This book explores how nostalgic di

This book explores how nostalgic discourses and practices work concretely
in different social and cultural environments. Since the rediscovery of
memory by social scientists (Berliner 2005), and in particular its emotionality
(White 2006), nostalgia has increasingly attracted anthropologists’ attention.
Terms including ‘structural’ (Herzfeld 2004), ‘synthetic’ (Strathern
1995), ‘armchair’ (Appadurai 1996), ‘colonial’ (Bissel 2005), ‘imperialist’
(Rosaldo 1989), ‘practical’ (Battaglia 1995), ‘resistant’ (Stewart 1988) and
‘for the future’ (Piot 2010) have been applied to it in order to deal with its
complexity, at the intersection of the individual, the social and the political.
Scholars have realized that nostalgia constitutes a fascinating site for studying
contemporary issues of identity, politics and history.
However, fi ne-grained ethnographies of nostalgia and loss are still
scarce (Berliner 2012, Bissel 2005, Graburn 1995, Ivy 1995, Metcalf 2012,
Schneider 2000). Most of the topical literature focuses on post-socialist contexts
(Berdahl 1999, Boyer 2006, Todorova and Gille 2012). As much as the
Holocaust has become a paradigm for research in memory studies (Lapierre
2007), works on nostalgia are paradigmatically ‘Eastern European’. This
2 Olivia Angé and David Berliner
book intends to expand on this research, ethnographically and theoretically.
Drawing on disparate fi eldwork around the globe (Argentina, Germany,
Cyprus, Spain, Lithuania, Russia and Hungary), the contributors explore
the fabric of nostalgia, by addressing its places, interactions, agents, institutions,
objects, rituals, politics, codes, critical moments, gestures, banal
temporalities and media. They investigate nostalgic feelings, discourses
and practices in the fi elds of heritage and tourism, exile and diasporas,
economic exchange and consumerism, politics and nationalism. Although
the bulk of the texts are ethnographic in essence, the book gathers a gamut
of works based on classical as well as unconventional empirical cases and
brings together insights from history, literature, museology and political
sciences. Analytically, they all contribute to a better understanding of how
individuals and groups remember, commemorate and revitalize their pasts,
and the crucial role played by nostalgia in the process of remembering.
Nostalgia, in the sense of a ‘longing for what is lacking in a changed
present . . . a yearning for what is now unattainable, simply because of the
irreversibility of time’ (Pickering and Keightley 2006: 920), is a central notion
that permeates present-day discourses and practices. Theorists see in it a distinctive
attitude towards the past inherent to contemporary culture, ‘a reaction
against the irreversible’ (Jankélévitch 1983: 299) to be found everywhere
and now often commodifi ed, the result of ‘a new phase of accelerated, nostalgia-
producing globalization’ (Robertson 1992: 158). Whilst, in L’ignorance,
Milan Kundera describes his hero, Josef, a Czech man who feels only disinterest
towards his past, as suffering from ‘a lack of nostalgia’ (2005: 87), in
many parts of the world there seems to be a current overdose of nostalgia, a
reaction to the modern ‘accelerism’ (the acceleration of modern temporality
coined by Robert Musil in The Man Without Qualities) and deployed in universes
as diverse as nationalism, heritage policies, vintage consumerism, the
tourism industry and religious and ecological movements.
Nostalgia, however, has a long history. Reviewing past literature on the
subject would be an impossible task, far beyond the reach of this introduction.
Psychiatrists and psychoanalysts, historians, literary critics, scholars of
cultural studies and philosophers have abundantly discussed such history,
from Odysseus’s homesickness, yearning for his return to Ithaca, to the
medicalization of nostalgia (as a physical trouble) by Johannes Hofer in
the seventeenth century (Bolzinger 2007, Jankélévitch 1983, Starobinsky
1966). The nineteenth century saw nostalgia lose its clinical connotations
and started to take the metaphorical meaning of longing for a lost place
and, especially, a vanished time. In Europe, at that period, nostalgia for past
times indeed blossomed. Massive changes, such as those induced by industrialization
and urbanization but also by the French Revolution, fostered

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือเล่มนี้สำรวจประการวิธีคิด และปฏิบัติงานรูปธรรมแตกต่างทางสังคม และวัฒนธรรมสภาพแวดล้อม ตั้งแต่การค้นพบวิชชาของหน่วยความจำ โดยนักวิทยาศาสตร์สังคม (Berliner 2005), และโดยเฉพาะของ emotionality(สีขาวปี 2006), ความคิดถึงได้มากขึ้นดึงดูดความสนใจของมานุษยเงื่อนไขรวมถึง 'โครงสร้าง' (Herzfeld 2004), 'สังเคราะห์' (สแตรทเทิร์นม1995), 'เก้าอี้' (Appadurai 1996) "โคโลเนียล" (Bissel 2005), 'จักรวรรดินิยม'(Rosaldo 1989), 'จริง' (Battaglia 1995), 'ทน' (สจ๊วต 1988) และ'ในอนาคต' (Piot 2010) ได้ประยุกต์ใช้กับการจัดการกับความความซับซ้อน ของแต่ละบุคคล สังคม และการเมืองนักวิชาการได้ตระหนักว่า ความคิดถึงถือเว็บไซต์ที่น่าสนใจสำหรับการศึกษาปัญหาร่วมสมัยของตัวตน การเมือง และประวัติศาสตร์อย่างไรก็ตาม ไร้เม็ดมุ ethnographies ความคิดถึงและขาดทุนอยู่หายาก (ข่าวลือ Berliner 2012, Bissel 2005, Graburn 1995, 1995 ไอวี่ Metcalf 2012ชไนเดอร์ 2000) ที่สุดของวรรณคดีเฉพาะเน้นบริบทหลังสังคมนิยม(Berdahl 1999, Boyer 2006, Todorova ก Gille 2012) เท่าHolocaust เป็น กระบวนทัศน์การวิจัยศึกษาหน่วยความจำ (Lapierre2007), ทำงานบนความคิดถึงได้ paradigmatically 'ยุโรป ตะวันออก' นี้โอลิเวีย 2 Angé และ David Berlinerหนังสือมีจุดมุ่งหมายเพื่อขยายงานวิจัยนี้ ethnographically และตามหลักวิชาวาดบน eldwork ไร้สายที่แตกต่างกันทั่วโลก (อาร์เจนตินา เยอรมันไซปรัส สเปน ลิทัวเนีย รัสเซีย และฮังการี), ร่วมสมทบการสำรวจผ้าของเมือง โดยของสถาน โต้ ตัวแทน สถาบันวัตถุ พิธีกรรม เมือง รหัส ช่วงเวลาสำคัญ ท่า ทาง banaltemporalities และสื่อ พวกเขาตรวจสอบความรู้สึกความคิดถึง ประการและใน elds fi มรดกท่องเที่ยว ถูกเนรเทศ และ เป็นแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจ และบริโภคนิยม การเมือง และชาตินิยม ถึงแม้ว่าเป็นกลุ่มของข้อความเป็น ethnographic ในสาระสำคัญ เฉดสีรวบรวมหนังสือผลงานตามกรณีประจักษ์คลาสสิก รวมทั้งกระเป๋า และนำความเข้าใจร่วมกันจากประวัติ วรรณคดี museology และการเมืองวิทยาศาสตร์ Analytically พวกเขาทั้งหมดนำไปสู่การเข้าใจวิธีจำ ระลึก และใช้ในการฟื้นฟูของ pasts บุคคลและกลุ่มและสำคัญบทบาทความคิดถึงกระบวนการจดจำความคิดถึง ในความรู้สึกของการ ' โหยหาสิ่งขาดในการเปลี่ยนแปลงนำเสนอ...โหยหาสิ่งนี้นั้น เพียงเนื่องจากของirreversibility เวลา ' (Pickering และ Keightley 2006:920), มีความเป็นกลางบริเวณที่ห่างออกไปช่วงเวลาหลายเหตุการณ์และการปฏิบัติ Theorists ดูในนั้นที่โดดเด่นทัศนคติที่มีต่ออดีตโดยธรรมชาติวัฒนธรรมร่วมสมัย, "ปฏิกิริยาการกับการให้ ' (Jankélévitch 1983:299) ไปและตอนนี้มักจะ commodifi ed ผลลัพธ์ของ ' เป็นเฟสใหม่เร่ง ความคิดถึง-ผลิตโลกาภิวัตน์ ' (โรเบิร์ตสัน 1992:158) ในขณะที่ ใน L'ignoranceมิลาน Kundera อธิบายเขาฮีโร่ เซฟ เช็กคน disinterest เท่านั้นต่อมา เป็นทุกข์จาก 'การขาดของความคิดถึง' (2005:87),หลายส่วนของโลกดูเหมือนว่า จะใช้ยาเกินขนาดปัจจุบันของเมือง การปฏิกิริยาไป 'accelerism' (ความเร่งของ temporality ทันสมัยจังหวะ โดยโรเบิร์ต Musil ในมนุษย์ไม่มีคุณภาพ) และการใช้งานในโลกธาตุที่มีความหลากหลายเป็นชาตินิยม นโยบายเฮอริเทจ วินเทจบริโภค นิยม การอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการเคลื่อนไหวทางศาสนา และระบบนิเวศความคิดถึง อย่างไรก็ตาม มีประวัติศาสตร์ยาวนาน ทบทวนวรรณกรรมที่ผ่านมาในการเรื่องจะเป็นไปไม่ได้ อยู่ห่างไกลเกินเอื้อมแน่แนะนำนี้จิตแพทย์และ psychoanalysts นักประวัติศาสตร์ วรรณกรรมวิจารณ์ นักปราชญ์การศึกษาวัฒนธรรมและปรัชญาได้อุดมสมบูรณ์กล่าวถึงประวัติศาสตร์ดังกล่าวจาก homesickness ของโอดิสเซียส ต้องการกลับมากับ Ithaca ถึงmedicalization ของเมือง (เป็นปัญหาทางกายภาพ) โดยโย Hofer ในศตวรรษ seventeenth (Bolzinger 2007, Jankélévitch 1983, Starobinsky1966) . ศตวรรษเห็นนอสทัลเจียเสียหมายถึงของทางคลินิกและเริ่มใช้ความหมายเชิงเปรียบเทียบของลิ้นหายไปและ โดยเฉพาะ vanished ครั้ง ในยุโรป ที่ที่รอบระยะเวลา ความคิดถึงในอดีตเวลาดอกแน่นอน การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ เช่นเกิดจากทวีความรุนแรงมากและความเป็นเมืองแต่ยัง โดยการปฏิวัติฝรั่งเศส เด็ก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือเล่มนี้เสนอว่าวาทกรรมหลังและการปฏิบัติงานอย่างเป็นรูปธรรม
ในสภาพแวดล้อม สังคม และวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ตั้งแต่การค้นพบของ
หน่วยความจำโดยนักวิทยาศาสตร์ทางสังคม ( เบอร์ลิน 2005 ) , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน emotionality
สีขาว ( 2006 ) , คิดถึงมีมากขึ้นดึงดูดความสนใจนักมานุษยวิทยา ' .
แง่รวมถึง ' โครงสร้าง ' ( เฮิร์สเฟลด์ 2004 ) , ' ' ( สังเคราะห์สตาเทิร์น
1995 )' เก้าอี้ ' ( appadurai 1996 ) , ' ' ( bissel อาณานิคมจักรวรรดินิยม 2005 ) , ' '
( rosaldo 1989 ) ' ปฏิบัติ ' ( battaglia 2538 ) , ' ป้องกัน ' ( Stewart , 1988 ) และ
สำหรับอนาคตของ ไพ ต 2010 ) ได้ใช้มันเพื่อจัดการกับความซับซ้อนของ
, ที่จุดตัดของบุคคล สังคม และการเมือง
นักวิชาการได้รู้ว่าความคิดถึงถือเป็นเว็บไซต์ที่น่าสนใจสำหรับการศึกษา
เรื่องตัวตนในปัจจุบัน การเมืองและประวัติศาสตร์ .
แต่ Fi ethnographies เน่เม็ดของความคิดถึงและความสูญเสียยังคง
ขาดแคลน ( Berliner 2012 , bissel 2005 graburn 1995 , ไอวี่ 1995 เมตคาล์ฟ 2012 ,
( 2000 ) ที่สุดของวรรณกรรมเฉพาะเน้นโพสต์สังคมนิยมบริบท
( berdahl 1999 Boyer 2006และ todorova ร์ด กิลเล 2012 ) เท่าที่
ความหายนะได้กลายเป็นกระบวนทัศน์เพื่อการวิจัยในการศึกษาความจำ ( lapierre
2007 ) , ทำงานบนความคิดถึงจะ paradigmatically ' ยุโรป ' นี้
2 ) และดาวิด Berliner โอลิเวียอ่างทอง
หนังสือ ตั้งใจที่จะขยายงานวิจัย ethnographically และตามหลักวิชา .
รูปวาดบนหลากหลายฟี eldwork ทั่วโลก ( อาร์เจนตินา , เยอรมัน ,
ไซปรัส , สเปน , ลิทัวเนียประเทศฮังการีและประเทศรัสเซีย ) ผู้สำรวจ
ผ้าของความคิดถึงด้วยที่อยู่ของสถานที่ , ปฏิสัมพันธ์ , ตัวแทน , สถาบัน ,
วัตถุ , พิธีกรรม , การเมือง , รหัส , วิกฤตช่วงเวลา ท่าทาง temporalities น่าเบื่อ
และสื่อ พวกเขาตรวจสอบความรู้สึกคิดถึง , วาทกรรม
และการปฏิบัติใน Fi elds ของมรดกทางวัฒนธรรมและการท่องเที่ยว การเนรเทศและ diasporas
ตรา , เศรษฐกิจและบริโภค ,การเมืองและชาตินิยม แม้ว่า
เป็นกลุ่มของข้อความเป็นชาติพันธุ์ในสาระสําคัญ , หนังสือรวบรวมเฉด
งานขึ้นอยู่กับคลาสสิกเช่นเดียวกับกรณีเชิงประจักษ์แหกคอกและ
รวบรวมข้อมูลเชิงลึกจากประวัติศาสตร์ วรรณกรรม พิพิธภัณฑวิทยาและวิทยาศาสตร์การเมือง

พิจารณาพวกเขาทั้งหมดมีส่วนร่วมเพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้นของวิธีการ
บุคคลและกลุ่มจำไว้ระลึกถึงและให้อดีตของพวกเขา
และบทบาทสําคัญเล่นโดยคิดถึงในกระบวนการจดจำ .
คิดถึง , ในความรู้สึกของ ' โหยหาสิ่งที่ขาดในการเปลี่ยนแปลง
ปัจจุบัน . . . . . . . ความโหยหาอะไรตอนนี้คือไม่สามารถบรรลุได้เพียงเพราะ
ต่อของเวลา ( และ Pickering เคตลีย์ 2006 : 920 ) เป็นศูนย์กลางความคิด
ที่ permeates วาทกรรมในปัจจุบันและการปฏิบัติครูเห็นมันโดดเด่น
ทัศนคติที่มีต่ออดีตในสังคมร่วมสมัย ' ปฏิกิริยา
กับสนับสนุน ' ( L ééยังค์ vitch 1983 : 299 ) ได้ทุกที่
และตอนนี้มักจะ commodifi เอ็ด ผลของ ' เฟสใหม่เร่งรัด , คิดถึง -
การผลิตโลกาภิวัตน์ ' ( โรเบิร์ต 1992 : 158 ) ขณะที่ใน l'ignorance
, มิลาน คุนเดอรากล่าวถึงวีรบุรุษของเขา โจเซฟเช็กคนที่รู้สึกเพียงไม่สนใจ
ต่ออดีตที่ทุกข์ทรมานจากการขาดความคิดถึง ' ' ( 2548 : 87 ) ,
หลายส่วนของโลกจะมียาเกินขนาดปัจจุบันของความคิดถึง ,
ปฏิกิริยากับ accelerism สมัยใหม่ ' ' ( การสมัยใหม่ชั่วคราว
coined โดย โรเบิร์ต มูซิลในคนไร้คุณภาพ ) และใช้ในจักรวาล
หลากหลายเช่นนโยบายชาตินิยม มรดกวินเทจบริโภคนิยม
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการเคลื่อนไหวทางศาสนาและนิเวศวิทยา .
คิดถึง , อย่างไรก็ตาม , มีประวัติที่ยาวนาน การทบทวนวรรณกรรมเกี่ยวกับ
เรื่องเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้ ไกลเกินเอื้อมของบทนำนี้ จิตแพทย์นักจิตวิทยา
และ นักประวัติศาสตร์ นักวิจารณ์วรรณกรรม นักวิชาการ
การศึกษาวัฒนธรรมและนักปรัชญาซึ่งกล่าวถึงประวัติศาสตร์เช่น
คิดถึงคิดถึงบ้านจาก Odysseus เป็น , เขากลับไปยังอิธาก้า ,
การคิดถึง ( เป็นปัญหาทางกายภาพ ) โดย โย โฮเฟอร์ใน
ศตวรรษที่สิบเจ็ด ( bolzinger é l é 2007 ยังค์ vitch 1983 starobinsky
1966 ) ศตวรรษที่สิบเก้าเห็นความคิดถึงสูญเสีย connotations ของคลินิก
และเริ่มใช้อุปลักษณ์ความหมายโหยหาสถานที่
ที่หายไปและหายไป โดยเฉพาะ เวลาในยุโรป ในช่วงนั้น คิดถึงที่ผ่านมา
ครั้งแน่นอนเบ่งบาน การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เช่น ผู้ที่เกิดจากอุตสาหกรรม
และการขยายตัวของเมืองแต่ยังสนับสนุนการปฏิวัติฝรั่งเศส