At that instant, Su Yi Mo understoo

At that instant, Su Yi Mo understood why he had had that familiar feeling. Anybody would recognise their own backside. Hearing his butler whisper “Young master”, Ran Feng Ge turned sullen, “How are you certain that he is your young master? Ah-Jiu, how dare you let outsiders into our house! Hm, how should I punish you for your mistake? Even their voices were exactly the same!! Furthermore, that man clearly knew his name. Heavens… Ah-Jiu didn’t know how to react. Clearly, the man that he had brought to the drawing room was a young man full of smiles, and appeared to be in his early twenties. But why was it that when he asked

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทันทีที่ Mo Su Yi เข้าใจทำไมเขาได้มีความรู้สึกที่คุ้นเคย ใครจะรู้จักตนเองด้านหลัง ได้ยินพ่อบ้านเขากระซิบ "มาสเตอร์หนุ่ม" Ran ถือเปิดคือ "รึว่า เขาเป็นหนุ่มหลักการบาง อา จิว วิธีกล้าคุณให้บุคคลภายนอกเข้าไปในบ้านของเรา Hm วิธีควรฉันลงโทษคุณสำหรับข้อผิดพลาดของคุณ แม้เสียงของพวกเขาได้แน่นอนเหมือนกัน!! นอกจากนี้ คนที่รู้ชื่อของเขาอย่างชัดเจน สวรรค์... จิวอา ไม่ทราบวิธีการตอบสนอง อย่างชัดเจน คนที่เขาได้นำไปห้องวาดรูปเป็นคนหนุ่มที่เต็มไป ด้วยรอยยิ้ม และปรากฏอยู่ในยี่สิบ แต่ทำไมมันที่เมื่อเขาถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทันทีที่ซูยี่โมเข้าใจว่าทำไมเขามีความรู้สึกที่คุ้นเคย ใครจะรู้จักด้านหลังของตัวเอง ได้ยินเสียงกระซิบของเขาบัตเลอร์ "ต้นแบบหนุ่ม" วิ่งฮ Ge หันบูดบึ้ง "วิธีที่คุณมั่นใจว่าเขาเป็นเจ้านายหนุ่มของคุณหรือไม่ AH-Jiu วิธีกล้าคุณปล่อยให้บุคคลภายนอกเข้ามาในบ้านของเรา! หืมว่าฉันควรลงโทษสำหรับความผิดพลาดของคุณหรือไม่ แม้เสียงของพวกเขาเหมือนกัน !! นอกจากนี้คนที่รู้ว่าชื่อของเขาอย่างชัดเจน ชั้นฟ้าทั้งหลาย ... อา Jiu ไม่ทราบวิธีการตอบสนอง เห็นได้ชัดว่าคนที่เขาได้นำไปที่ห้องวาดภาพเป็นชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ ของเขา แต่ทำไมมันเป็นว่าเมื่อเขาถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนั้น ซู อี โม เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงได้คุ้นความรู้สึก ใครจำด้านหลังของตัวเอง ได้ยินเสียงคนรับใช้กระซิบ " คุณชาย " รันเฟิ่งเกอกลายเป็นบึ้งตึง " คุณแน่ใจได้ยังไงว่าเขาเป็นเจ้านายของคุณ ? อาจิ่ว กล้าดียังไงถึงปล่อยให้คนนอกเข้ามาในบ้าน หืม ฉันจะลงโทษคุณสำหรับความผิดของคุณ ? แม้เสียงของพวกเขาเหมือนกัน ! นอกจากนี้ เขาก็รู้อยู่แล้วว่าชื่อของเขา สวรรค์ . . . . . . . อาจิ่วไม่ได้รู้วิธีที่จะตอบสนอง เห็นได้ชัดว่าคนที่เขาพามาในห้องวาดภาพ เป็นคนหนุ่มที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และปรากฏอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ ของเขา แต่ทำไมมันถึงตอนที่เขาถาม