoorvogel และeppink , 1995 ) การกระจายของขนาดอนุภาคที่ถูกกำหนดในตัวอย่างจาก 3 ระดับความลึก ( 0 ± 10 , 10 ±25 และ 25 ± 50 ซม. ) ในแต่ละแปลงใช้ไฮโดรมิเตอร์วิธี ( จี และเบาเดอร์ , 1986 ) ดินส่วนใหญ่ในศึกษาพื้นผิวดิน ( acrisols ) ยกเว้นดินจากสองฟาร์มตั้งอยู่ใน¯ oodplains ซึ่งมีพื้นผิวอ่อน ( fluvisols ) เนื้อหาของ¯ oodplain เคลย์ดินลดลงตามความลึก ( 170 , 135 , และ83 กรัมต่อกิโลกรัมÿ 1 0 ± 10 , 10 ± 25 และ 25 ± 50 เซนติเมตร ตามลำดับส่วนดินเพิ่มขึ้นตามความลึก ในอื่น ๆดิน ( 434 , 544 , และ 1 กรัมต่อกิโลกรัมÿ 1 ที่เกี่ยวข้องความลึก )