Ji Wu Jiu regretted saying those wo

Ji Wu Jiu regretted saying those words towards Ye Zhen Zhen. She has already suspected him from the start, and for him to purposely say those words, he is afraid that she will only suspect him more.


All in all, it was becasuse she has never believed him in the first place. Most probably ever since she entered the palace, she has always been wary of him, afraid that he will harm her, or harm her maternal family. This time, he was only afraid that she will think too much.

Ji Wu Jiu was getting reckless. It was not that he has never thought of bringing Ye Family down, even he wants to, it will never be using this type of method. No matter what, Ye Xiu Ming was once his teacher, he would not be such so cold hearted to give the name of treason towards Ye Xiu Ming.

That is why, it will be best if he were to discuss it properly with her.

With this intention in mind, Ji Wu Jiu reached Kun Ning Palace.

Facing a candle light, Ye Zhen Zhen was sitting while holding her chin with her hands in a daze, her eyes were rather bright, but her face was full of worries.

Ji Wu Jiu did not allow anyone to announce his arrival. Upon seeing Ye Zhen Zhen looking like that, his heart softened, walking towards her he held her shoulders down, and said “Zhen Zhen, we should stop fighting”

Ye Zhen Zhen raised her eyes, and coldly looked at him “Your majesty, you are very cunning”

Not understanding why, he sat opposite her and asked “Empress, kindly explain?”

“Su Jie Yu was awarded death by you right?”

“She decided herself, both you and me understood this point well. If she does not commit suicide, the entire Su Family would definitely be implicated”

“So, it meant that she killed herself due to the crime? That means this case should come to an end soon, when will you sentence Kang Cheng Lu?” Ye Zhen Zhen asked eagerly.

JI Wu Jiu looked down for a while and answered “The truth cannot be exposed now, and Kang Cheng Lu also won’t die yet”

“That is right, the time to use him has not arrived” Ye Zhen Zhen sarcastically said.

Taking a deep breath Ji Wu Jiu, while telling himself that he must remain calm, he said “you think too much, I do not plan to use Kang Cheng Lu for anything, it is just that this is a very complicated plan, Su Jie Yu was also used by others. That assassin’s sword has poison, very deadly. He really wanted to kill me” He stopped at this point and took a look at Ye Zhen Zhen, and saw that her face was full of disbelief. Not sure why but in his heart the fire in heart can no longer be suppressed and was leaking out.

Ye Zhen Zhen scoffed “Then, someone taking an edict to enter the jail, and tried to lure Kang Cheng Lu by promising to protect his life, and in exchange to make him say that the mastermind is Lu and Ye family, what do you think of this matter then, your majesty?”

Ji Wu Jiu felt that he was really going to erupt soon, his hands were curled into a tight fist, and because he was using a lot of strength, his fists are starting to shiver, he gritted his teeth and said “I will only ask you one thing. I was nearly killed by an assassin, did you even feel a tiny bit of worry over me?”

“I will also only ask you this, this time what would it take for you to not harm Lu and Ye Family?”

Ji Wu Jiu suddenly laughed. His laughter was quiet, and his face was cold and bitter, with a hint of mockery. He stood up and slowly walked up to Ye Zhen Zhen, looked down and smiled towards her, but in his eyes there was no hint of smile at all, only eyes that were filled anger and ruthlessness.

“As long as you please me comfortably, who you want me to release, I will release, how about that?”

Ye Zhen Zhen looked at him with widened eyes, her first reaction was uncertainty, then she understood, after that she got a little angry.

Ji Wu Jiu almost immediately regretted what he said. His remaining rationality told him, he should not have said that, and he should not hope for her answer as well.

Between him and her, it should not be this way.

But, his rationality did not remain for long… Ye Zhen Zhen stood up, her hands holding his shoulders, she tip toe-ed and kissed him.

The expression that Ji Wu Jiu was trying his best to withhold collapsed at this very moment. In his brain, it seems that there was a strong wind blowing, a wind that blew away all his sense, and was only left with a man’s most natural reaction. One of his hands locked her head’s position, and another hand has wrapped around her waist, forcing her to stick to his body.

Ye Zhen Zhen does not know how to kiss, so she only pressed her lips on this his, her thick and long eye lashes was shivering.

JI Wu Jiu’s lips were slowly taking her lips in, slowly and tantalizingly tasting them. Ye Zhen Zhen does not know what reaction she should make, and could only let him do all the work. But after a few tries of trying to get his tongue to enter her mouth, he was blocked by a set of teeth that were clenching hard.  So, Ji Wu Jiu can only hold her chin and forcefully open her mouth to make her accept him. His plan worked, his strong tongue entered her mouth quickly.

Tasty.. too tasty, it was hundreds and thousand of times better when comparing to what he imagined, comparing to what he dreamt of.

He himself unsure of what is going on, but he used a lot of strength and using his tongue he thoroughly swept through her mouth making Ye Zhen Zhen a little pained and numb.

In her heart, a feeling of disgust was creeping out again. But this time she was not worried, since she didn’t eat much today, even if she were to vomit, nothing much will come out.

Because her mouth was blocked, Ye Zhen Zhen was slowly losing oxygen. Ji Wu Jiu’s breath was heavy, and his and her breath were released on to each other, both mixed up thoroughly, very hard to differentiate, almost seems to be combined together, and to never separate.

Ji Wu Jiu has never experienced this typed of kiss before, almost like a fight, trying to fully obtain the other, and swallow them whole.

Only with a kiss has made his brother grew. He felt that there was two soft object rubbing against his chest, he carried Ye Zhen Zhen up, and proceeded to the bed.

When Ye Zhen Zhen was laid on to the bed, she has already completed her self-counselling session. To do this type of thing in between a married couple, it is really normal, it is just that whenever she is treated this way by Ji Wu Jiu, she will feel like vomiting, that is why she didn’t like it. But now, since there is no way of avoiding it, then all she can do now is to accept it, although her stomach is really uncomfortable now, but it can be considered much better than to be tortured already.

When Ji Wu Jiu was undressing Ye Zhen Zhen, his fingers were shaking, his heartbeat speed increases, his breath even heavier.

He has been wanting this person for too long, until he has a feeling of it not being real at this very moment.

She is mine, she really is mine now.

However, at the same time, another voice seems to appear in his brain:

Stop now, stop, If you don’t stop now, you will definitely regret it.

—–How is it possible to stop now!

Ji Wu Jiu lays himself on top of Ye Zhen Zhen, kisses her cheeks, eyebrows, eyes, and finally stopping at her ears, to nibble her earlobes.

He thinks to himself; he needs to be more gentle, be more gentle towards Ye Zhen Zhen.

Though, Ye Zhen Zhen’s body is stiff, and not giving any reaction or reply.

He looked up, and saw on her face, the expression of disgust, her face was very painful to him, it hurt his heart.

Ji Wu Jiu turned Ye Zhen Zhen’s body to the side, and then he went behind her and lay sideways as well.

This way, he won’t be seeing her expression.

When Ji Wu Jiu entered Ye Zhen Zhen’s body, he subconsciously let out a sigh of satisfaction, though in his heart, there was a growing feeling of sadness.

Ye Zhen Zhen’s body was straight, burrowing her heads but not moving.

This round of love making, was only one sided.

This thought almost made Ji Wu Jiu crazy. In his heart he hates this situation very much, tortured even. However, his body…. was enjoying it very much. Countless emotions and feelings were coming up, almost tearing him apart into two. One who was very much enjoying Ye Zhen Zhen’s warmth and another was looking at them calmly, smiling, with a look of pity and coldness.

“Zhen Zhen, Zhen Zhen…” Ji Wu Jiu called her name, with a husked voice.

Ye Zhen Zhen did not answer him.

“Zhen Zhen look at me, Zhen Zhen”

Ye Zhen Zhen still did not look up, still decided not to move.

Ji Wu Jiu can only continue to call her name, again and again, until the tone changes.

Ye Zhen Zhen still did not answer.

When he finished, Ji Wu Jiu held on to Ye Zhen Zhen, his whole body relieved, his chin lightly brushing against her shoulders, taking in deep breaths. He turned Ye Zhen Zhen’s body around, wanting to kiss her.

Then, what he saw was a face full of tear stains.

Ji Wu Jiu got flustered, feeling as though someone took a piece of his heart out, it was very painful. He simpley took a blanket corner and helped her wipe her tears, “Zhen Zhen…”

“I bid farewell to you, your majesty” Ye Zhen Zhen closed her eyes, and turned her face away, in her voice there was a strong nasal sound.

Ji Wu Jiu saw that she has made up her mind, and was afraid that she will be angry and disgusted with him. Holding on to the pain in his chest, he got down from the bed. Standing in front of the bed now, he saw that her face was not a blushing red that was supposed to be there after… but instead a pale white. He covered her with a blanket and said “then… I will leave first, tomorrow I will come and visit you”

With her eyes closed, Ye Zhen Zhen did not reply.

When he left Kun Ning Palace, it was already late into the night, outside it has started to snow. The entire palace was quiet, with only the lanterns were lit, looking like eyes of ghosts. The snow has piled up in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Regretted ว่า คำเหล่านั้นต่อเยเจินเจิน Jiu วูจิ เธอได้แล้วสงสัยว่าเขาตั้งแต่เริ่มต้น และเขาจงใจพูดคำนั้น เขาจะกลัวว่า เธอจะเท่านั้นสงสัยเขาเพิ่มเติมทั้งหมดในทุก ก็ becasuse เธอไม่เคยเชื่อเขาในสถานที่แรก มากที่สุดอาจนับตั้งแต่เธอใส่วัง เธอเสมอได้ระมัดระวังของเขา กลัวว่า เขาจะทำร้ายเธอ หรือเป็นอันตรายต่อครอบครัวที่แม่ของเธอ เวลานี้ เขาได้เท่านั้นกลัวว่า เธอจะคิดมากเกินไปจิวจิววูจิคือการเสี่ยง ไม่ว่า เขามีไม่เคยคิดนำครอบครัวเยลง แม้ว่าเขาต้องการ มันจะไม่ใช้วิธีการชนิดนี้ ไม่ว่าอะไร เย Xiu หมิงเคยครูของเขา เขาจะไม่ดังกล่าวเพื่อต้อนรับของคนเย็นให้ชื่อของกบฏต่อเย Xiu หมิงนั่นคือทำไม มันจะดีที่สุดหากสนทนาอย่างกับเธอด้วยความตั้งใจนี้ในจิตใจ จิวูจิวดูถึง Kun หนิงพาเลซหันหน้าไปทางแสงเทียน เจินเจินเยนั่งขณะจับคางของเธอ ด้วยมือของเธอดึก ดวงตาของเธอค่อนข้างสดใส แต่ใบหน้าของเธอก็เต็มไป ด้วยความกังวลจีวูจิวดูไม่อนุญาตให้ผู้อื่นประกาศการมาของเขา เมื่อเห็นเย่เจินเจินมองเช่นนั้น หัวใจก่อ เดินไปทางเขาของเธอขึ้นเธอ ไหล่ลง และกล่าวว่า "เจินเจิน เราควรหยุดการต่อสู้"เย่เจินเจินขึ้นดวงตาของเธอ และ coldly ดูว่า "มหาบพิตร คุณอยู่ไหน"ไม่เข้าใจทำไม เขานั่งตรงข้ามกับเธอ และถาม "จักรพรรดินี กรุณาอธิบายถึง""Su Jie Yu ได้รับรางวัลชีวิตคุณเหมาะสม""เธอตัดสินใจตัวเอง คุณและฉันเข้าใจจุดนี้ดี หากเธอไม่ฆ่าตัวตาย ครอบครัว Su จะแน่นอนจะเกี่ยวข้อง""ดังนั้น มันหมายถึง ว่า เธอฆ่าตัวเองจากอาชญากรรม ว่า กรณีนี้ควรมายุติเร็ว ๆ นี้ เมื่อจะคุณประโยคหลู่เฉิงกัง" เจินเจินเยถามละไมจิวจิววูจิมองลงไปในขณะ และตอบ "ไม่แสดงความจริงตอนนี้ และแกงเช็งลูยังไม่ตายได้""ถูกต้อง ไม่มีถึงเวลาที่จะใช้เขา" เย่เจินเจิน sarcastically กล่าวว่าการหายใจลึก ๆ จีวูจิวจิว ในขณะที่บอกตัวเองว่า เขาต้องสงบสติอารมณ์ เขากล่าวว่า "คุณคิดมากเกินไป ฉันไม่วางแผนจะใช้ Lu เฉิงกังอะไร เพียงแค่ว่า นี่คือแผนการซับซ้อนมาก Yu Su Jie ยังถูกใช้ โดยผู้อื่น ดาบของฆาตกรที่มีพิษ ร้ายแรงมาก เขาอยากจะฆ่าผม"เขาหยุดที่จุดนี้ และเอาตาเย่เจินเจิน และเห็นว่า ใบหน้าของเธอก็เต็มไป ด้วย disbelief ไม่แน่ใจว่า ทำไม แต่ ในใจของเขาไม่สามารถระงับไฟในหัวใจ และถูกรั่วไหลออกเจินเจินเย scoffed "แล้ว ผู้รับพระบรมราชโองการการป้อนคุก และพยายามที่จะล่อหลู่เฉิงกัง โดยสัญญา เพื่อปกป้องชีวิตของเขา และแลกเปลี่ยน เพื่อให้ครอบครัวเขาบอกว่า ตัวเป็นลูและเย คุณคิดเรื่องนี้แล้ว มหาบพิตร"จิวจิววูจิรู้สึกว่า เขาจริง ๆ กำลังจะลุกเป็นไฟเร็ว ๆ นี้ มือของเขาที่โค้งเป็นกำปั้นแน่น และเนื่องจากเขาใช้มากความแข็งแรง หมัดของเขาจะเริ่มหนาวเหน็บ gritted ฟันของเขา และกล่าวว่า "ฉันจะเพียงขอให้คุณสิ่งหนึ่ง ผมเกือบถูกฆ่า โดยนักฆ่า แม้รู้สึกบิตขนาดเล็กของกังวลข้า""ฉันจะเฉพาะถามนี้ ขณะนี้อะไรจะใช้เวลาหาที่ไม่เป็นอันตรายต่อลูและครอบครัวของพวกท่าน"จิวจิววูจิหัวเราะทันที เสียงหัวเราะของเขาเงียบ และหน้าของเขาถูกน้ำเย็น และ ขม กับ mockery เขาลุกขึ้นยืนช้าเดินขึ้นไปเยเจินเจิน มองลงไป และยิ้ม ไปเธอ แต่ ในสายตาของเขามีคำใบ้ไม่ยิ้มเลย ตาที่เต็มไปความโกรธและ ruthlessness"ตราบใดที่ใจฉันสบาย ที่คุณต้องการให้ฉันปล่อย ฉันจะปล่อย วิธีการเกี่ยวกับที่"เจินเจินเยมองเขา ด้วยสายตา widened ปฏิกิริยาแรกของเธอมีความไม่แน่นอน แล้วเธอ เข้าใจ หลังจากที่ เธอได้รับโกรธเล็กน้อยจิวจิววูจิเกือบทันที regretted สิ่งที่เขากล่าวว่า Rationality ของเขาที่เหลือบอกเขา เขาจะไม่ได้กล่าวไว้ว่า และเขาไม่ควรหวังสำหรับคำตอบของเธอเช่นกันระหว่างเขาและเธอ มันไม่ควรเป็นลักษณะนี้แต่ rationality ของเขาไม่ได้อยู่นาน... เจินเจินเยยืนขึ้น มือของเธอจับไหล่ของเขา เธอปลายเท้า-ed และรั้งเขานิพจน์ที่ Jiu วูจิพยายามสุดหัก ยุบขณะนี้ ในสมอง ดูเหมือนว่า มีความแข็งแรงลมพัด ลมที่ได้พัดเก็บความรู้สึกทั้งหมดของเขา และถูกซ้ายเท่ากับปฏิกิริยาธรรมชาติมากที่สุดของมนุษย์ มือหนึ่งล็อกตำแหน่งของศีรษะของเธอ และมืออื่นได้รอบ ๆ เอวของเธอ บังคับให้เธอติดร่างกายของเขาเย่เจินเจินไม่ทราบวิธีการจูบ เพื่อเธอเท่านั้นกดริมฝีปากของเธอนี้ ของเธอหนา และขนตายาวตาถูกสั่นจีวูจิวดูของริมฝีปากได้ช้าทำริมฝีปากของเธอใน ช้า และ tantalizingly พวกเขาชิม เย่เจินเจินรู้ว่าปฏิกิริยาที่เธอควรทำ และไม่เพียงให้เขาทำงานทั้งหมด แต่หลังจากพยายามกี่ของพยายามรับลิ้นของเขาใส่ปากของเธอ เขาถูกบล็อก โดยชุดของฟันที่มีเด็กนอนกัดหนัก ดังนั้น Jiu วูจิสามารถค้างคางของเธอเท่านั้น และประเปิดปากของเธอเพื่อให้เธอยอมรับเขา แผนงาน ลิ้นของเขาแข็งแกร่งใส่ปากของเธออย่างรวดเร็วอร่อย... อร่อยเกินไป มันเป็นร้อยและพันเท่าเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่เขาจินตนาการ เปรียบเทียบกับสิ่งที่เขาฝันของเขาเองแน่ใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาใช้ความแข็งแรงมาก และใช้ลิ้นของเขาเขาทำกวาดผ่านปากของเธอทำให้เย่เจินเจิน numb และ pained เล็กน้อยในหัวใจของเธอ ความรู้สึกชังถูกเลื้อยออกอีก แต่เวลานี้เธอไม่กังวล เนื่องจากเธอไม่ได้กินมากวันนี้ แม้ เธอมีอาเจียน ไม่มีอะไรมากจะออกมาเนื่องจากปากของเธอถูกบล็อค เย่เจินเจินได้ช้าสูญเสียออกซิเจน จีวูจิวดูของลมหายใจหนัก และลมหายใจของเขา และเธอถูกปล่อยตัวไปกัน ทั้งสองอลวนมาก อย่างหนักเพื่อแยกความแตกต่าง เกือบจะดูเหมือนรวมกัน และไม่มีแยกจิวูจิวดูได้เคยนี้พิมพ์ของจูบก่อน เช่นการต่อสู้ เกือบพยายามเต็มได้อีก และกลืนทั้งเท่ากับจูบได้น้องเพิ่มขึ้น เขารู้สึกว่า มีสองวัตถุอ่อนนุ่มถูกับหน้าอกของเขา เขาทำเยเจินเจินขึ้น และครอบครัวกับนอนเมื่อเย่เจินเจินถูกวางบนที่นอน เธอเสร็จสมบูรณ์แล้วของเธอเองให้คำปรึกษา ทำสิ่งระหว่างผัวเมียชนิดนี้ มันเป็นปกติจริง ๆ มันเป็นเพียงว่า เมื่อใดก็ ตามที่เธอได้รับการปฏิบัติวิธีนี้ โดยจีวูจิวจิว เธอจะรู้สึกเช่นอาเจียน นั่นคือทำไมเธอไม่ชอบ แต่ตอนนี้ เนื่องจากมีเป็นไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ แล้วทั้งหมดที่เธอทำตอนนี้คือการยอมรับ ถึงแม้ว่าท้องของเธอจะอึดอัดจริง ๆ แต่ก็ถือได้ว่าดีกว่าจะทรมานสู่แล้วเมื่อจิวูจิวดูถูก undressing เย่เจินเจิน นิ้วมือของเขาถูกสั่น ของเขาเต้นเร็วขึ้น ลมหายใจของเขาแม้จะหนักเขาได้อยากคนนี้นานเกินไป จนกว่าเขามีความรู้สึกมันไม่เป็นจริงขณะนี้เธอเป็นของผม เธอจริง ๆ ฉันขณะนี้อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน เสียงอื่นน่าจะ ปรากฏในสมองของเขา:ตอนนี้ไล่ ไล่ ถ้าคุณไม่หยุดตอนนี้ คุณจะแน่นอนเสียใจก็— – วิธีจะสามารถหยุดเดี๋ยวนี้จิวจิววูจิวางเองบนเย่เจินเจิน จูบเธอแก้ม คิ้ว ตา และในที่สุด หยุดที่เธอหู แทะ earlobes ของเธอเขาคิดกับตัวเอง ต้องการจะอ่อนโยนมากขึ้น มากขึ้นอ่อนโยนต่อเยเจินเจินถึงแม้ว่า เย่เจินเจินของร่างกายได้แข็ง และไม่ให้มีปฏิกิริยาหรือตอบเขามองขึ้น และเห็นหน้าของเธอ นิพจน์ของชัง ใบหน้าของเธอได้เจ็บปวดมากเขา มันทำร้ายหัวใจจิวูจิวดูเปิดเยเจินเจินเป็นด้านร่างกาย และเขาไปข้างหลังเธอ แล้ววางด้านข้างด้วยด้วยวิธีนี้ เขาจะไม่เห็นเธอนิพจน์เมื่อจิวูจิวดูป้อนเย่เจินเจินของร่างกาย subconsciously ให้ออกแยกกันความพึงพอใจ ว่าในหัวใจของเขา มีการเติบโตความรู้สึกของความโศกเศร้าเย่เจินเจินเนื้อถูกตรง burrowing หัวเธอ แต่ย้ายไม่รอบนี้ทำให้ความรัก มีเพียงหนึ่งหน้าความคิดนี้เกือบทำ Jiu วูจิบ้า เขาเกลียดใจ สถานการณ์นี้มาก ทรมานแม้ อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขา...ได้เพลิดเพลินกับมันมากขึ้น อารมณ์และความรู้สึกมากมายมาค่า เกือบฉีกขาดเขาแยกเป็นสอง คนที่อบอุ่นมากเพลิดเย่เจินเจินของและอื่นถูกมองพวกเขาเบา ๆ ยิ้ม มีลักษณะน่าสงสารทั้ง"เจินเจิน เจินเจิน..." จิวจิววูจิเรียกชื่อเธอ ด้วยเสียงเปียกเย่เจินเจินไม่ได้ตอบเขา"เจินเจินตาฉัน เจินเจิน"เจินเจินเยยังไม่ไม่ค้นหา ยัง ตัดสินใจไม่ย้ายเฉพาะคอมเมอเชี่ยนวูจิสามารถยังเรียกชื่อเธอ อีก จนเปลี่ยนเสียงเจินเจินเยยังไม่มีสัญญาณเมื่อเขาจบ จีวูจิวดูวันที่ไปเยเจินเจิน ปลดปล่อยร่างกายของเขาทั้งหมด ชิ้นของเขาเบา ๆ แปรงกับไหล่ของเธอ ในหายใจลึก เขาเปิดตัวเย่เจินเจินเป็นสถาน อยากจูบเธอสิ่งที่เขาเห็นแล้ว ถูกใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตาจีวูจิวดูได้เกิดความสับสน รู้สึกว่ามีคนเอาชิ้นส่วนของหัวใจออก ก็เจ็บปวด เขาธันวาคมเอามุมครอบคลุม และช่วยให้เธอเช็ดน้ำตาของเธอ "เจินเจิน...""ประมูลอำลาคุณ มหาบพิตร" เย่เจินเจินปิดดวงตาของเธอ และหันใบหน้าของเธอ ในเสียงของเธอ มีเสียงที่โพรงจมูกแข็งแรงจิวจิววูจิเห็นว่า เธอได้ขึ้นใจของเธอ และกลัวว่า เธอจะโกรธ และ disgusted กับเขา โฮลดิ้งในอาการปวดหน้าอกของเขา เขาได้ลงจากเตียง ยืนอยู่หน้าเตียงตอนนี้ เขาเห็นว่า ใบหน้าของเธอไม่แดง blushing ที่ถูกควรจะเป็นหลังจากมี... แต่แทนที่ขาวซีด เขาคุ้มครองเธอ ด้วยผ้าห่ม และกล่าวว่า "แล้ว... จะฝากก่อน พรุ่งนี้ฉันจะมา เยี่ยมชมคุณ"กับตาของเธอปิด เย่เจินเจินได้ตอบกลับเมื่อเขาพาหนิง Kun ก็อยู่ดึก นอกนั้นได้เริ่มหิมะ พาเลซทั้งหมดเงียบ มีเพียงโคมไฟไม่ สว่าง มองเช่นตาของผี หิมะมีคั่งใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีวู Jiu เสียใจบอกว่าคำพูดเหล่านั้นที่มีต่อเจ้า Zhen Zhen เธอได้แล้วสงสัยว่าเขาจากการเริ่มต้นและสำหรับเขาที่จะจงใจพูดคำเหล่านั้นเขากลัวว่าเธอจะเพียง แต่สงสัยว่าเขามากขึ้น. ทั้งหมดในทุกมันเป็น becasuse เธอไม่เคยเชื่อว่าเขาในสถานที่แรก ส่วนใหญ่อาจนับตั้งแต่เธอเดินเข้าไปในพระราชวังเธอได้เสมอระวังเขากลัวว่าเขาจะเป็นอันตรายต่อเธอหรือเป็นอันตรายต่อครอบครัวของมารดาของเธอ เวลานี้เขาเป็นเพียงคนเดียวกลัวว่าเธอจะคิดว่ามากเกินไป. จีวู Jiu ได้รับประมาท มันไม่ได้ว่าเขาไม่เคยคิดที่จะนำเจ้าครอบครัวลงแม้เขาต้องการก็จะไม่ได้รับการใช้ประเภทของวิธีการนี้ ไม่ว่าสิ่งที่เจ้าซิ่วหมิงครั้งหนึ่งเคยเป็นครูของเขาเขาจะไม่เป็นเช่นเย็นใจเพื่อที่จะให้ชื่อของการทรยศต่อเจ้าซิ่วหมิง. ไม่มีนั่นคือเหตุผลที่มันจะดีที่สุดถ้าเขาจะหารือเกี่ยวกับมันอย่างถูกต้องกับเธอ. ด้วย ความตั้งใจในใจจีวู Jiu ถึงคุนหนิงพาเลซ. หันหน้าไปทางแสงเทียนเจ้า Zhen Zhen กำลังนั่งอยู่ในขณะที่ถือคางของเธอด้วยมือของเธอในอาการงุนงงตาของเธอสดใสค่อนข้าง แต่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล. จีวู Jiu ไม่อนุญาตให้ทุกคนที่จะประกาศการมาถึงของเขา เมื่อเห็นเจ้า Zhen Zhen มองเหมือนว่าหัวใจของเขานิ่มเดินต่อเธอที่เขาจัดขึ้นไหล่ของเธอลงและพูดว่า "Zhen Zhen เราควรจะหยุดการต่อสู้" เจ้า Zhen Zhen ยกดวงตาของเธอและเย็นชามองไปที่เขา "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณคุณ มีไหวพริบมาก "ไม่เข้าใจว่าทำไมเขานั่งตรงข้ามของเธอและถามว่า" คุณหญิงกรุณาอธิบาย? "" ซู Jie ยูได้รับรางวัลจากการตายของคุณใช่มั้ย? "" เธอตัดสินใจที่ตัวเองทั้งคุณและผมเข้าใจจุดนี้ดี ถ้าเธอไม่ได้ฆ่าตัวตายทั้งครอบครัวซูแน่นอนจะได้รับการที่เกี่ยวข้อง "" ดังนั้นจึงหมายความว่าเธอฆ่าตัวตายเนื่องจากการความผิดทางอาญาหรือไม่ นั่นหมายความว่ากรณีนี้ควรจะมาถึงจุดสิ้นสุดในเร็ว ๆ นี้เมื่อคุณจะประโยคคังเฉิง Lu? "เจ้า Zhen Zhen ถามกระหาย. JI วู Jiu มองลงไปในขณะที่และตอบว่า" ความจริงก็ไม่สามารถเปิดเผยในขณะนี้และคังเฉิงลูยังได้รับรางวัล 'ทีตายเลย "" นั่นเป็นสิทธิที่เวลาที่จะใช้เขายังมาไม่ถึง "เจ้า Zhen Zhen ประชดกล่าวว่า. การหายใจลึกจีวู Jiu ในขณะที่บอกตัวเองว่าเขาจะต้องอยู่ในความสงบเขากล่าวว่า" คุณคิดว่ามากเกินไป ผมไม่ได้วางแผนที่จะใช้คังเฉิง Lu สำหรับสิ่งที่มันเป็นเพียงว่านี่เป็นแผนการที่ซับซ้อนมากซู Jie Yu ยังถูกใช้โดยคนอื่น ๆ ดาบฆ่าที่มีพิษร้ายแรงมาก เขาอยากจะฆ่าฉัน "เขาหยุดที่จุดนี้และเข้ามาดูที่เจ้า Zhen Zhen และเห็นว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเชื่อ ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ในหัวใจของเขาไฟในหัวใจไม่สามารถปราบปรามและการรั่วไหลออก. เจ้า Zhen Zhen เย้ยหยัน "แล้วคนการประกาศที่จะเข้าคุกและพยายามที่จะล่อให้คังเฉิง Lu โดยสัญญาว่าจะปกป้องชีวิตของเขา และในการแลกเปลี่ยนที่จะทำให้เขาบอกว่าผู้บงการเป็นครอบครัวที่ Lu และเจ้าสิ่งที่คุณคิดว่าเรื่องนี้แล้วพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ? "จีวูJiu รู้สึกว่าเขาเป็นจริงจะปะทุขึ้นในเร็ว ๆ นี้มือของเขาถูกขดเป็นแน่น กำปั้นและเพราะเขาใช้จำนวนมากของความแข็งแรง, หมัดของเขาจะเริ่มสั่นเขา gritted ฟันของเขาและพูดว่า "ฉันจะขอให้คุณสิ่งหนึ่ง ฉันเกือบถูกฆ่าตายโดยฆาตกรคุณไม่ได้รู้สึกบิตขนาดเล็กของกังวลมากกว่าฉัน "" ฉันจะเพียงขอให้คุณนี้เวลานี้สิ่งที่มันจะใช้เวลาสำหรับคุณที่จะไม่เป็นอันตรายต่อ Lu และเจ้าครอบครัว? "จีวูJiu จู่ ๆ ก็หัวเราะ เสียงหัวเราะของเขาเป็นที่เงียบสงบและใบหน้าของเขาที่หนาวเย็นและขมกับคำใบ้ของการเยาะเย้ย เขาลุกขึ้นยืนและค่อยๆเดินขึ้นไปยังเจ้าเชนเชนมองลงไปและยิ้มที่มีต่อเธอ แต่ในสายตาของเขามีคำใบ้ของรอยยิ้มที่ทุกสายตาเดียวที่เต็มไปด้วยความโกรธและความเหี้ยมโหด. "ตราบใดที่คุณโปรดฉันสบาย คนที่คุณต้องการให้ฉันไปปล่อยฉันจะปล่อยวิธีการเกี่ยวกับที่? "เจ้าZhen Zhen มองไปที่เขาด้วยสายตากว้างปฏิกิริยาแรกของเธอคือความไม่แน่นอนจากนั้นเธอเข้าใจหลังจากที่เธอได้โกรธเล็กน้อย. จีวู Jiu เกือบเสียใจทันที เขาพูดอะไร. เหตุผลที่ยังเหลืออยู่ของเขาบอกเขาว่าเขาไม่ควรได้กล่าวว่าและเขาไม่ควรหวังว่าคำตอบของเธอเช่นกัน. ระหว่างเขาและเธอก็ไม่ควรเป็นแบบนี้. แต่เหตุผลของเขาไม่ได้อยู่นาน ... เจ้า Zhen Zhen ยืน ขึ้นมือของเธอถือไหล่ของเขาเธอปลายนิ้วเท้าเอ็ดและจูบเขา. นิพจน์ที่จีวู Jiu ที่ได้รับการพยายามที่ดีที่สุดของเขาจะระงับการทรุดตัวลงในขณะนี้ ในสมองของเขามันก็ดูเหมือนว่ามีการเป่าลมแรงลมที่พัดออกไปทุกความรู้สึกของเขาและถูกทิ้งไว้เฉพาะกับปฏิกิริยาธรรมชาติมากที่สุดของผู้ชายคนหนึ่ง หนึ่งในมือของเขาถูกขังอยู่ในตำแหน่งหัวของเธอและอีกมือได้พันรอบเอวของเธอบังคับให้เธอติดกับร่างกายของเขา. เจ้า Zhen Zhen ไม่ทราบวิธีที่จะจูบเธอจึงเพียงกดริมฝีปากของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ของเขาเธอหนาและยาว ขนตาตาสั่น. ริมฝีปาก JI วู Jiu ถูกช้าการริมฝีปากของเธอในอย่างช้า ๆ และชิมยั่วเย้าพวกเขา เจ้า Zhen Zhen ไม่ทราบว่าปฏิกิริยาของเธอควรจะทำและจะสามารถให้เขาทำทุกงาน แต่หลังจากนั้นไม่กี่พยายามของการพยายามที่จะได้รับลิ้นของเขาที่จะเข้าไปในปากของเธอเขาถูกบล็อกโดยชุดของฟันที่ถูกกำหนัก ดังนั้นจีวู Jiu สามารถเก็บคางของเธอและมีกำลังเปิดปากของเธอจะทำให้เธอยอมรับในตัวเขา แผนของเขาทำงานลิ้นที่แข็งแกร่งของเขาเข้ามาในปากของเธอได้อย่างรวดเร็ว. อร่อย .. อร่อยมากเกินไปมันก็หลายร้อยหลายพันครั้งที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาคิดเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาฝันถึง. ตัวเขาเองไม่แน่ใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ เขาใช้จำนวนมากที่มีความแข็งแรงและใช้ลิ้นของเขาที่เขากวาดอย่างทั่วถึงผ่านปากของเธอทำให้เจ้า Zhen Zhen เจ็บปวดน้อยและชา. ในหัวใจของเธอ, ความรู้สึกของการถูกรังเกียจคืบคลานออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอก็ไม่ได้กังวลเพราะเธอไม่ได้กินมากในวันนี้แม้ว่าเธอกำลังจะอาเจียนไม่มีอะไรมากจะออกมา. เพราะปากของเธอถูกบล็อกเจ้า Zhen Zhen เป็นค่อยๆสูญเสียออกซิเจน ลมหายใจของจีวู Jiu เป็นหนักและและลมหายใจของเขาได้รับการปล่อยตัวให้กับแต่ละอื่น ๆ ทั้งผสมขึ้นอย่างทั่วถึงยากมากที่จะแยกความแตกต่างเกือบดูเหมือนว่าจะนำมารวมกันและจะไม่แยก. จีวู Jiu ยังไม่เคยมีประสบการณ์ที่พิมพ์นี้ จูบก่อนที่เกือบจะเหมือนการต่อสู้พยายามที่จะได้รับอย่างเต็มที่อื่น ๆ และกลืนเขาทั้ง. เท่านั้นที่มีจูบได้ทำให้พี่ชายของเขาเพิ่มขึ้น เขารู้สึกว่ามีสองวัตถุนุ่มถูกับหน้าอกของเขาเขาดำเนินเจ้า Zhen Zhen ขึ้นและเดินไปที่เตียง. เมื่อเจ้า Zhen Zhen ที่วางอยู่บนเตียงเธอได้เสร็จสิ้นแล้วเซสชั่นด้วยตนเองการให้คำปรึกษาของเธอ การทำเช่นประเภทของสิ่งที่อยู่ในระหว่างคู่แต่งงานมันเป็นเรื่องปกติจริงๆก็เป็นเพียงว่าเมื่อใดก็ตามที่เธอได้รับการปฏิบัติโดยทางจีวู Jiu นี้เธอจะรู้สึกเหมือนอาเจียนนั่นคือเหตุผลที่เธอไม่ชอบมัน แต่ตอนนี้เนื่องจากมีวิธีการหลีกเลี่ยงมันไม่มีแล้วสิ่งที่เธอสามารถทำตอนนี้คือการยอมรับมันแม้ว่าท้องของเธอจริงๆจะอึดอัดในขณะนี้ แต่ก็ถือได้ว่าดีกว่าที่จะถูกทรมานอยู่แล้ว. เมื่อจีวู Jiu ถูกเสื้อผ้า เจ้า Zhen Zhen, นิ้วมือของเขาถูกสั่นเพิ่มความเร็วของเขาเต้นของหัวใจ, ลมหายใจของเขาหนัก. เขาได้รับที่ต้องการคนนี้นานเกินไปจนเขามีความรู้สึกว่ามันไม่เป็นจริงในขณะนี้. เธอเป็นของเราเธอจริงๆ เป็นของฉันตอนนี้. อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันอีกเสียงหนึ่งดูเหมือนว่าจะปรากฏในสมองของเขา. หยุดตอนนี้หยุดถ้าคุณไม่หยุดตอนนี้แน่นอนคุณจะเสียใจมัน --How มันเป็นไปได้ที่จะหยุดในขณะนี้! จี วู Jiu ตัวเองวางอยู่ด้านบนของเจ้า Zhen Zhen จูบแก้มของเธอคิ้วตาและในที่สุดก็หยุดที่หูของเธอเพื่อแทะติ่งหูของเธอ. เขาคิดว่าตัวเอง; เขาต้องการที่จะจะอ่อนโยนมากขึ้นจะอ่อนโยนมากขึ้นต่อเจ้า Zhen Zhen. แม้ว่าร่างกายของเจ้า Zhen Zhen เป็นแข็งและไม่ให้เกิดปฏิกิริยาใด ๆ หรือการตอบกลับ. เขาเงยหน้าขึ้นมองและเห็นบนใบหน้าของเธอแสดงออกของความรังเกียจใบหน้าของเธอก็คือ เจ็บปวดมากเขามันทำร้ายหัวใจของเขา. จีวู Jiu หันร่างกายเจ้า Zhen Zhen ไปด้านข้างและจากนั้นเขาก็เดินไปด้านหลังของเธอและวางด้านข้างเช่นกัน. วิธีนี้เขาจะไม่ได้เห็นการแสดงออกของเธอ. เมื่อจีวู Jiu ป้อนร่างกายเจ้า Zhen Zhen เขาจิตใต้สำนึกให้ออกถอนหายใจของความพึงพอใจ แต่ในหัวใจของเขามีความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของความโศกเศร้า. ร่างกายเจ้า Zhen Zhen เป็นตรงขุดหัวของเธอ แต่ไม่ได้เคลื่อนย้าย. รอบของการทำรักนี้เป็นเพียง ด้านหนึ่ง. นี้คิดว่าทำเกือบจีวูบ้า Jiu ในหัวใจของเขาเขาเกลียดสถานการณ์เช่นนี้มากแม้จะทรมาน แต่ร่างกายของเขา ... กำลังมีความสุขกับมันมาก อารมณ์และความรู้สึกที่นับไม่ถ้วนขึ้นมาเกือบจะฉีกขาดออกจากกันเขาเป็นสอง เป็นผู้หนึ่งที่ได้รับเป็นอย่างมากที่เพลิดเพลินกับความอบอุ่นเจ้า Zhen Zhen และอื่นถูกมองที่พวกเขาใจเย็นยิ้มด้วยรูปลักษณ์ของความสงสารและความหนาวเย็น. "เชนเชนเชนเชน ... " จีวู Jiu เรียกชื่อของเธอด้วยเสียงข้าวกล้อง. เจ้า Zhen เชนไม่ได้ตอบเขา. "Zhen Zhen มองที่ผม Zhen Zhen" เจ้า Zhen Zhen ยังคงไม่ได้มองขึ้นไปยังคงตัดสินใจที่จะไม่ย้าย. จีวู Jiu เพียงยังคงสามารถที่จะเรียกชื่อของเธออีกครั้งและอีกครั้งจนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงเสียง . เจ้า Zhen Zhen ยังไม่ได้ตอบ. เมื่อเขาเสร็จแล้วจีวู Jiu จับเจ้า Zhen Zhen, ร่างกายของเขาทั้งโล่งใจของเขาเบา ๆ คางแปรงกับไหล่ของเธอการในหายใจลึก เขาหันร่างกายเจ้า Zhen Zhen รอบอยากจะจูบเธอ. จากนั้นสิ่งที่เขาเห็นเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบฉีกขาด. จีวู Jiu ลนมีความรู้สึกเหมือนกับว่ามีคนเอาชิ้นส่วนของหัวใจของเขาออกมามันก็เจ็บปวดมาก เขา simpley เอามุมผ้าห่มและช่วยให้เธอเช็ดน้ำตาของเธอ "Zhen Zhen ... " "ผมกล่าวคำอำลากับคุณพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ" เจ้า Zhen Zhen ปิดตาของเธอและหันใบหน้าของเธอออกไปในเสียงของเธอมีความเสียงจมูกที่แข็งแกร่ง . จีวู Jiu เห็นว่าเธอได้ขึ้นใจของเธอและกลัวว่าเธอจะโกรธและเบื่อหน่ายกับเขา การถือครองเพื่อเจ็บที่หน้าอกของเขาเขาได้ลงจากเตียง ยืนอยู่หน้าเตียงตอนนี้เขาเห็นว่าใบหน้าของเธอไม่ได้เป็นสีแดงแดงที่ถูกควรจะเป็นหลังจากที่มี ... แต่แทนที่จะซีดขาว เขาได้รับการคุ้มครองเธอด้วยผ้าห่มและพูดว่า "แล้ว ... ฉันจะออกครั้งแรกในวันพรุ่งนี้ผมจะมาเยี่ยมคุณ" ด้วยตาของเธอปิด Ye Zhen Zhen ไม่ตอบ. เมื่อเขาออกจากคุนพาเลซหนิงก็มีอยู่แล้วจนดึก นอกจะมีการเริ่มต้นที่จะมีหิมะตก พระราชวังทั้งเป็นที่เงียบสงบมีเพียงโคมไฟถูกไฟมองเช่นสายตาของผี หิมะได้ซ้อนขึ้นใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีวู ยู เสียใจที่พูดคำเหล่านั้นกับเจ้าเจินเจิน . เธอได้สงสัยเขาตั้งแต่เริ่มต้น และการที่เขาจงใจกล่าวคำเหล่านั้น เขากลัวว่าเธอจะสงสัยเขามากขึ้น


ทั้งหมดนี้ มันคือ Becasuse เธอไม่เคยเชื่อเขาในสถานที่แรก คงมากที่สุดตั้งแต่เข้าวัง เธอมักจะระแวงเขา กลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอหรือทำร้ายครอบครัวของเธอเป็นแม่ คราวนี้ เขากลัวว่าเธอจะคิดมาก

จีอู๋จิ่วกำลังประมาท มันไม่ได้ว่า เขาไม่เคยคิดจะพาครอบครัวท่านลง แม้เขาจะไม่เคยมีการใช้ชนิดของวิธีการนี้ ไม่ว่ายังไง เจ้าซู่หมิง เคยเป็นครูของเขา เขาจะไม่ทำตัวใจร้ายจังให้ชื่อกบฎเยซูหมิง

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมันจะดีที่สุดถ้าเขาจะปรึกษาถูกต้องกับเธอ

กับความตั้งใจนี้ในจิตใจ จีอู๋จิ่วถึงคุนหนิงวัง

ซึ่งเทียนเจิน เจิน ท่านนั่งขณะกดคางกับมือของเธอเหม่อลอย ดวงตาสดใสมากกว่า แต่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วย ความกังวล จีวู ยู

ไม่อนุญาตให้ใครประกาศการมาถึงของเขา เมื่อเห็นเจ้าเจินเจินมองแบบนั้นหัวใจของเขานิ่ม เดินมาหาเธอ เขาจับไหล่เธอไว้ และบอกว่า " เจิน เจิน เราควรจะหยุด "

เจ้าเจินเจินนางตา และมองเขาอย่างเย็นชา " ฝ่าบาท ทรงฉลาดมาก "

ไม่เข้าใจทำไม เขานั่งตรงข้ามเธอและถามว่า " จักรพรรดินี กรุณาอธิบาย ? "

" ซูเจียยูได้รับการตายโดยคุณใช่มั้ย ? "

" เธอตัดสินใจเองทั้งคุณและฉันต่างก็เข้าใจจุดนี้ดี ถ้าเธอไม่ฆ่าตัวตาย ครอบครัวซูทั้งหมดจะถูกพาดพิง "

" แล้ว มันหมายถึงว่าเธอฆ่าตัวตาย เนื่องจากการก่ออาชญากรรม ? นั่นหมายความว่า คดีนี้น่าจะจบเร็วๆ นี้ เมื่อคุณจะตัดสินคังเฉิงลู ? " เจ้าเจินเจินถามอย่างกระตือรือร้น จีอู๋จิ่วมอง

สักพักและตอบว่า " ความจริงจะถูกเปิดเผยในตอนนี้และคังเฉิงลู่ยังไม่ตายหรอกครับ "

" ใช่แล้วค่ะ เวลาใช้ เค้าไม่ได้มา " เจ้าเจินเจินแดกดันว่า

ใช้เวลาหายใจเข้าลึก ๆจีอู๋จิ่ว ในขณะที่บอกตัวเองว่าเขาจะต้องอยู่ในความสงบ เขากล่าวว่า " คุณคิดว่ามากเกินไป ผมไม่ได้วางแผนที่จะใช้คังเฉิงลู่อะไร มันเป็นเพียงว่าแผนนี้มันซับซ้อนมาก ซู เจียยูยังถูกใช้โดยผู้อื่นดาบที่สังหารมีพิษร้ายแรงมาก . เขาอยากจะฆ่าฉัน " เขาหยุดที่จุดนี้และไปดูเจ้าเจินเจิน และเห็นใบหน้าเต็มรูปแบบของการปฏิเสธศรัทธา ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ในใจของเขา ไฟในหัวใจไม่อาจหยุดยั้งและการรั่วไหลออก เจิน เจิน

" การเย้ยหยัน " แล้ว คนถ่ายมีคำสั่งให้เข้าคุกและพยายามหลอกล่อคังเฉิงลู่ โดยสัญญาว่าจะปกป้องชีวิตของเขา และในการแลกเปลี่ยนเพื่อให้เขากล่าวว่า เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง ลู่ และครอบครัวท่าน คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้แล้ว ฝ่าบาท "

จีวูจินรู้สึกว่าเขากำลังจะระเบิดออกมาในไม่ช้า มือของเขาถูกม้วนเป็นหมัดแน่นและเพราะเขาใช้พลังกำปั้นของเขาเริ่มสั่นเขา gritted ฟันของเขาและกล่าวว่า " ผมจะถามคุณเรื่องหนึ่ง ฉันเกือบถูกฆ่าโดยนักฆ่า คุณรู้สึกบิตเล็ก ๆเป็นห่วงฉันเหรอ ? "

" ฉันก็จะถามเธอแบบนี้ เวลาอะไรมันจะใช้เวลาสำหรับคุณที่จะไม่ทำร้ายลูและครอบครัว " "

จีอู๋จิ่วก็หัวเราะ เสียงหัวเราะของเขาก็เงียบและใบหน้าเย็นชาและขมขื่นกับคำใบ้ของการเยาะเย้ย .เขาลุกขึ้นยืนช้าๆ เดินไปหาท่าน เจิน เจิน , มองลงและยิ้มให้กับเธอ แต่ในสายตาของเขาไม่มีคำใบ้ยิ้มเลย แค่สายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธและจัด

" ตราบเท่าที่คุณโปรดฉันได้สบายๆ ที่คุณต้องการให้ฉันปล่อย ฉันก็ปล่อยแล้ว เกี่ยวกับเรื่องนั้น ? "

" เจิน เจิน มองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง ปฏิกิริยาแรกของเธอคือความไม่แน่นอน แล้วเธอก็เข้าใจหลังจากที่เธอได้รับโกรธนิดหน่อย

จีอู๋จิ่วเกือบทันที เสียใจในสิ่งที่เขาพูด สติที่เหลืออยู่ของเขาบอกเขาว่าเขาไม่ควรพูดอย่างนั้น และเขาก็ไม่ได้หวังคำตอบของเธอเช่นกัน

ระหว่างเขาและหล่อน มันไม่ควรเป็นแบบนี้

แต่เหตุผลของเขาไม่ได้อยู่นาน . . . . . . . เจ้าเจินเจินก็ลุกขึ้นยืน มือของเธอจับไหล่เธอ ทิป เท้า

ed และจูบเขาการแสดงออกของจีวูจินพยายามของเขาที่ดีที่สุดที่จะไม่ล้มลงในช่วงเวลานี้ ในสมองของเขา ดูเหมือนมีแรงลม สายลมที่พัดผ่านไป ความรู้สึกของเขาทั้งหมด และเหลือเพียงกับธรรมชาติมากที่สุดของผู้ชาย หนึ่งในมือของเขาล็อคตำแหน่งที่หัว และมืออีกได้ไหมพันรอบเอวของเธอ บังคับให้เธอติดร่างกายของเขา . . . . . .