Chapter 63: True AppearanceHan Li p

Chapter 63: True Appearance

Han Li paced around the room several times before stopping.

“Should I accept Doctor Mo’s deal right now, or should I wait I’m absolutely sure there is no cure before making my decision…” Han Li was helpless, unable to come to a conclusion.

Then, he looked outside at the Iron Slave and thought back at the unintelligible chant left behind at the end of Mo Juren’s will. A sense of curiosity rose within his heart as he prepared the steps to control the Iron Slave.

Han Li bent down and retrieved from within the pile of items a brass watch small enough to fit in the palm of his hand. The brass watch was delicately crafted with harmonious proportions that made it look pleasing to the eyes. With one glance, he could tell that it was the work of a skilled artisan. The only difference this watch had from an ordinary one was the watch frame, which had faint traces of blood stains, making it particularly eyecatching.

Han Li carefully inspected all the features of this so called “Soul Luring Watch.” From its surface, he was unable to see what was so special about it, but by following Mo Juren’s structions, he could control the frightening Iron Slave. Such an object was inconceivable!

Han Li held onto the small watch with his left hand and a dagger with his right hand. Slowly and cautiously, he walked out past the stone door and approached the Iron Slave.

When he was twenty feet away from the large man, he stopped walking, unwilling to move any further. If he moved even one foot closer, he might not be able to protect himself from any accidents. At this moment, the Iron Slave was standing straight with his back faced towards Han Li.

Dang! A crisp and clear sound rang out from the watch after Han Li used his dagger to softly hit the copper watch.

Han Li briefly wrinkled his eyebrows. The sound was the same as that of a normal clock, so how could it possibly control the Iron Slave?

His heart wavered slightly. His body shrank down a little as he prepared himself to run back to the stone room at the first signs of failure.

Hearing the ringing from the watch, the Iron Slave’s shoulder shook almost imperceptibly. Seeing this reaction, Han Li felt delighted, and he quickly continued to strike the watch.

Dang! Dang!… The watch sounded out in quick succession and the Iron Slave’s body shuddered accordingly until even his walking became staggered, unable to stand firmly, causing him to finally fall face down on the ground, unconscious.

The Iron Slave’s immense body, upon impact with the ground, unsettled a large amount of dust that caused the unprepared Han Li to sneeze consecutively, making him look battered and dirtied.

But at this time, Han Li could care less about his appearance. He quickly pounced on the Iron Slave and reached his hands out to tear away the his cloak, revealing a bloated face that shocked and absolutely horrified Han Li.

Han Li forcefully endured the uncomfortable feeling within his heart, unwilling to continue to inspect the Iron Slave any more. Using his dagger to lightly cut open his own wrist, Han Li allowed some of his blood to flow out unobstructed, dripping onto the Iron Slave’s face until his face was completely smeared with blood before Han Li found a clean strip of clothing to tie around his wrist in order to prevent further bleeding. Then he calmly stood to the side to watch the Iron Slave’s reaction.

Then, strangely enough, all the blood on the Iron Slave’s face slowly sank into his skin without a single drop left behind, causing Han Li, who was watching off to the side, to be dumbstruck to the point where he was oblivious to the fact that he exerted too much pressure on the wound, causing fresh blood to seep out of underneath the cloth.

Once the blood was completely absorbed, the Iron Slave opened both eyes and slowly got up. He looked incapable of speech; both his eyes seemed lifeless, without a trace of emotion.

But when the Iron Slave turned his head to look at Han Li and their eyes made contact, Han Li heard a “weng” sound within his mind. A strangely foreign yet familiar feeling arose within Han Li’s heart, almost as if something foreign suddenly appeared within his heart. This feeling was like a pet he personally raised, constantly revolving around Han Li, longing for its name to be called out.
(TL: weng= onomatopoeia for buzzing or droning)

Han Li was surprised but immediately calmed down because he saw that the Iron Slave’s once rigid and deadpan face was now filled with complete obedience. Seeing this gave Han Li the feeling that he was able to control the Iron Slave’s fate. It was a fascinating and novel feeling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 63: ความจริงปรากฏหลี่ฮั่นที่รวดเร็วทั่วทั้งห้องหลายครั้งก่อนที่จะหยุด"ควรยอมรับจัดการแพทย์ Mo! หรือฉันควรรอฉันแน่ใจว่ามีการรักษาก่อนการตัดสินใจของฉัน..." หลี่ฮั่นหมดหนทาง ไม่สามารถสรุปได้จากนั้น เขามองนอกทาสเหล็ก และคิดที่สวดมนต์บุคคลากรซ้ายกลับหลังจบการ Mo Juren จะ ความอยากรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้นภายในหัวใจของเขาเขาเตรียมความพร้อมขั้นตอนการควบคุมทาสเหล็กหลี่ฮั่นงอลง และดึงข้อมูลมาจากภายในกองของสินค้าทองเหลืองดูเล็กพอเหมาะมือของเขา นาฬิกาทองเหลืองถูกสร้างขึ้นมาอย่างประณีต ด้วยสัดส่วนความสามัคคีที่ทำให้มันดูพองาม มีชำเลือง เขาสามารถบอกได้ว่า มันเป็นงานของช่างฝีมือมีทักษะ นาฬิกานี้ได้จากการแตกต่างเป็นกรอบนาฬิกา ซึ่งมีร่องรอยจาง ๆ ของคราบเลือด ทำให้ eyecatching โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลี่ฮั่นอย่างระมัดระวังตรวจสอบคุณสมบัติทั้งหมดนี้เรียกว่า "วิญญาณ Luring ดู" จากพื้นผิวของมัน ไม่เห็นอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ โดย Mo Juren structions เขาสามารถควบคุมได้เป็นเหล็กน่ากลัว วัตถุเป็นเล่าหลี่ฮั่นถือนาฬิกาเล็กซ้ายและกริชขวา อย่างช้า ๆ และระมัด ระวัง เขาเดินผ่านประตูหิน และทาบทามทาสเหล็กเมื่อเขายี่สิบฟุตห่างจากคนใหญ่ เขาหยุดเดิน unwilling การย้ายใด ๆ เพิ่มเติม ถ้าเขาย้ายแม้หนึ่งเท้าชิด เขาอาจไม่สามารถป้องกันตัวเองจากอุบัติเหตุ ขณะนี้ ทาสเหล็กกำลังยืนอยู่ตรงกับหลังของเขาหันหน้าสู่หลี่ฮั่นแดง เสียงคมชัด และชัดเจนรังออกจากนาฬิกาหลังจากหลี่ฮั่นใช้กริชเขาเบา ๆ ตีนาฬิกาทองแดงหลี่ฮั่นสั้น ๆ รอยย่นคิ้วของเขา เหมือนกับนาฬิกาปกติ มีเสียงอย่างไรมันไม่อาจควบคุมทาสเหล็กหัวใจของเขา wavered เล็กน้อย ร่างกายของเขาหดลงเพียงเล็กน้อยเขาเตรียมตัวเองเพื่อเรียกใช้กลับไปห้องหินที่สัญญาณแรกของความล้มเหลวได้ยินเสียงจากนาฬิกา ของทาสเหล็กไหล่ส่ายเกือบ imperceptibly เห็นปฏิกิริยานี้ หลี่ฮั่นรู้สึกยินดี และเขาได้อย่างรวดเร็วยังคงตีนาฬิกาแดง แดง... นาฬิกาไพเราะในรวดเร็วและร่างกายของทาสเหล็กสั่นตามจนแม้แต่เขาเดินก็เหลื่อมกัน ไม่เด่นทำให้เขาในที่สุด ล้มหน้าลงบนพื้นดิน สติมั่นร่างอันยิ่งใหญ่ของทาสเหล็ก เมื่อกระทบกับพื้นดิน unsettled จำนวนฝุ่นละอองที่เกิดจากหลี่ฮั่นโพแทสเซียมไปจามติดต่อกัน ทำให้เขาดูอย่างทารุณ และบ่อ ขนาดใหญ่แต่ตอนนี้ หลี่ฮั่นสามารถดูแลน้อยเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เขาจู่บนทาสเหล็กอย่างรวดเร็ว และเข้าถึงมือของเขาฉีกขาดออกไปเขาเสื้อคลุม เผยให้เห็นใบหน้าที่บวมที่ตกใจ และตกใจหลี่ฮั่นแน่นอนหลี่ฮั่นประทนความรู้สึกอึดอัดในหัวใจ ไม่เต็มใจที่จะตรวจสอบทาสเหล็กใด ๆ เพิ่มเติม ใช้กริชเขาเบา ๆ กรีดข้อมือตัวเอง หลี่ฮั่นอนุญาตของเลือดของเขาไหลออกมากีดขวาง หยดลงบนใบหน้าของทาสเหล็กจนเขาหน้าแก้ไขสมบูรณ์เลอะเลือดก่อนหลี่ฮั่นพบแถบสะอาดของเสื้อผ้าผูกรอบข้อมือของเขาเพื่อป้องกันเลือดออกเพิ่มเติม แล้ว เขาใจเย็นยืนด้านข้างเพื่อดูปฏิกิริยาของทาสเหล็กแล้ว แปลกพอ เลือดบนใบหน้าของทาสเหล็กค่อย ๆ จมลงไปในผิวหนังของเขาโดยไม่ต้องหยดเดียวทิ้ง Han Li ที่ดูปิดด้านข้าง dumbstruck ไปยังจุดที่เขากำลังลืมความจริงที่ว่า เขานั่นเองความดันมากเกินไปบนแผลจะทำให้เกิด ก่อให้เกิดเลือดสดซึมออกมาจากใต้ผ้าเมื่อเลือดถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ ทาสเหล็กเปิดตาทั้งสอง และค่อย ๆ ตื่น เขาดูที่ความสามารถในการพูด ตาของเขาทั้งสองดูเหมือนตาย ร่องรอยของอารมณ์ความรู้สึกแต่เมื่อทาสเหล็กเปิดหัวของเขาไปดูที่หลี่ฮั่นและติดต่อพวกเขาทำตา หลี่ฮั่นได้ยินเสียง "เวง" ภายในจิตใจของเขา ความรู้สึกแปลก ๆ ต่างประเทศยังไม่ ได้คุ้นเคยเกิดขึ้นภายในหัวใจฮั่นหลี่ เกือบเป็นถ้าบางสิ่งบางอย่างที่ต่างประเทศก็ปรากฏตัวขึ้นภายในหัวใจของเขา ความรู้สึกนี้เป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงเขาเองยก หมุนรอบหลี่ฮั่น ปรารถนาสำหรับชื่อจะเรียกออกมาอย่างต่อเนื่อง(TL: เวง =คลุม สำหรับหึ่งหึ่ง)หลี่ฮั่น ถูกประหลาดใจทันทีสงบลงเนื่องจากเขาเห็นว่า ใบหน้าของทาสเหล็กแข็ง และตายเมื่อตอนนี้เต็มไป ด้วยฟังสมบูรณ์ เห็นนี้ให้หลี่ฮั่นรู้สึกว่า เขาก็สามารถที่จะควบคุมชะตากรรมของทาสเหล็ก มันเป็นที่น่าสนใจและนวนิยายความรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 63: ทรูลักษณะ

. ฮันลี่รวดเร็วไปรอบ ๆ ห้องหลายครั้งก่อนที่จะหยุด

"ฉันควรจะยอมรับข้อตกลงหมอโมในขณะนี้หรือฉันควรรอฉันแน่ใจว่ามีการรักษาไม่ก่อนการตัดสินใจของฉัน ... " ฮันลี่เป็นกำพร้า ไม่สามารถที่จะมาสรุป.

จากนั้นเขามองออกไปข้างนอกที่เหล็กทาสและคิดว่ากลับไปที่การสวดมนต์ที่ไม่มีสาระทิ้งไว้ข้างหลังในตอนท้ายของโม Juren ของพินัยกรรม ความรู้สึกของความอยากรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้นในหัวใจของเขาขณะที่เขาเตรียมขั้นตอนในการควบคุมเหล็กทาส.

ฮันลี่ก้มลงและดึงออกมาจากภายในกองของรายการที่ดูทองเหลืองขนาดเล็กพอที่จะใส่ในฝ่ามือของเขา นาฬิกาทองเหลืองเป็นงานฝีมือประณีตมีสัดส่วนความสามัคคีที่ทำให้มันดูเจริญตา กับหนึ่งอย่างรวดเร็วเขาอาจจะบอกได้ว่ามันเป็นผลงานของช่างฝีมือที่มีทักษะ แตกต่างเพียงนาฬิกาเรือนนี้มีจากหนึ่งสามัญเป็นกรอบนาฬิกาซึ่งมีร่องรอยลมของคราบเลือดทำให้ eyecatching โดยเฉพาะอย่างยิ่ง.

ฮันหลี่อย่างรอบคอบตรวจสอบคุณสมบัติทั้งหมดนี้เรียกว่า "วิญญาณล่อชม." จากพื้นผิวของเขา ก็ไม่สามารถที่จะเห็นสิ่งที่เป็นพิเศษเกี่ยวกับมัน แต่โดยทำตาม structions โม Juren เขาสามารถควบคุมที่น่ากลัวเหล็กทาส ดังกล่าวเป็นวัตถุประหลาด!

ฮันลี่จัดขึ้นบนนาฬิกาขนาดเล็กด้วยมือซ้ายของเขาและกริชด้วยมือขวาของเขา อย่างช้าๆและระมัดระวังเขาเดินออกมาจากที่ผ่านมาประตูหินและเข้าหาเหล็กทาส.

เมื่อเขาอายุได้ยี่สิบฟุตห่างจากชายร่างใหญ่เขาหยุดเดินไม่เต็มใจที่จะย้ายเพิ่มเติมใด ๆ ถ้าเขาย้ายแม้กระทั่งเท้าข้างหนึ่งที่ใกล้ชิดและเขาอาจจะไม่สามารถที่จะป้องกันตัวเองจากการเกิดอุบัติเหตุใด ๆ ขณะนี้เหล็กทาสกำลังยืนอยู่ตรงด้านหลังของเขาต้องเผชิญต่อฮันลี่.

แดง! เสียงที่คมชัดและชัดเจนดังออกมาจากนาฬิกาหลังจากฮันหลี่ใช้กริชของเขาที่จะตีเบา ๆ นาฬิกาทองแดง.

ฮันลี่เหี่ยวย่นคิ้วของเขาในเวลาสั้น ๆ เสียงเป็นเช่นเดียวกับที่ของนาฬิกาปกติดังนั้นจึงอาจเป็นไปได้ว่าการควบคุมเหล็กทาส?

หัวใจของเขาหวั่นไหวเล็กน้อย ร่างกายของเขาหดตัวลงเล็กน้อยขณะที่เขาเตรียมที่จะเรียกตัวเองกลับไปที่ห้องพักหินที่สัญญาณแรกของความล้มเหลว.

ได้ยินเสียงจากนาฬิกาที่ไหล่เหล็กทาสส่ายเกือบ imperceptibly เห็นปฏิกิริยานี้ฮันลี่รู้สึกยินดีและเขาได้อย่างรวดเร็วอย่างต่อเนื่องที่จะตีนาฬิกา.

แดง! แดง! ... นาฬิกาเป่าออกมาอย่างรวดเร็วและร่างกายเหล็กทาสสั่นตามจนแม้กระทั่งการเดินของเขากลายเป็นเซไม่สามารถที่จะยืนอย่างมั่นคงทำให้เขาไปจนฟุบอยู่บนพื้นหมดสติ.

ร่างกายอันยิ่งใหญ่ The Iron ทาสของผลกระทบ กับพื้นดินที่ค้างเติ่งเป็นจำนวนมากของฝุ่นละอองที่เกิดจากการไม่ได้เตรียมตัวไว้ฮั่นหลี่จามติดต่อกันทำให้เขาดูซึ้งและจองจำ.

แต่ในเวลานี้ฮันลี่สามารถดูแลน้อยเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เขารีบกระโจนเข้าใส่เหล็กทาสและถึงมือของเขาออกจะฉีกออกไปเสื้อคลุมของเขาเผยให้เห็นใบหน้าที่บวมที่ตกใจและหวาดกลัวอย่างฮันลี่.

ฮันหลี่อย่างแข็งขันทนรู้สึกอึดอัดในหัวใจของเขาไม่เต็มใจที่จะดำเนินการในการตรวจสอบเหล็กทาส ใด ๆ เพิ่มเติม โดยใช้มีดสั้นของเขาเบา ๆ ตัดเปิดข้อมือของเขาเองฮั่นหลี่ได้รับอนุญาตบางส่วนของเลือดของเขาไหลออกกีดขวางหยดลงบนใบหน้าเหล็กทาสจนใบหน้าของเขาถูกป้ายสมบูรณ์ไปด้วยเลือดก่อนที่ฮันลี่พบแถบสะอาดของเสื้อผ้าที่จะผูกรอบของเขา ข้อมือเพื่อป้องกันไม่ให้เลือดออกต่อไป จากนั้นเขาก็ใจเย็นยืนอยู่ด้านข้างเพื่อดูปฏิกิริยาเหล็กทาส.

แล้วแปลกพอเลือดบนใบหน้าเหล็กทาสค่อยๆจมลงไปในผิวของเขาโดยไม่ต้องหยดเดียวทิ้งไว้ข้างหลังทำให้เกิดฮั่นหลี่ที่ดูออกไปด้านข้าง ที่จะเหวอไปยังจุดที่เขาเป็นลืมความจริงที่ว่าเขาออกแรงดันมากเกินไปในแผลที่ก่อให้เกิดเลือดสดไหลซึมออกมาจากใต้ผ้า.

เมื่อเลือดถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์เหล็กทาสเปิดดวงตาทั้งสองข้างและค่อยๆ ลุกขึ้น. เขามองความสามารถในการพูด; ตาทั้งสองข้างของเขาดูเหมือนจะตายไปอย่างไร้ร่องรอยของอารมณ์ความรู้สึก.

แต่เมื่อเหล็กทาสหันหัวของเขาจะมองไปที่ฮันและหลี่ตาของพวกเขาได้ติดต่อฮันหลี่ได้ยิน "Weng" เสียงภายในใจของเขา ความรู้สึกคุ้นเคยยังต่างประเทศแปลกที่เกิดขึ้นในหัวใจของหลี่ฮั่นเกือบเป็นถ้าสิ่งที่ต่างประเทศก็ปรากฏตัวขึ้นในหัวใจของเขา ความรู้สึกนี้เป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงของเขาเองยกขึ้นอย่างต่อเนื่องหมุนรอบฮันลี่โหยหาชื่อของมันจะถูกเรียกว่าออก.
(TL: Weng = สร้างคำสำหรับหึ่งหรือหึ่ง)

ฮันลี่รู้สึกประหลาดใจ แต่สงบลงทันทีเพราะเขาเห็นว่าเหล็ก ทาสของใบหน้าครั้งเดียวแข็งและหน้าตาเฉยก็เต็มไปตอนนี้มีการเชื่อฟังคำสั่งที่สมบูรณ์ เห็นเรื่องนี้ทำให้ฮันลี่ความรู้สึกว่าเขาก็สามารถที่จะควบคุมชะตากรรมเหล็กทาส มันเป็นความรู้สึกที่น่าสนใจและนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 63 : ลักษณะที่แท้จริงฮันลี่สภาพรอบห้องหลายครั้งก่อนที่จะหยุด ." ฉันควรยอมรับหมอโมจัดการเดี๋ยวนี้ หรือผมควรรอฉันแน่ใจว่า ไม่มีการรักษาก่อนที่จะทำให้การตัดสินใจของผม . . . . . . . " ฮันลี สิ้นหวัง ไม่ได้ข้อสรุปแล้วเขาก็มองออกไปข้างนอกที่ทาสเหล็กและคิดว่ากลับไปที่สวดโสกันต์ทิ้งไว้ในตอนท้ายของโม juren จะ ความรู้สึกของความอยากรู้เพิ่มขึ้นภายในหัวใจของเขาที่เขาเตรียมไว้ ขั้นตอนในการควบคุมทาสเหล็กฮันลี่ก้มลงไปดึงจากภายในกองสินค้าเป็นทองเหลืองดูเล็กพอที่จะพอดีกับฝ่ามือของเขา นาฬิกาทองเหลืองถูกสร้างขึ้นอย่างกลมกลืนกับสัดส่วนที่ทำให้มันดูที่ดวงตา แค่ครั้งเดียว เขาสามารถบอกได้ว่ามันคือผลงานของช่างฝีมือที่มีทักษะ ความแตกต่างเท่านั้นที่ดูได้จากหนึ่งในสามัญ คือดูเฟรม ซึ่งมีร่องรอยของคราบเลือดลมทำให้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง eyecatching .ฮัน ลี อย่างระมัดระวังตรวจสอบคุณสมบัติทั้งหมดนี้เรียกว่า " วิญญาณล่อลวงดู " จากพื้นผิวของมัน เขาไม่สามารถที่จะเห็นสิ่งที่เป็นดังนั้นพิเศษเกี่ยวกับมัน แต่ตามโม juren structions เขาสามารถควบคุมทาสเหล็กน่ากลัว เช่นวัตถุประหลาด !ฮัน ลี จับดูเล็กด้วยมือซ้ายของเขาและกริชกับมือขวาของเขา อย่างช้าๆ และระมัดระวัง เขาเดินออกไปผ่านประตูหิน และก็ทาสเหล็กเมื่อเขาห่างจากชายใหญ่ยี่สิบฟุต เขาหยุดเดิน ไม่อยากย้ายเพิ่มเติมใด ๆ ถ้าเขาขยับเท้าเข้าใกล้แม้แต่คนเดียว เขาอาจจะไม่สามารถปกป้องตัวเองจากอุบัติเหตุใด ๆ . ในขณะนี้ , ทาสเหล็กยืนตรงหันหลังเผชิญหน้ากับฮันลีดัง ! กรอบและชัดเจนเสียงที่ดังออกมาจากนาฬิกา หลังจากฮันลี่ใช้กริชของเขาเบา ๆตีดู ทองแดงฮันลี่สั้นย่นคิ้วของเขา เสียงเหมือนกับว่านาฬิกาปกติ แล้วมันอาจจะควบคุมทาสเหล็ก ?หัวใจของเขาหวั่นไหวเล็กน้อย ร่างกายของเขาหดลงเล็กน้อยขณะที่เขาเตรียมตัวที่จะวิ่งกลับไปยังห้องศิลาที่สัญญาณแรกของความล้มเหลวได้ยินเสียงจากนาฬิกา เหล็กทาสไหล่สั่นเกือบ imperceptibly . เห็นปฏิกิริยานี้ ฮัน ลี รู้สึกยินดี และเขาได้อย่างรวดเร็วยังคงตีดูดัง ! ดัง ! . . . . . . . ดู เสียงออกในการทดแทนอย่างรวดเร็ว และร่างกายเหล็กเป็นทาสตัวสั่นตามจนแม้แต่การเดินของเขาเริ่มโงนเงน ไม่สามารถยืนได้ ทำให้ในที่สุดก็ล้มลงหน้าลงกับพื้นหมดสติเหล็กเป็นทาสที่เวิ้งว้าง ร่างกาย เมื่อกระทบกับพื้นที่ขนาดใหญ่ของปริมาณฝุ่นละอองที่เกิดจากฮานลีเตรียมจามติดต่อกันทำให้เขาดูซึ้ง และสกปรกครับแต่ในเวลานี้ ฮันลี่สามารถดูแลน้อยเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เขารีบตะปบ ทาส เหล็ก และถึงมือของเขาออก ฉีกทิ้งเสื้อคลุมของเขา เผยให้เห็นใบหน้าที่ตกใจและหวาดกลัวอย่างอืด ฮันลีฮันลี่แรง อดทนกับความรู้สึกอึดอัดภายในจิตใจของเขาไม่เต็มใจที่จะยังคงตรวจสอบทาสเหล็กใด ๆเพิ่มเติม โดยใช้กริชของเขาค่อย ๆผ่าข้อมือของเขาเอง ฮันลี่ให้เลือดของเขาไหลออกมาว่าจะหยดลงไปบนเหล็ก , ทาสที่ใบหน้าจนใบหน้าของเขาต้องเปื้อนไปด้วยเลือดก่อนที่ฮันลี พบแถบของผ้าสะอาดผูกรอบข้อมือของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้เลือดออกอีก แล้วเขาก็ค่อยๆ ยืนข้างๆดูเหล็กทาสของปฏิกิริยางั้น แปลกพอ เลือดทั้งหมดในเหล็กทาสหน้าค่อยๆจมลงไปในผิวของเขาโดยไม่ต้องวางเดียวทิ้งไว้ ทำให้ฮันลี่ ที่กำลังมองไปด้านข้าง จะเซ็งมาก ถึงจุดที่เขาถูกลบเลือนความจริงที่ว่าเขาใช้ความดันมากเกินไปในแผลทำให้เลือดสด การไหลซึมออกมาจากใต้ผ้าเมื่อเลือดถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ , ทาสเหล็กเปิดทั้งสองตาแล้วค่อยๆลุกขึ้น เขาดูความสามารถในการพูด ตาทั้งสองข้างของเขาดูเหมือนจะไร้ชีวิต ไร้ร่องรอยของอารมณ์แต่เมื่อทาสเหล็กหันหัวมองฮั่นหลี่ตาของเขาติดต่อ ฮันลี่ได้ยิน " เหวง " เสียงภายในจิตใจของเขา แปลกต่างประเทศคุ้นเคยความรู้สึกเกิดขึ้นภายในหัวใจของฮันลี่ เกือบเหมือนอย่างต่างประเทศก็ปรากฏตัวขึ้นภายในหัวใจของเขา ความรู้สึกนี้ก็เหมือนสัตว์เลี้ยงส่วนตัวเขาเติบโตอย่างต่อเนื่องหมุนเวียนรอบ ฮันลี่โหยหาชื่อของมันถูกเรียกออกมา( TL นะเวง = สำหรับหึ่งหรือ droning )ฮัน ลี ก็แปลกใจ แต่เดี๋ยวนี้ใจเย็นลง เพราะเขาเห็นว่าเป็นทาสเมื่อเหล็กแข็งและหน้าตาเฉยหน้าตอนนี้เต็มไปด้วยความสมบูรณ์ เห็นให้ฮันลี่รู้สึกว่า เขาสามารถควบคุมชะตากรรมเหล็กทาส . มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจและความรู้สึกใหม่